اضطراب با ضريب 3

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: اضطراب با ضريب 3

عالي- با وجود اينكه چند روزي از فرو نشستن تب داغ كنكور مي‌گذرد، بحث و تبادل‌نظر درباره ايجاد تغييرات در شكل برگزاري كنكور، نحوه پذيرش داوطلبان و بالا رفتن ظرفيت دانشگاه‌ها، همچنان ادامه دارد.

اين امر باعث شده تا داوطلباني كه در برزخ ميان دو كنكور سراسري و آزاد گير كرده‌اند و چند روز ديگر تا رهايي كامل فاصله دارند، مدام در ابهام و اضطراب آينده اين تصميم‌گيري‌ها غوطه‌ور باشند. دادن آمار و ارقام نجومي از ظرفيت دانشگاه‌ها و اظهارات وزير علوم در باره اينكه «امسال تمامي داوطلبان وارد دانشگاه مي‌شوند»، بيشتر از اينكه بخواهد آرامش ايجاد كند، در افزايش تنش و ترديد داوطلبان نسبت به آينده موفق بوده است.

زمينه‌چيني براي حذف غول كنكور

در اين ميان صحبت از حذف كامل كنكور در چند سال آينده و انتخاب بر مبناي معدل نمره‌هاي دبيرستان دانش‌آموزان هم باري بر اين تنش‌ها اضافه كرده است. ابهامات و تنش‌ها در زمينه اين اقدام وزارت علوم تا جايي پيش رفته كه علي عباسپور تهراني، رئيس كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس، به يكي از رسانه‌ها مي‌گويد:«با اينكه تا زمان اجراي كامل قانون حذف كنكور، تنها دو سال باقي مانده است، هنوز هيچ دستورالعمل شفاف و قانع‌كننده‌اي براي رفع ابهامات وجود ندارد.»

او ادامه مي‌دهد:«مسئولان مرتب پاسخگويي به تمامي اين سؤالات و ابهامات را به زمان تشكيل يك كميته پنج نفره كنكور موكول مي‌كنند.» كميته‌اي كه به گفته او، انگار از زمان تصويب قانون تا به حال هنوز حتي يك بار هم به‌صورت رسمي تشكيل جلسه نداده و مصوبات و تصميمات آن براي رفع ابهامات اطلاع‌رساني نشده است.

قانون حذف كامل كنكور، از 8 ماه پيش يعني در پايان سال اول برنامه پنج‌ساله توسط مجلس بررسي شده و به تصويب رسيده است. از همان زمان هم قرار شده تا جزئيات اجراي اين طرح و چگونگي نحوه پذيرش دانشجويان در آينده‌اي نزديك توسط كميته سياستگذاري كنكور مشخص شود. اين درحالي است كه هنوز هيچ قدمي هر چند ابتدايي يكسان شوددر اين راه برداشته نشده است.

رقابت همچنان ادامه دارد

هنوز چند روزي از اظهارات وزير علوم مبني بر اينكه «هيچ جاي نگراني براي داوطلبان كنكور وجود ندارد، چون به هرحال در يكي از دانشگاه‌ها پذيرفته مي‌شوند» نگذشته است كه رسانه‌اي ديگر از قول او مي‌گويد:«درست است كه از دو سال ديگر كنكور حذف مي‌شود، اما رقابت همچنان ادامه دارد.»

محمدمهدي زاهدي تاكيد مي‌كند:« با حذف كنكور، رقابت از ميان برداشته نمي‌شود بلكه زمينه‌اي فراهم مي‌شود تا دانش‌آموزان دوره متوسطه در سطح ملي رقابتي سالم را تجربه كنند.» آن طور كه از گفته‌هاي وزير علوم پيداست، پذيرفته شدن در كنكور دانشگاه‌ها از سال 90 به بعد با رقابتي سه‌ساله ميان دانش‌آموزان حاصل مي‌شود.

