»» علف های هرز و علف کش ها

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : »» علف های هرز و علف کش ها Jaafar30-07-2008, 05:44 PMعنوان مطالبی که در این مورد بحث خواهد شد :20: ** برای اینکه صفحه سنگین نشه عکس گیاهان رو که معرفی می کنم رو نمی زارم .. برای دیدن عکس شما با سرچ کردن نام علمی گیاهان در گوگل به راحتی می توانید عکس های مختلف از اون گیاه رو مشاهده کنید تیره های مختلف علف های هرز اهمیت علف های هرز مدیریت علف های هرز کنترل علف های هرز علف کش ها Jaafar30-07-2008, 05:53 PMتیره های مختلف علف های هرز رو اول از همه مورد بررسی قرار می دیم :20: تيرهٔ تيرکمان آبى (Alismataceae) گياهان اين تيره آبزى بوده و داراى ساقه‌هائى منفرد، گل‌دهنده و بدون شيرابه‌ هستند. برگ‌ها غالباً پهن و گل‌آذين آنها به‌صورت پانيکول يا به‌ندرت چتر است. گل‌ها يک‌جنسى و يا دو جنسي، منظم، داراى سه کاسبرگ، سه گلبرگ و شش پرچم و برچه (گاهى بيشتر) هستند. تخمدان فوقاني، تخمک يک تا دو عدد تمکُّن قاعده‌اى يا حاشيه‌اى و ميوهٔ آنها فندقه است. اين گياهان بيشتر آبزى بوده و در مناطق معتدله و گرم مى‌رويند شرح خصوصيات مهمترين علف‌هاى هرز موجود در اين تيره به قرار زير است بارهنگ آبى - قاشق واش - قاشک آبى نام علمى: Alisma plantago - aquatica L نام انگليسى: Water plantain محل رشد و پراکنش اين گياه را مى‌توان در حاشيهٔ مرداب‌ها، نهرها، درياچه‌ها و باتلاق‌ها و مکان‌هائى که عمق آب تا پنجاه سانتى‌متر باشد مشاهده کرد. علاوه بر اين بارهنگ آبى در لجن‌زارهاى خشک نيز ديده مى‌شود. وجود اين گياه در آبراه‌ها مانعى براى حرکت آب خواهد بود. برگ‌ها و ميوهٔ اين گياه توسط حيوانات و پرندگان مورد استفاده قرار مى‌گيرد و از اين ديدگاه بارهنگ آبى مى‌تواند در تأمين غذاى آنها نقش مؤثرى داشته باشد. گياه کامل - اندام‌هاى رويشى: گياهى پايا، علفي، ايستا، به ارتفاع ۴۰ تا ۱۵۰ سانتى‌متر که توسط بذر و پياز تکثير مى‌يابد. ساقه‌هاى گل‌دهندهٔ آن داراى انشعابات متعدد، فاقد برگ و محکم هستند. برگ‌ها در قاعدهٔ گياه، تخم‌مرغى تا سرنيزه‌اي، به طول ۱۰ تا ۲۵ سانتى‌متر و پهناى ۷ تا ۱۰ سانتى‌متر، داراى هفت رگبرگ برجسته و موازى که توسط تعداد زيادى رگبرگ عرضى به هم متصل شده‌اند. دمبرگ‌ها بلند و طولى بيش از ۸۰ سانتى‌متر داشته، يک طرف آن تخت مدور و در قاعده داراى بال‌هاى کوچکى است. - اندام‌هاى زايشى: گل‌آذين پانيکول، گل‌ها نر ماده، سفيدرنگ و به قطر يک سانتى‌متر هستند. هر گل داراى سه کاسبرگ سبز، آزاد، به طول دو ميلى‌متر، سه گلبرگ سفيد يا کمى متمايل به صورتي، آزاد و به طول چهار ميلى‌متر، شش پرچم و تعداد زيادى برچه (حدود ۲۰ عدد) که به‌صورت آزاد، جانبى و متراکم است. هر ميوه داراى يک بذر به طول ۲ تا ۵/۲ ميلى‌متر است که اين بذرها بلافاصله پس از قرار گرفتن در خاک مرطوب قادر به جوانه‌زنى هستند. گل‌هاى اين گياه در مرداد تا آبان‌ماه و پس از يک دورهٔ رشد