سرمقاله هاي روزنامه هاي صبح ايران

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: سرمقاله هاي روزنامه هاي صبح ايران

"لبنان و دولت وحدت ملي" ، "برنامه ريزي فرهنگي در شهرداري پايتخت" ،"بازخواني پرونده هسته اي ايران" ،"سكولارهاي غير دموكرات در تركيه " ،"تحليل نشانه ها در چالش هسته اي" و "كاهش ارزش دلار يا كامل شدن چرخه بيماري هلندي ؟" از عناوين سرمقاله هاي برخي روزنامه هاي صبح ايران است كه به مسائل مهم سياسي پرداختند.

به گزارش روز يكشنبه باشگاه خبرنگاران دانشجويي ايران "ايسكانيوز"در اين سرمقاله ها مي خوانيم:
**اعتماد ملي :لبنان و دولت وحدت ملي
روزنامه اعتماد ملي امروز در سرمقاله خود به موضوع وضعيت سياسي لبنان مي پردازد و مي نويسد:
سرانجام پس از ماه‌ها كشمكش و تنازع بين گروه‌هاي سياسي در لبنان كه اين كشور را بارها تا آستانه جنگ‌هاي داخلي پيش برد، ظاهرا قرار است از دودكش سياست در لبنان دودهاي سفيد به آسمان برخيزد. اين اتفاق در تداوم اقدامات و تلا‌ش‌هايي روي مي‌دهد كه ابتكار آن در دستان امير قطر قرار داشت. بحران لبنان از آنجايي شكل يافت كه دولت اين كشور پس از پايان دوران رياست‌جمهوري اميل لحود عملا‌ نتوانست راه برون‌رفتي براي حل موضوع تعيين رياست‌جمهوري در اين كشور بيابد.
دولت سنيوره با حمايت دولت‌هاي غربي و برخي از دولت‌هاي قدرتمند عرب درصدد بود تا فردي متمايل به غرب را در لبنان به قدرت رساند اما اين موضوع مورد مخالفت احزاب منتقد دولت ازجمله حزب‌الله و امل قرار گرفت. از سوي ديگر برخي از جناح‌هاي قدرتمند مسيحي به رهبري ميشل عون نيز در فرآيند اين اتفاق به منتقدين پيوستند. نتيجه اين ائتلا‌ف مقاومت آنان در راه تشكيل دولت و انتخاب رئيس‌جمهور در اين كشور بود. در نهايت پس از ماه‌ها مقاومت و مذاكرات فشرده، با ابتكار و رايزني‌هاي دولت قطر كه نشانگر قدرت ابتكار عمل اين كشور در عرصه بين‌المللي و منطقه‌اي بود و هشياري مقامات حزب‌الله از جمله سيدحسن نصرالله، ميشل سليمان فرمانده ارتش لبنان كه از شخصيت‌هاي خوشنام و ملي آن كشور است به مقام رياست‌جمهوري برگزيده شد. ‌
در اين ميان پيدا كردن افرادي كه مورد وثوق و اجماع طرفين باشند كاري سخت مي‌نمود. از طرفي برخي از دولت‌هاي عربي و غربي از اينكه حزب‌الله بدون آنكه تعهدي مبني بر خلع سلا‌ح بدهد، توانسته از اين بحران بيرون رود چندان خرسند نبودند، امتياز گروه مخالف به رهبري حزب‌الله است كه مي‌توانند تصميم‌هاي كابينه را وتو نمايند. اين امر به معني كنترل تحركات ناميمون عناصر معلوم‌الحال در فضاي سياسي و پرتنش لبنان است. اما اعلا‌م خبر توافق، يك پيروزي براي مقاومت و مخالفان استيلا‌ و سلطه غرب در آن كشور است و از همه مهم‌تر بايد به اين نكته تاكيد داشت كه اسرائيل بازنده اين تصميم مهم است. سعادت ملت‌هاي مسلمان، اتحاد و وحدت در تصميم‌ها و منافع مشترك است.
**جام جم :برنامه ريزي فرهنگي در شهرداري پايتخت‌
روزنامه جام جم امروز در سرمقاله خود به فعاليت هاي شهرداري در حهت اوقات فراغت نوجوانان و جوانان د رتابستان مي پردازد و مي نويسد:
با آغاز فصل تابستان به سنت ماضي و هرساله موضوع برنامه ريزي فرهنگي براي اين فصل و سامان دادن به اوقات فراغت جوانان و نوجوانان از سوي نهاد‌هاي مختلف مطرح شده است كه در اين ميان حساب برخي از سازمان‌ها كه با داشتن بيشترين و گسترده‌ترين امكانات، مدعي متولي فرهنگي شهر تهران هستند، از ديگران جداست.
