- آقاجان بیا تا برایت قصه های ناگفته غصه ها را بازگو کنم

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون : آقاجان چقدر دلم می خواهد که در کنارت بودم و از دل خستگی ها و غم هایم برایت می گفتم، از رنج ها و زخم هایی که بدون تو بر تن جامعه ام دله بسته می گفتم. ای کاش می توانستم بگویم برایت شرح فراق و شوق وصال را، هر چند که تو خود از همه چیز آگاهی و بر همه دلها گواهی. آقاجان همه ای کاش ها و اگرها، تنها مرهمی هستند بر روی زخم های دلم و گرنه تو خود می دانی که در دلم چه می گذرد! و در این حیرانی دنیا در عجبم، آنان که تو را ندارند چه می کنند؟ آنان که غم عشق تو را با جان و دل نچشیده اند به امید چه چیز سختی ها را متحمل می شوند؟ آنان که اعتقادی به وجود تو ندارند چگونه می خواهند ظلم ها را به پایان برسانند؟ و چقدر کوتاه فکرند آنان که می خواهند وجود تو را انکار نمایند یا آنکه می خواهند به بهانه ی شهرت و پست و مقام مدعی شوند که با تو در ارتباطند!!! مدعیانی که هر از چند گاهی که اقتصادشان رو به افول می روند به یاد این می افتند که از نام و یاد تو و از عدم ظهور تو استفاده نمایند و به اقتصادشان رونقی بخشند!!! آقاجان هر چه قدر فکر می کنم، می بینم دردهای دلم سر سوزنی از دردهای دلت نیست، پس در سکوتی همراه با غربت و تنهایی مرهمی از عشق و مهربانی تو بر روی زخم های تنم می گذارم و به امید آمدنت و برای آمدنت سرود انتظار می خوانم. آقاجان بیا تا برایت قصه های ناگفته غصه ها را بگویم هر چند که می دانم زمان آمدنت مصداق کامل این شعر خواهم شد: گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم/ چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی *ای غایب از نظر به خدا می سپارمت/ جانم بسوختیّ و به جان دوست دارمت تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک/ باور مکن که دست ز دامن بدارمت محراب ابرویت بنما تا سحرگهی/ دست و دعا بر آرم و بر گردن آرمت صد جوی آب بسته ام از دیده بر کنار/ بر بوی تخم مهر که در دل بکارمت میگریم و مرادم ازین سیل اشکبار/ تخم محبتست که در دل بکارمت

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 291]