واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، اميد عزيزي روز چهارشنبه در همايش ملي گسكرشناسي كه در مجتمع فارابي صومعه سرا برگزار شد، افزود: دو هزار و 300 آثار باستاني در استان گيلان كشف شده كه از اين ميان؛ 925 اثر در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است. وي اظهار داشت: شهر قديمي و تاريخي گسگر از بزرگترين شهرهاي دوره اسلامي شمال كشور محسوب مي شود كه در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است. مديركل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري گيلان ادامه داد: در فراخوان مقاله براي شركت در جشنواره ملي گسگرشناسي؛ يكصد و 10 مقاله از دانشگاه هاي معتبر كشور از جمله دانشگاه تهران، تبريز، گيلان و 5 كشور ژاپن، آلمان، ايتاليا، كره جنوبي و هندوستان به دبيرخانه اين جشنواره ارسال شده است. عزيزي هدف از برگزاري اين جشنواره را معرفي آثار تاريخي شهر گسگر، معرفي آداب و رسوم، سوغات گيلان و ورزشهاي بومي سنتي استان ذكر و خاطرنشان كرد: طي دو روز برگزاري اين جشنواره؛ صنايع دستي و بومي، محلي و انواع غذاها و شيريني هاي محلي گيلان در 40 غرفه به نمايش و فروش گذاشته مي شود. محمد اكبرزاده معاون عمراني استاندار گيلان نيز در سخناني با اشاره وجود آثار تاريخي متعدد در استان، شهر تاريخي گسگر با قدمتي يك هزار و 200 ساله را نشان از مذهبي بودن گيلانيان دانست و بر ضرورت معرفي فرهنگ غني استان تأكيد كرد. همچنين فرماندار صومعه سرا در سخناني شهر تاريخي گسگر را يكي از شهرهاي باستاني استان گيلان با مساحتي بالغ بر يكصد و 20 هكتار، بزرگترين شهر دوره اسلامي در شمال كشور خواند و بيان داشت: 60 هكتار اين شهر در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است. كريم شعباني هدف از برگزاري جشنواره ملي گسكرشناسي را شناساندن اين بناي قديمي به مردم و امكان احداث اماكن تفريحي، سياحتي و گردشگري در جوار اين شهر قديمي ذكر كرد و گفت: زمينه هاي لازم براي حضور سرمايه گذاران بخش خصوصي براي احداث اماكن تفريحي و گردشگري در شهر گسكر فراهم است. به گزارش ايرنا، شهر تاريخي گسكر در فاصله 55 كيلومتري رشت و 25 كيلومتري صومعهسرا در جنگل هفت دغنان قرار دارد؛ از شمال به طالش دولاب، از مشرق به مرداب، از جنوب به فومن و از مغرب به ماسال و شاندرمن محدود ميشود. طول آن از اسفند سر در جنوب به گيل چالان، در شمال يك فرسنگ و نيم و از مرداب به آهك كوره در مرز ماسال دو فرسنگ است. اين شهر در روستاي بهمبر از توابع ضيابر قرار گرفته و نيمي از مساحت آن را ويرانههاي باروي شهر، حمامها، پلها، معابر و مساكن اين شهر تاريخي پوشانده است. اين محوطه؛ بقايايي از يك شهر وسيع دوره اسلامي ميباشد كه امروزه در ميان پوشش گياهي و جنگلي انبوه از چشم دور مانده است. كاوشهاي باستان شناسي كه از سال 1382 در اين منطقه آغاز شده؛ منجر به كشف شش حمام قديمي با كاشيهاي منقوش، سه پل خشتي، چند مسجد، بقايايي از گورستان، كورههاي آجرپزي، شيشهگري، سفالگري و انواع ظروف سفالي، سنگي و سكه گرديد. بررسي هاي تاريخي گوياي آن است كه شغل اصلي مردم اين منطقه كشاورزي و توليد پيله ابريشم بوده است.ك/3 7292/695
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 277]