برنامه ريزي فرهنگي دشوار و پيچيده است، زمانبر است، چند وجهي است، با عوامل متعددي در جامعه از سياست گرفته تا اقتصاد و امنيت درگير است، هزينه بر است و البته درصد شكست آن نيز به طور طبيعي بالاست. از سوي ديگر برنامه‌ريزي فرهنگي بايد مجموعه‌اي از رفتارها، واكنش ها ، اقدامات و تدابير ساختاري را شامل شود كه به دنبال حل مسائل فرهنگي بر اساس يك آينده محتمل و متصور باشد.
اكثر برنامه‌هاي سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران و ديگر نهادها را همايش‌ها ، جشنواره‌ها و تجليل‌ها تشكيل مي‌دهد، مراسم‌هايي كه برخلاف مهم‌ترين اصل برنامه ريزي فرهنگي كه نگاه كلان و بلند مدت است كاملا مقطعي عمل مي‌كند و به جاي داشتن راهكاري براي حل مسائل فرهنگي، هدف بالا بردن آمارهاي مديران را پيگيري مي‌كند و به طور طبيعي بر جريان توليد آثار فرهنگي و هنري كشور نيز تاثير معكوس و منفي گذاشته و مي‌گذارند ؛‌ كافي است يك سال اعلام كنيد هيچ جشنواره و همايش و تجليلي در كار نيست تا آن هنگام ببينيم چند فيلم‌ساز، شاعر، نويسنده و هنرمند واقعي با آثار قابل تامل داريم.
ميدان‌ها و فضاهاي سبز شهر تهران به جاي وجود آثار تجسمي كه حس زيبايي شناسي ديني و ايراني شهروندان را تحريك كند و موجب تلطيف روحي آنها شود پر از بيلبوردها و پارچه‌هايي است كه تنها خبر از برگزاري دوباره جشنواره هنرهاي تجسمي شهر مي‌دهد.هنوز تكليف مشاوران ادبي مناطق 22 گانه تهران كه قرار بود جاني دوباره بر پيكره بي جان ادبيات در فرهنگسراها و كانون‌هاي ادبي شهر بدمند، مشخص نشده است كه مدير مركز آفرينش‌هاي ادبي شهر تهران خبر از آمادگي برگزاري همايش شعر كشوري مي‌دهد.
مراكز فرهنگي شهر به جاي آن كه مملو از حضوركارشناسان فرهنگي، انديشمندان، شاعران، نويسندگان و هنرمندان و تعامل آنها با مردم و جوانان باشد محلي است براي اطلاع رساني همايش‌ها و برنامه‌هاي مقطعي با حضور فلان مقام سياسي و اجتماعي كشور.
آنچه كه امروز بايد مورد توجه ويژه مديران فرهنگي شهر قرار گيرد، جسارت و خلاقيتي است كه يك مدير فرهنگي نياز دارد تا بتواند براي نخستين بار با آگاهي از تعريف واقعي فرهنگ و استفاده از نظريه‌هاي واقع گرا (نه آرمان گرا ) فارغ از ارائه آمارها و هيجان‌هاي معمول برنامه‌اي جامع و بلند مدت طراحي كند كه در نهايت به كاربردي شدن فرهنگ و هنر در جامعه بيانجامد.
**رسالت :بازخوانى پرونده هسته اى ايران
روزنام رسالت امروز در سرمقاله خود دريچه اي را به پرونده هسته اي ايران باز كرد و نوشت:
سرانجام غرب از خواسته غير معقول خود مبنى بر لزوم تعليق غنى سازى اورانيوم از سوى ايران به عنوان پيش شرط اصلى آغاز دور جديد مذاكرات عقب نشينى نمود تا اواخر تيرماه مذاكرات طرفين از سر گرفته شود.اصلى ترين پيام عقب نشينى اخير غرب اثبات كارآمدى ديپلماسى تهاجمى و لزوم تداوم حركت تهران در مدار اين نوع ديپلماسى است.در اين راستا لازم است سه نكته مهم را مد نظر قرار دهيم:
-1ماهيت فعاليتهاى هسته اى جمهورى اسلامى ايران با كشورهايى مانند ليبى و كره شمالى متفاوت است.بر اين اساس گفتمان هسته اى ايران همواره حول دسترسى به مقاصد صلح آميز عينيت يافته است و دسترسى به بمب هسته اى و سلاحهاى مخربى كه توسط كشورهاى 1+5 توليد و تكثير مى شود در چشم انداز برنامه هاى هسته اى ايران جايى ندارد.بدون شك غرب هيچگاه از عواقب و تبعات برخورد واحد با كشورهاى مختلف در امان نخواهد بود.جمهورى اسلامى ايران به عنوان پرچمدار خلع سلاح هسته اى در حال تبديل شدن به اصلى ترين الگوى مصرف كننده انرژى سالم و صلح آميز هسته اى جهان مى باشد.اين در حاليست كه غرب با ارائه تعاريفى كاذب از واژگان”اعتماد سازي”،”خلع سلاح”و”بازدارندگي”سعى دارد معادلات استراتژيك كشورها را به سود اهداف سلطه طلبانه خود تعريف نمايد.
