واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: بوكس؛ حمله به طلسم 54 ساله
مسئولان تيم ملي بوكس ايران براي فرار از فشار تمرينهاي سخت و طاقت فرساي مليپوشان در پيش از تمرين، برخي اوقات مشغول بازيهاي توپي همچون بسكتبال و يا فوتبال ميشوند كه هم بچهها را براي تمرين گرم و هم هيجاني را در تيم ايجاد كنند.
در پارهاي از مواقع چند دقيقه فوتبال داغ و پرهيجان راهحل مناسبي است تا مليپوشان بوكس ايران تحرك، شادي و گرما را پيش از تمرينهاي سخت و طاقتفرساي آمادهسازي بازيهاي المپيك پكن به جمع خود دعوت كنند. ماهها است كه شش مشت زن ايران در دو وعده صبح و بعدازظهر در سالن بوكس مجموعه ورزشي انقلاب براي المپيك تمرين ميكنند. البته همهي آنها المپيكي نيستند. سه نفر المپيكي و سه نفر حريف تمريني.
مسئولان تيم ملي بوكس ايران براي فرار از فشار تمرينهاي سخت و طاقت فرساي مليپوشان در پيش از تمرين، برخي اوقات مشغول بازيهاي توپي همچون بسكتبال و يا فوتبال ميشوند كه هم بچهها را براي تمرين گرم و هم هيجاني را در تيم ايجاد كنند.
پس از 10 دقيقه بازي پرهياهو و پرسروصدا، بوكسورها آبي به سر و صورت ميزنند و با دستكشهاي مخصوص به سراغ كيسههاي بوكس آويزان شده در دو طرف سالن ميروند. به محض اينكه به كيسهها ميرسند، مشتهاي پياپي و گره كرده به سوي كيسهها روانه ميشود. صداي نامنظم ضربههاي نواخته شده به كيسهها همچون موسيقي متني است كه آن مدير تيمهاي ملي و مربيان تيم ميخوانند.
كمتر از يك ماه تا بيست و نهمين دورهي بازيهاي المپيك باقي مانده و سپهوند، قرباني و مظاهري در كنار حريفان تمريني خود، هيچ فرصتي را براي افزايش سطح آمادگي از دست نميدهند. صبحها زيرنظر دكتر بهرامينژاد كارهاي سخت بدنسازي را انجام ميدهند و بعدازظهرها مرور فن، تكنيك و گاهي مبارزهي نفسگير با حريفان تمريني.
در حالي كه مشت زنان بيوقفه كيسهها را مينواختند، منوچهر مقصودي، مدير تيمهاي ملي بوكس ايران كه اگرچه موهاي سپيدش نشان از تجربهي بهاران فراوان را دارد، در كنار تيم فعال، پرانگيزه و كمي شوخ طبع ميايستد و با فريادهاي خود نكات فني را گوشزد ميكند. تقريبا همان كاري كه احدي و كريمي مربيان تيم با صدايي آهستهتر انجام ميدهند.
در نوبت نخست مشت زني به كيسهها، حداقل ده دقيقه ورزشكاران بر روي كيسهها كار ميكنند و پس از آن نفسي تازه ميكنند.
وقتي كه به تمرين بوكسورهاي از دور نگاه ميكني، آنها كه المپيكياند، مشتهايشان هم به كيسهها كارآتر است.
يك نفس كوتاه ميگيرند و دوباره شروع ميكنند. پس از تكرار اين حركت براي چند دوره، كمي تمرينها عوض ميشود. مربيان به پشت كيسهها ميروند و آنها را نگاه ميدارند و دوباره بوكسورها هستند و كيسههايي كه مشتها بر آنها فرود ميآيند. البته اگرچه ورزشكاران با تمام قوا به كيسهها مشت ميزنند؛ اما، در چهرههاي آنها حتي اثري از عصبانيت نخواهيد ديد.
اين تمرين هم زمان زيادي به طول نميانجامد. دوباره استراحت ميكنند و اين بار مربيان "ميتهاي" مخصوص را در دستان خود كرده و همچون حريفي مقابل المپيكيها ميايستند تا پذيراي مشت آنها باشند.
تمرينها در بخش عصر اينگونه ادامه مييابد. اين تمريني است كه ماهها مشت زنان ايران انجام ميدهند. البته هفتهاي يك بار هم وارد رينگهاي گوشه سالن ميشوند و تا سرحد توان به يكديگر مشت ميزنند.
در بخش صبح هم، دكتر بهرامينژاد هست، بوكسورها و تمرينهاي بدنسازي و هوازي كه با دستگاههاي خاص انجام ميدهند.
برآيند اين كار نويد خوبي را براي بوكسورهاي المپيكي ايران ميدهد كه در بازيهاي پكن طلسم 54 سالهي ايران را بشكنند.
