واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: گل گشت
استان آذربايجان غربي از نظر طبيعي و تاريخي از مناطق برجسته ايران است. پيشينه تاريخي و سابقه كهن فرهنگي استان; سبب وجود اماكن تاريخي، مذهبي و فرهنگي بسياري درمنطقه شده است. آذربايجان را با توجه به پيشينه تاريخي كهن اش، در زبان هاي مختلف به نام هاي گوناگون كمابيش مشابهي ناميده شده است. آذربايجان غربي از نظر جغرافيايي بين 35 درجه و 58 دقيقه تا 39 درجه و 47 دقيقه پهناي شمالي و 44 درجه و 2 دقيقه تا 47 درجه و 23 دقيقه درازاي خاوري قرار گرفته است. اين منطقه يكي از مناطق مستعد كشاورزي و هم چنين يكي از كانون هاي مهم صنايع دستي ايران است. صنايع استان آذربايجان غربي در زمينه هاي مواد معدني و مواد اوليه موجود دراستان بر پا شده اند. دراين استان انواع فرش، گليم، پارچه هاي دستي و صنايع چوبي تزييني توليد مي شود و علاوه بر آن كارگاه هاي مختلف صنعتي نيز درسطح استان مشغول به كارهستند. پيشينه تاريخي و سابقه كهن فرهنگي استان; سبب وجود اماكن تاريخي، مذهبي و فرهنگي بسياري در منطقه شده و جاذبه هاي گردشگري منطقه را افزون نموده است. برخي از جاذبه هاي طبيعي اين منطقه نيز از ويژه گي هاي منحصر به فردي برخوردارند كه در مجموع همراه با جاذبه هاي تاريخي, فرهنگي و اجتماعي, ديدني هاي منطقه آذربايجان غربي را تشكيل مي دهند. 1 - شهرستان سلماس قدمت سلماس به زمان مادها مي رسد و در زمان هخامنشيان " زاروند " نام داشته است. سلماس يكي از شهرستان هاي استان آذربايجان غربي است كه در ناحيه ي مركزي استان واقع شده است. اساس اقتصاد اين شهرستان بر كشاورزي و دام داري استوار است. درياچه اروميه، گردنه قوشچي و چشمه هاي آب گرم از جاذبه هاي طبيعي شهرستان سلماس به شمار مي روند. اماكن و بناهاي تاريخي از جمله كليساي سنت جرج، قلعه گوور چين قلعه، سد ها و دخمه هاي قديمي زيادي در اين شهرستان وجود دارند كه از آثار تاريخي شهرستان سلماس بوده و گردشگران را به سوي خود جذب مي كنند. مكان هاي ديدني و تاريخيدرياچه اروميه، گردنه قوشچي و چشمه هاي آب گرم از جاذبه هاي طبيعي شهرستان سلماس به شمار مي آيند. اماكن و بناهاي تاريخي از جمله كليساي سنت جرج، قلعه گوور چين قلعه، سد ها و دخمه هاي قديمي زيادي نيز در اين شهرستان وجود دارند كه از آثار تاريخي شهرستان سلماس به شمار مي آيند. صنايع و معادنصنايع شهرستان سلماس محدود به صنايع دستي و صنايع كوچك كارگاهي است. اين منطقه در مسير توسعه قرار دارد و هنوز صنعت بزرگ و قابل توجهي در آن ديده نمي شود. كشاورزي و دام داري شهرستان سلماس داراي اقتصاد كشاورزي و دام داري است و عمده ي محصولات آن شامل: انواع محصولات كشاورزي، فرآورده هاي دامي و خشك بار است. به علت پرورش زنبور عسل، صادرات عسل اين شهرستان داراي اهميت زيادي است. محصولات كشاورزي اين منطقه را گندم و جو، چغندرقند، توتون ، نخود و لوبيا، تخم كدو، خربزه، سيب زميني، هندوانه، زردآلو، و گردو تشكيل مي دهد. كوهستاني بودن منطقه سبب وجود مراتع نسبتا خوب در منطقه شده و انواع دام و فرآورده هاي دامي از جمله روغن، كره و پنير و. . از محصولات صادراتي شهرستات سلماس به شمار مي آيند. هم چنين پرورش زنبور عسل و تهيه عسل از اشتغالات مردم است. وجه تسميه و پيشينه تاريخيبا توجه به حفاري هاي به عمل آمده از تپه تبان قدمت سلماس به زمان مادها مي رسد و در زمان هخامنشيان "زاروند" نام داشته است. سلماس در دوره ي