واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: جامعه - همايش بررسي ابعاد مختلف جنگ و صلح
جامعه - همايش بررسي ابعاد مختلف جنگ و صلح
فرشاد قربانپور: به همت كانون صلحجويان ايران (جمعيت زيتون)، نشست علمي صلح برگزار شد. در اين نشست كه در سالن همايشهاي جمعيت شهرياران جوان تهران برگزار شد چند نفر از پژوهشگران و آسيبديدگان جنگ به سخنراني و بيان نظرات خويش پرداختند.
در ابتداي اين همايش دكتر نادر سالارزاده، استاد دانشگاه به سخنراني پرداخت. سالارزاده در مورد زمينههاي پيدايش جنگ و خشونت ضمن مستعد برشمردن وضعيت جهان براي جنگافروزي گفت: «جنگ يكي از خواستههاي انسانهاست و در بحثهاي علوم اجتماعي هم بحثهايي در اين زمينه صورت ميگيرد كه جنگ ميتواند وضعيت انسان را به سمت بهتر شدن تغيير دهد.» وي افزود: «اما اين تفكر از حدود 200 سال قبل به اين سو با تغييراتي روبهرو شد. از اينرو كه به مرور بشر متوجه نارسايي و قدرت مخرب جنگ شد و خواهان ايجاد تغييراتي در اين زمينه شد اما برخي هنوز معتقدند جنگ و درگيري براساس همان غريزه انساني ميتواند رويدادي ناگريز باشد و لاجرم انسانها به دنبال جنگ خواهند رفت.» سالارزاده با بيان اينكه بايد بسيار بيشتر از اين خواهان شناخت و تحليل پديده جنگ و عوامل مربوط به آن باشيم، گفت: «شناخت جنگ جز با ايجاد نهضتي فراگير و جهاني امكانپذير نيست. بايد در سطح دنيا ارادهاي براي شناخت جنگ و درگيري شكل بگيرد تا بدينترتيب بتوان در زمينه آسيبشناسي و تاثيرات منفي جنگها به مطالعه و شناخت پرداخت.» وي سپس با احساس خطر نسبت به وقوع يك جنگ ديگر در جهان هشدار داد: «جنگ آينده جنگ هستهاي خواهد بود از اين رو بايد بيش از پيش براي جلوگيري از وقوع چنين جنگي تلاش كنيم.» در ادامه اين همايش نماهنگي از آسايشگاه جانبازان اعصاب و روان پخش شد كه گزيدهاي از فيلم مستند «حسن نيكبخت» از اين آسايشگاه بود. سپس «سعيد مدني» از پژوهشگران اجتماعي و مدني به بيان نظرات خود تحت عنوان «روانشناسي صلح» پرداخت.
سعيد مدني در ابتدا با طرح اين سوال كه آيا صلح را از نظر زماني ميتوان محدود كرد، گفت: نميتوان صلح را به يك مقطع خاص محدود كرد. از اينرو گستردگي و عاميتي هميشگي دارد.» وي در ادامه با بيان اين بحث كه آيا ميتوان از راه جنگ به صلح دست يافت، افزود: «بسياري از انديشمندان و ملتها مدتها در اين فكر بودند كه با جنگ و درگيري ميتوان به صلح دست يافت؛ از اينرو اصول كار خود را بر اين اصل استوار كرده بودند كه به وسيله جنگ در پي استقرار صلح باشند.»
مدني سپس با تحليل اينكه جنگها چه زماني زمينههاي بروز مييابد، گفت: «در هر جامعهاي دو نيروي مثبت و منفي حضور دارند. از اينرو هرگاه نيروي مثبت در يك جامعه قويتر باشد، آن جامعه به سمت خوبيها و مهربانيها غلتيده و به سمت صلح ميرود و برعكس هرگاه كه در يك جامعه نيروهاي منفي قويتر باشد، آن جامعه به سمت خشونت و درگيري سوق مييابد.»
سعيد مدني در ادامه گفتار خود به بيان عواملي پرداخت كه ميتواند مانع از بروز خشونت باشند. وي عواملي از جمله فقدان زور آشكار، فقدان استبداد، تساوي اجتماعي و آزادي فردي را در اين راستا يادآوري كرد. وي عواملي كه در تحقق صلح تاثيرگذار هستند را بهطور كلي به عوامل دروني و بيروني تقسيمبندي كرده و گفت: «اگر جامعه در شرايط سركوب و فشار باشد طبيعتا افراد آن هم به سمت خشونت خواهند رفت و اين مسئله ميتواند بهعنوان يك عامل دروني فرد را در يك جامعه براي كاربرد خشونت ترغيب كند.» وي در ادامه به بررسي انواع خشونتها در جامعه پرداخته و گفت: «جنگ، نابودي، شكنجه و زور به مثابه ابزار زور با هدف انتقام و زور براي تحقق آرمان از جمله عوامل تشديد خشونت و جنگ در يك جامعه هستند.»
اين پژوهشگر سپس آموزش را از جمله عوامل مهم براي حذف مهار خشونت و جنگ در جامعه دانست و گفت: براي ترويج صلح بايد به آموزش خويشتن بپردازيم.
پس از سعيد مدني يكي از جانبازان جنگ كه براي سالها نيز تحت عنوان مفقودالاثر در بازداشتگاههاي صدام حضور داشت به بيان نظرات خويش پرداخت. جلالوند كه سخنان خود را با شعري از نظامي گنجوي آغاز كرده بود، گفت: «بهتر آن است كه ابتدا به جنگ با ابليس شخصيت خويش برويم و اگر او را شكست دهيم يقينا ميتوانيم همه انسانها را دوست داشته باشيم. از اينرو بهتر آن است كه با نگاه ديگري به جنگ نگاه كنيم.»