رويشى سريع که در بهار صورت مى‌گيرد، ظاهر مى‌شوند که دوام زيادى ندارند و در مدت يک روز مى‌ريزند ----------------------------------------------------------------------------- تيرکمان آبى - پيکان آبى نام علمى: Sagittaria sagittifolia L , Syn. S. trifolia L نام انگليسى: Old-world arrowhead گياهچه برگ‌هاى گياهچه‌اى به اندازهٔ ۱ تا ۲ ميلى‌متر، دمبرگ‌ها بدون زاويه و پهنک آنها نيمه شفاف، ضخيم و بدون گوشه است. برگ‌هاى اوليه به رنگ سبز و غلاف آنها بى‌رنگ است. اين برگ‌ها خميده و انتهاء آنها نوک‌دار است. تعداد برگ‌هاى گياهچه‌اى ۵ تا ۷ عدد است. محل رشد و پراکنش اين گياه در حاشيهٔ نهرها و آب‌هاى سطحى با عمق ۵۰ سانتى‌متر، استخرها، رودخانه‌ها، حاشيهٔ نهرهاى مزارع برنج و در مناطقى با رطوبت و بارندگى زياد يافت مى‌شود. وجود تيرکمان آبى در آبراهه‌ها باعث آلودگى و مسدود شدن مسيرها و کانال‌هاى آبى شده و از حرکت آب جلوگيرى به‌عمل مى‌آورد. اين گياه توسط اردک مورد استفاده قرار مى‌گيرد و در برخى کشورها به مصرف انسان نيز مى‌رسد. گياه کامل - اندام‌هاى رويشى: گياهى است پايا، علفي، به ارتفاع بيش از يک متر، که بيشتر به‌وسيلهٔ ريزوم تکثير مى‌يابد. برگ‌هاى آن بيضوى تا پيکانى‌شکل هستند و اين خصوصيت بسته به دور يا نزديک بودن از سواحل يا مکان‌هاى آبى تغيير خواهد کرد. طول اين برگ‌ها حدوداً ۲۵ سانتى‌متر و پهناى آنها ۲۰ سانتى‌متر است و داراى لوب‌هائى به طول ۱۵ و عرض ۱۰ سانتى‌متر مى‌باشند. طول دمبرگ‌هاى اين گياه ممکن است گاهى به يک متر نيز برسد. - اندام‌هاى زايشى: گل‌آذين به‌صورت حلقه‌هاى محورى و مرکب از سه گل است. گل‌ها سفيدرنگ با لکه‌هاى قرمز در مرکز و تک‌جنسى است. يک و يا دو گل پائينى ماده و گل‌هاى نر در بخش‌هاى بالائى قرار مى‌گيرند. دمگل گل‌هاى ماده به اندازهٔ نصف دمگل گل‌هاى نر است. هر گل داراى تعداد زيادى پرچم و برچه است. ميوهٔ اين گياه فندقه‌اى است که محتوى يک بذر است. بذرهاى اين گياه اغلب در بهار جوانه مى‌زنند و پس از استقرار کامل توليد برگ مى‌کنند و در اواخر تابستان گل مى‌دهند. ميوه‌هاى تيرکمان آبى در پائيز و اوايل زمستان ظاهر مى‌شود AaVaA03-08-2008, 09:19 PMسلام ..ممم..پس تکلیف اون تاپیک علف های هرز چی میشه؟ دیانلا جان اگه ممکنه این پست رو پاک کن.:exclamati.ممنونم عزیز:11: سوالمو تو پروفایل جعفر عزیز پیگیری میکنم...راستی ممنون بابت ایجاد این تاپیک ، فکر میکنم تاپیک جامع تری بشه Jaafar03-08-2008, 10:53 PMسلام ..ممم..پس تکلیف اون تاپیک علف های هرز چی میشه؟ دیانلا جان اگه ممکنه این پست رو پاک کن.:exclamati.ممنونم عزیز:11: سوالمو تو پروفایل جعفر عزیز پیگیری میکنم...