كادوي ايران براي آشتي هند و پاكستان

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: كادوي ايران براي آشتي هند و پاكستان
هر دو مجبورند و تلاش مي‌كنند با ايران رابطه دوستانه داشته باشند، ولي وقتي اين قرارداد را بستند و رابطه‌شان با هم بهبود يافت، آنگاه ممكن است با فشار آمريكا، شروع به ناسازگاري با ايران كنند.
«منافع ملي كشور ايجاب مي‌كند با توجه به كاهش شديد ارزش دلار، قرارداد خط لوله صلح بر مبناي يورو امضا شود.»

به گزارش ايسنا، محمد هادي نژادحسينيان، معاون سابق امور بين‌الملل وزارت نفت با بيان اين مطلب اظهار كرد: «به اين ترتيب، كشور از درگير شدن دوباره با مشكلات دلار رهايي پيدا خواهد كرد.» وي با اشاره به افزايش قيمت نفت اظهار داشت: «قيمت به دست آمده از فرمول توافق شده براي صادرات گاز به هند و پاكستان حدود 60 درصد از قيمت‌هاي امروز بازار دنيا كمتر است.»
او خاطرنشان كرد: «بنا بر فرمول JccP= 6.3%Jcc+15.1 (متوسط وزني قيمت نفت خام‌هاي وارداتي به ژاپن) كه بنا بر گفته مطبوعات هندي فرمول توافق شده براي تعيين قيمت گاز خط لوله صلح است براي نفت 120 دلار قيمت گاز خط لوله 8/71 دلار مي‌شود و اين در حالي است كه قيمت گاز در بازار حدود 22 دلار است.»

نژادحسينيان فرمول‌هاي ارايه شده براي فروش LNG به كره جنوبي و ژاپن (تك محموله) را به صورت P=0.16*Jcc+0.88 P=0.185*Jcc+1.05 اعلام كرد با توجه به اين فرمول‌ها بر پايه نفت 120 دلاري قيمت گاز به ترتيب 20 و 23 دلار خواهد بود كه تفاوت فاحشي با قيمت گاز ايران در خط لوله صلح دارد.»

وي با اشاره به اين‌كه «دو نكته اساسي درباره گاز مطرح است»، گفت: «نخست اين‌كه قيمت گاز در سطح بين‌المللي رو به افزايش است و دوم آن‌كه قيمت گاز در جهت بين‌المللي شدن پيش مي‌رود و ديگر همانند سابق بر پايه قيمت ديگر حامل‌هاي انرژي در هر بازار محاسبه نمي‌شود.» معاون سابق امور بين‌الملل وزارت نفت بنا بر اطلاعات تهيه شده توسط برخي از كارشناسان نفت، نتايج حاصل از تخفيفاتي را كه در فرمول توافق شده ديده مي‌شود، به اين شرح اعلام كرد: «اگر حجم صادرات به هند و پاكستان روزانه شصت ميليون متر مكعب باشد از جيب مردم ايران روزانه 25 ميليون دلار به هندي‌ها و پاكستاني‌ها تخفيف داده مي‌شود و اگر 150 ميليون متر مكعب در روز صادر كند، ميزان تخفيف روزانه بالغ بر 55 ميليون دلار خواهد شد و در دوره 25 ساله قرارداد براي حالت اول 225 ميليارد دلار و براي حالت دوم 495 ميليارد دلار تخفيف داده مي‌شود.»

به طور خلاصه، قرار است براي رفع تنش بين هند و پاكستان از طرف هر ايراني 3/2 تا هفت هزار دلار به شركت‌هاي گاز هند و پاكستان كمك بلاعوض شود،

وي با اشاره به نقش مجلس در تصميم‌گيري‌هاي مهم افزود: «ظاهراً تخفيف در چنين قراردادي نياز به رأي دوسوم نمايندگان مجلس دارد كه بسيار بعيد است نمايندگان ملت با آن موافقت كنند.» با توجه به آنچه گفته شد اشكالات فرمول قيمتي كه بر سر آن توافق شده و ضرورت تعيين فرمول قيمت جديدي كه منافع ملي را حفظ كند، روشن مي‌شود. اميد به اصلاح قيمت‌ها نداشته باشيم.

او درباره اهميت بند دوره بازنگري گفت: «اين موضوع مهمي است و تقريباً همه قراردادهاي فروش گاز اين بند را دارند، ولي نبايد با اميد به اين‌كه در آينده با استفاده از اين بند، قيمت‌ها را اصلاح مي‌كنيم در آغاز تخفيف‌هاي كلان به خريدار بدهيم، زيرا پذيرش قيمت‌هاي بسيار پايين در ابتداي عقد قرارداد، بهانه اي براي خريدار جهت حفظ آن است؛ به اين معنا كه چنين استدلال مي‌كند كه فروشنده اگر اختلاف قيمت با بازار خيلي برايش مهم بود، در آغاز هم زير بار نمي‌رفت، تحريك خريداران گاز ايران نژادحسينيان در پاسخ به اين كه به نظر شما، تأثير شرايط اين قرارداد بر ديگر قراردادهاي صادرات گاز ايران چه خواهد بود، به ايسنا توضيح داد: «اگر قرارداد با فرمول توافق شده كنوني امضا شود، به احتمال زياد، موجب تحريك تركيه و ديگر خريداران گاز ايران براي گرفتن تخفيف در مورد قراردادهاي موجود خواهد شد.»