وزير آموزش و پرورش هم در اين باره مي‌گويد: «براي برگزاري آزمون‌هاي يكسان و سراسري از سال 88 اقدام خواهيم كرد.» عليرضا علي‌احمدي‌ ادامه مي‌دهد: «برنامه‌ريزي در زمينه نوع پايه تحصيلي كه بايد آزمون در آن به‌صورت سراسري برگزار شود و هم در مواد درسي آن مشخص شده است.» اما سؤال اينجاست در جامعه‌اي كه مدرك هميشه حرف اول را مي‌زند، درصورتي كه زمينه براي دست يافتن همه افراد به آن فراهم شود، ديگر چه جايي براي رقابت 70ـ60 درصد از دانش‌آموزان باقي مي‌ماند؟

افزايش يا كاهش استرس

با حذف كنكور و به قول وزير علوم، ايجاد رقابتي سه‌ساله ميان دانش‌آموزان براي ورود به دانشگاه‌ها، به‌طور حتم اضطراب، آشفتگي و رفتن به قرنطينه براي درس خواندن هم سه برابر افزايش پيدا مي‌كند.

دكتر محمد احمدي، متخصص علوم تربيتي و روان‌شناسي در اين باره مي‌گويد:«داشتن اضطراب در طولاني‌مدت، باعث به‌وجود آمدن مشكلات فراوان رواني ازجمله افسردگي مي‌شود.» او ادامه مي‌دهد:«وجود استرس تا اندازه‌اي مي‌تواند براي ترغيب افراد به انجام فعاليت‌ها مؤثر باشد، اما زماني كه از يك ميزان خاص يا مدت زمان معين بالاتر رود، ديگر مهارشدني نيست.» به اعتقاد احمدي، اضطرابي كه در مدت يك سال پيش از كنكور به دانش‌آموزان وارد مي‌شود از آنجايي كه دامنه اثرگذاري محدودي از لحاظ زماني دارد، اثرات تخريبي كمتري برجا مي‌گذارد. او مي‌گويد: «رسيدن به يك احساس خوشايند پس از يك دوره اضطراب، تنش وارد شده از اين طريق را كاهش مي‌دهد، اما زماني كه دستيابي به نتيجه در كوتاه مدت وجود نداشته باشد، به‌طور حتم اين تنش‌ها مشكلات فراواني را در روان فرد ايجاد مي‌كند.»

كميت بالاتر از كيفيت!

ناصر قاسم‌زاده، دبير انجمن حمايت از سلامت و بهداشت روان جامعه در اين باره مي‌گويد: «سيستم آموزشي ما بيشتر از اينكه در مسير رشد و تكامل كيفي قدم بردارد، قائل به سياستگذاري در زمينه كميت‌هاست.» او معتقد است در جامعه‌اي كه متخصصان بدون كار و درآمد كافي رها شده‌اند و مجبورند براي تامين هزينه‌هاي زندگي به فعاليت‌هايي خارج از حوزه كاري تن بدهند، نيازي به صدور مدرك بدون هيچ پشتوانه علمي، كار چندان مناسبي به‌نظر نمي‌رسد.

روز به روز بر تعداد دانشگاه‌هايي كه با عناوين مختلف حضوري، نيمه‌حضوري، كاربردي و غيركاربردي، مثل قارچ تكثير مي‌شوند و از گوشه و كنار شهرهاي بزرگ و كوچك سر در مي‌آورند، اضافه مي‌شوند. اين درحالي است كه تعداد استادان برجسته در طول سال‌هاي مختلف تغيير چنداني نكرده و براي آنهايي هم كه تخصص خاصي پيدا مي‌كنند، زمينه‌اي براي تدريس پيدا نمي‌شود. با اين اوصاف، آيا حذف كنكور و رقابتي طولاني مدت ميان داوطلبان، مي‌تواند نتيجه‌اي جز يك تنش و اضطراب طولاني‌مدت به همراه داشته باشد؟

تاريخ درج: 11 تير 1387 ساعت 13:36 تاريخ تاييد: 11 تير 1387 ساعت 15:25 تاريخ به روز رساني: 11 تير 1387 ساعت 14:21
سه شنبه 11 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 175]