- نان بي‌كيفيت به نرخ روز مي‌خوريم

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون : پس از هدفمندي يارانه گندم و آرد و نان دغدغه مردم در ازاي خريد نان به قيمت جهاني افزايش كيفيت است موضوعي كه در گام اول هدف دولت نبوده است. به گزارش راسخون به نقل از فارس، در حالي هدفمندي يارانه نان از اول ديماه سال گذشته كليد خورده و در نيمه پاياني سناريوي دولت براي هدفمندي اين كالاي مهم و استراتژيك قرار دارد كه به نظر مي رسد اهداف دولت براي هدفمندي اين كالاي اساسي با اهداف مردم كوچه و بازار تفاوت دارد. واقعي شدن قيمت نان، اصلاح قيمت ها، افزايش قيمت نان و يا هر عنواني كه بشود بر اين مقوله گذاشت يك انتظار اساسي در ذهن مردم ايجاد كرده است كه ظاهرا انتظارات مردم با اهداف دولت در يك مسير قرار ندارد. بزعم حميد عليخاني معاون وزير بازرگاني و مدير عامل شركت بازرگاني دولتي ايران كه سياستگذار اصلي بخش گندم و آرد و نان محسوب مي شود دو هدف عمده هدفمندي يارانه آرد و نان اصلاح قيمت ها و صرفه جويي بوده است. اما مردمي كه در اين شهر زندگي مي كنند حرفهايي دارند براي مسئولان سياستگذار. آنها مي گويند اگر قيمت نان دو تا 4 برابر شده است حداقل بايد كيفيت آن هم تغييري كرده باشد. در نگاه اول اين انتظار مردم منطقي به نظر مي رسد اما براستي اصلاح قيمت ها با اين شكل توانسته نظر مردم را هم جلب كند؟ اين سوالات بايد پاسخ منطقي براي مردم از سوي مسئولين داشته باشد. آنچه در اين نوشتار هدف اصلي نگارنده است گفتگو با مردمي است كه نان مي خورند و البته نان مي خرند. آنها حرفها دارند درباره آنچه مي خرند و مي خورند. عبور از بافت داخلي شهر و گذر از كوچه ها و پس كوچه ها و يافتن نانوايي براي صحبت با مردم عليرغم كند و كاوي كه هدفش در بالا ذكر شد نوع نگاهي ديگر به اين شهر است كه ما آن را پايتخت مي ناميمش. در ميان اين پرسه ها به يك واحد توليدكننده نان بربري در غرب تهران مي رسم. در انتهاي صف مي ايستم و تماشا مي كنم مردمي را كه براي يك لقمه نان در انتظار دست هاي شاطر هستند تا از دل آتش تركيبي از آرد و آب و نمك را و البته مقداري بهبود دهنده (شما بخوانيد خمير مايه يا جوش شيرين) بيرون بكشد و در ازاي مبلغي كه استانداري مشخص كرده است نان داغ را به دست مردم بسپارد. از خودم مي پرسم كيفيت نان تا چه حد مي تواند در تعداد ناني كه مردم مي خرند تاثير گذار باشد؟ و يا قيمت در اين شاخص چقدر موثر است؟ سوالم را بلند تر با مردي كه جلوتر از من ايستاده است مطرح مي كنم. مي گويد: راستش را بخواهيد اينجا نزديك ترين نانوايي براي ماست و انتخاب ديگري نداريم تا مقايسه اي در كيفيت انجام دهيم اما حداقل كاري كه مي كنيم اين است كه نياز همين وعده پيش رو را تهيه كنيم و نان بيشتري نخريم. ادامه مي دهد: افزايش قيمت نان در كيفيت آن تاثيري نداشته است و حتي مي توانم بگويم كه كيفيت كاهش هم پيدا كرده است. اما افزايش قيمت يه نتيجه ملموس داشته است و آن اين است كه دقيقا به اندازه نياز نان مي خريم نا بيشتر. چرخي مي زنم سوالم را براي فردي كه پشت سر من ايستاده است تكرار مي كنم، مي گويد: چه مي گويي؟ دلت خوش است ها. همين است كه مي بيني. ما مجبوريم همين را بخريم. با هر قيمتي كه بدهند. نان نخوريم چه كنيم. كمي با او ملايم تر حرف مي زنم گويي توپش پر است. مي گويم: وقتي دولت يارانه نان را به حساب شما ريخته است ديگر نبايد در قيمت مشكلي داشته باشيد بلكه قدرت انتخاب داريد. به من نگاه تندي مي كند و با چشمكي كه برايم مي زند مي گويد: ماموري؟ دولتي هستي؟ مثل اينكه با اين يارانه خيلي بهت خوش مي گذره. خودم را جمع مي كنم و بحث را به سمت نان سوق مي دهم، مي گويم: خوب اگر كيفيت نان اينجا خوب نيست سر آن خيابان نان فانتزي هست قيمتش هم خيلي با اين نان فرق نمي كند جرا نان فانتزي نمي خريد؟ مي گويد برادر من مگر مي شود با نان فانتزي صبحانه خورد؟ نان فانتزي براي ساندويچ هست. او كه حرف مي زند ذهنم متمركز مي شود بر اينكه براستي چقدر در نوع مصرف نان در كشور ما فرهنگ سازي شده است؟ چقدر براي مردم برنامه هاي آموزشي و تبليغي ساخته شده تا بدانند چه تفاوتي در نان فانتزي و صنعتي و نان سنتي به لحاظ مواد نگهدارنده و نحوه پخت وجود دارد؟ چقدر بر سليقه مصرف نان كار شده است. نوبت من نزديك مي شود، با زبان آذري به شاطر خسته نباشي مي گويم و مي پرسم: كاسبي خوب است؟ هدفمندي خوب بوده؟ آهي مي كشد مي گويد: چند تا بدم؟ مي گويم چند خيابان ان طرف تر نان بهتري مي پزند.مي گويد: خوب مي خريدي چرا آمدي اينجا؟ گفتم چون به اينجا نزديك تر بود. مي گويد وقت مردم را نگير چندتا؟ مي گويم كنجدي داري؟ مي گويد: 500 تومان. يك نان كنجدي مي خرم و شروع مي كنم به محاسبه اينكه مگر كنجد كيلويي چند است كه بايد براي اين چند دانه كنجد 125 تومان بيشتر بدهم. اين سوال را خيلي از مردم در ذهنشان مي پرسند. ولي اين را مي دانم كه مردم حاضرند نان خوب بخرند پول خوب هم بدهند اما وقتي نان بي كيفيت را با پول خوب مي خرند اين نارضايتي در چشم هاي خواب آلوده صبح جمعه آنها پيداست. در مسير بازگشت از آن نانوايي و تكاپو براي يافتن نانوايي ديگر آن نان كنجدي داغ را به يك كارگران ساختماني مي دهم و عبور مي كنم. چند خيابان آنطرف تر با پرس و جو ميرسم به يك واحد توليد كننده نان سنگك. به دستهاي مردي نگاه مي كنم كه خمير شل سنگك را برمي دارد بر روي تخته اي سه گوش مي ريزد با دستش صاف مي كند و با چرخشي بر روي سنگ هاي داغ تنور پهن مي كند. اين سوال برايم پيش ميايد كه در اين مراحل توليد ايا تمام موارد بهداشتي رعايت مي شود؟ آيا در اين خصوص نظارتي هم هست؟ اين آيا ها را نمي توان اينجا مطرح كنم ولي مي توانم بپرسم كه آيا اين نان 500 تومان مي ارزد. پاسخم را زني ميانسال ميدهد: پسرم چاره اي نداريم تازه اين نانوايي بهتر از بقيه است. نان سنگك هم مقرون به صرفه تر از لوش است. ماندگاري بالاتري هم دارد. مرد ديگري كه صحبت را مي شنود وارد بحث مي شود. مي گويد: نمي دانم چرا براي نانوا فرقي نمي كند كه نان را چگونه بپزد. شايد فكر مي كند هر طور بپزد خريدار دارد. به او پاسخ مي دهم البته. اما بايد توجه داشته باشيم كه وقتي براي گندم و نان قيمتگذاري مي شود نانوا ديگر انگيزه اي براي بهتر پختن ندارد. او لزومي نمي بيند كه هزينه تمام شده خود را بالاببرد براي اينكه شما راضي باشيد. مي گويد: شما معتقديد بايد قيمت تعيين نشود. مي گويم توليد كننده نبايد محدوديت در توليد داشته باشد. سرش را تكان مي دهد. رويش را بر مي گرداند. ظاهرا كيفيت نان سنگك بهتر از ساير نانهاست و البته طالب خاص خودش را هم دارد. نبايد از اين موضوع غافل شد كه به لحاظ سنتي تعداد نانوايي هاي لواش و بربري بيشتر از سنگك است كه به نظر مي رسد در اين خصوص هم حساب كتاب خاصي وجود نداشته است. وقتي همه اين سوالات را روي ميز حميد عليخاني مي گذاريم. او حق مي دهد. اما مي گويد: در گام اول هدف اصلي ما از هدفمندي يارانه آرد و نان افزايش كيفيت نبوده است ما بدنبال اصلاح قيمت و صرفه جويي بوده ايم و معتقديم با انجام اين دو درنهايت به اصلاح ساختار مي رسيم كه همراه خود ارتقا كيفيت را دارد. او مي گويد: ساختار سي ساله توليد نان را نمي توان طي چند ماه اصلاح كرد. براي ارتقاء كيفيت نان سه مولفه مواد اوليه، مهارت كارگران و ماشين‌آلات پخت وجود دارد و ارتقاء كيفيت نانتنها در دست وزارت بازرگاني نيست بلكه نيازمند همكاري بين دستگاهي است. عليخاني در پاسخ به سوال فارس در خصوص اينكه يكي از عوامل افزايش كيفيت نان حذف قيمت‌گذاري است تا واحدهاي توليد‌كننده نان بتوانند از بهبود‌دهنده‌هاي مناسب براي ارتقاء كيفيت استفاده كنند و رقابت‌پذيري در بازار وجود داشته باشد اظهار داشت: ما فكر مي‌كنيم كه اين پروسه بايد در ميان مدت اتفاق بيفتد و پيش‌بيني ما اين است كه بين 6 تا 9 ماهه آينده شاهد بازار رقابتي نان با حذف قيمت‌گذاري‌ها و آزاد‌شدن قيمت‌ها داشته باشيم. افزايش كيفيت نان خواسته مردم است و چون مردم مي خواهند اين اتفاق بايد بيفتد. اما نبايد از مديريت صحيح دولت در كنترل جو رواني و جلوگيري از بروز برخي ناهنجاري هاي اجتماعي در اصلاح قيمت نان غافل شد. اصلاح قيمت نان و صرفه جويي در اين بخش از دستاوردهاي بزرگ اجراي قانون هدفمند كردن يارانه‌ها است و درست انجام دادن اين بخش توجيهي براي انجام ندادن بخش ديگر كه ارتقاي كيفيت است نيست. شما مي توانيد آخرين اخبارايران و جهان رادر"واحداخبارواطلاع رساني راسخون"مشاهده نماييد. 997

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 341]