-2اساس برخورد غرب با پرونده هسته اى جمهورى اسلامى ايران،انطباقى با قوانين و قواعد تعبيه شده در حقوق بين الملل عمومى ندارد.آمريكا،فرانسه،آلمان و انگلستان طى سه سال اخير در سطوح رفتارى و گفتارى از به كارگيرى انواع تهديدات و تحريمها عليه تهران سخن گفته اند.اگرچه ايران و اكثر كشورهاى دنيا كليت ارجاع پرونده هسته اى ايران به شوراى امنيت سازمان ملل متحد را مخدوش مى دانند،اما متاسفانه شالوده سازمانهاى بين المللى به گونه اى بنا نهاده شده است كه آمريكا و كشورهاى توسعه طلب اروپايى اصلى ترين بازيگران آنها محسوب مى شوند.در هر صورت،غرب چاره اى جز بازخوانى صورت مسئله هسته اى ايران و انطباق آن با واقعيات ومستندات موجود ندارد.اگر اين بازخوانى و انطباق صورت نگيرد،غرب بار ديگر دور باطل سالهاى اخير را ، در حالتى نامتعادل تر آغاز خواهد كرد. البته در صورتى كه غرب پروسه بازخوانى پرونده هسته اى تهران را به صورتى صادقانه آغاز نمايد از حمايت همه جانبه تهران برخوردار خواهد شد،فرصتى كه غرب نبايد آن را از دست بدهد.
-3”ريچارد.ان.هاوس”يكى از استراتژيست هاى آمريكادر مقاله خود با عنوان “عصر بى قطبي” از ايران به عنوان يكى از مراكز قدرت در جهان نام مى برد و در عين حال تاكيد مى كند كه نظام بين الملل،نه به سوى چند قطبى شدن،بلكه به سوى بى قطبى شدن پيش مى رود،غرب چاره اى جز پذيرش و شناسايى قدرت تهران و كرنش در برابر اين قدرت خاورميانه اى راندارد.از سوى ديگر،بسته پيشنهادى تازه اى كه توسط ايران ارائه شده است،براى همه مناسبات تهران با غرب طراحى شده است.از اين روغرب بايد با نگاهى كلان و غير جزءگرايانه آن را مورد بررسى قرار دهد.اموال بلوكه شده ايران در آمريكا اصلى ترين اسناد اثبات اين ادعا محسوب مى شوند.از اين رو غرب بايد گامهاى حقوقى خود به سوى ايران را شفاف و مطمئن بردارد تا بتواند ذهنيت منفى ايران در خصوص قرار داد الجزاير را تاحدودى تعديل نمايد،در غير اين صورت تهران هرگز زير بار خفت امضاى قراردادى ديگر مانند قراداد الجزاير نخواهد رفت.
در نهايت اينكه غرب بايد در ادامه مذاكرات با تهران،”ظرافت “و “شفافيت “را سرلوحه كار خود قرار دهد.در صورت فقدان اين دو فاكتور،جمهورى اسلامى ايران تضمينى نسبت به موفقيت آميز بودن اين گفتگوها به طرف اروپايى نخواهد داد.مسلما در اين صورت غرب بازنده اصلى ميدان خواهد بود.
**مردم سالاري :سكولارهاي غير دموكراتيك در تركيه
روزنامه مردم سالاري امروز در سرمقاله خود به موقعيت سياسي حال حاضر تركيه مي پردازد و مي نويسد:براساس نظرسنجي منتشر شده از سوي پايگاه خبري «خبر ايكس» تركيه درباره انحلا ل حزب حاكم، انتخابات آينده و لغو قانون آزادي حجاب دردانشگاه هاي تركيه، مردم تركيه با اقدامات جديد لائيك ها در اين كشور به شدت مخالفند. . حزب اسلام گراي عدالت و توسعه به رهبري «رجب طيب اردوغان» در آخرين انتخابات پارلماني تركيه به تنهايي حايز 47 درصد آراي مردم تركيه شد كه بر همين اساس تشكيل دولت تركيه به اين حزب سپرده شد.
