- اعتراض مدير سابق صداي آمريكا به سانسور اخبار در اين شبكه

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون: مدير سابق شبكه "صداي آمريكا " در گزارشي به بررسي انتقادي ديپلماسي عمومي دولت آمريكا و شيوه خبررساني اين دولت پرداخته و تاكيد مي‌كند كه سانسور موجود در رسانه‌هاي دولتي، در تناقض با ادعاهاي آزادي رسانه‌اي دولت است. به گزارش خبرنگار ديپلماسي عمومي و جنگ نرم خبرگزاري فارس، روزي كه سناي آمريكا معاهده جديد اين كشور با روسيه به منظور كاهش اسلحه را به تائيد رساند، پايگاه اينترنتي وزارت خارجه آمريكا با انتشار مقاله‌اي، ليست طولاني را از مزاياي معاهده موسوم به "استارت " ارايه كرد اما اشاره‌اي به مخالفت برخي از جمهوري‌خواهان كليدي سناي آمريكا و همچنين ديگر انتقادات وارد به اين معاهده نكرد. *سانسور در رسانه‌هاي آمريكايي نويسنده اين گزارش مي‌افزايد: بعد از انتشار مقاله مذكور، ديدگاه خود را در ذيل آن مقاله ذكر كردم و تاكيد كردم كه پايگاه اينترنتي وزارت خارجه آمريكا كه يك پايگاه دولتي است مي‌بايست تلاش كند تا ديدگاه متوازن‌تري را ارايه داده و به مشكلاتي كه براي تصويب توافقنامه اخير آمريكا و روسيه در سنا وجود داشت هم اشاره كند. اما ظرف چند دقيقه اين نظر حذف شد. نويسنده كه خود از جمله مقامات سابق دولت آمريكا بوده است مي‌افزايد: بعد از بيش از 30 سال به چالش كشاندن سانسور و ارايه اخبار متوازن در كشورهايي مثل حكومت لهستان، اوكراين، روسيه، بوسني و افغانستان، ‌در نهايت توسط كارفرماي سابق خود يعني دولت آمريكا سانسور شدم. اين مسئول سابق رسانه‌اي آمريكا در ادامه گزارش خود مي‌نويسد: در دوران سركوبگري‌هاي رژيم "ياروزلسكي " عليه "لخ والسا " و جنبش "هبستگي " لهستان، من مسئول راديو "صداي آمريكا " در اين كشور بودم و در مقابل تلاش افراد معدودي در وزارت خارجه كه مي‌كوشيدند اخبار راديو را سانسور كنند، مقاومت كردم. *مشكلات اصلي داشتن يك ديپلماسي عمومي موثر در آمريكا اما اكنون شاهد آن هستيم كه همان دولت آمريكا در حال سانسور كردن اعضاي كنگره بوده و اقداماتي همچون حذف نظر من براي اين دولت يك كار معمول است. اين نويسنده ادامه مي‌دهد: بعد از آنكه براي آخرين بار پست دولتي خود به عنوان جانشين رئيس صداي آمريكا را ترك كردم، شبكه اطلاع‌رساني "فري مديا آنلاين " را بنيان نهادم تا بوسيله اين سازمان غير دولتي (NGO) بطور مستقل در سراسر جهان به فعاليت رسانه‌اي بپردازم و نظرات خود در مورد سانسور دولتي، پروپاگاندا و ديپلماسي عمومي را بيان كنم. اگرچه در حال حاضر مشكل اصلي براي داشتن يك ديپلماسي عمومي موثر در آمريكا از بين رفتن اجماع دروني در مورد ارزش‌هاي مهم و موضوعات سياست خارجي است كه در جريان جنگ سرد وجود داشتند. اما نارسايي و ايستايي بوروكراتيك نيز نقش بسيار مهمي را در اين رابطه ايفا كرده است. مدير سابق صداي آمريكا مي‌افزايد: به عنوان يك خبرنگار، كارمند سابق