امتيازدهي آمريكا و كره شمالي در اصل جنبه رواني دارد

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: امتيازدهي آمريكا و كره شمالي در اصل جنبه رواني دارد
خبرگزاري فارس: ارائه گزارش هسته‌اي كره شمالي و در ازاي آن لغو برخي تحريم‌ها از سوي آمريكا را مي توان معامله‌اي ناميد كه هر دو كشور به دلايل داخلي به آن نياز داشتند تا اعلام كنند پيشرفتي در حل مشكل هسته اي كره‌شمالي بوجود آمده است.

به گزارش فارس به نقل از مجله هفتگي «اكسپرت» چاپ مسكو، در اواخر ماه ژوئن حادثه‌اي در پكن اتفاق افتاد كه آمريكا 14 سال انتظار آن را داشت.
كره شمالي گزارشي 60 صفحه‌اي از برنامه هسته‌اي خود را به مقامات چين تسليم كرد. در عين حال براي نشان دادن تمايل خويش در مورد بسته شدن پرونده هسته‌ايش از كارشناسان غربي دعوت كرد به اين كشور سفر كنند. جورج بوش نيز در عوض برخي تحريم‌هاي اقتصادي ضد كره شمالي را لغو كرده و روند حذف كردن اين كشور از ليست حاميان تروريسم را آغاز كرد.
اين اقدامات به نظر برخي به حركت در آمدن روند حل و فصل مسئله هسته‌اي كره‌شمالي و خارج شدن آن از بن بست بوجود آمده تلقي شد. ولي با نگاهي دقيقتر دليلي براي اين خوش‌بيني وجود ندارد.
مسئله اينجاست كه گزارش كره شمالي در مورد برنامه هسته‌ايش كامل نيست و تمامي ابعاد فعاليت‌هاي هسته‌اي آن را در بر نمي‌گيرد. ضمن اين كه فاقد اطلاعاتي در مورد همكاري هسته‌اي اين كشور با سوريه و ايران است كه بسيار مورد توجه آمريكا است.
كره‌شمالي هم به نوبه خويش امتياز قابل توجهي از آمريكا دريافت نكرده است. بوش تنها بخشي از تحريم‌ها بر ضد پيونگ يانگ را لغو كرده كه حتي در خود ايالات متحده وجود آنها، يكي كمتر يا بيشتر، چندان اهميت ندارد و تنها جنبه رواني دارد.
به نوشته اين هفته‌نامه، در حقيقت دولت بوش و رهبران كره شمالي به سمت اين «امتيازات توخالي» روي آورند، چرا كه به اعلام بروز پيشرفتي در حل مسئله هسته‌اي نياز داشتند.
به نوشته اين مجله روس، كره شمالي از آن جهت به چنين معامله‌اي نياز داشت تا مشكل فقدان مواد غذايي در داخل كشورش را حل نمايد. چرا كه امروزه كره شمالي با خطر قحطي و گرسنگي واقعي، نظير آنچه در دهه 90 در اين كشور روي داد و بر اساس اطلاعات غيررسمي، منجر به مرگ حدود 2 ميليون نفر شده بود، مواجه است.
كيم جونگ ايل براي رفع نيازهاي غذايي در داخل كشور، بخصوص تغذيه نيروهاي نظامي خود كه تكيه اصلي حكومتش بر آنهاست، مي بايست به خريد غلات از خارج روي آورد، ولي پول كافي براي اين منظور در اختيار نداشت. بنابراين تنها راه نجات ممكن دريافت 500 هزار تن گندم از آمريكا بود كه در ازاي پيشرفت مثبتي در مسئله هسته‌اي قول آن داده شده بود.
از طرف ديگر ايالات متحده آمريكا نيز به پيشرفتي در جبهه كره شمالي نياز داشت. در آستانه برگزاري انتخابات رياست جمهوري در آمريكا، دولت جمهوري خواه نياز به يك موفقيت بزرگ در سياست خارجي خويش در قبال «محور شرارت» داشت. چرا كه در مورد ايران كه اوضاع اميدوار كننده پيش نمي رود، در خصوص عراق هم وضعيت چندان خوبي وجود ندارد. بنابراين فقط كره شمالي باقي مي ماند. به همين دليل براي تحرك روند اوضاع پيرامون اين مسئله، آمريكاييان حاضر به دادن امتيازاتي، هرچند ناچيز شدند.
بنا بر اين گزارش، اكنون دولت بوش مي تواند به كنگره و جامعه آمريكا اعلام كند كه موفق شده تا كره شمالي را نسبت به نگراني‌هاي موجود متقاعد ساخته و وادار به همكاري نمايد. هر چند اين معامله را به درستي مي‌توان پايان غم‌انگيز سياست دولت بوش در قبال كره‌شمالي ناميد. اكنون كره شمالي به تدريج اطلاعاتي در رابطه با برنامه هسته ايش ارائه مي دهد و در ازاي هر گامي كه بر مي دارند، جايزه اي در خور نيز بدست خواهد آورد.
انتهاي پيام/+
سه شنبه 18 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 374]