با برگزيده شدن «عبد الله گل» به رياست جمهوري تركيه، اين حزب تغيير برخي بندهاي قانون اساسي تركيه را در دستور كار خود قرار داد. به زعم «اردوغان» ديگر زمان آن فرا رسيده است كه تركيه يك قانون اساسي غيرنظامي داشته باشد. نظاميان تركيه حاميان سنتي سكولاريزم در تركيه محسوب مي شوند. آنها بر اين عقيده اند كه رئيس جمهور تركيه بايد عميقا سكولار باشد و حضور فردي مذهبي را در اين پست سياسي بسيار خطرناك مي دانند. حكومت لائيك در تركيه توسط «مصطفي كمال آتاتورك» پايه گذاري شد. وي با هدف ايجاد يك كشور كاملا سكولار مبتني بر آنچه در اروپا عمل مي شود شعار جدايي دين از سياست را سرلوحه كار خود قرار داد. قانون اساسي كنوني تركيه كه در سال 1982 به تصويب رسيده است بر غيرمذهبي بودن دولت اين كشور تصريح و تاكيد دارد.
در سال 1980 ميلادي ژنرال «كنعان اورن» به دنبال يك كودتاي نظامي در تركيه قدرت را به دست گرفت. اين دولت نظامي با ايجاد نهاد به ظاهر مستقلي به نام شوراي عالي دانشگاه ها، تصميم گيري پيرامون امور جاري در دانشگاه هاي تركيه را برعهده آن نهاد گذاشت. اين شورا طي بخشنامه اي رسمي استفاده از حجاب اسلامي را در تمامي مراكز آموزشي تركيه ممنوع كرد. اين ترفند سياسي در حقيقت شانه خالي كردن دولت نظامي تركيه از پذيرش تبعات سياسي اين طرح در جامعه بود. عبد الله گل رياست جمهوري تركيه به دنبال پايان دوره رياست پيشين «شوراي عالي دانشگاه ها» براساس اختيارات قانوني خود «پروفسور اوزجان» را كه از اساتيد خوشنام تركيه و فردي اسلام گراست به عنوان رئيس جديد اين شورا منصوب كرد.
«پروفسور اوزجان» در تصميمي ساده و كاملا براساس اختيارات قانوني خود با ابلاغ بخش نامه اي به تمامي دانشگاه هاي تركيه استفاده از حجاب اسلامي توسط دانشجويان را بلامانع اعلام كرد.
حزب جمهوري خلق به رهبري «دنيز بايكال» كه تنها 8 درصد كرسي هاي مجلس را در اختيار دارد، براي مخالفت با اين لايحه شكايتي را تقديم «دادگاه قانون اساسي تركيه» كرد. دادگاه قانون اساسي تركيه متشكل از يازده قاضي بلندپايه با عنوان «دادستان جمهوري» است. اين دادگاه وظيفه دارد تا مطابقت قوانين مصوب پارلمان و قانون اساسي را تشخيص دهد.
اين نكته قابل توجه است كه تمامي اعضاي «دادگاه قانون اساسي» تركيه با پيشنهاد وزير دادگستري توسط رئيس جمهور نصب مي شوند.
احمد نجدت سزر» رئيس جمهور پيشين تركيه در اقدامي عجيب 9 نفر از اعضاي اين دادگاه را بركنار و 9 نفر قاضي لا ئيك را جايگزين آنان كرد. اما رئيس جمهور جديد تركيه از چنين اختياري استفاده نكرد.
اين دادگاه سرانجام پس از يك ماه بررسي راي نهايي خود را صادر كرد و اصلا حات مدنظر دولت را مغاير با اصل دوم قانون اساسي دانسته و ابطال نمود. با آراي همان 9 قاضي اتفاقي بي سابقه در تاريخ تركيه اتفاق افتاد كه شايد بتوان آن را «كودتاي دادستان ها» برشمرد.
البته اكنون هنوز اين خرده بر دولت تركيه باقي است كه چرا با اختيارات قانوني بي سابقه براي تغيير اصول مندرج در قانون اساسي تركيه كه توسط دولت كودتاي ژنرال «كنعان اورن» وضع شده بود اقدامي نكرد. با توجه به شرايط بحراني حتي انحلا ل حزب عدالت و توسعه بعيد نيست.
