واضح آرشیو وب فارسی:مهر: خاموشى برق و رشد مصرف گاز ، تبعات يك اشتباه!
حسين غلامىخاموشى هاى گسترده اين روزهاى برق در كشور كه دليل عمده آن از سوى مسوولان وزارت نيرو كاهش توليد از نيروگاه هاى برق آبى عنوان مى شود، شايد در نگاه اول با كمبود بارش و بارندگى هاى اخير توجيه پذير باشد، ولى اين كل ماجرا نيست. به گزارش ايسنا، مساله اينجاست كه آب پشت سدها از مدت ها قبل جمع مى شود كه با پيش بينى و مديريت درست قابل كنترل و ذخيره براى شرايط بحرانى و كم آبى است. در واقع با توجه به برنامه هاى گسترده سدسازى در كشور طى سال هاى اخير و حتى قرار گرفتن ايران در جمع كشورهاى برتر در اين زمينه، تعداد سدها و در نتيجه نيروگاه هاى برق آبى در كشور كم نيست به طورى كه روزانه ۵۰ هزار مگاوات ساعت برق از اين طريق توليد مى شد، ولى در حال حاضر اين مقدار به روزانه ۱۵ هزار مگاوات ساعت برق كاهش يافته است.دليل عدم تدارك براى مواجهه با شرايط احتمالى كم آبى حال اين سوال ايجاد مى شود كه با توجه به قرار داشتن ايران در منطقه خشك و نيمه خشك جغرافيايى و پيش بينى خشكسالى و كم آبى همانند وضعيت ۴۰ سال گذشته ايران كه ۲۰ سال آن با كم آبى روبه رو بوده ايم، چرا تدبير و تدارك كافى براى مديريت آب پشت سدها به كار بسته نشد؟ نگاهى به وضعيت جوى چند سال گذشته ايران مى تواند گواه خوبى بر اين ادعا باشد. ميزان بارش هاى جوى ايران طى ۶ ماه اول سال آبى ۱۳۸۰- ۱۳۷۹ حدود ۲۱ درصد نسبت به متوسط ۳۲ ساله دوره مشابه كاهش نشان مى دهد. ميانگين دما طى همين دوره در بعضى مناطق تا حدود ۴ درجه سانتى گراد افزايش يافته، ذخيره آب تعدادى از سدهاى مهم از جمله كرج، لتيان، لار، جيرفت، استقلال ، ميناب، سفيد رود، زاينده رود و درودزن تا حدود ۵۰ درصد كاهش يافته و حجم روان آب ۳۶ رودخانه شاخص كشور نيز نسبت به متوسط دراز مدت حدود ۴۵درصد و در برخى حوضه ها نظير هرمزگان، كرمان، سيستان و بلوچستان و خراسان تا حدود ۸۰ درصد كم شده است. به راستى با وجود اين شرايط آيا مسوولان وزارت نيرو نمى بايست از قبل براى رويارويى با شرايط بحران چاره انديشى كنند البته گفته مى شود كه در وزارت نيرو همواره براى مواجهه با سيل تدبير انديشى مى شود، به طورى كه طرح جامع سيل از چند سال پيش به مرحله اجرا درآمده است، ولى براى خشكسالى به جز چند دستورالعمل و آيين نامه كار ديگرى انجام نشده است و وقتى در اين باره نظر مسوولان وزارت نيرو را جويا مى شويم پاسخ درخور تاملى دريافت مى كنيم. سازمان هواشناسى مقصر اصلى آنان معتقدند كه سازمان هواشناسى مقصر اصلى اين ماجراست! زيرا پيش بينى كارشناسان اين سازمان براى خشكسالى سال آبى امسال كاهش ۲۰ درصدى بارش برف و باران بود، اما به طور كم سابقه اى اين ميزان به بيش از ۵۰ درصد كاهش يافت. طبق گفته زرگر - معاون وزير نيرو در امور آب و آبفا - افزون بر تاخير ۲۰ تا ۶۰ روزه در بارش باران در كشور، زمستان گذشته سرماى بى سابقه اى در كشور حاكم شد كه مسوولان براى حفظ جان هموطنان در اقصى نقاط كشور مجبور به افزايش توليد دو درصدى نيروگاه هاى برق آبى شدند. او معتقد است كه پيش بينى خشكسالى در كشورهاى ديگر نيز تنها از ۱۲ هفته قبل (سه ماه) ميسر است و ما در ايران اشتباه كرديم و كاهش بارش ها بيشتر از پيش بينى ها شد. اما اتفاقى كه افتاد چه بود؟ از آنجايى كه بخش مهمى از بارش هاى سالانه كشور در دو ماه اسفند و فروردين صورت مى گيرد، براساس مدل پيش بينى رفتار سيلاب ها در سال هاى گذشته، حجم قابل توجهى از مخازن سدها جهت كنترل سيلاب ها و جلوگيرى از آثار مخرب آنها هر ساله در طول هفته هاى قبل از بارش تخليه مى شود، به طورى كه اگر كنترل سيلاب ها توسط سدهاى ساخته شده صورت نگيرد، بسيارى از شهرهاى خوزستان با سيلاب هاى مخرب و غير قابل كنترل تهديد خواهند شد. در طول زمستان گذشته نيز طبق اعلام وزارت نيرو، با توجه به گزارش هاى ارسالى سازمان هواشناسى كه سال آبى نرمالى را پيش بينى كرده بود، مسوولان بخش آب كشور حجمى از مخازن سدهاى كشور را براى كنترل سيلاب هاى احتمالى خالى كردند، اما آنچه كه به وقوع پيوست بروز خشكسالى و بارش هاى پراكنده و كم حجمى بود كه سبب پر نشدن ظرفيت ذخيره آب پشت سدها و عدم امكان توليد برق از ميزان آب موجود در مخازن سدهاى كشور و در نتيجه از دست رفتن حدود ۱۰ درصد از ظرفيت توليد برق كشور (۳ تا۴ هزار مگاوات) شد. در حالى كه تامين ۱۰ درصد از برق مصرفى كشور بر عهده نيروگاه هاى برق آبى است، در حال حاضر با توجه به كاهش حجم بارش ها به كمتر از نصف متوسط بارش سالانه، حجم ورودى آب به مخازن سدها با ۶۰ درصد كاهش مواجه شده، به طورى كه حجم آب مخازن پشت سدها كه در سال گذشته و در همين ايام حدود ۲۵ميليارد متر مكعب بوده، اكنون به كمتر از ۱۴ ميليارد متر مكعب رسيده است.با اين شرايط بايد دعا كرد كه سال آبى ۱۳۸۸ - ۱۳۸۷ همانند امسال نباشد، زيرا در اين صورت سال آينده با مشكلات جدى ترى مواجه خواهيم شد. لازم به يادآورى است كه در حال حاضر نيروگاه هاى حرارتى، گازى و سيكل تركيبى با حداكثر ظرفيت خود مشغول توليد برق هستند كه همين امر موجب رشد بى سابقه مصرف گاز (خوراك نيروگاه ها) شده است، طورى كه طبق اعلام كسايى زاده - مديرعامل شركت ملى گاز - روزانه حدود ۱۵۵ ميليون متر مكعب گاز روانه نيروگاه ها مى شود.از سوى ديگر اين وضعيت امكان بروز مشكل فنى و خرابى در نيروگاه ها را نيز افزايش مى دهد كه به طور حتم خروج يك نيروگاه از مدار نيز مى تواند اثرات نامطلوبى بر وضعيت فعلى داشته باشد. اين در حالى است كه طبق گفته حجت - مديرعامل سازمان مديريت برق - روزانه حدود ۵۵۰ تا ۶۰۰ مگاوات برق از كشورهاى همسايه شمالى برق وارد مى كنيم و مذاكره افزايش حجم واردات برق نيز ادامه دارد. البته ناگفته نماند كه طبق تعهدات، روزانه حدود ۳۰۰ مگاوات برق نيز بايد صادر كنيم كه عمده آن به عراق است. با در نظر گرفتن اين شرايط و با يك حساب سرانگشتى مى توان به اين نتيجه رسيد كه با مصرف فعلى روزانه ۳۳ هزار و اندى مگاوات ساعت برق و توليد ۳۱ هزار و اندى مگاوات ساعت برق و واردات ذكر شده، به طور متوسط روزانه با چيزى حدود هزار مگاوات كاهش برق مواجه هستيم كه از طريق اعمال خاموشى در شبكه جبران مى شود، ولى به طور حتم اين شرايط با گرم تر شدن هوا و رسيدن فصل تابستان كه اوج مصرف برق را به همراه دارد، ويژه تر و سخت تر خواهد شد، به طورى كه برق مصرفى در پيك مصرف يعنى مرداد ماه به ۳۸ هزار مگاوات در كل كشور خواهد رسيد و اين در حالى است كه ميزان برق توليدى ۳۴ هزار و ۵۰۰ مگاوات خواهد بود. يعنى در اين فصل ميزان كمبود در شبكه به ۳۵۰۰ مگاوات خواهد رسيد. البته
دوشنبه 3 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]