واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: نشست مديترانهاي پاريس، راه آشتي با سوريه - بخش نخست
اين نشست سرانجام پس از ماهها بحث و نقد كشورهاي حوزه مديترانه و همچنين شركاي اروپايي فرانسه در ميان انتقاد و مناقشه ارباب رسانهها و اصحاب سياست برگزار ميشود. نشستي كه رييس جمهوري كنوني فرانسه كه علاقه زيادي به نزديك كردن كشورهاي اين حوزه به اسراييل دارد، مبتكر آن است.
گذشته از رويدادهايي كه ميتواند اين نشست را به يك نشست بينالمللي جنجالي بدل كرده و براي آن دوست و دشمن بتراشد، پديده اين نشست مهم را بايد بشار اسد رييس جمهوري سوريه به شمار آورد.
كار پاريس در ايجاد و برگزاري اين نشست دشوارتر از آن بود كه تصور شود، هر چند فرانسه مايل است كه آن را به حساب ابتكار و شعارهاي انتخاباتي ساركوزي بگذارد. ولي ريشه اتحاد مديترانه را بايد در نشست بارسلون ديد كه رييس جمهوري فرانسه ان را امروزعملياتي كرده است.
حدود چهل رهبر و نخست وزير از اين سوي اروپا تا آن سوي مديترانه دور هم گرد آمدهاند تا تكليف يك همكاري مشترك و حياتي را با هم روشن سازند.
۲۷كشور اتحاديه اروپا و در راس آن آلمان كه از ابتدا قرار نبود در تركيب اين نشست حضور داشته باشند، عمدتا در پي چالشهاي ديپلماتيك آلمان با فرانسه به اين نشست آمده اند.
احتمال رقابت اين اتحاديه نوپديد با اتحاديه اروپا و ايجاد يك فضاي جايگزين براي ديپلماسي فرانسه، آلمان و برخي از كشورهاي اروپايي را به ايجاد چالش با پاريس كشانيد و فضاي ميان دو كشور را بدل به فضاي سوء ظن و اتهام كرد.
ساركوزي تلاش كرده تا با رفع اين سوء ظن به رقباي اروپايي خود بفهماند كه منافع و امنيت اروپا نيز از راه يك همكاري تنگاتنگ با كشورهاي جنوب مديترانه تامين ميشود.
مديترانه كه آلودهترين درياي جهان لقب گرفته تنها به آلودگي زيست محيطي متهم نيست كه اين اشاره با تاكيد و به تعبير پاريس جنبههاي آلودگي تروريسم، بنياد گرايي و خشونت طلبي را نيز در بر ميگيرد.
رسانههاي فرانسه از اين نشست به نشست متناقض رقبا، دشمنان و دوستان تعبير كرده اند. ساركوزي با تلفنهاي مكرر و فرستادن سفراي ويژه تمامي تلاش خود را به كار بسته تا دشمنيهاي چند دهه ميهمانان اين نشست را براي دو روز هم كه شده به همكاري و دوستي بدل كند و آنان را با هدف چشم اندازي سودمند دور يك ميز بنشاند.
از ديدنيهاي اين نشست حضور رجب طيب اردوغان است كه در نشستي به ميزباني ساركوزي حضور يافته است. ساركوزيي كه مصم است تا تركيه را همچنان در بيرون اتحاديه اروپا نگاه دارد و اردوغان نگران است كه مبادا ساركوزي بخواهد از اين نشست به عنوان وسيلهاي براي دور نگاه داشتن تركيه از اتحاديه اروپا استفاده كند.
در اين ميان ساركوزي با تك تك اين رهبران تلفني تماس گرفته و از آنان خواسته است تا براي حضور در اين نشست خود را برسانند و كساني چون عبدالعزيز بوتفليقه رييس جمهوري الجزاير كه چند روز پيش با او در نشست سران كشورهاي صنعتي در ژاپن شركت داشته تمايل كمتري براي حضور در اين نشست از خود نشان داده است.