فاصله اي كه مي توان بين مردم و نظام حاكم در تركيه مشاهده كرد غيرقابل انكار است. اقليت سكولا ر با بهره گيري از حمايت نظاميان و ترفندهاي قضايي به راحتي خواست اكثريت مردم اين كشور را ناديده مي گيرد.
مردم تركيه در تاريخ خود شاهد سه كودتاي نظامي عليه دولت منتخب خود بوده اند كه آخرين نمونه آن انحلا ل حزب رفاه تركيه و بركناري نجم الدين اربكان بود. تاريخ نشان داده است كه اين خودكامگي ها به سرانجام نخواهد رسيد. اما با توجه به موج جديد اسلا م ستيزي در غرب به نظر مي رسد كه مردم تركيه راه همواري در پيش ندارند. اقدام «دادگاه حقوق بشر اتحاديه اروپا» در رد شكايت دو بانوي محجبه تركيه اي كه از تدريس منع شده بودند و اعلا م راي نهايي آن هم پيش از موعد مقرر در واقع چراغ سبزي به لا ئيك هاي تركيه براي واكنش عليه اسلا م گرايان به شمار مي رود اما روند كلي اسلا م گرايي در تركيه و حضور آنان در عرصه قدرت نويددهنده آينده اي اميدوار كننده تر است.
**كيهان:تحليل نشانه ها در چالش هسته اي
روزنامه كيهان امروز در يادداشت روز خود به موانع و چالش هايي مي پردازد كه غربيان در روند مسئله هسته اي ايران ايجاد كرده اند و در شرح آن مي نويسد:
1- در يك «چالش سياسي»- نظير مذاكره- هنگامي كه حريف با تكيه بر شايعات و خبرهاي خاكستري تلاش مي كند اهداف مورد نظر خود را تحقق يافته معرفي كند، اين احتمال «سه بعدي» قوت مي گيرد كه، اولاً؛ حريف از تحميل نظر خود به طرف مقابل نااميد شده است. ثانياً؛ راه كار مؤثر و كارآمد ديگري غير از چالش سياسي پيش روي خود نمي بيند و ثالثاً؛ حيثيت سياسي خود را در خطر ديده و براي خروج محترمانه- و ظاهراً پيروزمندانه- از چالش به تكاپو افتاده است.
در اولين نگاه به موقعيت كنوني كشورمان در چالش هسته اي با 1+5، شايد اين برداشت غيرواقعي تلقي شود كه برخلاف تبليغات گسترده و پرحجم حريف و ادعاي به بن بست رسيدن جمهوري اسلامي ايران طرفي كه در اين چالش به بن بست رسيده و براي خروج محترمانه از آن تلاش مي كند، مجموعه- البته ناهماهنگ- 1+5 است، نه جمهوري اسلامي ايران.
2- «تحليل نشانه ها» يكي از روش هاي متداول براي ارزيابي موقعيت حريف در چالش هاي سياسي است. در اين روش پذيرفته شده، عكس العمل هاي حريف به عنوان «نشانه» مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرند و با استناد به نتيجه اين تجزيه و تحليل ها، خط حركت بعدي طراحي و عملياتي مي شود.
«شايعه» و «دروغ پراكني» اگرچه يكي از اهرم هاي مورد استفاده در عمليات رواني و جنگ تبليغاتي است اما، شايعات در «تحليل نشانه ها» از زاويه ديگري ارزيابي مي شوند. با اين توضيح كه اگر چالش سياسي از نوع «مذاكره» باشد و حريف در افكار عمومي براي نشان دادن جايگاه و موقعيت خود در مذاكره به شايعات استناد كند، مي توان اين حركت را نشانه ضعف حريف تلقي كرد، زيرا در جريان يك مذاكره رسمي، آنچه روي ميز مذاكره گذاشته مي شود، «سند» و شواهد و قرائن قابل استناد است نه شايعات و دروغ پراكني ها، چرا كه طرفين بايد براي ادعاي خود و يا قبولاندن خواسته خويش به طرف مقابل اسناد قابل اثبات و- يا حداقل- شواهد و قرائن قابل بررسي ارائه كنند نه شايعه و دروغ هاي خودساخته! كه به آساني نفي شدني هستند.
3- يك خبر موثق حكايت از آن دارد كه سفارتخانه يك كشور اروپايي در تهران- و عضو گروه 1+5- در نشست هاي مكرر و پنهان با برخي از سرمايه داران و شماري از اهل رسانه كه بعضاً سابقه مخالفت با نظام دارند، از آنها خواسته است، در تبليغات شفاهي و يا از طريق نفوذ در رسانه ها، تصميم سازي ها و سياست پردازي هاي هسته اي دولت نهم را فاقد پشتوانه كارشناسي و صرفاً احساسي! معرفي كنند. گفتني است يكي از پيشنهادهاي اين سفارتخانه اروپايي كه مستقيماً از سوي «سفير» ارائه شده است، تبليغ ناكارآمدي رئيس جمهور و القاي اين توهم بود كه قرار است آقاي احمدي نژاد از حلقه مسئولان هسته اي حذف شود!