راستی ممنون بابت ایجاد این تاپیک ، فکر میکنم تاپیک جامع تری بشه سلام ... بله دو تا تاپیک داریم یکی مربوط می شه به علف های هرز یکی هم علف کش ها که میخوام اینو ادامه بدم ببینم اگه چیزه خوبی از اب در اومد اون دوتارو بندازم تراش اگرم نه که ادغام کنم اونارو اخر یه کاریش می کنم .. فعلا میخوام ببینم این تاپیک چی می شه :31: Jaafar26-08-2008, 07:58 AMتيرهٔ پياز (Alliaceae) گياهان اين تيره علفي، برگ‌هاى آنها غلاف‌دار و داراى ساقهٔ زيرزمينى از نوع پياز و گاهى ريزوم هستند. گل‌آذين آنها مجتمع و چترمانند و داراى اسپات‌هاى بريده، شکاف‌دار و گاهى کامل است. پوشش گل شامل گلبرگ‌هائى است که گاهى در قاعده به‌هم پيوسته هستند. هر گل داراى شش پرچم (به‌ندرت سه عدد) و بساک‌ها از پشت به ميله چسبيده است. تخمدان فوقانى و داراى سه‌ خانه، ميوهٔ کپسول که معمولاً با سه شکاف طولى باز مى‌شود. شرح خصوصيات مهمترين علف‌هاى هرز موجود در اين تيره به قرار زير است: والک بلند پیاز صورتی - ثوم - سیرشلو سیر تاکستان ----------------------------------------------- والک بلند نام علمى: Allium giganteum نام انگليسى: Giant onion, Regel محل رشد و پراکنش اين گياه در ايران و به‌خصوص در خراسان پراکنش وسيعى داشته و شرايط آب و هوائى گرم و خشک را ترجيح مى‌دهد. محل رويش آن غالباً دامنه‌هاى سنگى و شنزار نواحى کوهستانى است. گياه کامل - اندام‌هاى رويشى: گياهى است پايا به ارتفاع ۸۰ تا ۲۰۰ سانتى‌متر که توسط پيازهائى تخم‌مرغى شکل، چرمى و به قطر چهار تا شش سانتى‌متر تکثير مى‌يابد. ساقه‌هاى گل‌دهندهٔ آن عارى از برگ، قطور و داراى رگه‌هاى مشخص و برگ‌هاى آن سبز متمايل به زرد، قاعده‌اي، نرم، بلند و به اندازهٔ يک دوم تا يک سوم ساقهٔ گل‌دهنده بوده و پهنائى برابر با پنج تا ده سانتى‌متر دارند. - اندام‌هاى زايشى: گل‌آذين مجتمع، کروى با گل‌هائى به رنگ ارغوانى تا بنفش، داراى دمگل‌هائى يکسان، به طول شش سانتى‌متر است. گلبرگ‌هاى بيضى شکل، پرچم‌ها بلند و خارج از جام گل هستند. ميوهٔ اين گياه کپسول است. ------------------------------- پياز صورتى - ثوم - سيرشلو نام علمى: Allium rubellum M.B نام انگليسى: Himalayan onion محل رشد و پراکنش اين گياه در دامنه‌هاى خشک مناطق جنگلى و در استپ‌هاى شمالى ايران، از آذربايجان تا خراسان مى‌رويد. در جنوب خراسان از مهمترين علف‌هاى هرز مزارع زعفران محسوب مى‌شود و چون گياهى پيازدار است رقيب سرسختى براى اين محصول به حساب مى‌آيد. گياه کامل - اندام‌هاى رويشى: گياهى پايا است که توسط بذر و يا پيازچه‌هاى موجود در روى پياز اصلى تکثير مى‌شود. ساقه‌هاى گل‌دهندهٔ آن باريک و راست بوده و ده تا سى سانتى‌متر طول دارند و فقط در بخش پائين داراى برگ است. برگ‌هاى اين گياه خطي، باريک، نازک و کوتاهتر از ساقهٔ گل‌دهنده است و حاشيهٔ آن به‌طور نامحسوس دندانه‌دار است. اين برگ‌ها به‌طور مستقيم از پياز منشاء مى‌گيرند. اين‌گونه داراى پيازهائى کوچک، به قطر ۷۵/۰ تا ۲ سانتى‌متر، تخم‌مرغى شکل، به رنگ قهوه‌اى و با پوشش خارجى چرمى شکل است. پيازچه‌ها نيز کوچک و به رنگ زرد متمايل قهوه‌اى هستند و تعداد آنها کم است. - اندام‌هاى زايشى: گل‌آذين مجتمع و به‌صورت