» عماد خراساني «

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : » عماد خراساني « M a r i o24-01-2008, 11:11 AMاگر به موسيقي اصيل ايراني علاقه داشته باشيد حتما برنامه "آواي ايراني" را ديده‌ايد اجراهاي ماندگار در قالب اسامي مثل : برگ سبز يا گلهاي رنگارنگ و با حضور نام‌آوران موسيقي ايران. يكي از كساني كه اشعارش را گويندگاني همچون روشنك ، آذر پژوهش و ... دكلمه ميكنند كسي نيست جز : عماد خراساني بد نيست اشعار زيباي اين شاعر بزرگ را با كمك يكدگر در اينجا به اشتراك گذاريم. :11: M a r i o24-01-2008, 11:14 AMhttp://old.tebyan.net/Adabi-Honari/82/12/Image/ad_03_amad 1.jpg عمادالدين حسنی برقعی ، معروف به عماد خراسانی شاعر مشهور خراسان در سال ۱۳۰۰ و در مشهد به دنيا آمد و از دوازده سالگی سرودن شعر را آغاز کرد, در جوانی "شاهين" تخلص می کرد. سپس تخلص " عماد" را برگزيد. او زندگی سراسر عاسقانه‌ای داشت و همين عشق و شوريدگی غزلهای او را بر سر زبانها انداخت. عماد يک بار در زندگیاش ازدواج کرد اما همسرش هشت ماه بعد درگذشت. او از سال ۱۳۳۱ در تهران ساکن شد و تا آخر عمرش تنها زندگی کرد. «مهدی اخوان ثالث» که يکی از دوستان صميمی عماد بود در مقدمه‌ای بر کتاب «ورقی چند از ديوان عماد» شرح حال و زندگی کاملی از عماد را نوشته است که اين کتاب تاکنون بارها با همان مقدمه تجديد چاپ شده است. پرويز خائفی يکی از غزلسرايان معاصر، عماد خراسانی را يکی از معتبرترين چهرههای غزل معاصر دانسته و گفت: در دوره‌اي که غزل در ادبيات ما شرايط خاصی داشت و به سکون و سرگردانی رسيده بود، «محمد حسين شهريار» ، «حسن رهی معيری» و «عماد خراسانی» هر کدام با زبان و بيان خاص خودشان در پی غزل اصيل و سنتی رفتند. در ضمن اينکه عماد با حفظ ساختار و استحکام شعر کهن، حالاتی را ارايه میدهد که قابل توجه است و درد جامعه امروز را میشناسد. خائفی درباره زندگی و شعر عماد گفت: نکته مهم در غزل عماد، تجلی دردها، ناراحتیها و سرخوردگیهايی است که او در زندگي‌اش با آنها روبرو بوده است. او اصالت غزل را حفظ میکرد و هيچ وقت از روی تفنن غزل نگفته است ، بلکه مفهوم غزل يعنی عشق و دوست داشتن را شناخته وبه کار میبرد. خائفی کار عماد را بالاتر از شهريار دانست و گفت: شهريار تراش خاص زبان فارسی را گاهی اوقات رعايت نمیکرد، ولی زبان عماد شفاف و تراش داده شده است. حسين منزوی نيز غزل عماد را غزلی بينابين دانسته و گفت: غزل عماد ضمن اينکه به ارزشهای کلاسيک پايبند است، از برخی فضاها و اصولهای تازه هم خالی نيست. غزل عماد عاشقانه است و کمتر از مضامين فلسفی و اجتماعی استفاده کرده است. منزوی گفت: غزل عماد، غزل و تغزل و حديث نفس است. البته طبيعی است که در سن و سال پيری مانند همه به شکايت از دنيا و مسائل آن بپردازد، اما غزل او مانند غزل سايه و يا نيستانی نيست که علاوه بر طرح مضامين شخصی و عاطفی، به مشکلات اجتماعی و مسائل زمانه نيز بپردازد. عماد شاعر عاشقانه هاست؛ عشق در شعر او كيفيتي خاص و عمري پايدار دارد، از اين روست كه وقتي از عشق سخن مي گويد از ژرفاي روح و جان خويش بانگ برمي آورد. عماد در اكثر قالبهاي كلاسيك شعر فارسي اشعار زيبا و ارزشمندي آفريده است. غزلهاي ناب و قطعات و مسمطهاي تركيبي و مثنويهاي زيبا، مجموعه اشعار او را كامل مي كنند. عماد به شعر ايرج ميرزا و ساده گويي و صداقت وي علاقه و توجهي بارز نشان داده است. خود عماد نيز زباني روان، گويا و گيرا و زنده و پر احساس دارد كه در عين حال فصيح و شيواست. مهدي اخوان ثالث در مقدمه ورقي چند از ديوان عماد مي گويد: «سخن عماد اغلب فصيح و بليغ و بلند است و اگر فتوري در كلامش ديده مي شود از آن جهت است كه او بعد از سرودن و فرود آمدن از حال سرايش و تغني در مواليد طبع خود كمتر تجديد نظر و آرايش روا مي دارد.» درمجموع اشعار عماد اشعاري است كه از درون جان وي مي تراود و زبان دل اوست و نافذ در دل و جان همگان. http://old.tebyan.net/Adabi-Honari/82/12/Image/ad_03_amad 2.jpg عماد خراساني در روز دوشنبه 28 بهمن ماه سال 1382 شمسي دار فاني را وداع گفت و پيكر وي در مشهد تشييع و با انتقال به توس، در جوار آرامگاه فردوسي و مهدي اخوان ثالث، يار ديرينش، به خاك سپرده شد. منابع : http://www.mashaheer.net/archives/000085.html