ليبي در اين ميان موضع ويژهاي گرفته و اين نشست و ابتكار مديترانه اي مربوط به ان را تقبيح كرده است. هر چند كه ساركوزي پيش از اين و در چند ماه گذشته از قذافي استقبال گرمي به عمل آورده، ولي قذافي اين بار گفته است كه وزير ناظر به اين اجلاس اعزام خواهد كرد.
ناظران سياسي و شركتكنندگان در اين نشست ترجيح ميدهند كه قذافي در درون اين اتحاد حضور داشته باشد تا آن كه در بيرون نشسته و مدام غر بزند و رهبران حاشيه مديترانه را به تمسخر بگيرد.
***سوريه ميهمان ويژه نشست مديترانهاي پاريس***
اهود اولمرت و بشار اسد دو رهبري هستند كه بيشترين ميزان توجه را در نشست پاريس به خود جلب كرده اند، نمايندگان دو كشوري كه از سال ۱۹۴۸ تاكنون مستقيم و غير مستقيم روياروي هم ايستاده اند.
ديپلماتهاي فرانسوي جاي آنها را در نشست پاريس بر اساس رديف الفبايي تنطيم كرده اند، بنا بر اين آنها نه در كنار هم كه دور يك ميز و باز روياروي هم مينشينند؟ ولي اين بار به تعبير فرانسويان براي منفعتي مشترك دستگاه ديپلماسي فرانسه البته تلاش كرده تا يك رويارويي طرفيني نيز ميان اين دو ترتيب دهد؟ ولي ظاهر اخبار منتشره نشان ميدهد كه اين درخواست را سوريها اجابت نكرده اند.
حضور بشار اسد در پاريس دستكم از دو سو حايز اهميت است: اول آن كه او پس از قتل رفيق حريري نخست وزير لبنان و تحريمي كه شيراك در روابط فرانسه - سوريه اعمال كرد، براي اولين بار است كه به اين كشور پا ميگذارد.
در آن زمان شيراك كه خود به دوستي با اعراب شهره و مفتخر بود، به دليل دوستي عميق و خانوادگي با رفيق حريري نخست وزير فقيد لبنان به سوريه تاخت و رهبران اين كشور را در زاويه اتهام و انتقاد قرار داد.
همين موضع رييس كشور فرانسه كافي بود كه دمشق نيز در روابط خود با پاريس تجديد نظر كرده و روابط خود را در پي تصميم طرف مقابل، به حالت تعليق در آورد.
دوم آن كه غرب به پيشگامي و ابتكار ساركوزي اين بار و شايد براي اولين بار موفق شده تا كشور خط مقدم رويارويي با تل اويو يعني سوريه را در كنار نخست وزير رژيم صهيونيستي نشانده و اين دو را در امري مشترك يعني منافع حياتي درياي مديترانه شريك و سهيم سازد.
شايد به همين دو علت است كه در اين دو روز آخر هفته بيشترين عناوين انتقادي رسانههاي فرانسه و منطقه روانه اين رهبر جوان و آرام عرب شده و او را محترمانه با بدترين القاب نواخته اند.
كار از اين هم فراتر رفته و برخي مجامع حقوق بشري و آزاديخواه از نوع غربي به ساركوزي اعتراض كرده و او را زير فشار گذاشتهاند كه چرا اسد را به پاريس دعوت كرده است.
البته امروزه ديگر اين نكته بر كمتر كسي پوشيده مانده كه همين مجامع، بخشي از ديپلماسي جهان غرب در برخورد با سوژههاي اسلامي و جهان سومي محسوب ميشود و گرچه آنها عناوين آزاد را يدك ميكشند، ولي در مجموع مي توان نقش و تاثير اين مجامع مدني را در ايجاد توازن ديپلماتيك و همسو با دولت به عيان ديد.
يکشنبه 23 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]