دولت، مدير و رئيس، بطور مستقيم از وقايع دروني صداي آمريكا، آژانس راكد اطلاعات ايالت متحده، وزارت خارجه و هيئت حاكمه راديو و تلويزيون (BBG) خبر دارم. از اين رو مي‌توانم بگويم كه هيچ‌گاه ديپلماسي عمومي آمريكا همچون امروز دچار بحران نبوده است. حتي در دولت جورج بوش نيز وضع به بدي فعلي نبوده است. *سانسور كردن اعضاي كنگره آمريكا توسط مقامات وزارت خارجه اين گزارش با تاكيد بر مخالفت شديد نمايندگان سناي آمريكا با پيمان استارت مي‌نويسد: چنين انتقادات گسترده‌اي به يك طرح بي‌سابقه بوده است. به ويژه آنكه سناتورهايي مثل مك‌كين و ديگر نمايندگان برجسته جمهوري‌خواه نيز سوالات جدي را در مورد معاهده استارت و رويكرد كلي رئيس‌جمهور اوباما به مقامات كرملين مطرح كرده‌اند. در حقيقت نحوه انتقادات علني نمايندگان سنا مشابه انتقادات شديدي است كه اعضاي كنگره در سفرهاي خارجي خود نسبت به دولت اوباما مطرح مي‌كنند. اين مقام سابق دولت آمريكا ادامه مي‌دهد: به هر حال بايد گفت كه چنين رفتاري يك ديپلماسي عمومي وحشتناك است. اما گذشته از آن كه بحث‌هاي سياست خارجي تا چه حد در درون ايالات متحده تلخ و اختلاف‌برانگيز است، اين مسئله كه دولت نخواهد يا بترسد كه مخاطبان خارجي خود را از طرز فكر واقعي آمريكايي‌ها در مورد موضوعات داخلي و خارجي آگاه سازد، يك ديپلماسي عمومي غير موثر را نتيجه مي‌دهد. بر اساس اين گزارش، سانسور كردن اعضاي كنگره آمريكا توسط مقامات وزارت خارجه اين كشور اگرچه بسيار ظالمانه است اما بدتر از آن اين است كه در برخي موارد حتي خبرنگاران حرفه‌اي كه توسط دولت آمريكا استخدام شده‌اند هم اقدام به خود سانسوري و تبليغ سياست‌هاي دولتي مي‌كنند و در اين راه هيچ توجهي به صحت، درستي و رعايت عدالت و بي‌طرفي ندارند. *هدايت ديپلماسي عمومي، توسط سازمان‌هاي مختص ارتقاي منافع ملي بلندمدت مدير سابق شبكه صداي آمريكا ادامه مي‌هد: نحوه پوشش بحث‌هاي مرتبط با معاهده استارت توسط صداي آمريكا را مورد بررسي قرار دادم و متوجه شدم كه سرويس انگليسي اين رسانه بيش از 90 درصد اخبار اينترنتي خود در مورد پيمان استارت را به ديدگاه‌هاي طرفداران اين پيمان اختصاص داده است. اين در حالي است كه هزينه‌هاي صداي آمريكا بر اساس قانون از پول ماليات دهندگان آمريكايي و به منظور ارتباط با مخاطبان خارجي تامين مي‌شود و اين شبكه مي‌بايست اخبار متعادلي را ارايه كند. اين نويسنده مي‌افزايد: براي آنكه آمريكا يك ديپلماسي عمومي موثر داشته باشد، آن هم در زماني كه توافق نظر گسترده‌اي در كشور وجود ندارد، مي‌بايست اين ديپلماسي بطور حرفه‌اي توسط اشخاص و سازمان‌هاي مختص ارتقاي منافع ملي بلند مدت آمريكا هدايت و اجرا شود. گاهي اوقات ديپلماسي عمومي را نوعي ارتباطات استراتژيك توصيف مي‌كنند كه بر تعقيب منافع استراتژيك ايالات متحده تاكيد دارد. اين منافع استراتژيك هم ممكن است با اهداف كوتاه مدت سياست خارجي يك دولت خاص متفاوت