ميلاد كوثر/تسبيح حضرت فاطمه(س)؛ هديه پيامبر به بانوي عفاف و تقوا

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: ميلاد كوثر/تسبيح حضرت فاطمه(س)؛ هديه پيامبر به بانوي عفاف و تقوا
خبرگزاري مهر - گروه دين و انديشه: حضرت فاطمه(س) در عبادت، نيايش، كار و تلاش بي‌نظير است، تسبيح آن حضرت هديه پيامبر به بانوي عفاف و تقوا و نيايش خاصه‌اي است كه ثواب و بركات بسياري براي آن ذكر شده است.

در شرايطي كه حضرت فاطمه از سختي كارهاى خانه در زحمت‏ بود امير مؤمنان (ع) به فاطمه توصيه كرد نزد پدر رفته و خدمتكارى درخواست كند تا در امور منزل يار و همكارش باشد.

وقتى پيامبر(ص) از خواسته آنان آگاهى يافت، فرمود: اى فاطمه چيزى به تو عطا كنم كه از خدمتكار و دنيا با آنچه در آن است، ارزشمندتر است، بعد از نماز 34 مرتبه "الله اكبر" و 33 مرتبه "الحمدلله" و 33 مرتبه "سبحان الله" بگو و آن را با "لا اله الا الله" ختم كن . اين كار برايت از چيزى كه مى‏خواهى و از دنيا و آنچه در آن است، بهتر است.

در آن لحظه كه اين هديه آسمانى به فاطمه (س) عطا شد، فرمود: " از خدا و رسول خدا راضى شدم."

امام باقر(ع) درباره تسبيح حضرت فاطمه فرموده است: خداوند متعال با هيچ ستايشى، بالاتر از تسبيحات فاطمه زهراعبادت نشده و اگر چيزى افضل از آن وجود داشت، رسول خدا آن را به فاطمه اعطا مى‏كرد.

تسبيح حضرت فاطمه كه به مناسبت مداومت آن حضرت در انجام آن به وى منسوب گرديد، در واقع تسبيح حق تعالى است.

امام خمينى(ره) در كتاب اربعين حديث آوده است: ...پر واضح است كه تسبيح و تقديس حق تعالى مستلزم علم و معرفت ‏به مقام مقدس حق و صفات جلال و جمال اوست.

معناي تسبيح حضرت فاطمه:

الله اكبر، اولين ذكر تسبيحات حضرت زهرا(س):

در تسبيح فاطمى، انسان با گفتن "الله اكبر" به نهايت عجز خود اعتراف مى‏كند و به ناتوانيش به درگاه الهى بارها اقرار مى‏كند.

الحمدلله، دومين ذكر تسبيحات حضرت زهرا(س):

پس از آن كه انسان به عجز و ناتوانى خويش در شناخت ‏خالق اعتراف كرد، با گفتن الحمدلله كه از افضل اذكار تسبيح است، وارد مرحله بعدى مى‏شود.

سبحان الله، سومين ذكر تسبيحات حضرت زهرا(س)

شخصى از حضرت على(ع) پرسيد: معنى سبحان الله چيست؟ جضرت فرمود: "سبحان الله" تعظيم مقام بلند و با عظمت ‏خدا و منزه دانستن او از آنچه كه مشركان مى‏پندارند است و زمانى كه بنده اين كلمه را مى‏گويد، همه فرشتگان بر او درود مى‏فرستند.

بعد از آنكه رسول اكرم(ص) تسبيحات را به دخترش آموخت، حضرت فاطمه ابتدا رشته ‏اى از پشم تابيده و با آن به تسبيح پرداخت. تا اينكه حضرت حمزه بن عبدالمطلب شهيد شد، پس حضرت فاطمه از تربت قبر آن بزرگوار خاك برداشت و تسبيح ساخت و با آن تسبيح مى‏كرد و مردم نيز چنان كردند و چون سيدالشهدا حسين بن على(ع) شهيد شد، سنت ‏شد كه از تربت آن امام مظلوم تسبيح سازند و با آن ذكر گويند.

امام صادق(ع) فرمود: من سبح تسبيح فاطمه الزهرا قبل ان يثنى رجليه من صلاة الفريضه، غفر الله له، هر كس بعد از نماز واجب تسبيح فاطمه زهرا(س) را به جا آورد، قبل از اينكه پاى راست را از بالاى پاى چپ بردارد، جميع گناهانش آمرزيده مى‏شود.
دوشنبه 3 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]