آخر تحقيقات ورزشي چه مي‌شود؟ استاديار دانشگاه علامه: پايان‌نامه‌هاي شيك در كنج كتابخانه‌ها خاك مي‌خورند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: آخر تحقيقات ورزشي چه مي‌شود؟ استاديار دانشگاه علامه: پايان‌نامه‌هاي شيك در كنج كتابخانه‌ها خاك مي‌خورند

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: قهرماني - همگاني

استاديار دانشگاه علامه طباطبايِي گفت: اگر بودجه‌ي كافي، امكانات و تسهيلات لازم در اختيار دانشگاه‌ها قرار گيرد و مراكز اجرايي نيازهاي خود را به مراكز علمي ابلاغ كنند، پژوهش‌ها مي‌توانند در خدمت ورزش قرار گيرند.

حبيب هنري در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: يكي از واقعيت‌هاي تلخي كه امروز شاهد آن هستيم اين است كه پايان نامه‌ها به وجود نمي‌آيند يا از بين نمي‌روند، بلكه بسياري از آنها به طور دائم از شكلي به شكل ديگري تغيير مي‌يابند. اين قانون به ويژگي‌ پايندگي پايان‌نامه در ايران معروف است. مفهوم ساده آن هم اين است كه اكثر فارغ‌التحصيلان مقاطع مختلف تحصيلات عالي دانشگاه‌ها براي ارايه‌ي پايان‌نامه‌هاي خود تلاش چنداني نمي‌كنند؛ جز آن كه در كتابخانه‌هاي دانشگاهي به جست‌وجو مي‌پردازند و موضوعي مرتبط با رشته‌ي تحصيلي‌شان مي‌يابند و سپس به راحتي آن را بازنويسي مي‌كنند. بعضي جلسات دفاع از پايان نامه‌ها بسيار بي‌محتوا برگزار مي‌شود و بعضي اساتيد هم فقط حرف‌هاي تكراري را مي‌شنوند و در نهايت دانشجو نمره قبولي مي‌گيرد و از دانشگاه رو به سوي آينده خارج مي‌شود.

وي ادامه داد: اين روال غلط سال‌هاست كه به بهانه‌هاي مختلف نظير نبود امكانات و كمبود بودجه براي تحقيق و پژوهش در اغلب دانشگاه‌هاي ما رايج شده است. در اين ميان بيش از همه حق اساتيد و دانشجوياني كه به واقع پي انجام تحقيقي هدف‌مند و پژوهشي موثر در زمينه‌ي تخصصي خود هستند ضايع مي‌شود. اين در حالي است كه در سراسر دنيا پايان‌نامه‌ها و تحقيقات دانشگاهي در پيشبرد پروژه‌هاي بزرگ و ايجاد انديشه‌هاي تازه در علوم انساني بسيار حايز اهميت است.

وي ابراز تاسف كرد: در كشور ما چنين ديد جدي نسبت به پايان نامه‌ها وجود ندارد، نه نتها دانشجويان بلكه اساتيد نيز پايان نامه را با هدف به حد نصاب رساندن تعداد واحدهاي دانشگاهي ارايه مي‌دهند، در اين ميان اگر دانشجوي با انگيزه هم پيدا شود باز هم به طبع اين جريان غلط ارزش كارش ناديده گرفته مي‌شود.

هنري تاكيد كرد: پايان نامه‌هاي ورزشي مي‌توانند راهگشاي بسياري از مشكلات موجود در ورزش كشور باشند. آنها حاصل تفكر و انديشه‌ي كساني هستند كه سال‌ها وقت گرانبهاي خود را صرف تحصيل در دانشگاه كرده‌اند. پايان نامه‌ها مي‌توانند خيلي بيشتر از حد رفع تكليف از دانشجو و استاد، براي رسيدن به مدرك تحصيلي مورد استفاده قرار گيرند.

وي تصريح كرد: به استناد آمار و اطلاعات، كاربردي بودن پايان‌نامه‌ها يكي از مسايل مهم مربوط به پايان نامه‌نويسي در دانشگاه‌هاي كشور است، زيرا بيش از 90 درصد آنها پس از مجلد شدن سرنوشتي جز خاك خوردن در گوشه‌ايي از كتابخانه‌ها ندارند. بسياري از اين پايان نامه‌ها يا رساله‌ها به رغم برخورداري از جنبه‌هاي علمي و حتي قابل طرح در عرصه‌هاي بين‌المللي، در عرصه كاربرد در جامعه غير قابل استفاده‌اند.