باشد. و اين دولت نيز شايد بعدها متوجه شود كه اشتباه كرده است. بنابراين اين مسئله بايد درسي براي همه مقامات كنوني و آينده وزارت خارجه باشد كه درگير مسايل ديپلماسي عمومي هستند. به هر حال اميد چنداني به ايجاد يك چينش سازمان موثر در دولت آمريكا و يا حتي اصلاح ساختار كنوني بدون به منظور اجراي اهداف بلندمدت ديپلماسي عمومي وجود ندارد. مگر آنكه كنگره و افكار عمومي آمريكا فشار قوي را بدين منظور وارد كند. *انتقادات و فشارهاي افكار عمومي، عامل تغيير نحوه هدايت ديپلماسي عمومي به گفته اين نويسنده، ديپلماسي عمومي و فعاليت‌هاي رسانه‌اي در حوزه بين‌المللي بعد از پايان جنگ سرد در اولويت بالاي دولت‌هاي آمريكا قرار نداشته‌اند. اما شانسي هرچند اندك وجود دارد كه به واسطه استفاده سازمان‌ها و اشخاص از رسانه‌هاي جديد، توجه اعضاي كنگره به اين مسئله جلب شود. مدير سابق صداي آمريكا در ادامه گزارش خود مي‌نويسد: مي‌توانيم كاملا مطمئن باشيم كه ديپلماسي عمومي و بوروكراسي فعاليت‌هاي رسانه‌هاي حوزه در حوزه بين‌المللي بدون فشار كنگره و افكار عمومي خود را اصلاح نخواهد كرد. خوشبختانه اين فشارها نيز با توجه به قدرت رسانه‌هاي اجتماعي رو به افزايش است. از سوي ديگر علاوه بر نبود اجماع در مورد سياست خارجي بين سياستمداران داخلي، يكي ديگر از موانع كليدي كه مي‌بايست بر آن غلبه كرد، بي‌كفايتي ماموران دولتي است. اما مشكل بزرگ ديگري هم وجود دارد كه بايد توسط همين مامورين دولتي كه خود نيز بخشي از مسئله هستند، بر آن غلبه كرد، انقلاب انتشار سريع اخبار است كه درز ارتباطات سري دولت به ويكي‌ليكس نيز از جمله پيامدهاي آن است. در حقيقت، تعداد كمي از مقامات دولت آمريكا كه مسئول ديپلماسي عمومي هستند، آموزش‌ها و تجربيان لازم خبرنگاراي و رسانه‌هاي جديد را ديده‌اند. در اينجا هم بايد گفت كه بدون انتقادات و فشارهاي افكار عمومي، نمي‌توان نحوه هدايت ديپلماسي عمومي را تغيير داد. *مقامات آمريكايي قادر به متوقف ساختن سياست‌هاي خارجي شرم‌آور نيستند اين نويسنده با طرح اين سوال كه چرا مقامات دولت ايالات متحده قادر به متوقف ساختن سياست‌هاي خارجي شرم‌آور و مسئولين پراشتباه ديپلماسي عمومي نيستند، ‌مي‌افزايد: ما ديگر مسئولين بلندپايه و مستقل‌انديشي در وزارت خارجه همچون سفير "آرتور بليس لين " نداريم. كسي كه در اعتراض به اقدام رئيس‌جمهور روزولت در واگذاري لهستان به استالين و عدم پاسخگويي مناسب دولت ترومن به تقلب‌هاي انتخابات بعد از جنگ اين كشور از سمت خود استعفا كرد. اما حقيقت اين است كه هم‌اكنون هيچ يك از ديپلمات‌هاي برجسته آمريكايي و يا مقامات كاخ سفيد تلاش نكردند تا مانع از اقدام اوباما در لغو برنامه سپر دفاع موشكي جورج بوش در لهستان شوند. هيچ يك از مشاوران قادر نبودند تا رئيس‌جمهور اوباما را قانع كنند كه خودداري وي از ديدار با دالاي‌لاما در كاخ سفيد، كه تلاشي آشكار براي راضي كردن سران چين