چترهاى پر گل کروى با گل‌هائى به رنگ صورتى متمايل به بنفش است. گلپوش استکاني، کاسبرگ‌ها هم‌رنگ گلبرگ‌ها، سر نيزه‌اي، مستطيلى و نوک تيز است. قطعات گل مشابه ساير گونه‌ها است. دمگل‌ها تقريباً مساوى بوده و طول آنها دو تا سه برابر گل‌ها است. ميوهٔ اين گياه نيز کپسول است و موسم گلدهى آن ماه‌هاى ارديبهشت و خرداد است. --------------------- سير تاکستان نام علمى: Allium vineale L نام انگليسى: Field garlic, Crow garlic, Wild garlic گياهچه اولين برگ‌هاى حقيقى علفى شکل و نوک‌تيز هستند. مقطع برگ‌هائى که برش خورده‌اند گرد است و برگ‌ها به‌صورت توخالى و ميله‌اى‌شکل مشاهده مى‌شوند. يک طرف برگ‌هائى که بعداً ظاهر مى‌شوند کانال مانند و بدون پرز است. محل رشد و پراکنش سير تاکستان از علف‌هاى هرز مزارع غلات، تاکستان‌ها، مراتع و چمنزارها محسوب مى‌شود. اندام‌هاى زايشى اين گياه توسط محصولات زراعي، ماشين‌آلات و ادوات کشاورزي، حيوانات و آب قابل انتقال است. با توجه به اينکه پيازک‌هاى اين گياه از نظر اندازه و شکل شبيه دانه‌هاى گندم هستند، لذا جداسازى آنها از محموله‌هاى بذر گندم مشکل است و بدين ترتيب به راحتى به مناطق ديگر منتقل خواهند شد. سير تاکستان مقاوم به سرما است و خاک‌هاى مرطوب، با زهکشى ضعيف و خاک‌هاى سنگين مراتع را تحمل مى‌کند. دورهٔ خواب پيازهائى که داراى پوستهٔ سخت هستند در خاک‌هاى رسى نسبت به خاک‌هاى شنى بيشتر و با افزايش عمق نيز افزايش مى‌يابد. پيازهائى که در سطح خاک قرار مى‌گيرند، پس از گذشت دو سال دورهٔ خوابى نخواهند داشت. مصرف اين گياه توسط حيوانات مسمويتى براى آنها ايجاد نمى‌کند، اما چنانچه توسط دام مصرف شود شير آنها طعم سير گرفته و علاوه بر اين توليد شير آنها نيز کاهش پيدا مى‌کند. گياه کامل - اندام‌هاى رويشى: گياهى پايا، ايستا، به ارتفاع ۳۰ تا ۱۰۰ سانتى‌متر است که توسط بذر، پياز و يا پيازک تکثير مى‌يابد. ساقه‌هاى آن استوانه‌اي، توپر، غير منشعب، صاف و مومى است. برگ‌باريک‌ و توخالى است که ابتدا استوانه‌اى و سپس در يک طرف شياردار مى‌شود. قطر برگ‌ها دو تا سه ميلى‌متر است و از بخش‌هاى پائينى ساقه منشاء مى‌گيرند. پيازها در قاعدهٔ گياه و در زاويهٔ محور برگ‌ها و در اطراف پيازهاى قديمى قرار گرفته‌اند. پياز مرکزى پنج تا ده ميلى‌متر قطر داشته و داراى پوستى سفيدرنگ و نرم است. مابقى پيازها قطرى برابر با پنج تا پانزده ميلى‌متر داشته و داراى پوسته‌اى سخت و قهوه‌اى رنگ هستند. پيازک‌ها نيز قهوه‌اى رنگ هستند و سطحى صاف و براق دارند، قطر آنها پنج ميلى‌متر است. - اندام‌هاى زايشى: گل‌آذين مجتمع و به‌صورت چتر با گل‌هائى به رنگ سفيد، صورتى و يا متمايل به سبز که روى پايه‌اى کوتاه و در انتهاء ساقه مستقر شده‌اند. اين گل‌آذين در مراحل اوليهٔ رشد در يک پوشش غشائى محصور است. ميوهٔ اين گياه نيز کپسول بوده و بذرهاى توليد شده سياه‌رنگ و به اندازهٔ سه تا چهار ميلى‌متر هستند که يک طرف آن پهن است (البته