اشكانيان و ساسانيان جزو ايالت پرسرمينا بوده كه گاه به آتورپاتكان و زماني به ارمنستان وابسته بوده است. اين شهر در دوره اشكانيان يكي از ايالت هاي حايل بين ايران و روم بود و شاهان اشكاني اهميت زيادي به مطيع بودن تمام ارمنستان به ايران داده بر سر اين ايالت بارها با روميان جنگنديد. پس از شكست خسرو اشكاني، زاروند به ضميمه متصرفات ساسانيان درآمد. از اين سلسله تخت سنگي در كوه پيرچاوش بر سر راه اروميه به سلماس، به يادگار باقي مانده كه بر آن شكل دو نفر سوار بر اسب حكاكي شده است. وجود كليسا و گورستان هاي متروكه مسيحي و سكونت فعلي ارامنه در بعضي روستاهاي پيرامون اين شهر، همه گواه بر سكونت ارامنه از روزگاران كهن در اين منطقه است. در روزگار مغول وجود دژهاي استوار و نزديكي سلماس به درياچه اروميه كه خود مانعي طبيعي محسوب مي شد، مورد توجه بود. در دوره ي ايلخانان، به دستور هلاكوخان، براي نگه داري گنجينه هايي كه بر اثر غارت شهرها از جمله بغداد به دست آورده بود، عمارتي مستحكم در نزديكي سلماس ساخته شد. در اين روزگار، آذربايجان و از جمله سلماس از آباداني برخوردار بوده است.چنان كه از شواهد تاريخي و جغرافيايي بر مي آيد، اين منطقه در گذشته داراي بافتي روستايي بوده، اما به دليل مركزيت ارتباطي - تجاري، گسترش مبادلات بازرگاني، بازارهاي هفتگي و جذب خدمات به صورت شهر درآمده است. در سال 1309 شهر در اثر زلزله اي كاملا ويران شد. از اين رو مردم، شهر ديگري را با معيارهاي جديد شهرسازي در كنار بقاياي شهر ويران سلماس ساختند. 2 - شهرستان شاهيندژ شاهين دژ يكي از شهرستان هاي استان آذربايجان غربي است كه در ناحيه ي جنوب خاوري اين استان واقع شده است. اهالي منطقه به كشاورزي و دام داري اشتغال دارند. سواحل رودخانه ي زرينه رود (جغتو) از جاذبه هاي طبيعي و پل ها و سدهاي قديمي شاهين دژ نيز از بناهاي تاريخي و مكان هاي ديدني اين ناحيه به شمار مي آيند. مكان هاي ديدني و تاريخيسواحل رودخانه ي زرينه رود (جغتو) از جاذبه هاي طبيعي و پل ها و سدهاي شاهين دژ نيز از بناهاي تاريخي و مكان هاي ديدني اين منطقه به شمار مي روند. صنايع و معادنصنايع شهرستان شاهين دژ به دو دسته ي كارگاهي و دستي تقسيم مي شود. قالي، جاجيم و گليم بافي از مهم ترين صنايع دستي اين منطقه به شمار مي آيند كه گليم آن به لحاظ مرغوبيت به خارج از شهرستان نيز صادر مي شود. كشاورزي و دام داري شاهين دژ منطقه اي كشاورزي است و انواع محصولات گندم، جو، بنشن، گياهان علوفه اي، سيب، انگور، گلابي، به، گردو، بادام، گيلاس و توتون از مهم ترين محصولات كشاورزي اين شهرستان محسوب مي شوند. دام داري نيز در كنار كشاورزي به صورت سنتي در اين منطقه رواج دارد و انواع محصولات دامي در اين ناحيه به مصرف اهالي مي رسد. وجه تسميه و پيشينه تاريخيدر زمان ساسانيان در 30 كيلومتري آتشكده آذر گشنسب، قلعه اي با نام "صايين دژ" (نگه دارنده دژ) بنا شد. اين قلعه مورد استفاده افرادي بوده كه براي نيايش و زيارت به آتشكده مي آمدند. بعد از حمله اعراب، نام آن به صايين قلعه تغيير يافت. اين قلعه در دوره هاي بعد محل عبور و اقامت زايران كربلا شد. نام اين شهر در دوران پهلوي به شاهين دژ تغيير يافت، ولي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي همان صايين دژ خوانده شد.
سه شنبه 11 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفرينش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 313]