جامعه - انتقال خون در ايران

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: جامعه - انتقال خون در ايران
جامعه - انتقال خون در ايران

پيش از سال ۱۳۲۴ انتقال خون‌هاي پراكنده در ايران در بيمارستان‌هاي مختلف انجام مي‌شده‌است ولي در اين مورد شواهد قابل اعتمادي وجود ندارد. پس از آن در سال ۱۳۳۱ به‌طور همزمان بانك خون ارتش توسط مرحوم دكترمحمدعلي شمس و مركز انتقال خون شير و خورشيد سرخ سابق توسط مرحوم دكتراحمد آژير، تاسيس و شروع به كار نمود. در زمينه تهيه فرآورده‌هاي خون، مركز خون ارتش از ۱۳۴۰ به بعد اقدام به تهيه فرآورده‌هاي سلولي (گلبول قرمز متراكم و پلاكت متراكم) و پلاسمايي (رسوب كرايو و پلاسماي منجمد تازه) در حد محدود كرد و در همين سال‌ها بود كه با همكاري انستيتو پاستور ايران اقدام براي پالايش پلاسما و تهيه فرآورده‌هاي آن صورت گرفت. با تاسيس سازمان انتقال خون ايران در سال ۱۳۵۳ كوشش‌هاي چند ساله به ثمر رسيد و انتقال خون در ايران قانونمند شد. در واقع قبل از سال ۱۳۵۳ مراكز متعددي در ايران با امكانات محدود در بيمارستان‌ها، ارتش و هلال‌احمر جهت تامين خون بيماران نيازمند فعاليت مي‌كردند ولي با تاسيس سازمان انتقال خون در ايران به همت دكتر فريدون علا در سال ۱۳۵۴ اين سيستم وارد مرحله جديدي شد. در حال حاضرسازمان انتقال خون در ايران بالاترين و تنها مرجع تصميم‌گيري در زمينه تامين و توزيع خون و فرآورده‌هاي خوني سالم در سطح كشور است و تمامي تصميم‌گيري‌ها در ارتباط با فرآورده‌هاي خوني مستقيما به اين سازمان مربوط است. در ابتدا تمام هزينه‌هاي اين سازمان از بودجه كل كشور به صورت كمك تامين مي‌گرديد. در سال ۱۳۵۸ در پي تجديدنظر كلي در بودجه كشور، سازمان انتقال خون به عنوان يك دستگاه دولتي وابسته به وزارت بهداري درآمد و تابع مقررات عمومي دولت گرديد. مشكل عمده عدم‌وجود تشكيلات منظم براي جلب اهداكنندگان بود. سرويس‌هاي دولتي و خصوصي (به‌جز تا حدودي مركز خون ارتش)، متكي به داوطلبان حرفه‌اي بودند كه اغلب از افراد محروم جامعه بودند و در مقابل وجه ناچيزي، به‌رغم بر خوردار نبودن از سلامت كافي، اقدام به خون دادن مي‌كردند... پس از پيروزي انقلاب در تاريخ 30/3/1363 اساسنامه سازمان انتقال خون ايران تصويب شد و پس از تصويب اساسنامه، در جهت شكل دادن به ساختار اجرايي و تشكيلات سازمان، سه معاونت توليد و فني، پژوهشي و آموزشي و اداري و مالي طراحي و به اجرا درآمد. سازمان به وسيله يك شوراي‌عالي پنج نفره مركب از افراد متخصص به انتخاب وزير بهداشت، درمان و آموزشي پزشكي اداره مي‌شود. در سال ۱۳۷۴ طرح شبكه خون‌رساني كشور در شوراي عالي تصويب و مورد اجرا گزارده شد. بر اساس اين طرح سازمان انتقال خون ايران در قالب 9 پايگاه منطقه‌اي آموزشي به اجراي برنامه‌ها و مسووليت‌هاي محوله كه در ستاد مركزي سازمان تهيه و هماهنگ مي‌شود، مي‌پردازد.

فعاليت‌ها در سطح كشور
از ابتداي تاسيس سازمان تا سال ۱۳۵۷ به‌ جز سازمان مركزي سه پايگاه شيراز، اهواز، مشهد فعال بوده و در حال حاضر ۱۱۳ مركز انتقال خون خدمات خون‌رساني را در سراسر كشور به عهد دارند. در حال حاضر مراكز كليه استان‌هاي كشور داراي پايگاه‌هاي انتقال خون هستند كه در آنها بخش‌هاي آزمايشات غربالگري روي خون‌هاي اهدايي، تهيه فرآورده و كنترل كيفي وجود دارد. همچنين 35 شهرستان نيز داراي مراكز انتقال خون هستند كه مجهز به امكانات براي انجام كليه فرآيندهاي تهيه فرآورده و آزمايشات غربالگري هستند و روي تك‌تك كليه واحدهاي اهدايي آزمايشات غربالگري جهت بررسي عفونت با ويروس هپاتيت B، ويروس هپاتيت C، ويروس HIV و آزمايش سرولوژي براي بيماري سفليس و ساير آزمايشات لازم را انجام مي‌دهند.
وظايف
همكاري با بيمارستان‌ها در حل مشكلات انتقال خون، تامين خون سالم و كافي، مشاركت در مراقبت از بيماران، بسيج اهداكنندگان داوطلب و بدون چشم داشت مادي گسترش شبكه پايگاه‌هاي انتقال خون، ارائه آموزش مداوم براي كارمندان سازمان در كليه زمينه‌هاي خدماتي براي دستيابي به كارمندان ماهر و ورزيده، اطلاع‌رساني عمومي در ارتباط با مزاياي اهداي خون و نياز به اهداي خون، تدوين خط‌مشي‌هاي آموزشي و پژوهشي.
انواع اهداي خون
اهداي حرفه‌اي: در اين نوع اهدا، فرد به ازاي دريافت پاداش اقدام به خون دادن مي‌كند. اهداي جايگزين يا فاميلي: در اين نوع اهدا يكي از آشنايان يا اقوام فردي كه نيازمند به خون است اقدام به اهداي خون مي‌كند. يكي از اهداف سازمان انتقال خون ايران حذف كامل خون جايگزين تا پايان سال ۸۲ بوده‌است. اهداي داوطلبانه: در اين نوع اهدا فرد به‌طور داوطلبانه و فقط با انگيزه ايثار و نوع‌دوستي اقدام به خون دادن مي‌كند. اهداي اتولوگ: در اين نوع اهدا باشرايط خاصي كه توسط پزشك يا كارشناس طب انتقال خون مشخص مي‌شود، خون گرفته شده از فرد براي همان فرد درمواقع ضروري مورد مصرف قرار مي‌گيرد.
افراد واجد شرايط براي اهداي خون
افرادي كه در سنين ۱۷ تا ۶۰ سال هستند و از نظر جسمي شرايط مناسبي دارند و وزن بالاتر از ۵۰ كيلوگرم دارند و از اهداي خون قبلي آنها حداقل هشت هفته گذشته باشد (به شرط اينكه تعداد دفعات اهداي خون در سال بيشتر از چهار بار نشود. نكته ديگر اين است كه افرادي كه مبتلا به كم‌خوني و بيماري‌هاي قابل انتقال از طريق خون باشند نمي‌توانند خون اهدا كنند).
دوشنبه 10 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 401]