اين ويژگى‌ عموميت ندارد). پيازهاى موجود در خاک بسته به ميزان رطوبت در انتهاء تابستان تا اواسط زمستان جوانه مى‌زنند. در صورتى‌که ميزان رطوبت محدود باشد اندام‌هاى هوائى آن تا بهار ظاهر نخواهند شد. پيازهائى که داراى پوسته‌اى سخت هستند، ممکن است تا شش سال و يا بيشتر به حالت خواب به سر برند اما بقيه در طول سال جوانه زده و يا اين‌که از بين مى‌روند. اين‌گونه در سال اول قادر به توليد گل نخواهد بود. چنانچه گياه در مدت کوتاهى پس از جوانه‌زنى آسيب ببيند ذخاير غذائى موجود در پيازها رشد مجدد آن را تأمين مى‌کنند. اين ذخاير معمولاً در مدتى حدود دو ماه تخليه مى‌شوند و پس از اين مدت مواد ذخيره‌اى جديدى توليد و در پيازهاى رشد يافته ذخيره خواهند شد. eli_katan28-11-2008, 08:04 PMبا سلام میخواستم در مورد علف پشمکی (بروموس اویخته)برای من مقاله ای ارسال کنید که شامل تاریخچه و خصوصیات گیاه شناسی وروشهای کنترل باشد ممنون از لطفتون:10: AaVaA01-12-2008, 10:19 PMاین پست کوتاه رو داشته باشین فعلا !!!! برای مشاهده محتوا ، لطفا ثبت نام کنید / وارد شوید !!!! vahide12-12-2008, 04:27 PMعلف هرز پنجه مرغي با نام علمي Cynodon dactylon: پنجه مرغي با نام علمي Cynodon dactylon و نام انگليسي http://www.missouriplants.com/Grasses/Cynodon_dactylon_plant.jpg Bermuda grass از سمج ترين علفهاي هرز گياهي بشمار مي آيد. گل آذين به صورت سنبله و در محل پهنك برگ به ساقه حلقه اي از كرك هاي مجتمع و سفيد رنگ ديده ميشود. رويشي : چند ساله و مقاوم به سرما و گرماست.( گرما چون تابستان را تجربه ميكند ) واز طريق بذز و ساقه هاي زير و رو زميني تكثير پيدا ميكند يعني هر قسمت از اين گياه به شخصه قدرت رويش را داراست . بيشتر در غلات ديده ميشودو در حاشيه مزارع و جاده ها و فضاي سبز و پاركها به چشم ميخورد.از علف هرزهاي مقاوم به شوري و خشكيست : چون در اثر كمبود آب و كاهش فشار اسمزي محيط درون : بنيه رسشه شكسته شده ( مولكولهاي درون سلولي شكسته و به مولكولهايي با همان جرم ولي به تعداد بالا تبديل ميشود ); و در اين حالت به علت فشار اسمزي بالايي كه محيط درون پيدا كرده است آب را به طرف داخل ريشه ميكشد و حتي الامكان از شوري دوري مي ورزد. به همين دليل است كه خانواده كدوييان چون خربزه يا حتي چغندر قند در شرايط ديم ( كم آبي ) شيرين ترند. در مكانيسم مقابله با شوري اين گياه نمك را از نقاط جذب شونده به نقاطي نظير آوند چوبي فرستاده تا در اثر تعرق در برگ و ... ذخيره شود.(خصوصاً واكويل كه ذخيره سموم را بر عهده دارد ) . ----------- منبع: کتاب علفهای هرز و کنترل آنها ( دکتر راشد ) vahide12-12-2008, 04:34 PMبا سلام میخواستم در مورد علف پشمکی (بروموس اویخته)برای من مقاله ای ارسال کنید که شامل تاریخچه و خصوصیات گیاه شناسی وروشهای کنترل باشد ممنون از لطفتون:10: جنس علف پشمکی یا بروموس از وافرترین جنس های تیره گرامینه میباشد . خصوصیات این گیاه بدین شرح است : یکساله یا چند ساله با غلاف لوله ای - پهنک مسطح . گل آذین پانیکول مجتمع و راست یا پخش و کج ، سنبلچه سه گوش ( Wedge - shaped) یا سرنیزه ای ( لانسئولیت ) خیلی بزرگ یا کوچک ، پایک سنبلچه ها دراز یا کوتاه . یا چند گلچه نر ماده . محور سنبلچه غیر مفصلی بالالی گلوم و بین گلچه ها . پوشه ( گلوم ) درفشی شکل یا سرنیزه ای . 