اروپا به گاز ايران نياز دارد

واضح آرشیو وب فارسی:موج: اروپا به گاز ايران نياز دارد
خبرگزاري موج - گروه اقتصاد بين الملل .

سجاد ولدي -
نياز مبرم اروپايي ها به گاز طبيعي و كمبود منابع فسيلي قابل اطمينان، بسياري از كشورهاي غربي را به سوي ايران كشانده است. اين موضوع، حساسيت خاصي براي اتحاديه اروپا دارد كه مي خواهد براي توقف برنامه هاي هسته اي ايران، اين كشور را تحت فشار قراردهد.
نگاهي كوتاه به آينده بازار جهاني گاز طبيعي و موقعيت توليد كنندگان بزرگ اين محصول در آينده نزديك، مخمصه تنگي را نشان مي دهد كه اروپايي ها ممكن است در آن گرفتار شوند.
در سال 2030، اروپا 85 درصد گاز طبيعي مورد نياز خود را از طريق واردات تامين خواهد كرد. اين در حالي است كه كشورهاي عضو اتحاديه اروپا هم اكنون 57 درصد گاز طبيعي مورد نياز خود را از طريق واردات تامين مي كنند. همچنين بيشتر كشورهاي اروپايي منبع قابل اطميناني براي تامين گاز مورد نياز خود ندارند و وابستگي شديدي به گاز روسيه و شركت انحصاري صادرات گاز اين كشور يعني شركت GAZPROM پيدا كرده اند. اروپايي ها به دنبال كشوري مستقلي هستند كه به هر ساز كاخ كريملين نمي رقصد و داراي راي و تعهد قابل اطميناني باشد. بي شك اين توليد كننده بزرگ گاز، ايران است.
گرچه اروپايي ها با برنامه هاي هسته اي ايران مخالف هستند و دوست ندارند، ايراني ها به دانش كامل چرخه توليد سوخت هسته اي دست يابند، اما نيازهاي اساسي اروپا به انرژي و منابع قابل اطمينان انرژي، آنان را مجبور خواهد ساخت كه موضع خود در برابر تهران را تغيير دهند.
ايان آشكروفت (Ian Ashcroft) كارشناس گاز موسسه Wood Mackenzie مي گويد : آنچه ما امروز به عنوان يك موضوع سياسي، مورد بررسي قرارداده ايم، روزي به حقيقتي انكار ناپذير تبديل خواهد شد و گاز ايران در بازار اروپا به فروش خواهد رسيد. اين اروپا نيست كه مي گويد، گاز ايران چه زماني و در چه مكاني مورد مصرف اروپايي ها قرار خواهد گرفت. بلكه نياز شديد ما به گاز طبيعي و ظرفيت بسيار بالاي ايران در توليد و صادرات گاز طبيعي، به زودي ايران را شريك بزرگ اروپايي ها در بخش انرژي خواهد كرد.
ظرفيت صادرات گاز طبيعي ايران در حال حاضر برابر با 7 ميليارد متر مكعب در سال است و پيش بيني مي شود، ظرفيت صادرات گاز طبيعي اين كشور در سال 2020 بيش از 10 برابر حال حاضر شده و به 80 ميليارد متر مكعب در سال برسد. ايان آشكروفت در ادامه تحليل خود از موقعيت ايران در بازار آتي گاز طبيعي جهان مي گويد : در سال 2020 ، اروپا و آسياي مركزي بخصوص پاكستان و هند، بزرگ ترين وارد كنندگان گاز ايران خواهند بود.
در سال 2020 تركيه، ايتاليا و يونان مهم ترين وارد كنندگان گاز ايران در بازار گاز غرب اين كشور خواهند بود. همچنين گاز ايران پس از طي خاك اين 3 كشور، به اتريش و همسايگانش خواهد رسيد. بخش هاي ديگر اروپا هم نيازهاي خود را از طريق واردات گاز از روسيه و نروژ، تامين خواهند كرد. البته گاز كشورهاي عربي حوزه خليج فارس، آفريقاي شمالي و كشورهاي آسياي مركزي هم تا آن زمان به بازار اروپا راه خواهد يافت و برخي از نيازهاي اين قاره را تامين خواهد كرد. اما تامين گاز مورد نياز اتحاديه اروپا در دهه هاي بعدي بدون وجود گاز ايران، ناممكن خواهد بود.
هم اكنون بزرگ ترين سد پيش روي گاز ايران براي فروش در بازار اروپا، برنامه هاي هسته اي اين كشور است. برنامه هاي هسته اي ايران و موضع اتحاديه اروپا در برابر اين مسئله، زمان ورود گاز ايران به خاك اروپا را تعيين مي كند. اروپا تشنه گاز طبيعي ايران است و هر زمان كه مشكلات سياسي دو طرف حل شود، كشورهاي اروپايي به سوي صف خريد گاز ايران هجوم خواهند آورد. سخنگوي كميسيون انرژي اتحاديه اروپا FERRAN TARRADELLAS در خصوص ورود گاز ايران به بازار اروپا مي گويد : تا زماني كه غني سازي اورانيوم از سوي ايراني ها ادامه يابد، كسي خريدار گاز اين كشور در اروپا نخواهد بود. اين اظهار نظر سخنگوي كميسيون انرژي اتحاديه اروپا بيانگر مخالفت شديد اروپا با برنامه هاي هسته اي ايران است. تحريم گاز ايران، تنبيهي تحميلي از سوي اروپا بر ايران است. اما تا چه زماني اروپايي ها بدون گاز ايران، مي توانند نيازهاي خود به گاز طبيعي را بر طرف سازند؟ ايران بدون فروش گاز به اروپا هم مي تواند به حياتش ادامه دهد اما آيا اروپا بدون گاز ايران، مي تواند در برابر يكه تازي هاي روسيه و بازار به شدت نيازمند به گاز خود، قدمي بردارد؟
برخي از كارشناسان اروپايي نياز به گاز ايران در آينده نزديك را ملتفي مي دانند و زمان براي ادامه فشار بر تهران را كافي مي دانند. ماتياس روث كارشناس بي طرف مسايل انرژي اروپا مي گويد : در نهايت اروپا نيازمند گاز ايران خواهد بود، اما اين نياز در آينده نزديك ضروري و حياتي نخواهد بود. برخي از كارشناسان اروپايي هم نيازي به گاز ايران در اروپا نمي بينند، حتي در دهه هاي آتي. ظرفيت توليد گاز نروژ و آفريقاي شمالي در بالاترين حد ممكن خود قرار دارد و بعيد است طي چند دهه آتي پيشرفت قابل توجهي كند. روسيه هم همواره اروپا را در تنگناهاي سياسي شديد قرارداده و گاهي هم به عنوان منبعي غير قابل اطمينان براي مصرف كنندگان اروپايي مطرح بوده است. انتقال گاز كشورهاي حوزه درياي خزر هم با مشكلات خاص خود همراه است. گذشته از آن، منابع گاز طبيعي اين كشورها هرگز قابل قياس با منابع عظيم گاز طبيعي ايران نيست. روسيه گزينه اي مطمئن براي اروپايي ها محسوب نمي شود و گاز سومين دارنده منابع عظيم گازي جهان يعني قطر هم راه دوري براي رسيدن به بازار اروپا دارد. آيا با وجود اين حقايق هنوز هم بايد گفت : اروپا به گاز ايران نيازي ندارد؟
چهارشنبه 19 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: موج]

[مشاهده در: www.mojnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 194]