وي افزود: «من خواهش ميكنم به فرزندان، همسر، پدر و مادر جانبازان و آسيبديدگان جنگ هم نگاهي كنيد. جنگ فقط آن تعداد جانباز و شهيد نيست.» در ادامه اين نشست نيز نماهنگي در مورد جنگ و آسيبديدگان جنگها به نمايش گذاشته شد كه در آن آسيبديدن زنان و كودكان به تصوير كشيده ميشد.
سپس نماينده «مادران صلح» به خواندن بيانيه اين جمعيت اقدام كرد. در بخشي از اين بيانيه آمده بود: ما تاكنون جوانان زيادي را از دست دادهايم. از اين رو همپيمان شدهايم تا از كشورمان دفاع كنيم. اين بيانيه ميافزايد: «ما هنوز روزهاي جنگ را فراموش نكردهايم. هنوز داغ عزيزانمان را از ياد نبردهايم. هنوز ياد فرزندانمان كه نام آنها بر هر كوچه و خياباني نقش بسته است از جلوي چشمانمان رژه ميروند.»
در ادامه نيز بيانيه انجمن دفاع از حقوق مصدومان شيميايي سردشت خوانده شد. در اين بيانيه آمده بود: پس از 21 سال از آن واقعه دهشتناك هنوز نتوانستهايم مرگ عزيزان را باور كنيم. تحمل كردن درد از دست دادن عزيزان در كنار دردهاي مداوم و مكرر مصدوميت بسيار جانكاه است. در ادامه اين بيانيه آمده بود: امسال مردم شهر سردشت و مصدومان و قربانيان اين شهر در حالي به استقبال بيست و يكمين سالگرد اين فاجعه ميروند كه بسياري از اهداف و برنامههاي سالهاي گذشته و وعدههاي مسوولان به ثمر ننشسته است. اين بيانيه در ادامه خواستار شد: «خواستار توجه بيشتر و جديتر مسوولان امر به موضوع تجهيز كلينيك تخصصي مصدومان شيميايي، تخصيص دارو و امكانات درماني، ضرورت فراهم كردن محيط مناسب براي ادامه زندگي مصدومان، توجه به ادله و مدارك مدعيان مصدوميت، فعال شدن كميسيونهاي تعيين درصد جانبازي در اسرع وقت در كنار توجه به پارامترهاي جديد و راهكارهاي انجمن، ارائه خدمات درماني رايگان براي مردم سردشت، برخورد توام با احترام با جانبازان شيميايي و مدعيان مصدوميت را ميباشد.»
در ادامه نيز دكتر ليلا معين به عنوان نماينده كميته دانشجويي پزشكان داوطلب به بررسي تاثير جنگ بر سلامت و ضايعات انساني پرداخت. وي در اين زمينه جنگها را از عوامل گسترش بيماري و معلوليت دانسته و گفت: «تاثير انفجارهاي شيميايي و هستهاي تا مدتها پس از وقوع نيز بر جاي خواهد ماند و از سوي ديگر ميتواند تاثيرات رواني بسياري نيز از خود بر جاي بگذارد.»
وي يكي ديگر از عوامل ماندگار جنگها را آلودگي زمينها بهوسيله مين ذكر كرده و گفت: «ايران در ميان كشورهاي دارنده بيشترين مين قرار دارد و حدود چهار ميليون و 200 هزار هكتار از زمينها در ايران آلوده به مين است.» براساس گزارش وي استانهاي كرمانشاه، ايلام، آذربايجان غربي، خوزستان و كردستان داراي بيشترين مين هستند.
وي در خاتمه در خصوص جنگ هستهاي گفت: وقوع يك جنگ هستهاي در اولين لحظات حداقل 12 ميليون كشته بر جاي خواهد گذاشت. در پايان مراسم نيز اعضاي هياتمديره جمعيت زيتون با اهداي لوح يادبود به نماينده صليب سرخ جهاني در ايران و نماينده جمعيت هلالاحمر ايران از اين دو نهاد بابت تلاش در كاهش آلام آسيبديدگان جنگ تشكر كردند.
اين لوح حاوي متني بود كه در بخشي از آن آمده بود: «جمعيت زيتون به عنوان نهادي مدني و غيردولتي، پاسداشت تلاشهاي صليبسرخ را وظيفه اخلاقي خويش ميداند. پاسداشت كوششها و فداكاريهاي اعضاي محترم صليبسرخ در طول جنگ هشت ساله ايران و عراق را كه در جهت كنوانسيونهاي بينالمللي حقوق بشر دوستانه صورت گرفت از قبيل اقداماتي كه درباره مجروحان و نيز شناسايي و ثبت هويت بسياري از اسراي ايراني به عمل آوردند.»
در پايان اين متن نيز آمده بود: «تلاشهاي انساندوستانه شما را همواره ارج نهاده، ميستاييم.»
«ماركوس كوت» نماينده دفتر نمايندگي صليبسرخ جهاني در ايران نيز هنگام دريافت اين لوح گفت: «من متعلق به آن نسلي از كاركنان صليبسرخ كه در زمان جنگ ايران و عراق حضور داشتند نيستم. اما ميتوانم تلاشهاي آنها را ارج بگذارم.»
وي همچنين با تشكر از جمعيت زيتون گفت: «از تلاشهاي شما بابت اين افتخاري كه به ما داديد و همچنين به خاطر كلماتي كه در تشكر از صليبسرخ به كار برديد تشكر ميكنم.» اين در حالي بود كه نماينده هلال احمر براي دريافت اين لوح در مراسم حضور نيافته بود.
دوشنبه 10 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]