سازمان جهاني انرژي :توليد گازهاي آلاينده خودروها تا پايان سال 2050 بايد يك هشتم شود

واضح آرشیو وب فارسی:موج: سازمان جهاني انرژي :توليد گازهاي آلاينده خودروها تا پايان سال 2050 بايد يك هشتم شود
خبرگزاري موج - گروه اقتصاد بين الملل .

سجاد ولدي -
سازمان جهاني انرژي (IEA) در چشم انداز فناوري انرژي 2008 (ETP 2008) دو برنامه اساسي را براي كاهش توليد گازهاي آلاينده به ويژه CO2 به تصويب رسانده است.
برنامه نخست سعي در كنترل توليد گازهاي آلاينده و جلوگيري از افزايش توليد اين گازها تا سال 2050 دارد. به عبارتي ديگر، بنابر مفاد اين برنامه، توليد گازهاي آلاينده در سال 2008 بايد برابر توليد اين گازها در زمان كنوني باشد. برنامه دوم، كه بيشتر قابل اجرا در كشورهاي توسعه يافته است، در نظر دارد توليد گازهاي آلاينده در سال 2050 را 50 درصد نسبت به زمان كنوني، كاهش دهد.
بنابر گزارش جديد سازمان جهاني انرژي، اگر دولت هاي جهان به برنامه هاي چشم انداز فناوري انرژي 2008 (ETP 2008) جامه عمل نپوشانند، توليد CO2 تا سال 2050 حدود 130 درصد افزايش خواهد يافت. همچنين مصرف نفت خام بيش از 70 درصد مصرف كنوني خواهد شد. اين افزايش مصرف نفت 5 برابر توليد نفت خام عربستان سعودي در حال حاضر است.
گزارش جديد سازمان جهاني انرژي در ادامه مي گويد : بخش توليد انرژِي 44 درصد از كل گازهاي آلاينده توليد شده در سال 2050 را به خود اختصاص خواهد داد. بخش هاي صنعت، حمل و نقل و بخش حمل و نقل سوخت و مصارف خانگي، در رتبه هاي بعدي قرار خواهند داشت.
موسسه تحقيقاتي IPCC تحت نظارت سازمان ملل متحد هم با بحراني خواندن روند گرم شدن زمين، اعلام داشته است : توليد گازهاي آلاينده تا سال 2050 بايد 50 تا 85 درصد كاهش يابد تا دماي زمين در آن سال بيشتر از 2 تا 4/2 درجه سانتي گراد افزايش نيابد. اين سازمان كاهش 50 درصدي توليد آلاينده هاي جوي تا سال 2050 را ضروري و حياتي مي داند و در صورت عدم تحقق كاهش 50 درصدي توليد آلاينده هاي جوي تا سال 2050، خبر از وقوع فاجعه جهاني مي دهد.
برنامه تثبيت توليد گازهاي آلاينده سازمان جهاني انرژي كه ACT Map نام دارد، بر مبناي فناوري هاي موجود تدوين شده است. اين برنامه به دنبال جلوگيري از افزايش توليد گازهاي آلاينده به كمك فناوري هاي قابل دسترس همچون فناوري پيل هاي سوختي و فناوري توليد خودروهاي هيبريد مي باشد. برنامه دوم كه كاهش 50 درصدي توليد گازهاي آلاينده را در نظر دارد، BLUE Map نام گرفته است. اين برنامه بر مبناي پيش بيني هاي به عمل آمده در عرصه علوم و فنوني است كه در آينده در دسترس بشر قرار خواهند گرفت. به بياني ديگر، برنامه BLUE Map در روياي يك انقلاب سبز به سر مي برد؛ البته رويايي كه با توجه به روند رشد و توسعه علوم بشري، بزودي تحقق خواهد يافت.
برنامه ACT Map تجهيز نيروگاه هاي زغال سنگي به تصفيه كننده ها و جداكننده هاي CO2 را نيازمند افزايش قيمت برق توليدي اين نيروگاه ها تا دو برابر اعلام كرده است. اين برنامه خواهان تجهيز همه نيروگاه هاي زغالي به تصفيه كننده ها و جداكننده هاي CO2 است و افزايش 100 درصدي قيمت برق را در برابر كاهش گازهاي آلاينده، امري به صرفه و سودمند براي بشر مي داند.
حال آنكه برنامه BLUE Map بجاي تحليل و بررسي دقيق مشكلات بخش انرژي و تدوين برنامه عملي و كاربردي، بيشتر بر ارتقاع استانداردهاي زيست محيطي پا فشاري مي كند. البته اين امر چندان هم دور از انتظار نيست، چرا كه اين برنامه بيشتر بر مبناي احتمالات و فنوني است كه در حال حاضر در مراحل آزمايشي خود به سر مي برند.