بود، پيام شديدا منفي را به فعالان دموكراسي و حقوق بشر در سراسر دنيا و همچنين متحدان آمريكا فرستاد. مدير سابق صداي آمريكا مي‌افزايد: همچنين وقتي كه صداي آمريكا نتوانست در جريان بحران‌هاي اخير، اخبار را به بلاروس برساند، ماموران دولتي كه راديو روسي صداي آمريكا را تعطيل كردند، نيز به خودستايي پرداختند. *احمق فرض كردن مخاطب، نحوه عملكرد رسانه‌هايي آمريكايي در ديپلماسي عمومي اين نويسنده مي‌افزايد: بروز اشتباهات بي‌شمار اين‌چنيني در ديپلماسي عمومي آمريكا، سوالاتي را درباره توانايي مقامات دولت ايالات متحده براي مشاوره دادن به رئيس‌جمهور و اداره ارتباطات استراتژيك با جهان خارج را برانگيخته است. اين مقام سابق دولت آمريكا با بي‌كفايت خواندن اوباما و دولتش مي‌نويسد: البته دولت جورج بوش پسر هم در ديپلماسي عمومي خود چندان بهتر از اوباما عمل نكرد. اگرچه بوش موفق شد يك جار و جنجال تبليغاتي موفق را در آمريكا در مورد جنگ عراق به راه بياندازد. پروپاگاندايي كه هيچ يك از رسانه‌هاي آمريكايي هم آن را به چالش نكشيدند. اما راه حل مشكل ديپلماسي عمومي آمريكا، اعتماد و تكيه بيشتر بر تحليل‌هاي مستقل، تشويق به بررسي و به چالش كشاندن منصوبان سياسي، اعمال استانداردهاي خبرنگاري متعادل و توجه بيشتر به مخاطبان خارجي، است. اين گزارش حاكيست، بحث بر سر معاهده استارت، مثال خوبي از عملكرد نادرست ديپلماسي عمومي آمريكاست. در اين ماجرا دولت آمريكا و شبكه صداي آمريكا به افكار عمومي روسيه و كرملين گفتند كه معاهده استارت از پشتيباني وسيعي در آمريكا برخوردار است و مجلس سنا نيز اين پيمان را به سادگي تائيد مي‌كند. اما اين اقدام كه هم ديپلماسي عمومي بدي بود و هم براي منافع بلند مدت آمريكا مضر بود موجب شد تا مخاطبان خارجي گمراه شده و اين امكان بوجود آيد كه سران روسيه خواسته‌هاي بيشتري را از دولت اوباما مطرح كنند. از سوي ديگر، اين نحوه عملكرد در ديپلماسي عمومي بدين معناست كه خارجي‌هايي كه مخاطب اخبار و اطلاعات توليد شده دولت آمريكا هستند، افرادي احمق و ساده‌لوح فرض شده‌اند كه دسترسي به ديگر منابع خبري ندارند. *ديپلماسي عمومي آمريكا، نوعي توهين به هوش مخاطبان خارجي است اين كارشناس آمريكايي تصريح مي‌كند: اگر اوباما در مسئله پيمان استارت كمي متوازن‌تر خبررساني مي‌كرد، موجب مي‌شد تا اروپاييان اعتماد بيشتري به آمريكا پيدا كنند. اما تاثيري كه عملكرد پايگاه اينترنتي دولت آمريكا و همچنين شبكه صداي آمريكا به جاي گذاشت، هيچ فرقي با روش‌هاي پوتين كه يك مامور سابق كا.گ.