جالب است بدانيد كه توهم پراكني درباره غيركارشناسي بودن تصميم هاي جديد تيم مذاكره كننده! و حذف احمدي نژاد از حلقه مسئولان هسته اي!، دو محور اصلي تبليغات رسانه اي غرب- مخصوصاً رسانه هاي آمريكايي و انگليسي- طي دو هفته اخير بوده است كه متاسفانه ردپاي اينگونه توهم پراكني ها در برخي از رسانه هاي داخلي نيز ديده مي شود! كه از نفوذ افراد غافل و فريب خورده و يا مأمور و خودباخته حكايت مي كند.
4- آقاي سولانا، فرستاده 1+5 در سفر اخير خود به كشورمان حامل سه نامه بود. اول؛ بسته پيشنهادي 1+5 به ايران. دوم؛ نامه اي با امضاي وزراي خارجه 6 كشور آمريكا، انگليس، فرانسه، چين، روسيه و آلمان خطاب به وزير امور خارجه كشورمان و سوم؛ يك نوشته غيررسمي -NONE PAPER - كه در آن سه مرحله مقدماتي براي ادامه مذاكرات پيشنهاد شده و از ايران خواسته شده بود طرفين بعد از طي اين سه مرحله وارد مذاكرات اصلي شوند. كشورهاي 1+5 از ايران خواسته بودند در آغاز مذاكرات اصلي براي مدت 6 هفته غني-سازي اورانيوم را به حالت تعليق درآورد و در مقابل 1+5 نيز قطعنامه هاي قبلي را منتفي شده اعلام كند.
مسئولان كشورمان در اقدامي هوشمندانه، بسته پيشنهادي را تحويل گرفتند بدون آن كه درباره چگونگي برخورد جمهوري اسلامي ايران با اين بسته پيشنهادي اظهارنظري-كنند. چرا كه در اين بسته تعليق غني سازي اورانيوم با استناد به قطعنامه 1803 شوراي امنيت سازمان ملل درخواست شده بود و ايران بارها بر اين نظر خود تاكيد داشته و دارد كه غني سازي اورانيوم خط قرمز فعاليت هسته اي كشورمان بوده و غيرقابل مذاكره است.
نامه غيررسمي نيز اگرچه مفاد آن از سوي برخي رسانه هاي غربي فاش شده بود ولي يك نامه «محرمانه» تلقي مي شد و به طور طبيعي پاسخي نداشت.
اما، نامه وزراي خارجه كشورهاي 1+5 كه خطاب به وزيرخارجه كشورمان نوشته شده بود نياز به پاسخ داشت و آقاي متكي با ارسال نامه اي خطاب به آنان كه روزجمعه در بروكسل به آقاي سولانا تحويل شد، بر آمادگي ايران براي مذاكره روي نقاط مشترك دو بسته پيشنهادي ايران و 1+5 تاكيد كرد و از آنجا كه تعليق غني سازي اورانيوم در دو بسته ياد شده مشترك نبود به طورطبيعي نمي توانست يكي از محورهاي مذاكره تلقي شود.
5-بلافاصله بعد از پاسخ ايران به نامه وزراي خارجه 1+5، رسانه هاي غربي و برخي از رسانه هاي داخلي اين نامه را پاسخ ايران به بسته پيشنهادي 1+5 معرفي كردند و در تفسيرها و تحليل هاي خود از تجديدنظر جمهوري اسلامي ايران! در چالش هسته اي با غرب خبر دادند!
پيش از آن نيز، يكي از سايت هاي داخلي در گزارشي حيرت آور از موافقت ايران با تعليق 6 هفته اي غني سازي اورانيوم خبر داده و اين خبر بلافاصله روي تلكس خبرگزاري هاي آمريكايي و اروپايي رفته بود.
