واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: اعتياد در مدارس موضوعي كه محل مناقشه است
آمار دانشآموزان معتاد در ايران را ۲۰ هزار نفر و درصد معتادان زير ۲۰ سال كشور را 8/15 درصد از كل جمعيت معتادان اعلام كرد.
مسئولان فعلي وزارت آموزش و پرورش خوب ميدانند كه مسئله وجود دانشآموزان معتاد، آنقدر حساس است كه رئيس قبليشان را تا پاي ميز استيضاح نيز كشاند.
بنابراين سعي ميكنند تا آنجا كه ممكن است در اين مورد با احتياط اظهارنظر كنند تا فضاي رواني آموزش كشور دچار التهاب و ترس نشود.
شايد به همين خاطر باشد كه معاون پرورشي و تربيتبدني آموزش و پرورش در پاسخ به اينكه چه تعداد دانشآموز معتاد و سيگاري در كشور وجود دارد، ميگويد:«نميدانم» و ادامه ميدهد:«از آنجا كه اعتياد دانشآموزي را موجه نميدانيم، آمارگيري هم نكردهايم و اساسا چون اين موضوع را مجاز نميدانيم، بهدنبال مثبت جلوه دادن يا مشهور كردنش نيستيم.»
البته حق با سيدمهدي اميني است؛ چون گرفتن آمار دانشآموزان معتاد برعهده وزارت آموزش و پرورش نيست، بلكه نهادهاي ديگري بايد اين آمار را در اختيار او بگذارند. نهادها و اشخاصي كه اظهارنظر آنها ميتواند براي فضاي آموزش كشور گران تمام شود و به كام وزارت آموزش و پرورش تلخ آيد. يكي از اين اظهارنظرها مربوط به مديركل امور فرهنگي و پيشگيري ستاد مبارزه با موادمخدر كشور است كه پارسال در نشست همانديشي اثرات سوء اعتياد مطرح كرد و جمعيت دانشآموزي معتاد در كشور را حدود 35 هزار نفر دانست.چند ماه بعد سايت رسمي مجلس شوراي اسلامي آماري اعلام كرد كه ۶۵ درصد جمعيت معتادان كشور را افراد زير ۳۵ سال تشكيل ميدهند.
اين گزارش، آمار دانشآموزان معتاد در ايران را ۲۰ هزار نفر و درصد معتادان زير ۲۰ سال كشور را 8/15 درصد از كل جمعيت معتادان اعلام كرد. همان زمان موسيالرضا ثروتي، عضو كميسيون اجتماعي مجلس براساس آماري كه ستاد مبارزه با موادمخدر هشدار داد كه 25 درصد معتادان، اعتياد را از زمان مدرسه شروع ميكنند. اما اسماعيل احمدي مقدم، فرمانده نيروي انتظامي و رئيس اين ستاد، وجود چنين آماري را تكذيب كرده و گفت«نميتوان گفت كه در بين دانشآموزان هيچ معتادي وجود ندارد و يا اينكه تعداد آنها بسيار زياد است، ولي در ميان ۱۴ ميليون دانشآموز آمار ۳۰ هزارتايي معتادان عدد قابل توجهي نيست و در اين خصوص بايد تدابير لازم اتخاذ شود.»
برنامههاي پيشگيري وزارت آموزش و پرورش
وقتي صحبت از اتخاذ تدابير لازم ميشود، وزارت آموزش و پرورش يك پاي ماجراست. بنابراين اين انتظار ميرود با همكاري ديگر نهادها به پيشگيري از اين آسيب بپردازد. در اين ميان شناخت موارد اعتياد در ميان دانشآموزان اهميت ويژهاي دارد كه با توجه به اينكه دود موادمخدر مدرن روزبهروز از كشوري چون افغانستان بيشتر به چشم ما ميرود كمتر كسي اثرات پنهان اما مخرب آن را ميبيند بايد به آموزش اوليا و مديران مدارس توجه ويژهاي شود.
متأسفانه بيش از 50 درصد افراد بعد از 5 سال متوجه اعتياد اعضاي خانواده خود ميشنوند و براي رفع اين مشكل بايد سطح آگاهي خانوادهها افزايش يابد.
