در باب بي تفاوتي علي كفاشيان به اتفاقات فوتبال ايران مردي كه مي خندد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: در باب بي تفاوتي علي كفاشيان به اتفاقات فوتبال ايران مردي كه مي خندد
مهدي اميرپور«مردي كه مي خندد». اين بهترين توصيفي است كه مي توان از علي كفاشيان داشت. مردي كه در شش ماه گذشته هر وقت فدراسيون فوتبال به زمين سخت خورده تنها به يك لبخند مليح اكتفا كرده. شبي را كه او در ارتباط مستقيم با عادل فردوسي پور در نود با خنده از اشتباه خودش در عقد قرارداد با خاوير كلمنته حرف زد، به ياد بياوريد يا روزي را كه در كنفرانس خبري فدراسيون فوتبال خبرنگاران بحث كج خلقي علي دايي را در تيم ملي پيش كشيدند و او گفت؛«اگر دايي عصبي باشد، به جايش من هميشه مي خندم.» كفاشيان «هميشه» مي خندد. حتي در روزي كه دبيركل كميته ملي المپيك بود و تيم المپيك از مقدماتي المپيك 2008 آتن حذف شد، باز هم كفاشيان خنديده بود؛«اشكالي ندارد. چهار سال بعد صعود مي كنيم.»او شادترين رئيس تاريخ فدراسيون فوتبال است و حتي بزرگ ترين فاجعه هاي مديريتي هم نمي تواند لبخند را از روي لب هاي او محو كند. وقتي علي دايي به خاطر بي انضباطي علي كريمي را از تيم ملي خط زد، او در جايگاه رئيس فدراسيون فوتبال با لبخند گفت؛«اين تصميم آقاي دايي بود» و زماني كه دايي ماجراي كنار گذاشتن كريمي را به گردن فدراسيون انداخت او با لبخند اصلاح كرد؛«اين تصميم ما بود.»متاسفانه هنوز هم اين بازي تمام نشده تا كسي نفهمد كريمي به خاطر حرف هاي تند عليه فدراسيون محروم شده يا بابت مصدوميت از تيم ملي خط خورده يا در پروسه جوانگرايي علي دايي ديگر جايي در تيم ملي ندارد. كفاشيان حتي در روزهاي سخت تر هم خم به ابرو نياورده. رئيس كميته مبارزه با دوپينگ فدراسيون فوتبال فاش مي كند؛«حكم محروميت دو ساله فرهاد كاظمي از اتاقم در فدراسيون فوتبال دزديده شده» و رئيس كميته انضباطي هم از دخالت مديران فدراسيون در احكام انضباطي براي حمايت از سپاهان و چند تيم ديگر پرده برمي دارد. ولي اين اتفاقات تكذيبيه فدراسيون فوتبال را به دنبال نداشت و با وجود گذشت يك ماه آقاي كفاشيان سكوت شان را نشكستند. كفاشيان مي خندد حتي به بزرگ ترين ابهامات فدراسيون فوتبال. قابل هضم نيست شما رئيس فدراسيون فوتبال باشيد و در فاصله كمتر از يك ماه مانده به 15 مرداد(روزي كه سازمان ليگ براي آغاز ليگ برتر سال آينده انتخاب كرده) ندانيد ليگ برتر چه روزي آغاز مي شود. اگر تصور مي كنيد ليگ در آن روز آغاز مي شود بايد بدانيد تيم ملي در آن روزها در اردوي اسپانيا است و از سوي ديگر مسابقات فوتبال غرب آسيا هم از بيستم مرداد به ميزباني تهران آغاز مي شود. البته معضل اصلي زمان آغاز مسابقات ليگ برتر نيست. ابهام بر سر زمان پايان مسابقات ليگ برتر است. تيم ملي بايد در فاصله شهريورماه تا خرداد سال بعد، هشت بازي در مسابقات مقدماتي جام جهاني انجام دهد. چند بازي دوستانه براي تيم ملي هم در برنامه ريزي فدراسيون