ب است، ندارد. در صورتي كه اگر حقيقت بيان مي‌شد و حتي بر مخالفت‌هايي كه با پيمان استارت وجود داشت تاكيد مي‌شد، آن‌گاه اين اقدام درس خوبي براي روس‌ها و سران آن‌ها مي‌بود. همچنين بيان حقيقت، پيامي به متحدان نگران آمريكا در اروپاي شرقي و مركزي مي‌رساند كه مردم آمريكا و نمايندگان آن‌ها در كنگره توجه زيادي به سياست خارجي رئيس‌جمهور اوباما دارند و آينده سياسي او نيز بعد از انتخابات 2010 كنگره در هاله‌اي از ابهام قرار گرفته است. اين در حالي است كه ديپلماسي عمومي كه از سوي وزارت خارجه و اخبار صداي آمريكا ارايه شد، تنها نشان‌دهنده نوعي خبرنگاري خسته‌كننده و ساده‌لوحانه و حتي نوعي توهين به هوش مخاطبان خارجي بود. و هيچ فرقي با پروپاگانداي كرملين نداشت. بر اساس اين گزارش، رسانه‌هاي خارجي نيز هدف تبليغات وب‌سايت دولت آمريكا هستند اما به نظر نمي‌رسد كه هيچ خبرنگار خارجي بخواهد از اخبار يك‌طرفه اين پايگاه استفاده كند. در حقيقت عملكرد دولت آمريكا و صداي آمريكا، به سخره گرفتن ادعاهاي وزارت خارجه اين كشور مبني بر آزادي رسانه‌اي است. *تدريس تاريخ ديپلماتيك در مراكز آموزشي آمريكا، ضرورت ايجاد ديپلماسي عمومي بهتر اين كارشناس رسانه‌اي آمريكا در ادامه توصيه مي‌كند كه براي ايجاد ديپلماسي عمومي بهتر در اين كشور مي‌بايست تاريخ ديپلماتيك نيز در دبيرستان‌ها و دانشگاه‌هاي آمريكا تدريس شود. تا روساي جمهوري بعدي از تاريخ آگاه بوده و تجربيات سياست خارجه درستي را كسب كنند. همچنين معاون رئيس‌جمهور، وزير خارجه، مشاور امنيت ملي و وزير دفاع كشور نيز مي‌بايست از تاريخ سياسي آگاه باشند. اين گزارش در ادامه با بيان اين مطلب كه افرادي مثل جو بايدن، هيلاري كلينتون و رابرت گيتس در زمان آمادگي اوباما براي انتشار بيانيه دفاع موشكي خود كجا بودند، مي‌نويسد: آيا اين افراد هم تاريخ اروپا را مطالعه نكرده بودند؟ در حقيقت گام بعدي براي اصلاح ديپلماسي عمومي آمريكا، نحوه انتخاب ديپلمات‌ها است. افرادي كه به عنوان ديپلمات انتخاب مي‌شوند بايد مورد آزمايش قرار گيرند و اين اطمينان كسب شود كه اگر در زمان خدمتشان، مافوق آن‌ها تصميم نادرستي را اتخاذ كرد، اين ديپلمات‌ها مخالفتشان را اعلام كنند حتي اگر اين مخالفت به قيمت از دست دادن شغلشان تمام شود. همچنين مستقل ساختن ديپلماسي عمومي از وزارت خارجه آمريكا و به كار گرفتن افراد حرفه‌اي، مستقل و باتجربه در اين خصوص كه دسترسي مستقيم به رئيس‌جمهور و وزير خارجه دارند نيز مي‌تواند كمك كننده باشد. *توقف اخبار و گزارش‌هاي آنلاين صداي آمريكا در مورد اروپاي مركزي توسط BBG در همين حال، هيئت حاكمه راديو و تلويزيون كه سال‌هاست صداي آمريكا را به نادرستي مديريت كرده‌اند نيز مي‌بايست عزل شده و استقلال خبرنگاري در صداي آمريكا و ديگر رسانه‌هاي بين‌المللي تحت حمايت مالي آمريكا تامين گردد. كنگره نيز در صدر همه گروه‌ها مي‌بايست مصرانه بخواهد كه سياست خارجي ايالات متحده وقتي كه اجماع كلي بر سر يك موضوع وجود ندارد، حقيقت را بپذيرد. و مقامات آمريكايي كه مسئول ارتباط مستقيم با مخاطبان خارجي هستند هم پيام متعادلي را به اين مخاطبان ارايه كنند. زيرا بيان حقيقت و خودداري از ارايه ديدگاه‌هاي يك‌جانبه براي منافع آمريكا در خارج از كشور مناسبت‌تر از جار و جنجال‌هاي تبيلغاتي يك‌جانبه‌نگرانه