1-3 رگ تحتانی و 3-9 رگ فوقانی .لملها گرد یا گرده ماهی در پشت ، 5-11 رگ . دو شکافی در نوک . یک تا سه ریشک ماقبل انتهایی یا بدون ریشک . پالا دو بار گرده ماهی در پشت . مژه دار . با کرک های فاصله دار از هم بر روی گرده ماهی . پرچم ها 3 عدد پوشینک 2 عدد . جنین 8/1 طول دانه . 50 گونه اساسا مربوط به مناطق معتدله یا تعدای مربوط به مناطق استوایی .BROMUS از bromus نام کلاسیکی یونانی یولاف Oat مشتق از Broma یا غذا میباشد . نام های محلی : Brome - Brome grass .سنیسله .جنیطه . شعیره . جو پیغمبری . ============== علف پشمكي Bromus گياهي است با برگ هاي باريك و آويزان، كه داراي ريشه نسبتاً عميقي است و در مقابل خشكي و گرما مقاوم مي باشد و به همين جهت نيز قادر است در تابستان گرم به رشد ونمو خود ادامه دهد. گياهان اين جنس را در اوايل رشد مي توان به وسيله برگ هاي بلند و باريك و كركدار آن كه به طور محسوسي در جهت عقربه هاي ساعت پيچ خورده است شناخت و چنانچه نشاء هاي جوان را به آرامي و با دقت از خاك خارج نمائيم معمولاً دانه به قاعده ساقه چسبيده است . كشت مخلوط آن با يونجه به علت خوش خوراكي ويژه اي كه دارد بسيار مناسب است . شتر ها بر انواع مختلف اين گياه تغذيه مي نمايند . vahide20-12-2008, 02:57 PMنقش علفهاي هرز و نباتات زراعي در پايداري قارچ Phytophthora drechsleri عامل بوته ميري كدوئيان : نقش نباتات تناوبي و علفهاي هرز مزارع جاليز استان فارس در پايداري Phytophthora drechsleri عامل بوته ميري كدوئيان مورد بررسي قرار گرفت. با استفاده از محيط كشت انتخابي، جدايه هاي قارچ عامل بيماري از ريشه خارشتر، شيرين بيان، ترب وحشي، يونجه زرد و گونه هاي سلمك جدا گرديد. از گياهان فوق فقط يونجه زرد در شرايط مزرعه داراي علائم بوته ميري و پوسيدگي ريشه بود. قارچ مذكور از ريشه سايرعلفهاي هرز غالب مزراع جاليز مانند تاج خروس، تاجريزي، گلرنگ وحشي، پيچك صحرائي، مرغ، فرفيون، آفتاب پرست، ازمك، پنيرك، عروسك پشت پرده، خرفه، ترشك، چسبك و از ريشه هاي گياهان زراعي مانند گندم، جو، سيب زميني، يونجه، و فلفل كه غالبا در تناوب با جاليز كشت مي شوند جدانگرديد.