در نشست پرسش و پاسخ فيلم «مانا» عنوان شد: پرداختن به مشكلات كودك متولد ايدز

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: در نشست پرسش و پاسخ فيلم «مانا» عنوان شد: پرداختن به مشكلات كودك متولد ايدز

تهران- خبرگزاري ايسكانيوز:اولين نشست از آخرين روز برگزاري نشست‌هاي پرسش و پاسخ چهارمين روز برگزاري جشنواره‌ي بين‌المللي فيلم‌هاي كودكان و نوجوانان همدان به فيلم «مانا» به كارگرداني عليرضا رزازي‌فر اختصاص داشت.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگي هنري باشگاه خبرنگاران دانشجويي ايران" ايسكانيوز"در اين نشست كه با حضور عليرضا رزازي‌فر كارگردان، آرميتا مرادي بازيگر نوجوان فيلم و نامزد بهترين بازيگر كودك جشنواره‌ي بيست و دوم و سعيد لطفي تهيه‌كننده فيلم برگزار شد، رزازي‌فر گفت: مانا حول و هوش يك هدف آموزشي چرخ مي‌زند و براي اولين بار بحث ايدز را مطرح مي‌كند.
وي ادامه داد: فيلم «مانا» به طور خاص براي كودكان و نوجوانان نيست و به مسئله‌اي مي‌پردازد كه جامعه‌ي امروز ما درگير آن است. در كشورهاي ديگر ابتدا اجازه مي‌دهند يك مطلب ايجاد شود و بعد در مورد آن بحث مي‌كنند و ما نيز با «مانا» سعي كرديم در اين مسير حركت كنيم.
رزازي‌فر افزود: چند سال پيش كاري مشترك با مضمون «مانا» را در مورد ايدز به نام «متولد ايدز» كار كردم كه حركت خيلي خوبي به خصوص در ميان قشر دانشگاهي ايجاد كرد و مانا را به نوعي مي‌توان دنباله‌ي متولد ايدز دانست.
در ادامه‌ي جلسه سعيد لطفي تهيه‌كننده‌ي فيلم گفت: ساختن فيلم در مورد كودكان كار بسيار سختي است. «مانا» بيست و سه لوكيشن داشت كه ممكن است هر كدام مشكلات بسيار زيادي را براي هر فيلم به وجود بياورد. لوكيشن‌هايي مانند بيمارستان و مدرسه در اين فيلم وجود دارد كه كار در آن‌ها بسيار سخت به خصوص در مدرسه كه در آن‌جا مشكلات عديده‌اي به لحاظ تعدد كودكان وجود دارد اما مي‌خواهم گله‌اي از سياستگذاران فيلم كودك داشته باشم كه فيلم كودك جدي گرفته نمي‌شود و به نظر مي‌رسد آموزش و پرورش بايد در اين زمينه جدي‌تر وارد عمل شود و مهم‌ترين مسؤوليت جشنواره اين است كه اقتصاد سينماي كودك را بايد از نو راه‌اندازي كنيم.
كارگردان فيلم «مانا» با اشاره به نحوه‌ي انتخاب بازيگر خردسال اين فيلم گفت: نحوه‌ي انتخاب بازيگر براي «مانا» بسيار پيچيده بود چرا كه همچنان كه بايد بازيگران بزرگسال را با وسواس بيشتري انتخاب مي‌كرديم تا به مفهوم مورد نظر برسيم در مورد كودك هم همين‌طور بود كه در نهايت آرميتا به دليل داشتن خصوصيات ممتاز در چهره، بازي و سن براي نقش ايفا شد و كاملاً هم در نقش خود موفق ظاهر شد.
وي ادامه داد: مسأله‌اي كه در مورد بازيگران كودك مهم است اين است كه از دوربين نترسند و خوشبختانه آرميتا مشكلي با دوربين نداشت و بازي جدي و درگير شدن با چنين قضيه‌اي كه خيلي مواقع بايد غربت تنهايي را از چهره‌اش احساس مي‌كرديم بسيار سخت بود و آرميتا به خوبي از عهده اين نقش برآمد.
رزازي‌فر افزود: «مانا» براي يك بار يا چند بار ديدن گزينه‌ي خوبي است و اين نياز را در ذهن تماشاگر ايجاد مي‌كند كه يك بار ديگر بيننده‌ي داستان باشد. داستان «مانا» در ابتدا يك جريان خطي خاص داشت كه وقتي به ساخت نزديك شد آن را پيچيده‌تر كرديم و اين پيچيدگي باعث شده است تا تماشاگر ترغيب شود تا فيلم را دوباره ببيند و به اعتقاد من اين‌ها نقطه‌ي قوت فيلم است و باعث مي‌شود فيلم را چند بار و با چند نگاه مختلف ببينند.
كارگردان فيلم «مانا» با تشريح وضعيت كلي سينماي كودك گفت: در سينماي كودك و نوجوان با دو چيز سر و كار داريم. مخاطب و پيام. در سينماي بزرگسال بعضي اوقات ما مي‌توانيم مدعي شويم كه يك موضوع را دوست داريم و آن را روايت مي‌كنيم و نظر تماشاگر براي‌مان خيلي مهم نيست. اما در مورد كودك و نوجوان موضوع فرق مي‌كند و اين حرف بايد علمي و درست زده شود. پس وقتي مي‌خواهيم يك فيلم‌نامه در مورد كودك و نوجوان را بسازيم بايد تحقيق شده باشد و در مرحله‌ي دوم بايد داراي ساختار مناسب باشد اين كار در مورد «مانا» صورت گرفت و هم تحقيقات آكادميك انجام شد و هم بار دراماتيك لازم را خلق كرديم كه پس از طرح داستان «مانا» با تعداد زيادي از افراد به روايت فعلي رسيديم.
تهيه‌كننده‌ي فيلم «مانا» با اظهار رضايت از حضور آرميتا مرادي به عنوان بازيگر نوجوان اين فيلم گفت: بيش از هشتاد تا نود بازيگر كودك را تست زديم تا در نهايت به آرميتا رسيديم و اما نكته‌اي كه در مورد اين بازيگر خردسال وجود دارد و باعث خوشحالي همه‌ي ما شد اين است كه در طي كار فوق‌العاده حرفه‌اي ظاهر شد و بي‌دليل نيست كه با وجود هفت سال سن تاكنون در بيست و پنج فيلم سينمايي حضور پيدا كرده است.
كارگردان فيلم «مانا» در خاتمه اين نشست با اشاره به مشكلات ساختن فيلم با موضوعي خاص مانند ايدز گفت: وقتي در مورد ايدز صحبت مي‌كنيم اتفاقات نبايد در مورد بيمار باشد بلكه بايد به حواشي بيشتر بپردازيم به دليل اين‌كه در اين فيلم بازيگر به لحاظ سني درك درستي را از اين بيماري ندارد و اگر مي‌خواستيم بيشتر به كودك بپردازيم مانند خيلي از فيلم‌ها مي‌شد كه در جشنواره‌ها شركت مي‌كنند و موضوع‌هاي تكراري دارند اما اگر قرار است يك فيلم خوب داشته باشيم بايد به حواشي زندگي بيمار نيز توجه داشته باشيم.
سه شنبه 4 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 369]