واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: فوايد قهوه در مبارزه با بيماري MS نيز به اثبات رسيد
تهران-خبرگزاري ايسكانيوز: محققان اخيرا اعلام كردند مصرف قهوه غليظ مي تواند به بيماران مبتلا به MS كمك كند تا با بيماري خود مبارزه كنند.
به گزارش روز چهارشنبه بخش انگليسي گروه بين الملل باشگاه خبرنگاران دانشجويي ايران " ايسكانيوز" به نقل از خبرگزاري رسمي چين شينهوا، تحقيقات اخير نشان مي دهد قهوه، ماده اي است كه مي تواند فوايدي بيشتر از تنها كمك كردن به بيدار نگه داشتن فرد در هنگام شب داشته باشد.
گروهي از محققان دانشگاه اوكلاهما با انجام يك سري آزمايشات بسيار گسترده بر روي موش هاي آزمايشگاهي به اين نتيجه رسيدند كه نوشيدن حدود 6 تا 8 فنجان قهوه در روز مي تواند از ابتلا به MS و همچنين جلوگيري از عوارض آن تا حد زيادي بكاهد.
بيماري MS يك بيماري دستگاه عصبي مركزي بوده و در اين بيماري پوشش محافظ اعصابي كه در داخل و اطراف مغز نخاع قرار دارند تخريب مي شود كه اين خود باعث ايجاد طيف گسترده اي از علائم مثل از دست دادن كنترل عضلات هماهنگي بين آنها تا اختلالات بينائي مي شود.
اين بيماري در زنان شايعتر از مردان بوده و همچنين در نقاطي از دنيا مثل اروپاي شمالي، آمريكا و كانادا نيز از شيوع بالاتري برخوردار است. همچنين افرادي كه در خانواده خود بيمار مبتلا به MS را دارند، ريسك بالاتري براي ابتلا به اين بيماري را نسبت به ساير افراد جامعه دارند.
علت بروز اين بيماري چيست ؟
تاكنون دليل پيدايش اين بيماري مشخص نشده است ولي بنظر مي رسد كه بروز اين بيماري ارتباطي با پاسخهاي خود ايمني داشته باشد. چيزهائي مثل يك ويروس ممكن است باعث تحريك سيستم ايمني شده و بدن را وادار به توليد پادتنهائي كند كه به اشتباه به عناصر خودي بدن حمله ميكنند، در بيماري MS اين پادتنها به ميلين ( Myelin ) كه پوشش اعصاب است حمله كرده و آنها را نابود مي كنند. ميلين باعث مي شود كه پيامهاي عصبي به سرعت در طول عصب منتقل شود. حال اگر اين ماده تخريب شود بر روي عصب نقاطي بدون ميلين بنام پلاك بوجود مي آيد و با گسترش اين پلاكها انتقال پيام عصبي در طول عصب كند شده و يا با مشكل مواجه مي شود كه خود باعث بروز علائم بيماري MS مي شود.
البته علاوه بر ويروس ، محققان معتقدند كه پاسخهاي خود ايمني ( يعني عملكرد دستگاه ايمني عليه ميزبان و نه يك عامل خارجي ) مي تواند در اثر عوامل محيطي و يا ژنتيكي نيز اتفاق بيفتد.
علائم بيماري MS چيست ؟
بيشتر بيماران در سنين 40-20 سال متوجه علائم بيماري MS مي شوند. نوع اين علائم و چگونگي پيشرفت آنها نيز بستگي به محل پلاكها در دستگاه عصبي مركزي بيمار دارد. آسيب ميلين مربوط به اعصابي كه پيام عصبي را به ماهيچه ها مي برند باعث ايجاد علائم حركتي مي شود ولي درگيري اعصابي كه باعث انتقال حس مي شوند سبب اختلال حواس مربوطه مي شود. علائم معمولاً با خستگي غير قابل توضيح و گنگ شروع مي شود و بدنبال آن ضعف كلي بدن ايجاد مي شود. البته اين ضعف ممكن است فقط در يك پا و يا يك دست رخ دهد. بعضي از بيماران دچار تاري ديد و يا ديددوگانه ( دود بيني ) مي شوند. همچنين علائمي مثل كرختي و سوزن سوزن شدن صورت، دستها و پاها، بدن، اختلال تعادل ، لرز گيجي، اختلال در بلع و يا اختلال در صحبت كردن، از بين رفتن كنترل مثانه هم در بيماري MS مشاهده مي شود.
بيماران زيادي كه مبتلا به MS مي باشند، دچار درد مزمن هم هستند و گروه كمي از اين بيماران دردهاي حاد را نيز تجربه مي كنند كه اين دردهاي حاد، ناگهاني و شديد بوده و اغلب در صورت و يا ناحيه كمر ايجاد مي شوند.
روند بيماري MS كلاً غير قابل پيش بيني است. اين بيماري داراي مرحله علامتدار و فعال و مرحله نهفته است. بعضي از بيماران پس از مرحله علامتدار و فعال بيماري وارد يك مرحله نهفته طولاني مي شوند كه در آن علائم بسيار خفيف است. ولي بعضي ديگر با وارد شدن در هر مرحله فعال، طول مدت مرحله نهفته آنها كوتاهتر و كوتاهتر مي شود و يا كلاً وارد مرحله نهفته نمي شوند. اين بيماران كه فاز نهفته كوتاهي دارند به احتمال بيشتري دچار ناتواني هاي دائمي مثل فلج
مي شوند. گرما و استرس هم مي توانند باعث بدتر شدن علائم بيماري شوند. بسياري از بيماران مبتلا به MS، افسرده هم مي شوند گرچه محققان مطمئن نيستند كه آيا افسردگي از علائم اين بيماري است و يا فقط پاسخي به يك بيماري مزمن به شمار مي رود. بيماري MS بطور كلي تأثيري بر روي طول عمر بيمار ندارد.