تمام جدايه هاي P. drechsleri از گياهان ميزبان و علفهاي هرز قادر به رشد در دماي 37 درجه سانتي گراد بودند و روي طالبي قدرت بيماريزايي داشتن دبيشتر علفهاي هرز كشت شده در شرايط خاك بكر سترون و غير سترون با زئوسپور جدايه هاي قارچ P. drechsleri آلوده شدند. برخي از علفهاي هرز از جمله عروسك پشت پرده، ازمك، جغجغك، گلرنگ وحشي و پنيرك درمايه زني مصنوعي آلوده نشدند. حضور هردو تيپ سازگاري جنسي در P. drechsleri درريشه براي تشكيل ااسپور درتمام گياهان ضروروي بود. كلاميدوسپور در ريشه هاي مايه زني شده مشاهده نگرديد. vahide20-12-2008, 03:01 PMعلف‌هاي هرز مزارع گندم به دو دسته پهن برگ و باريك برگ تقسيم مي‌شود. الف- علف‌هاي هرز پهن برگ: علف‌هاي پهن برگ به دو دسته علف‌هاي هرز يكساله و دايمي تقسيم مي‌شود. علف‌هاي هرز يكساله مانند: كيسه كشيش، خردل وحشي، گندمك، مياگرام، شلمي، ازمك، شقايق، خاك شير و ماشك. علف‌هاي هرز دايمي مانند: شيرين‌بيان، خار شتر، تلخه و پيچك صحرايي. - علف‌هاي هرز باريك برگ: بيشتر علف‌هاي هرز بريك برگ مزارع گندم متعلق به تيره گندميان (گرامينه) بوده و در مراحل ادامه رشد شباهت زيادي به گندم دارند. عمده‌ترين آن‌ها شامل يولاف وحشي، علف خوني، چچم، دم‌روباهي كشيده، جوموشي، علف پشمكي و چاودار است. - روش‌هاي كنترل علف‌هاي هرز مزارع گندم كنترل علف‌هاي هرز به دو طريق زراعي و شيميايي امكانپذير است. ب- كنترل زراعي: مناسب‌ترين روش كنترل علف‌هاي هرز انجام عمليات زراعي است كه با روش‌هاي زير امكانپذير است: - رعايت تناوب زراعي مانند كشت گندم پس از گياهان وجيني (آفتابگردان، ذرت، حبوبات، نباتات علوفه‌اي) - شخم به موقع در سال آيش قبل از به‌گل‌رفتن علف‌هاي هرز يكساله در اوايل بهار - رعايت تراكم مناسب مزرعه گندم - استفاده از بذر خالص و عاري از بذرهاي علف‌هاي هرز (بذر مادري – بذر گواهي‌شده) - هيرم زمين قبل از كاشت با يك يا دو بار آبياري و شخم زمين - كنترل مكانيكي (در مزارعي كه آلوده به علف‌هاي هرز كله‌اي است مي‌توان به صورت مكايكي آن‌ها را معدوم كرد.) - عدم استفاده از كود دامي تازه (به دليل فراواني بذر علف‌هاي هرز زنده در آن) و استفاده از كود دامي كهنه و پوسيده. ج- كنترل شيميايي: كنترل شيميايي در صورتي انجام مي‌شود كه مزرعه داراي آلودگي بيش از اندازه معين باشد. نكات مورد توجه در اين روش عبارتند از: - نوع علف‌كش بايد با توجه به شناخت دقيق علف‌هاي هرز استفاده شود. - ميزان و زمان مناسب سمپاشي مدنظر قرار گيرد. - نوع سمپاشي و نازل با توجه به امكانات و وسعت مزرعه تعيين شود. سمپاش پشتي با عرض كار 5/1 متر به ميزان 300 ليتر محلول در هر هكتار با وسعت كم قابل استفاده است. سمپاش پشتي تراكتور بوم‌دار با عرض هشت تا 12 متر و نازل‌هاي تي‌جت با سرعت سه تا شش كيلومتر در ساعت د رمزارع بزرگ‌تر كاربرد دارد. بايد دقت شود كه ارتفاع سمپاش از سطح زمين 50 سانتي‌متر براي كنترل شيميايي علف‌هاي هرز باريك‌برگ مي‌توان از علف‌كش‌هاي ايلوكسان (5/2 ليتر در هكتار) پوماسوپر (2/1 – 8/0 ليتر در هكتار)، تاپيك (9/0 – 6/0 ليتر در هكتار) و آونج (چهار ليتر در هكتار) استفاده كرد. براي كنترل شيميايي علف‌هاي هرز پهن‌برگ از علف‌كش‌هاي گرانستار (20 – 15 گرم در هكتار) و پاردنر (5/2 – 2 ليتر در هكتار) استفاده مي‌شود. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 5694]