واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: ضرورت تجديدنظر در مذاكره با اروپا
بسم الله الرحمن الرحيم اتحاديه اروپا اندكي پس از ارسال بسته پيشنهادي هسته اي به ايران به اتخاذ سياستهاي تحريمي عليه ايران تحت فشار آمريكا پرداخته و بانك ملي ايران را در فهرست تحريمات خود قرار داده است . اين اقدامات غيراصولي يكبار ديگر صداقت و حسن نيت اروپا در قلمرو « اعتمادسازي » ميان اروپا و ايران در موضوع مذاكرات هسته اي فيمابين را به زير سئوال مي برد. شايد اين نكته به خودي خود موضوع تازه اي نباشد بلكه با مروري به روند تحولات در پرونده هسته اي ايران بهتر مي توان در اين زمينه به قطعيت رسيد كه اروپا هرگز ابتكار عمل نداشته و هر جا هم ادعا كرده بلوف زده است . ورود وزراي خارجه آلمان انگليس و فرانسه بعنوان « تروئيكاي اروپائي » به پرونده هسته اي ايران با پيشنهاد تهران و بعنوان يك « گروه حقيقت ياب » شكل گرفت و اين 3 كشور بعنوان « ميانجي » و « ناظر بيطرف » وارد اين صحنه شدند ولي تدريجا با جدي شدن موضوع تعهداتي را پذيرفتند و در عوض امتيازاتي را نيز دريافت كردند. اما در ميدان عمل ديديم كه نه تنها به تعهدات خود عمل نكردند بلكه حتي تغيير موضع داده و از ديدگاه خصمانه به تنظيم قطعنامه عليه ايران پرداختند كه بي اعتباري اروپا در اين مقوله را به رخ مي كشد و نشان مي دهد كه آنها از ابتدا هم شايسته و لايق اينهمه اعتماد نبوده اند و هنوز هم نيستند. اين نكته از آن جهت اهميت دارد كه ايران با حسن نيت و اعتماد بنفس وارد اين صحنه شده و به مذاكره با « سولانا » بعنوان يك « راهكار مثبت براي اعتمادسازي » مي نگرد اما آنچه در ميدان عمل شاهد آنيم سواستفاده طرف اروپائي از تمامي مولفه هاي موثر در اين فرايند است . شايد كساني سعي كنند اتحاديه اروپا را تبرئه نمايند و خاطرنشان سازند كه اين سواستفاده هاي سياسي ـ تبليغاتي ربطي به اروپا ندارد. حتي اگر اين ادعا صحيح باشد بهترين دليل براي اثبات فقدان قابليت هاي مورد انتظار در طرف اروپائي است كه نشان مي دهد آنها از موضعي سخن مي گويند كه توان اجراي ديدگاههاي خود را ندارند و نمي توانند حرف خود را به كرسي بنشانند و در عوض انتظاراتي دارند كه هرگز متناسب مواضع ضعيف و ناكارآمد آنها نبوده و نيست و نوعي افزون طلبي باج خواهانه را در ذهن ها تداعي مي كند. موضوع ديگري كه عدم كارآئي اتحاديه اروپا را در مذاكرات هسته اي ايران آشكار مي سازد اينست كه عليرغم حسن نيت طرف ايراني و اصرار به اقدامات عملي براي اعتمادسازي اين مذاكرات نه تنها كمترين پيشرفت محسوس و ملموسي كه ناشي از اقدامات و تصميمات طرف اروپائي باشد نداشته بلكه بعكس اتحاديه اروپا به تدريج مواضع نسبتا منطقي دوستانه و انعطاف پذير اوليه را به مواضعي بعضا شديدتر و خصمانه تر از آمريكا تبديل كرده است . شواهد موثقي وجود دارد كه نشان مي دهد كشورهاي اروپائي با گرفتن امتيازاتي از آمريكا در واقع موضوع هسته اي ايران را « وجه المصالحه » قرار داده اند و با شدت عمل نشان دادن عليه ايران مشكلات خود با آمريكا در جاي ديگر را حل و فصل مي كنند كه البته بسيار فرصت طلبانه و غيرقابل قبول است . موضوع مهم ديگر توسل به سياستهاي تبليغاتي مسموم و جوسازيهاي غيراصولي است كه عدم حسن نيت طرفهاي اروپائي را ثابت مي كند. جاي تعجب است كه دقيقا در آستانه سفر « خاوير سولانا » به ايران و درحاليكه هنوز بسته پيشنهادي به ايران ارسال نشده بود غرب از يكطرف خواستار شتاب در ارسال پاسخ ايران بود و از طرف ديرگ به طور همزمان نسبت به پاسخ منفي ايران اظهار نگراني مي كرد و حال آنكه هنوز ايران از ماهيت پيشنهادات مطروحه در بسته هسته اي كاملا بي اطلاع بود. اين بدان معني است كه صرفنظر از ماهيت واكنش ايران قرار است برروي دو نكته تبليغات رسانه اي و جوسازي شود. الف ـ وانمود شود كه ايران در ارائه پاسخ به بسته عجله اي ندارد و وقت كشي مي كند. ب ـ القا شود كه ايران درصدد رد بسته و مخالفت با آن است . اين شيوه هاي رفتار شناخته شده ـ از غرب حاوي اين نكته است كه نوعي تخاصم و جدال و تعارض در بنيان رفتار غرب در اين زمينه وجود دارد و حتي « وجه غالب » تلقي مي شود. توسل به تحريم اقتصادي ايران از جانب اتحاديه اروپا در چنين شرايطي صحت اين ارزيابي ها از عملكرد اتحاديه اروپا را بيش از پيش ثابت مي كند و با در نظر گرفتن اصرار جنون آميز آمريكا براي كشاندن اروپا به موضع تقابل جدي تري عليه ايران و مشخصا پيشنهاد آمريكا براي تحريم اقتصادي ايران توسط اروپا و اجابت اين درخواست با تحريم بانك ملي ايران اثرپذيري بي منطق اروپا نسبت به فشارهاي آمريكا را آشكار مي سازد و يقينا وزن اروپا در مذاكرات و مناسبات هسته اي را اگر به صفر نرساند دستكم به حداقل ممكن كاهش مي دهد. بدين ترتيب پيشنهاد جدي امروز اينست كه با آگاهي از كم وزني اروپا در مذاكرات هسته اي و كاهش تدريجي موقعيت آن ضروري است ايران ادامه مذاكرات با اتحاديه اروپا را مشروط به عدم پيروي طرف هاي اروپائي از آمريكا نمايد. اتحاديه اروپا در ميدان عمل نشان داده كه به جاي حل و فصل مسئله هسته اي در فكر بهره گيري از اين فرصت براي تضمين منافع خود در صحنه بين المللي است و با تحريم ايران هم اميدوار است در جاي ديگري به خاطر حرف شنوي از آمريكا امتياز بگيرد. به همين دليل تجديدنظر در مذاكره با اروپا ضروري به نظر مي رسد.
جمعه 7 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]