به گفته دكتر حسن ضياءالديني، مديركل دفتر سلامت و پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي وزارت آموزش و پرورش، اين وزارتخانه همكاريهاي مستمري را با سازمان بهزيستي و ستاد مبارزه با موادمخدر شروع كرده كه از جمله آن دورههاي آموزشي پيشگيري از اعتياد با اولويت كاركنان مدارس است. اين درحالي است كه الگوي اعتياد در كشور بهسرعت در حال تغيير و مصرف مخدرهاي جديد رو به افزايش است، بهطوري كه عنوان ميشود سهم «كراك» در بازار مصرف كشور به 26 درصد رسيده است. بنابراين آنها با شرايط سختي مواجهاند و مدام بايد اطلاعات آموزشها را بهروز كنند.
آمارها راست ميگويد؟
از طرف ديگر، از آنجايي كه بهترين گروه تاثيرگذار در مباحث سلامت و پيشگيري از اعتياد را گروههاي همسال تشكيل ميدهند در سطح مدارس نيز ارائه دروس و جزوات و دورههاي آموزشي براي دانشآموزان دورههاي راهنمايي و دبيرستان در نظر گرفته شده است، تا آنان ناخواسته به دام اعتياد گرفتار نيايند.
دكتر محمد نفريه، مديركل پيشگيري از اعتياد سازمان بهزيستي كشور در رابطه با همكاريهاي اين سازمان با وزارت آموزش و پرورش در زمينه پيشگيري از اعتياد در ميان دانشآموزان به همشهريعصر ميگويد:«ما متأسفانه امكان ارائه آمار دقيقي در اين مورد نداريم. آن چيزي هم كه ارائه ميشود بهدليل نوع نمونهگيري صورت گرفته نميتواند دقيق باشد. بنابراين به جاي پرداختن به آمارها از همان ابتدا سراغ برنامههاي پيشگيرانه ميرويم تا به نوعي جامعه را واكسينه كنيم. هرچند اگر خداي ناكرده كسي در سنين پايين دچار اين بيماري شود مراحل درمان و بازتواني براي او در نظر گرفته ميشود.» وي در رابطه با عدمارائه آمار در اين رابطه ادامه ميدهد:«خيلي موقعها به وسيله همين آمار ميتوان دروغ گفت. از طرفي ممكن است اعلام آن به صلاح نباشد و سبب آسيبهاي بعدي شود.
گذشته از اين ممكن است تعداد در آمارها افراد تغييري نشان ندهد، اما شدت آن افزايش پيدا كرده باشد.»بهراستي ارائه آمار در زمينه اعتياد دانشآموزان كشور تا چه حد ميتواند واقعي باشد و چهقدر مراكز ترك اعتياد با اينجور افراد سروكار دارند؟ دكتر محمد كلانتري، مدير مجتمع بازتواني و ترك اعتياد كوثر، اين موارد را استثنايي ميداند، اما شيوع آن را بيشتر به خانوادههايي نسبت ميدهد كه اعضاي خانواده(بهويژه پدر!) معتادند.
دكتر كلانتري گرايش به سيگار را در ميان بچهها نوعي كنجكاوي تلقي ميكند و در رابطه با تغيير ايننوع عادتها در ميان آنها ميگويد:«اگر پدر و مادري با اين نوع رفتارهاي مشكوك در ميان فرزندانشان مواجه شدند، ابتدا بايد آنها را به مراكز مشاوره و بهزيستي بياورند و با هدايت آنان به فعاليتهايي چون ورزش، طبيعتگردي و كوهنوردي اوقات فراغت آنها را بهگونهاي پر كنند كه بچهها به سمت رفتارهاي خطرناك كشيده نشوند.»
با اين همه نبايد از ياد برد كه تمام اين دلايل براي ارائه نشدن آمارها در عين حالي كه ميتواند موجه باشد، نبايد مسئولان را از وظيفه اصليشان غافل كند، چرا كه گذشته از اقدامات پيشگيرانه بايد زماني كه لازم است بايد به مردم هشدار داد و از خود آنها براي رفع برخي آسيبها كمك خواست.
پنجشنبه 20 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هموطن سلام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 186]