چگونه اين بيماري تشخيص داده مي شود ؟
پزشكان موقعي به MS مشكوك مي شوند كه بيمار نسبتاً جوان با علائم حركتي و يا حسي كه مرتباً حالت فعال و سپس خفته بخود مي گيرد مواجه شوند. پزشكان مانند هر بيماري ديگري بايد يك تاريخچه پزشكي دقيق را در كنار معاينه فيزيكي فرد قرار داده تا بتوانند به تشخيص MS نزديك شوند. البته براي رسيدن به يك تشخيص قطعي بايد مجموعه اي از تستها را براي كنار گذاشتن ساير بيماريهاي مشابه انجام داد. بهترين وسيله براي نشان دادن نقاطي از دستگاه عصبي مركزي ( مغز و نخاع ) كه ميلين در آنها از بين رفته است و پلاك ايجاد شده MRI است.
پزشك همچنين ممكن است « آزمايشات پتانسيل برانگيخته » را كه مي توان روي اعصاب و حواس مختلف مثل بينائي، شنوايي ، ... انجام داد، درخواست كنند. در اين آزمايشات اين اعصاب تحريك شده و سرعت انتقال پيام الكتريكي در آنها اندازه گيري مي شود. بيماران مبتلا به MS پاسخ كندتر و آهسته تري نسبت به تحريك اعصاب از خود نشان مي دهند. پزشك همچنين ممكن است آزمايش بررسي مايع مغزي- نخاعي ( كه از طريق كمر اين مايع گرفته مي شود و بر روي آن آزمايشاتي انجام مي گيرد ) را درخواست نمايد. مايع مغزي – نخاعي در افراد مبتلا به MS حاوي سطوح بالاي پروتئين و WBC سفيد بالاتر از حد معمول است.
درمان بيماري MS چيست ؟
هنوز درمان قطعي براي MS پيدا نشده است. امروزه تركيب درمان داروئي و درمان فيزيكي براي كاهش علائم و يا حتي به مرحله نهفته بردن بيماري توصيه مي شود. درمان بيماري MS توسط يك تيم شامل متخصص مغز و اعصاب و متخصص درمان فيزيكي انجام مي گيرد. استفاده از داروهاي استروئيدي مثل متيل پردنيزون و پردنيزون براي تخفيف علائم بيماري مفيد مي باشند البته اگر در يك دوره كوتاه مدت مصرف شوند. استروئيدها همچنين مي توانند به بهبود اشكالات بينائي در اين بيماران كمك كنند. ساير داروها مثل « بتا اينترفرون » و « گلاتيامر » هم مي توانند تعداد حمله هاي حاد بيماري را كاهش دهند. داروهاي اخير كه تزريقي هستند باعث جلوگيري از حمله سيستم ايمني به پوشش اعصاب ميلين مي شوند. ساير داروها هم ممكن است براي رفع علائم همراه بيماري مثل افسردگي، مشكلات ادراري و يا اسپاسم عضلات مورد استفاده قرار گيرند. اسپاسم عضلات بخوبي به تزريق « سم بوتولينوم » پاسخ مي دهد كه با رفع اسپاسم، درد ناشي از آن نيز بر طرف مي شود. بيماران با مشكلات شديد مثانه ممكن است براي تخليه ادرار خود به نصب لوله اداراي نياز پيدا كنند. درمانهاي فيزيكي و شغلي نيز به بيمار كمك مي كندكه محدوده حركات خود، قدرت عضلات و انعطاف پذيري آنها را حفظ كنند و همچنين تكنينهائي را براي جبران اختلال هماهنگي بين حركات در تعادل را بياموزند تا بتواند عليرغم ناتوانائي هائي كه دچار آن شده اند، كاركرد خود را حفظ كرده و به شغل خود ادامه دهند. براي رفع خستگي نيز علاوه بر بعضي از داروها، تنظيم روش زندگي خود براي قرار دادن دوره هاي مكرري از زمان جهت استراحت و تجديد قوا مي تواند مفيد باشد.
نكاتي در مورد مراقبت بيمار مبتلا MS از خود
هنوز محققان راهي را كه بتوان از ابتلا به MS جلوگيري كرد، پيدا نكرده اند. اگر فردي تشخيص MS روي او گذاشته شد، در قدم اول و مهمترين مورد حمايت خوب خانواده، دوستان و اعضاي تيم درماني از وي است تا او خود را تنها احساس نكند. البته نكاتي را هم خود بيمار مبتلا به MS بايد رعايت كند از جمله استفاده از يك روش صحيح و سالم براي زندگي، مصرف منظم داروهاي تجويز شده، برنامه منظم براي فعاليت فيزيكي و ورزش، داشتن استراحت به ميزان كافي كه مي تواند فرد را به وضعيت بهتري از سلامت رهنمون شود. همچنين كاهش سطوح استرس فرد بيمار مي تواند در كاهش علائم او مؤثر باشد. همچنين اجتناب از فعاليت زياد در محيطهاي بيرون خصوصاً در هواي زياد گرم كه مي تواند باعث تشديد بيماري شود، لازم است. حمام سونا، وان حاوي آب خيلي گرم، دوش با آب گرم گرفتن همگي مي توانند باعث بدتر شدن علائم شوند كه پرهيز از آنها مفيد بنظر مي رسد./120
چهارشنبه 12 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسکانیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 444]