واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: شجريان، نمايشگاه همنوا با بم را آغاز كرد
خوشنويسي- گروه ادب و هنر-كامران محمدي:
سرانجام بعد از 5 ماه، نمايشگاه خوشنويسي متعلق به محمدرضا شجريان در فرهنگسراي نياوران افتتاح شد و در همان لحظه اول 100 ميليون تومان براي بم به ارمغان آورد.
اين نمايشگاه، مجموعه 80 اثر عليرضا كدخدايي است كه 5 ماه پيش به شجريان هديه داد تا براي فعاليتهايش در كمك به بم، استفاده كند. تابلوهاي كدخدايي، خوشنويسي اشعاري است كه شجريان در طول 50 سال بهصورت آواز خوانده است.
به علاوه 20 اثر از برادران صحراگرد كه قرار است امروز به جمع قبليها اضافه شوند. از اين تعداد، روز گذشته، همزمان با افتتاح نمايشگاه، 100 ميليون تومان از تابلوها بهصورت نقدي به فروش رفت كه گرانترينش 20 ميليون تومان خريداري شد.
علاوه بر اين، 50 ميليون تومان ديگر هم براي خريد رزرو شده است كه احتمالا بهزودي خريداري ميشوند.
به گفته علي جمشيدي، مدير گالري شمس، قرار است به خريداران لوح تقديري از طرف شجريان هديه شود؛ ضمن اينكه اين مجموعه بهصورت كتاب نفيس در قطع رحلي چاپ ميشود و اسامي خريداران و قيمت خريداري شده زير اثر قيد خواهد شد.
علاوه بر اينها، آثار منتخب نمايشگاه در يك بستهبندي ويژه چاپ شده كه در معرض بازديدكنندگان است و عوايد حاصل از فروش آن هم براي كمك به «باغ هنر بم» استفاده ميشود.
براي همين است كه قيمت تابلوها بيش از آنكه واقعي باشند، براي كمك به بم به ويژه ساخت باغ هنر تعيين شدهاند و در واقع، تلاش شجريان است تا با مايه گذاشتن از اعتبار خود، داستان تلخ و كم و بيش فراموش شده بم را زنده كند؛ داستاني كه با گذشت 4 سال و نيم، عملا بدون پايان، رها شده است.
شجريان در مراسم افتتاح بيش از همه به همين نكته پرداخت: «ما ملتي فراموشكاريم، خيليزود فراموش ميكنيم. روزي كه زلزله مهيب بم رخ داد همه خود را مصيبتزده دانستند. بم بخشي از تن ما بود كه زخم برداشت. همه ما درد اين زخم را بر روان خود احساس ميكرديم. به بازماندگان قولهاي زيادي داديم و از اينكه در كنار شما بم را دوباره ميسازيم گفتيم. اما رفتهرفته درد زمان بر دل ما نشست و در مسائل روزمره خود گرفتار شديم. فراموش كرديم كه بم بخشي از تن ما بود و زخم بم را فراموش كردهايم. اكنون بهجايي رسيدهايم كه ديگر نام بم دل كسي را نميلرزاند، تصوير زندگي درون كانكسها اندوهي نميآورد. صريحتر بگويم، ما مردم بم را فراموش كردهايم، ما آنچنان فراموشكار شدهايم كه براي كمك به بم بايد به روشهاي تبليغاتي متوسل شويم، بايد ترفند بزنم تا ياد هموطنان رنجيده خود بيفتيم؛ اين رسم خوبي نيست.»
شجريان كه پيش از انتقاد از اين فراموشي جمعي، از ويژگيهاي مثبت فرهنگ ايران سخن گفته بود، ادامه داد: «من همواره ستايشگر مردم اين سرزمين بودهام، ولي نميتوانم از اين نقص فرهنگي سخني نگويم. اين نكتهاي است كه مرا آزار ميدهد؛ اين روزها انگيزه من براي شركت در مراسمي از اين دست فقط ساختن باغ هنر بم نيست. مهمتر از ساختن بم، فراموش نكردن آن است.»
سخنان شجريان سالن را چنان در سكوت فرو برد كه ديگر هيچ صدايي به گوش نميرسيد. به ويژه وقتي درباره فراموشي حرف ميزد: «مردم بم سرانجام آن را خواهند ساخت؛ فراموشي از خود ما قرباني ميگيرد؛ فراموشي به درون زندگي ما نفوذ ميكند، همهجا را دربرميگيرد؛ در يكجا نميايستد، مثل موريانه از درون ميپوساند. اول بم را فراموش ميكنيم، بعد يكديگر را و حتي نزديكان خود را فراموش ميكنيم. از ياد ميبريم كه در سرزميني زندگي ميكنيم كه بلاياي طبيعي سرشت آن است؛ چنانچه فراموش كردهايم كه در كشوري زلزلهخيز زندگي ميكنيم. آنگاه مصيبت در فراغ حاصل از فراموشي دستي بازتر براي يغما دارد.»
سياره عشق
يدالله كابلي، خوشنويسي كه در مراسم افتتاح حاضر بود و درباره شجريان سخن گفت هم تابلوي «سياره عشق» را از مجموعه شخصياش به شجريان اهدا كرد. اما او اين تابلو را نيز در جمع باقي تابلوها قرار داد تا براي كمك به بازسازي بم فروخته شود. شايد به اين شكل، در روزهاي آينده، تابلوهاي ديگري هم در كنار بقيه قرار گيرند.
تاريخ درج: 8 تير 1387 ساعت 22:05 تاريخ تاييد: 8 تير 1387 ساعت 22:18 تاريخ به روز رساني: 8 تير 1387 ساعت 22:17
شنبه 8 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 302]