همچنين اگر اصل كامله الوداد در قراردادهاي آنها وجود داشته باشد، به احتمال زياد، موفق به گرفتن تخفيف خواهند شد. از سوي ديگر، قيمت پايين توافق شده، پايه‌اي براي قراردادهاي جديد گازي ايران تلقي مي‌شود؛ بنابراين زياني كه به منافع ملي ما وارد مي‌شود، تنها زيان ناشي از خط لوله صلح نيست. نتايج پافشاري ايران براي قرارداد وي در پاسخ به اين كه آيا تأكيد پياپي ايران بر ضرورت امضاي سه‌جانبه قرارداد خط لوله صلح، با وجود تعلل‌هاي هند توجيه دارد يا خير، گفت: «فروشنده‌اي كه جنس خوب دارد، بازاريابي مي‌كند، اما دنبال مشتري نمي‌دود. اگر بدود يا ارزش كالاي خود را نمي‌داند يا اينكه دنبال فروش نيست و اهداف ديگري را دنبال مي‌كند.» او خاطرنشان كرد: «عده اي مي‌گويند مجريان اين برنامه مي‌دانند اگر فرمول قيمت اين قرارداد اصلاح نشود، نمايندگان مجلس اجازه اجراي آن را نخواهند داد، ولي با اين حال، اصرار به امضاي آن حتي با قيمت‌هاي پايين دارند تا به مردم بگويند قراردادي را كه چندين سال در دست مذاكره بوده و دو دولت قبلي نتوانسته بودند آن را امضا كنند، ما با قاطعيت امضا كرديم.»

به گفته وي، اگر ارزش اتصال خط لوله به ميدان گازي پارس جنوبي براي مجريان اين پروژه روشن بود، يعني مي‌دانستند كه اين كار يعني تضمين تأمين گاز هند و پاكستان تا صد سال ديگر كه برايش قيمتي متصور نيست، آن وقت نحوه برخورد ديگري مي‌داشتند. معاون سابق امور بين‌الملل وزارت نفت درباره برخي شروط هند از جمله تحويل گاز در مرز پاكستان و هند گفت: «ظاهراً هندي‌ها انتظار ندارند همراه اين خط لوله، صلح به منطقه بازگردد؛ بنابراين، اصرار دارند در طول بهره‌برداري از اين خط لوله اگر گاز قطع شد، پولي بابت گاز به ايران نپردازند و با پاكستان هم رودررو نشوند.»

وي افزود: «با توجه به ناامني موجود در برخي ايالات پاكستا،ن به ويژه در مرز ايران، اين شرط خطرناكي است و حتي الامكان نبايد آن را پذيرفت، ولي اگر به هر دليل ايران بخواهد بپذيرد، بايد قرارداد محكمي با پاكستان در اين رابطه داشته باشد و همچنين در قراردادي سه‌جانبه بين سه كشور، وظايف و تعهدات هر يك در اين باره به صورت شفاف و محكم بررسي و توضيح داده شود.»

صلح‌نژادحسينيان درباره اجرايي بودن موضوع مطرح شده مبني بر جايگزيني كشور چين در خط لوله صلح افزود: «در گذشته، انتقال گاز با خط لوله از ايران به چين از نظر اقتصادي به صرفه نبود، بلكه تبديل گاز به گاز مايع و حمل آن با كشتي از خط لوله ارزانتر بود كه با تغييرات در قيمت گاز و خط لوله اين فواصل تغيير كرده است.»

وي تصريح كرد: «البته چين به دليل ارزش زياد اتصالش با خط لوله به بزرگترين مخزن گازي جهان ممكن است هزينه زيادتر خط لوله را هم بپذيرد. روسيه هم به شركت در سرمايه گذاري در اين خط لوله ابراز علاقه كرده بود.» او درباره تعلل اين دو كشور و همچنين احتمال طولاني كردن تصميم‌گيري‌ها تا مشخص شدن نتيجه انتخابات رياست جمهوري آمريكا و ايران يادآوري كرد: «متأسفانه برخي كشورها از شرايط ويژه روابط ايران و آمريكا براي مذاكرات با آمريكا و حل مشكلاتشان با آنها استفاده مي‌كنند و از آمريكا بابت همين دليل امتياز مي‌گيرند. عده‌اي حتي بر اين باورند دولت‌هاي هند و پاكستان حالا كه با هم دعوا دارند، هر دو مجبورند و تلاش مي‌كنند با ايران رابطه دوستانه داشته باشند، ولي وقتي اين قرارداد را بستند و رابطه‌شان با هم بهبود يافت، آنگاه ممكن است با فشار آمريكا، شروع به ناسازگاري با ايران كنند.»
شنبه 15 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]