دولت است. مدير سابق صداي آمريكا ادامه مي‌دهد: در مسئله لهستان، شاهد ناراحتي شديد رسانه‌ها، سياستمداران و شهروندان عادي لهستاني از سياست‌هاي اوباما در قبال اروپاي شرقي و مركزي و روسيه بودم. بر اساس اين گزارش، بخشي از پيام جديد ديپلماسي عمومي آمريكا مي‌تواند اين باشد كه اشتباهات سياست خارجي ايالات متحده مثل واگذاري اروپاي شرقي به استالين، هم‌اكنون مشخص شده‌اند و مردم آمريكا ديگر نمي‌خواهند تا از سياست‌هايي كه در تناقض با ارزش‌هاي بنيادي آمريكاست حمايت كنند. اما گزارش‌هايي كه از اروپاي غربي و مركزي مي‌رسد بيانگر اين مطلب است كه شايد دهه‌ها طول بكشد تا روابط آسيب ديده آمريكا با متحدانش در اروپا ترميم شود. آسيب‌هايي كه به واسطه تلاش‌هاي رئيس‌جمهور آمريكا براي راضي كردن كرملين، وارد شده است. اين در حالي است دولت آمريكا بدون آنكه با تصميمات رئيس‌جمهوري مخالفت كند مي‌توانست بيشتر به انتقادات وارده بر دولت اوباما توجه كند. و يا صداي آمريكا حتي مي‌توانست به خاطر حمايتي كه از سوي كنگره مي‌شود، ديدگاه‌هاي متوازن‌تري را ارايه دهد. اما متاسفانه "BBG " همه اخبار و گزارش‌هاي آنلاين صداي آمريكا در مورد اروپاي مركزي را متوقف كرده است. اين ارگان همچنين برنامه‌هاي راديو روسي صداي آمريكا را در سال 2008 و تنها 10 روز قبل از حمله نظامي روس‌ها به گرجستان متوقف كرد. *بوروكراسي دولت آمريكا قادر نيست بر موانع دروني براي كمك به منافع بلندمدت غلبه كند به هر حال انتظار چنداني نمي‌رود كه دولت اوباما اقدامي براي ترميم ديپلماسي عمومي خود انجام دهد و حتي در بهترين حالت هم اميدي نيست كه بوروكراسي دولت آمريكا قادر باشد تا بر موانع دروني خود براي كمك به منافع بلند مدت و استراتژيك كشور، غلبه كند. اين گزارش مي‌افزايد: در حالي كه در دوران جنگ سرد به دليل هزينه‌هاي بالاي ارتباطات و دشواري غلبه بر سانسورگري‌هاي كمونيست‌ها،‌ ديپلماسي عمومي آمريكا هم چندان موثر نبود، اكنون اينترنت اين امكان را فراهم كرده است تا بتوان بطور مستقيم با شهروندان خارجي در ساير كشورها ارتباط برقرار كرد. همچنين اشخاص و سازمان‌هاي آمريكايي نيز مي‌توانند به كشف اشتباهات سياست خارجي و ديپلماسي عمومي كشور كمك كرده و خواهان اصلاح آن‌ها شوند. و حتي قادرند تا بطور مستقيم با مخاطبان خارجي ارتباط برقرار نمايند. اما متاسفانه ديپلماسي شهروندي، راه حل نهايي مشكلات كنوني آمريكا نيست. زيرا اقدامات NGO ها در بسياري از موارد به خاطر فقدان منابع مورد نياز، به اندازه اقدامات سازمان‌هاي دولتي موثر نيستند. بنابراين خواهي، ‌نخواهي اين سازمان‌هاي مردمي نمي‌توانند جايگزين دولت در سياست خارجه شوند. در نتيجه، اصلاح گسترده ساختار ديپلماسي عمومي آمريكا مي‌بايست هدف همه اشخاص و سازمان‌هايي شود كه نگران روابط ايالات متحده با متحدانش و ساير كشورهاي دنيا هستند 998

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 253]