اين استاد دانشگاه در ادامه خاطرنشان كرد: يكي از دلايل اين امر را مي‌توان در عدم ارتباط يا به عبارت ديگر قهر بخش اجرايي با دانشگاه‌ها و مراكز پژوهشي جست‌وجو كرد، در حالي كه محققين اطلاعات موردنياز پژوهش‌ها را از سازمان‌هاي ورزشي دريافت مي‌كنند و نتايج يافته‌ها را در يك فرآيند علمي گزارش مي‌دهند، اما همين سازمان‌ها در پذيرش و اجراي اين نتايج پرهيز مي‌كنند. احتمالا اشكال در بخش مديريت سيستمي است كه نتوانسته است بين دستگاه‌هاي اجرايي ورزش كشور و دانشگاه‌ها و مراكز پژوهشي ارتباط موثر و مفيد برقرار كند.

هنري اظهار كرد: علي رغم اختلاف در نوع برداشت‌ها در گروه‌هاي مختلف درمورد كيفيت پايان نامه‌ها، جملگي بر اين امر اعتراف دارند كه بيشتر پايان نامه‌ها كاربردي نبوده و از قابليت بهره‌برداري براي حل معضلات و مشكلات كشور برخوردار نيستند. در عين حال بايد قبول كرد كه دانشگاه مركز مولد دانش و انديشه است و مسوولان و برنامه‌ريزان نبايد دانشگاه را به چشم واحدي مصرف كننده بنگرند، اگر بودجه‌ي كافي و امكانات و تسهيلات لازم براي تربيت و توليد انديشه‌هاي نو در اختيار دانشگاه‌ها قرار بگيرند، چرخه‌ي آموزش و تحصيل علم در كشور با سرعت بيشتري به حركت درمي‌آيد.

عضو هيات علمي دانشگاه علامه تاكيد كرد: عدم جهت‌دهي فعاليت و راهبرد علمي در موضوع پايان نامه‌ها و رساله‌هاي دانشجويي در دانشگاه‌ها و مراكز پژوهشي كشور، يك خطر جدي براي آينده‌ي علمي كشور به حساب مي‌آيد و ذهن مسوولان و دلسوزان كشور را به اين دغدغه‌ها مشغول بوده است، وقت آن رسيده كه دريابيم بي‌توجهي به مساله‌ي مهم پژوهش به از بين رفتن انگيزه‌ي پژوهش در قشر دانشگاهي خطري است كه كمترين ضرر آن در آينده ايجاد شكافي عميق و جبران ناپذير ميان سطوح تحصيلي، صنعت، عرصه‌هاي فناوري و ورزش كشور نه تنها با كشورهاي پيشرفته بلكه با همسايگان خواهد بود.

وي تصريح كرد: براي حل اين مشكل بايد ارتباط دقيق و ارگانيك بين دانشگاه‌ها و بدنه‌ي اجرايي ورزش كشور از جمله سازمان تربيت بدني، فدراسيون‌هاي ورزشي و ارگان‌هاي مختلف ورزش كشور داشته باشيم تا نتايج موضوعات پژوهش‌ها مستقيما مورد استفاده‌ي مديران و مسوولان دلسوز نظام قرار گيرد.

عضو هيات علمي دانشگاه علامه در پايان تاكيد كرد: اين يك مسير دو سويه است، از سويي دانشگاه‌ها با شناخت نيازهاي جامعه‌ي ورزش كشور سعي در حل و حتي شناخت و تعريف راه‌حل‌ها داشته باشند و از سوي ديگر، لازم است مديران و كارشناسان حوزه‌هاي اجرايي ورزش كشور با آغوش باز و تفكر سيستمي در پذيرش نتايج اين پژوهش‌ها كوشا باشند. اعتقاد و اعتماد مديران نسبت به يافته‌هاي علمي در سكان ورزشي كشور، نقش انكارناپذير و قابل توجهي خواهد داشت و هزينه‌هايي را كه در اين مسير از سوي اين ارگان‌ها مي‌شود نيز در ايجاد انگيزه و توسعه‌ي روز افزون توليد علمي در حوزه‌هاي تخصصي تربيت بدني و ورزش بدون شك موثراست.

انتهاي پيام
شنبه 1 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 228]