ديده مي شود. به اين ليست حضور چهار تيم از ليگ برتر در ليگ قهرمانان را هم اضافه كنيد. حالا با اين وضع ديگر حتي نمي توان به برگزاري يك نيم فصل تا خردادماه سال آينده اميد داشت. با وجود اين كفاشيان در هيات رئيسه فدراسيون با كاهش دو تيم از جمع هجده تيم ليگ برتر مخالفت مي كند؛ مخالفتي كه سمبل بي تدبيري در فدراسيون فوتبال است. به دنبال نشانه هاي ديگري از بي تدبيري كفاشيان در فدراسيون هستيد؟ شما را بايد به كميته مبارزه با دوپينگ فدراسيون فوتبال ارجاع بدهيم كه تنها در شش ماه اخير سه بازيكن از ليگ برتر را به خاطر دوپينگ محروم كرده. مطمئن باشيد اگر تست دوپينگ اين تعداد بازيكن با اين فاصله زماني كم در هر جاي ديگر دنيا مثبت از آب درمي آمد، فوتبال آن كشور با بحران روبه رو مي شد، اما در ايران نه تنها كسي اين موضوع را جدي نمي گيرد كه حتي علي كفاشيان در توصيف آن با لبخند مي گويد؛«انشاءالله ديگر بازيكنان دوپينگ نمي كنند.»فدراسيون فوتبال تاسف بارتر از آن چيزي كه تصورش را كنيم مديريت مي شود. اگر دو سال پيش به خاطر بركناري رئيس فدراسيون از سوي رئيس سازمان تربيت بدني، فوتبال ايران در آستانه تعليق بود، در چند ماه گذشته نه تنها فردي از سوي سازمان تربيت بدني به رياست فدراسيون رسيده كه حتي رئيس سازمان تربيت بدني در انتخاب سرمربيان تيم هاي ليگ برتري دخالت مي كند و مديران آنها را بركنار مي كند. بركناري حبيب كاشاني از پرسپوليس و فسخ اجباري قرارداد استقلال اهواز با فيروز كريمي كه هر دو به خاطر حرف نشنوي آنها از رئيس سازمان تربيت بدني اتفاق افتاد، مي تواند مثال خوبي براي اين داستان باشد. جالب اينجاست كه در اين اتفاقات عجيب علي كفاشيان به عنوان بانفوذترين مدير فوتبال كمترين نقشي را در حمايت از فوتبال ندارد. هر كسي با تماشاي سبك مديريتي كفاشيان آرزوي بازگشت محمد دادكان به فدراسيون را مي كند. كسي كه با فشار زياد سازمان تربيت بدني براي انجام دو بازي رفت و برگشت در فينال جام حذفي 85، آنقدر مقاومت كرد تا بركنار شد. البته اگر به دي ماه سال گذشته برگرديم مي فهميم كه وقتي رئيس سازمان تربيت بدني انتخابات را براي رياست كفاشيان سمت و سو مي دهد، قطعاً كفاشيان هم بايد در دوران حضورش در فدراسيون فوتبال خودش را با سياست هاي سازمان همسو كند. شايد پشت لبخندي كه او هميشه بر لب دارد هم اين واقعيت تلخ نهفته باشد؛ حقيقتي كه از يك نمايش خيمه شب بازي در فوتبال ايران خبر مي دهد. در اين بين كاش قوانين بين المللي با حضور رئيس سازمان تربيت بدني در رياست فدراسيون مخالفت نمي كرد تا ديگر همه كارگردان اصلي فوتبال را روي صحنه ببينند اما متاسفانه سرنوشت فوتبال ما با اين سناريو رقم خورده؛ سناريويي كه اگر با حذف ايران از مسابقات مقدماتي جام جهاني همراه باشد مي توان در پرده آخر آن لبخند كفاشيان را تصور كرد كه مي گويد؛«عيبي ندارد، انشاءالله چهار سال ديگر.»
پنجشنبه 13 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 214]