در همين حال، خبرگزاري ها و برخي مقامات آمريكايي و اروپايي با تحريف اظهارات آقاي دكتر ولايتي كه از تندروي برخي مسئولان گله كرده بود، بر دامنه تبليغات خود افزوده گلايه ايشان از برخي از تندروي ها را، اشاره به احمدي نژاد قلمداد مي كردند، اظهارات وي را نگاهي متفاوت با سياست هسته اي جاري تلقي كرده و با اشاره به جايگاه آقاي دكترولايتي به عنوان مشاور عالي رهبرمعظم انقلاب، بر اين طبل توهم مي كوبيدند كه قرار است آقاي احمدي نژاد از حلقه مسئولان هسته اي ايران حذف شود! اين توهم پراكني در حالي بود كه آقاي دكتر ولايتي در مقاله ارسالي و همزمان براي سه روزنامه غربي و نيز در مصاحبه خود با روزنامه جمهوري اسلامي به صراحت تاكيد كرده بود كه تعليق غني سازي اورانيوم از سوي ايران غيرممكن و غيرقابل مذاكره است و البته رسانه هاي غربي توضيح بعدي دكتر ولايتي درباره مقاله و مصاحبه خويش را همانگونه كه انتظار مي رفت چندان تحويل نگرفتند!
6-و اما، اينهمه سروصدا و استناد مقامات سياسي و رسانه هاي غربي به شايعات و توهماتي كه خود ساخته و پرداخته بودند براي چه بود؟ مگر نه اين كه در فاصله اي حداقل چندساعت و حداكثر يك روز، محتواي نامه وزيرخارجه كشورمان به وزراي خارجه 1+5 آشكار مي شد و تاكيد مسئولان جمهوري اسلامي ايران بر غيرقابل مذاكره بودن غني سازي اورانيوم به صراحت اعلام مي گرديد؟ و در نتيجه تمامي توهم پراكني هاي آمريكا و متحدانش نقش برآب مي شد؟ بنابراين چرا به اين توهمات در آن سطح گسترده دامن زدند؟!
7-گفته مي شود-و خبر موثقي است- كه بعد از جنجال تبليغاتي اخير حريف درباره موافقت ضمني ايران با تعليق غني سازي اورانيوم، آقاي دكتر جليلي در تماس تلفني خود با سولانا كه براي توضيح درباره پاسخ ايران به نامه وزراي خارجه 1+5 صورت گرفته بود، خطاب به سولانا-نقل به مضمون- گفته بود «ظاهراً در پي آن هستيد كه هرگام ايران را به عنوان عقب نشيني از مواضع اصولي كشورمان قلمداد كرده و درباره آن دست به تبليغات بزنيد»؟ و سولانا كه به مفهوم اشاره هوشمندانه دكتر جليلي پي برده بود، سراسيمه در پي توجيه ماجرا برآمده بود.
طرف ايراني دراين گفت وگو به گونه اي تلويحي-اما نزديك به تصريح- از نياز غرب به حفظ آبرو و حيثيت خود سخن گفته بود. نيازي كه بارها برخي از نمايندگان 1+5 در مذاكرات خود با مسئولان هسته اي كشورمان به آن اشاره هاي صريح و يا تلويحي داشته اند.
8-به نظر مي رسد اكنون مي توانيم به آنچه در بند اول اين نوشته آمده بود بازگرديم و آن، اين كه، استناد 1+5 به شايعات، آنهم شايعاتي كه نادرستي آنها در فاصله اي كوتاه برملا مي شود، اولا؛ نشانه بن بست حريف در چالش سياسي است چرا كه اگر واقعيات از موفقيت حريف حكايت مي كرد نيازي به تاكيد بر شايعات نداشت. ثانياً؛ حريف به خوبي مي داند كه گزينه ديگري غير از مذاكره - از جمله گزينه حمله نظامي- در اختيار ندارد. دراين باره گفتني است كه رجزخواني هاي گاه و بيگاه آمريكا و متحدانش پيرامون حمله نظامي كه همواره به گونه اي غيرمستقيم و از زبان عوامل دست چندم صورت مي پذيرد، نشانه ديگري از استيصال آنهاست، چرا كه تجربه نشان داده است اگر كمترين احتمال موفقيتي در حمله نظامي وجود داشت در انجام آن درنگ نمي كردند كه اين خود، فصل جداگانه اي است و ثالثاً؛ حكايت از آن دارد كه آمريكا و متحدانش از تحميل خواسته غيرقانوني خود به ايران اسلامي قطع اميد كرده اند و از آنجا كه گزينه ديگري براي وادار كردن ايران به پذيرش خواسته خود ندارند و از سوي ديگر، بعد از آنهمه رجزخواني، اگر دست خالي از اين چالش خارج شوند، حيثيت ابرقدرتي خود را برباد رفته مي بينند، آخرين چاره را در خروج محترمانه با ظاهري پيروزمندانه از اين چالش جستجو مي كنند.