http://old.tebyan.net/Teb.aspx?nId=6081 M a r i o24-01-2008, 11:15 AMدلم آشفته آن مايه ناز است هنوز مرغ پرسوخته در پنجه باز است هنوز جان به لب آمد و لب برلب جانان نرسيد دل به جان آمد و او برسر ناز است هنوز گرچه بيگانه زخود گشتم و ديوانه زعشق يار عاشق كش و بيگان نواز است هنوز خاك گرديدم و بر آتش من آب نزد غافل از حسرت ارباب نياز است هنوز گرچه هر لحظه مدد مي دهدم چشم پرآب دل سودا زده در سوز و گداز است هنوز گر چه رفتي، زدلم حسرت روي تو نرفت قصه ما دو سه ديوانه دراز است هنوز گر چه رفتي، زدلم حسرت روي تو نرفت در ِ اين خانه به اميد تو باز است هنوز اين چه سوداست عماداكه تو در سر داري؟ وين چه سوزي است كه در پرده ساز است هنوز M a r i o24-01-2008, 11:16 AMپيش ما سوختگان، مسجد و ميخانه يكيست حرم و دير يكي، سبحه و پيمانه يكي است اينهمه جنگ و جدل حاصل كوته‌نظريست گر نظر پاك كني، كعبه و بتخانه يكيست هر كسي قصه شوقش به زباني گويد چون نكو مي‌نگرم، حاصل افسانه يكيست اينهمه قصه ز سوداي گرفتارانست ورنه از روز ازل، دام يكي، دانه يكيست ره هركس به فسوني زده آن شوخ ار نه گريه نيمه شب و خنده مستانه يكيست گر زمن پرسي از آن لطف كه من مي‌دانم آشنا بر در اين خانه و بيگانه يكيست هيچ غم نيست كه نسبت به جنونم دادند بهر اين يك دو نفس، عاقل و فرزانه يكيست عشق آتش بود و خانه خرابي دارد پيش آتش، دل شمع و پر پروانه يكيست گر به سرحد جنونت ببر عشق عماد بي‌وفايي و وفاداري جانانه يكيس M a r i o24-01-2008, 11:18 AMزشاديها به جان آمد دلم يا رب غمي خواهم بشد سالي كه بي غم مي گذارم ماتمي خواهم نيم من اهل عيش و نوش و مستي با پريرويان به ويران كلبه اي با اهل دردي عالمي خواهم مرا بيگانه كردي با جهانت آشنايي كو؟ به غمها محرمي خواهم، پريشان همدمي خواهم به زيبايان بي غم خاطرم الفت نمي گيرد بتي كو را بود يا بوده الفت با غمي خواهم لب خندان گلها گر چه روح افزاست اما من گلي كو را به نرگس گاه باشد شبنمي خواهم M a r i o24-01-2008, 11:20 AMدوستت دارم و دانم كه تويي دشمن جانم از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم غمم اين است كه چون ماه نو انگشت نمايي ورنه غم نيست كه در عشق تو رسواي جهانم دم به دم حلقه اين دام شود تنگتر و من دست و پايي نزنم خود ز كمندت نرهانم سرپر شور مرا نه شبي اي دوست به دامان تو شوي فتنه ساز دلم و سوز نهانم ساز بشكسته ام و طائر پر بسته نگارا عجبي نيست كه اين گونه غم افزاست فغانم نكته عشق ز من پرس به يك بوسه كه داني پير اين دير جهان مست كنم گر چه جوانم سرو بودم سر زلف تو بپيچيد سرم را ياد باد آن همه آزادگي و تاب و توانم آن لئيم است كه چيزي دهد و باز ستاند جان اگر نيز ستاني ز تو من دل نستانم گر ببيني تو هم آن چهره به روزم بنشيني نيم شب مست چو بر تخت خيالت بنشانم كه تو را ديد كه در حسرت ديدار دگر نيست "آري آنجا كه عيان است چه حاجت به بيانم؟ amir_infernal24-01-2008, 11:24 AMدكلمه ي يكي از بزمهاي ستار و خدابيامرز مهستي گر چه مستيم و خرابيم چو شبهاي دگر باز كن ساقي مجلس سر ميناي دگر امشبي را كه در آنيم غنيمت شمريم شايد اي جان نرسيديم به فرداي دگر مست مستم مشكن قدر خود اي پنجه غم من به ميخانهام امشب تو برو جاي دگر چه به ميخانه چه محراب حرامم باشد گر به جز عشق توام هست تمناي دگر تا روم از پي يار دگري ميبايد جز دل من دلي و جز تو دلاراي دگر نشنيده است گلي بوي تو اي غنچه ناز بودهام ورنه بسي همدم گلهاي دگر تو سيه چشم چو آيي به تماشاي چمن نگذاري به كسي چشم تماشاي دگر باده پيش آر كه رفتند از اين مكتب راز اوستادان و فزودند، معماي دگر اين قفس را نبود روزني اي مرغ پريش آرزو ساخته بستان طرب زاي دگر گر بهشتي است رخ تست نگارا كه در آن ميتوان كرد به هر لحظه تماشاي دگر از تو زيبا صنم اين قدر جفا زيبا نيست گيرم اين دل نتوان داد به زيباي دگر مي فروشان همه دانند عمادا كه بود عاشقان را حرم و دير و كليساي دگر عماد خراسانی M a r i o28-01-2008, 10:09 AMچیست این آتش جانســــوز که در جان من است چیست این درد جگرســــــوز که درمان من است آمد و رفت و دلم بــــــــــــرد و کنون حاصل وصل اشک گرمیست که بنشسته به دامان من است سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 582]