بركناري انتخاب اشتباه

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نقد مهر بر فسخ قرارداد گائيچ /زمان از دست رفته و دلارهاي بر باد رفته واليبال / بركناري انتخاب اشتباه
خبرگزاري مهر - گروه ورزشي: اگرچه فسخ قرارداد فدراسيون واليبال با زوران گائيچ در جهت بازنگه داشتن حركت تيم ملي در مسير سراشيبي انجام شد اما هرگز پاسخگوي زمان از دست رفته و دلارهاي برباد رفته نخواهد بود.

به گزارش خبرنگار مهر، يك سال پيش بود كه زوران گائيچ در حاليكه پرونده اي مزين به مهر قهرماني در المپيك و ديگر موفيقت هاي ريز و درشت اروپايي و جهاني را زير بغل داشت پاي ميز مذاكره اي آسيايي – اروپايي نشست كه ماحصل آن عقد قرارداد 2+2 براي شاغل شدن در واليبال ايران بود.

محمدرضا داورزني رئيس فدراسيون واليبال به عنوان طرف مورد مذاكره اين مربي صربستاني با پذيرفتن تمام شرايط وي حتي حضور همزمان درتيم باشگاهي "ايس كرا" روسيه و سفر به ايران تنها به هنگام برپايي اردوهاي تداركاتي، يك طرف برگه قرارداد بازوران را منقش به امضاي خود كرد. امضايي كه قرار بود حداقل تا 2 سال حكم مجوز براي رفت و آمد زوران گائيچ در واليبال ايران را داشته باشد اما ...

زوران گائيچ كه نقطه صفر را مبدا كار خود در واليبال ايران قرار داده بود در آغاز حركت در مسيري كه قرار بود تا پايان 2 سال اول بدون نتيجه طي شود، يك خانه تكاني اساسي در تيم ملي انجام داد. زلزله اي كه تيم ملي را زير آوار ناكامي در مسابقات قهرماني آسيا (اندونزي) و رقابت هاي زير گروه المپيك (ژاپن) نگه داشت و در نهايت هم با پس لرزه اي كه منجر به پاره شدن برگه قرارداد داورزني - گائيچ شد، تا حدي آرام گرفت.

در اينكه زوران گائيچ مربي لايقي بوده ، پيشينه موفقي را پشت سر خود دارد و داراي توانمندي هاي فني و علمي بالاي است، شكي نيست اما شيوه اي كه وي براي تزريق معلوماتش به بدنه واليبال ايران انتخاب كرده بود، معقول و منطقي نبود.

قدر مسلم آنكه آنچه باعث لغو قرارداد سرمربي تيم ملي واليبال شد نتيجه نگرفتن در ميادين جاكارتا و توكيو و در نهايت به دست نياوردن سهميه المپيك 2008 پكن نبود بلكه انتخاب راهي بود كه خواسته يا ناخواسته واليبال و بازيكنانش را به سمت بي اعتبار شدن سوق مي داد. عنوان پنجمي آسيا و ششمي مسابقات انتخابي المپيك هم مراحلي از اين سقوط بودند.

به همين دليل كسانيكه از دور يا نزديك دستي به آتش هميشه سوزان واليبال داشته اند تصميم فدراسيون واليبال براي پايان دادن به دوران همكاري با زوران گائيچ را اقدام به موقع و پسنديده مي دانند.

ناصر شهنازي كه در سال 1383 به عنوان سرمربي تيم واليبال نوجوانان نايب قهرماني آسيا و سومي جهان را به دست آورد با تاييد اين مطلب به خبرنگار مهر گفت:" اگر فدراسيون واليبال الان اين كار را انجام نمي داد در آينده اي نزديك مجبور به انجام آن مي شد. نبود زوران گائيچ درايران كاملا به ضرر تيم ملي بود زيرا وي نمي توانست شناختي از بازيكنان و توانايي هاي آنها كسب كند. اگر زوران با اين شيوه تا هزار سال ديگر به كار خود ادامه مي داد نمي توانست در واليبال ما به نتيجه چشمگيري برسد."

حسين علي مهرانپوراز مربيان پيشين واليبال كشورمان نيز در گفتگو با خبرنگار مهر با بيان اينكه قطع همكاري با زوران گائيچ اگر منفعتي براي واليبال نداشته باشد ضرري هم ندارد، تاكيد كرد:" روش به كارگيري زوران در تيم ملي مناسب نبود. اينكه گائيچ حاضر نبود براي مدتي در ايران بماند قابل قبول نبود چه رسد به اينكه روي بازيكنان خاصي هم نظر داشت و حاضر نبود بقيه نفرات را تست كند. فدراسيون كار خوبي كرد كه وي را از ادامه كار با تيم ملي ايران منع كرد."

مصطفي كارخانه هم كه سال گذشته تيم جوانان را به مقام قهرماني آسيا و سومي جهان رساند به خبرنگار مهر اينچنين گفت:" تيم ملي نيازمند مربي تمام وقت است. گائيچ يك مربي پروازي بود كه مي خواست درحين رفت و آمد تيم ملي را به اهدافش نزديك كند. با اين وضعيت نمي توانستيم به جايي برسيم."

عباس برقي هم كه سابقه هدايت ملي پوشان را بر عهده دارد در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت:" نقش گائيچ در واليبال ايران كمرنگ و حتي بيرنگ بود. وي نه تنها همكاري پيوسته اي با ملي پوشان نداشت بلكه حاضر نبود براي آنها يك مربي بدنساز انتخاب كند. برنامه هايي كه گائيچ دراين مدت اجرا كرد ،غير منطقي بود."

در هر صورت زوان گائيچ كه بنا به پيشنهاد " يوتسا ست كوويچ" سرمربي هموطنش در تيم نوجوانان به ايران آمده بود با همه ادعا و وعده و وعيدهايش از تيم ملي كنار رفت و بي شك آنچه باعث بازپس گيري جايگاه وي در راس تيم ملي شد، نوع قراردادي بود كه با وي منعقد شده بود و نه چيز ديگر.

به واقع فدراسيون واليبال با پذيرفتن تمام شرايط زوران مبني بر فعاليت همزمان درواليبال اروپا و انتخاب هاي غير حضوري اعضاي تيم ملي تنها راه را براي وارد كردن نام و اعتبار گائيچ به واليبال ايران باز كرد حال آنكه اين دو فاكتور به تنهايي نمي توانند حتي درحد محركي براي حركت رو به جلو ايفاي نقش كنند.

به قول پروفسور خسرو ابراهيم رئيس سازمان تيم هاي ملي واليبال "فرقي نمي كند مربي مورد نظر ما گائيچ باشد يا هر مربي ديگري، آنچه مهم است اينكه انعقاد اين گونه قراردادها هيچ نتيجه اي را در بر نخواهد داشت."

زوران و توانمندي هايش مي توانستند براي واليبال پراستعداد ايران مثمر ثمر باشند. البته در صورتي كه از وي استفاده بهينه و تمام وقت مي كرديم. نه اينكه بعد از گذشت يك سالي كه مي توانست پربار سپري شود اما با وجود پرداخت حقوق هاي ماهيانه 25 هزار دلاري سرانجامي نداشت!
چهارشنبه 12 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 377]