**دنياي اقتصاد:كاهش ارزش دلار يا كامل شدن چرخه بيماري هلندي؟
روزنامه دنياي اقتصاد امروز در سرمقاله خود به موضوع روز كاهش ارزش دلار مي پردازد و آن را تحليل مي كند كه به شرح زير مي آيد:
در شجاعت تصميم‌گيري دولت نهم كمتر مي‌توان ترديد كرد. اما در كنار اين واقعيت، رسيدن به اطمينان در دقت اين تصميمات نيز حائز اهميت فراواني است. لذا هم‌اكنون كه دولت محترم بنا دارند از منظر علمي ‌و به صورتي ريشه‌اي با مشكلات اقتصادي درگير شوند جانب حزم و احتياط از هميشه لازم‌تر خواهد بود.
از جمله مباحث عنوان شده طرح كاهش ارزش دلار است. در اين بحث نظريه اقتصادي بيان مي‌دارد كه كشوري كه با تراز مثبت تجاري روبه‌رو باشد در شرايطي كه نرخ ارز شناور داشته باشد با افزايش ارزش پول ملي (وكاهش ارزش ارز) مواجه خواهد شد كه البته همين مكانيزم از طريق ارزانتر شدن كالاهاي وارداتي و گرانتر شدن كالاهاي صادراتي خود در برگشت موجب تعديل تراز تجاري كشور را فراهم خواهد كرد، اما آنچه در صحنه عمل كشورها ديده مي‌شود بيشتر به يك جنگ تجاري شبيه است و هيچ كشوري حتي آمريكا كه خود را پرچمدار آزادي اقتصادي مي‌داند سرنوشت اقتصاد خود را صرفا به نيروهاي عرضه و تقاضا نسپرده است. آنچه در اقتصاد‌هاي آزاد در بازار ارز ديده مي‌شود حاكميت نظام شناور مديريت شده نرخ ارز (Managed Floating) است. همزمان هنوز كشورهاي زيادي بنا به مصالح خود از هر گونه شناورسازي پول ملي پرهيز مي‌كنند. آيا كاهش ارزش دلار در شرايط فعلي اقتصاد ما مي‌تواند مفيد باشد؟ براي پاسخ ‌بايد تاثير اين كاهش را بر مصرف‌كنندگان و توليد‌كنندگان تحليل كنيم. براي مصرف‌كنندگان اين سياست به مثابه كاهش هزينه خريد كالاهاي خارجي عمل خواهد كرد و لاجرم موجب افزايش تقاضاي داخلي براي واردات خواهد شد. اگرچه اين سياست در جاي خود ضد تورمي‌ خواهد بود، اما تراز تجاري كشور را كه هم اكنون بدون لحاظ نفت به شدت منفي است، منفي‌تر خواهد ساخت.
در جانب توليد‌كنندگان با دو اثر متناقض مواجه هستيم. از طرفي با كاهش ارزش دلار بهاي مواد اوليه و كالاهاي واسطه اي توليد‌كنندگان تنزل خواهد يافت و از طرف ديگر كاهش ارزش دلار درآمد صادركنندگان را به ريال كاهش خواهد داد. در مجموع، توليد كننده از دو طرف تحت فشار قرار خواهد گرفت به طوري كه قبل از اين كه شيريني كاهش هزينه‌هاي وارداتي خود را تجربه كند با كاهش تقاضاي داخلي و خارجي از يك طرف و با كاهش درآمد صادراتي از طرف ديگر مواجه خواهد شد. اين دقيقا به مفهوم كامل شدن چرخه مرض هلندي خواهد بود كه اندك رمق توليدكنندگان صادراتي را از آنها سلب خواهد نمود. در سال‌هاي اخير نرخ اسمي ‌دلار در كشور ما تقريبا ثابت بوده و اين در شرايط وجود تورم دو رقمي ‌خود به مفهوم كاهش ارزش واقعي دلار در طي اين سال‌ها مي‌باشد كه البته چنين پديده‌اي نتيجه طبيعي افزايش درآمد ارزي كشور و تزريق اين درآمدهاي ارزي به اقتصاد بوده است. بنا بر اين لازم نيست نگران بالا بودن ارزش دلار باشيم و دولتمردان نيز بهتر است با نگرشي فارغ از درآمد نفت تراز تجاري كشور را ملاحظه كنند كه در آن صورت با وجود كسري بالاي تراز تجاري غير نفتي، ارزش پول ملي ما چندان هم بالا ارزيابي نخواهد شد و كاهش ارزش دلار ضرورت نخواهد داشت.
يکشنبه 16 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 181]