سابقه ايران
تاريخچهي حضور مليپوشان بوكس ايران در بازيهاي المپيك به نخستين دورهاي بازميگردد كه ايران در بازيها شركت كرده است، يعني بازيهاي 1948 لندن. از آن زمان تاكنون در ده دورهي ديگر بازيهاي المپيك مشت زنان ايراني شركت كردهاند كه متاسفانه هيچ كدام از آنها نتوانستهاند به مدال دست پيدا كنند.
در المپيك شايد بهترين مشت زن ايران بابك مقيمي بوده كه پس از سه پيروزي در بازيهاي 1996 آتلانتا دستش شكست و قادر به ادامهي رقابتها نشد. پس از او هم "ايزار ايلخانوف" در بازيهاي 1960 رم پس از يك پيروزي از دور رقابتها كنار رفت. ساير مشت زنان ايراني در طي 54 سال قدمت بوكس ايران حتي نتوانستهاند يك پيروزي در المپيك داشته باشند.
سه سهميه براي بيست و نهمين دوره
با همه تاريخچه ناموفقي كه بوكس ايران در بازيهاي المپيك داشته، در بازيهاي المپيك پكن شرايط كمي متفاوتتر است. چرا كه سه بوكسور ايراني توانستهاند با اقتدار بيشتري سهميههاي المپيك را كسب كنند.
علي مظاهري در وزن 91 كيلوگرم كسي كه عنوان قهرمان بازيهاي آسيايي دوحه را يدك ميكشيد در مسابقههاي قهرماني آسيا سال 2007 باز هم با قدرت قهرمان شد تا به عنوان يكي از سهميههاي آسيا و ايران پا در المپيك بگذارد.
مرتضي سپهوند هم در وزن 64 كيلوگرم نمايش بسيار خوبي در مسابقههاي جهاني شيكاگو در سال 2007 داشت. جايي كه همه بوكسورهاي خوب دنيا براي كسب سهميه المپيك آمده بودند و بوكسور خوب تيم ايران توانست به عنوان نخستين مشت زن ايراني در بين هشت نفر اول جهان قرار گيرد. اين نه تنها افتخار بزرگي براي او بود، بلكه كسب سهميه المپيك ديگر را هم به همراه داشت.
پس از او نوبت به مهدي قرباني در وزن 81 كيلوگرم رسيد تا با كسب برنز در جام پادشاهي تايلند، سومين بليت ايران را در المپيك كسب كند.
برنامه رقابت بوكسورهاي ايران در پكن
نخستين بوكسور تيم ملي ايران كه در بيست و نهمين دورهي بازيهاي المپيك پكن وارد رينگ ميشود، مهدي قرباني در وزن ميانه 81 كيلوگرم است. او روز نوزدهم مردادماه يعني در نخستين روز پس از افتتاحيه بازيها از ساعت 13 و 30 دقيقه به وقت محلي با حريفان رقابت ميكند. اين رقابتها تا شب روز نوزدهم ادامه مييابد. البته مسابقههاي بوكس روز نخست در اوزان 75 و 81 كيلوگرم است.
روز بيستم مردادماه همانند روز گذشتهي رقابتهاي بوكس مسابقهها آغاز ميشود و طي آن مرتضي سپهوند در دور مقدماتي سبك وزن يا 64 كيلوگرم به مصاف حريفان ميرود. اين رقابت هم در دو بخش عصر و شب ادامه مييابد.
در روز سوم رقابتها ايران نمايندهاي ندارد. اما، در روز پنجم علي مظاهري بوكسور 91 كيلوي ايران در سنگين وزن رقابتهاي مقدماتياش را همچون ساير هم تيميهايش از ساعت 13 و 30 دقيقه آغاز ميكند.
در روز 24 مردادماه و از ساعت 13 و 30 دقيقه اگر مهدي قرباني مسابقهي نخستش را با پيروزي پشت سر بگذارد، بايد در دور دوم با حريفان رقابت كند.
پس از آن نوبت به روز 27 مردادماه ميرسد تا در صورت اينكه سپهوند و مظاهري بر حريفان خود پيروز شده باشند از ساعت 19 تا 22 مرحلهي يك چهارم نهايي را طي كنند.
از طرفي ديگر در صورتي كه قرباني به جمع هشت نفر پاياني راه يابد، بايد در ساعت 19 تا 22 شب 29 مرداد به مصاف حريفان برود. نيمه نهايي اوزان 64 و 91 كيلوگرم هم عصر اول شهريورماه خواهد بود و عصر همان روز چهار نفر نهايي وزن 81 كيلوگرم با هم رقابت ميكنند.
فينال وزن 64 و 91 كيلوگرم شب دوم شهريورماه و فينال وزن 81 كيلوگرم شب سوم شهريورماه، يعني روز پاياني بازيهاي بيست ونهمين دوره است.
چهارشنبه 19 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هموطن سلام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]