برنامه BLUE Map هر فناوري جديدي كه با هزينه كمتر از 200 دلار بتواند از توليد يك تن CO2 جلوگيري كند را عملي و توجيه پذير مي داند. البته پس از اينكه اين فناوري مراحل آزمايشي خود را طي كند و بطور صنعتي مورد استفاده قرار گرفت. برنامه BLUE Map به جز فناوري هايي كه پس از بلوغ موفق به كاهش توليد يك تن CO2 به ازاي صرف 200 دلار شوند، به علوم و فنوني كه پس از بلوغ موفق به كاهش يك تن CO2 به ازاي صرف 500 دلار شوند هم نگاهي عملي و كاربردي دارد. البته حق تقدم با فناوري هايي ارزان تر است. هزينه هاي ميانگين برنامه BLUE Map دست كم 4 برابر هزينه هاي گزان ترين برنامه موجود در برنامه ACT Map است. كارشناسان تحقق كامل برنامه BLUE Map تا سال 2050 را نيازمند صرف هزينه اي بالغ بر 41 تريليون دلار اعلام كرده اند.
توليد CO2 در سال هاي اخير با شتاب بيشتري دنبال مي شود. افزايش تقاضاي بخش توليد برق و صنعت منجر به افزايش مصرف نفت و گاز و ديگر سوخت هاي فسيلي در جهان شده است. كمبود منابع سوخت هاي سبك فسيلي همچون نفت وگاز طبيعي و تقاضاي روز افزون بازار جهاني، قيمت جهاني اين دو محصول را به شدت افزايش داده است. اما نيروگاه هاي توليد برق بايد فعال بمانند! پس زغال سنگ كه آلاينده ترين سوخت محسوب مي شود، يكبار ديگر مورد توجه قرار گرفته است. دو اقتصاد در حال توسعه بزرگ جهان يعني چين و هند، بر مبناي زغال سنگ فعال هستند و انرژي الكتريكي مورد نياز خود را تنها از نيروگاه هاي زغال سنگي تهيه مي كنند. بسياري ديگر از كشورهاي آسيايي و آفريقايي هم همچنان نيروگاه هاي جديد زغال سنگي مي سازند و براي تامين نيازهاي خود، هيچ راهكاري به جز زغال سنگ پيش روي خود نمي بينند.
سازمان جهاني انرژي اعلام كرده است : در حال حاضر شبكه توليد برق جهاني به احداث 32 نيروگاه هسته اي در هر سال نياز دارد. همچنين اين شبكه نيازمند ساخت و نصب 17 هزار و 500 توربين بادي در هر سال مي باشد. احداث و راه اندازي چنين تاسيساتي نيازمند سرمايه گذاري هاي كلان و بكارگيري نيروي كار ماهر و متخصص است. چنين ظرفيت هايي تنها در آمريكاي شمالي، اروپا، ژاپن و تا حدي در كره جنوبي فراهم است. پس بايد چه كرد؟
هيچ يك از بخش هاي مختلف مصرف كننده انرژي، همچون بخش حمل و نقل با وضعيت بحراني روبرو نيستند. سازمان جهاني انرژِي تحقق برنامه هاي ACT Map و BLUE Map را نيازمند كاهش 8 برابري نرخ توليد CO2 در بخش حمل و نقل اعلام كرده است. صنعت خودروسازي و بخش حمل و نقل به دليل رشد شديد تقاضا در بازارهاي جهاني خودرو و عدم وجود فناوري هاي ارزان جهت تجهيز خودروها به سيستم هاي كنترل و كاهش توليد آلاينده هاي جوي، مهم ترين دليل نگراني سازمان هاي زيست محيطي و سازمان جهاني انرژي است.
بي شك كاهش 50 درصدي توليد گازهاي آلاينده در بخش حمل و نقل دور از دسترس علوم و فنون كنوني است. كارشناسان معتقدند، بخش حمل و نقل نياز به بازنگري اساسي دارد و بايد راهكارهاي جديدي در اين بخش بكار گرفته شوند. تنها به كمك يك انقلاب سبز و ظهور يك فناوري رويايي مي توان توليد شديد گازهاي آلاينده در بخش حمل و نقل را كاهش داد. براي دستيابي به كاهش 50 درصدي توليد گازهاي آلاينده جوي در بخش حمل و نقل، نياز به كاهش 27 درصدي مصرف سوخت در اين بخش داريم. حال آنكه مصرف سوخت در بخش حمل و نقل هر روز بيش از ديروز است.
حدود 98 درصد انرژي مورد نياز حمل و نقل جهاني از فرآورده هاي نفتي تامين مي شود. سازمان جهاني انرژي پيشبيني مي كند، تقاضاي جامعه بشري براي سفرهاي كوتاه و بلند در سال 2050 بيش از 3 برابر اين رقم در حال حاضر خواهد بود. اين ارقام گوياي اين مطلب اند كه براي كاهش 50 درصدي توليد گازهاي آلاينده در بخش حمل و نقل، بايد خودروهايي با مصرف سوخت و توليد آلودگي معادل يك هشتم مصرف سوخت و توليد آلودگي خودروهاي كنوني توليد شوند. رويايي كه تحققش ممكن است بيش از يك قرن بطول انجامد!
يکشنبه 23 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: موج]

[مشاهده در: www.mojnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]