واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: - رضا کیانیان بازیگر مشهدی سینمای ایران در آستانه ولادت امام رضا(ع) اعلام کرد حاجت بازیگر شدن را از امام هشتم گرفته است. «میرفتم توی حرم و از ضامن آهو میخواستم که توجهی به حال من کرده و حاجت بازیگر شدن مرا نیز در میان این همه حاجت ریز و درشت که از سوی زائران بیان میشد، ادا بکند.» به گزارش خبرآنلاین، این جملات را رضا کیانیان بازیگر سرشناس این روزهای سینمای ایران در آستانه ولادت امام رضا(ع) بیان کرد؛ بازیگری که بعد از برآورده شدن حاجتش آنقدر در سینمای ایران درخشیده که هیچگاه بازی او در «آژانس شیشهای»، «روبان قرمز»، «خانهای روی آب»، «همیشه پای یک زن در میان است» و... از اذهان پاک نخواهد شد. او در یادداشتی که در اختیار خبرآنلاین قرار داده درباره دوران نوجوانی خود و حضور در حرم امام رضا(ع)نوشت: «برای یک نوجوان مشهدی که آرزوهای دور و دراز دارد، چه جایی بهتر از حرم برای عقدهگشایی. وقتی از همه جای ایران کرور کرور زائر راهی مشهد میشوند و از امام هشتم مراد و طلب میخواهند و بعد راضی و امیدوار راهی میشوند به شهر و دیارشان، پس چرا یک نوجوان مشهدی که سودای بازیگری دارد، راهی گوشه دنج حرم نشود و در میان آنهمه راز و نیاز جاری در میان رواقها و حیاطها رو به حرم ننشیند و با این امام مهربان دو کلمه حرف نزند و خواستهاش را نگوید. در آن روزگار برای من همه چیز در رسیدن به عشق و اول و آخرم یعنی بازیگری خلاصه میشد.» او در ادامه نوشت: «میخواستم مانند همه بازیگرانی که دوستشان داشتم، کاری جز بازی نکنم. بذر این عشق سودایی را فیلمهایی که در سینماهای مشهد میدیدم در جانم کاشته بود. تماشای آدمهایی که زندگی را آنطور که دوست داشتند میساختند و به آن چیزی که میخواستند میرسیدند، برای هر نوجوانی حسرتبرانگیز بود. همین که فیلم تمام میشد، همه نیاز بازیگری در جانم جمع میشد. مثل بغضی که در گلوگیر کرده باشد. پس راهی حرم میشدم. جانی که برای باز کردن گره جان و بغض گلو بهترین جای ممکن در مشهد است. میرفتم توی حرم و از ضامن آهو میخواستم که توجهی به حال من کرده و حاجت بازیگر شدن مرا نیز در میان این همه حاجت ریز و درشت که از سوی زائران بیان میشد، ادا بکند.» در ادامه این متن آمده: «سالها گذشت و در میان رفتوآمد به حرم و سینما، جاهای دیگری هم برای رفتن پیدا کردم. کتابخانه، سالن تئاتر. آرام آرام بازیگری برایم فقط لذت بازی نبود، چیز دیگری شد. آرزوی کار بازیگری، شده بود تمنای بازی در بازی که راست باشد. دروغ نباشد. حرفی باشد برای گفتن و رازی برای افشا. این تمنا معلوم بود با سینمای آن روزگار که فیلمسازان ایرانی روانه پرده سینماها میکردند، خیلی جور درنمیآمد. آرزوهایم ابعاد دیگری پیدا کرده بود. همین که پا به حرم میگذاشتم و مثل همه زائران روبهروی ضریح مینشستم از امام غریب میخواستم که شرایط را تغییر بدهد. شرایطی که در آن بازیگری چیزی باشد که من دوست داشتم.» کیانیان نوشت: «از آن روزهای راز و نیاز در حرم سالها میگذرد. نیازی به توضیح نیست که امام رضا(ع) هر دو خواسته من را برآورده کرده.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 485]