كارگردان‌هاي سينما در تئاتر به دنبال چه هستند؟!

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش خبرنگار ايرنا، سياوش تهمورث روز يك شنبه در نشست خبري تئاتر بعضي‌ وقت‌ها خوبه كه آدم چشماشو ببنده...! در مجموعه تئاتر شهر، افزود: طرح و ايده اصلي من در خلق اين تئاتر ممكن است براي عده‌اي جذابيت نداشته و يا شيرين نباشد اما واقعيت دارد. وي ادامه داد: داستان اين تئاتر ماجراي يك مهماني است كه در آن 6 جوان به عنوان سه زوج حضور دارند، اين جوانان در دانشگاه با يكديگر آشنا شده و ازدواج كرده‌اند و هم اكنون در يك جمع مشترك پس از 5 الي 6 سال حضور مي‌يابند و اتفاقي در اين مهماني مي‌افتد و ... تهمورث با اشاره به اين‌كه طرح خود را براي تبديل به نمايشنامه به آرش عباسي سپرده است، گفت: دليل همكاري من با اين جوان شفافيت و ديدگاه درستي است كه در او مي‌بينم، در طول نگارش اين نمايشنامه، شش بار آن را بازنويسي كرديم تا به نسخه نهايي رسيديم و حاصل آن يك تئاتر در حدود يك ساعت و 10 الي 20 دقيقه است. وي در خصوص ورود برخي بازيگران سينما و تلويزيون به عرصه تئاتر، گفت: معتقدم كه خيلي از كارهاي تلويزيوني و سينمايي ما اصلا نبايد ساخته شوند و بسياري از بازيگران به جاي بازيگري تنها به لودگي مي‌پردازند، اين در حالي است كه به اعتقاد من همه آن‌ها استعداد دارند اما از اين استعداد بهره نمي‌گيرند. تهمورث ادامه داد: اين ويژگي ناشي از راحت طلبي انسان است اما اگر آن‌ها بدانند غرق شدن در يك نقش چه لذتي را نصيب بازيگر مي‌كند، هرگز خود را از آن محروم نمي‌كنند. اين كارگردان تئاتر، ورود بازيگران سينما به تئاتر را براي آن‌ها تجربه‌اي مثبت و آموزنده‌ دانست و افزود: اين دوستان به هر دليلي كه وارد عرصه تئاتر مي‌شوند، مي‌توانند تجربه جديدي در اين زمينه كسب كرده و حتي بازي خود را در سينما و تلويزيون تغيير دهند، بسياري از بازيگران ما حتي تفاوت دوربين سينما و تلويزيون را نمي‌دانند. تهمورث ادامه داد: بازيگران مطرح سينما جهان حداقل دو سال يكبار در صحنه نمايش حاضر مي شوند چرا كه به بازخورد تماشاگر احتياج دارند و مي‌توانند توانايي‌هاي خود را در صحنه تئاتر كه ديگر در آن جايي براي تكرار و كات كردن صحنه وجود ندارد، بسنجند. اين كارگردان و بازيگر تئاتر و سينما همچنين گفت: به نظر مي‌رسد سابقه كار و ميزان اثرگذاري يك هنرمند تئاتر با توجه به كمبود سالن‌هاي تئاتر در كشور، ناديده گرفته مي‌شود و امثال من فرصت‌هاي كمي براي ارايه اثر مي‌يابيم. وي با انتقاد از وضعيت فعلي مجموعه تئاتر شهر، گفت: تئاتر شهر در سال 50 يا 51 افتتاح شد و در آن زمان تماشاگران تئاتر احترام زيادي براي هنر، هنرمند و ساختمان تئاتر شهر قائل بودند و حتي با لباس مناسب در آن حاضر مي‌شدند. تهمورث افزود: اكنون درهاي لاك الكلي در طبقه بالاي تئاتر شهر، درهاي آلمينيومي در طبقه پايين و كاشي‌ها و سراميك‌هاي شكسته اين مجموعه امنيت فكري را از هنرمندان مي‌گيرد و آن‌ها را دلزده مي‌كند. وي با تاكيد بر اين‌كه مجموعه تئاتر شهر نياز به تغيير و تعمير اساسي دارد، گفت: رنگ زدن در و ديوار نمي‌تواند كمكي به مجموعه بكند و مي‌بايست كل تاسيسات آن تعويض شده و بخش‌هايي همچون كنار رفتن پرده تئاتر، كوتاه و بلند شدن پيشاني صحنه و ... به شكل برقي و الكترونيكي و تحت كنترل در بيايد. آرش عباسي نويسنده نمايش بعضي وقت‌ها خوبه كه آدم چشماشو ببنده نيز در اين نشست گفت: اگرچه اين نمايشنامه در ميان آثار پيشين من واقع‌گرايانه تر است اما نگارش آن براي من دشواري‌هاي بسياري به همراه داشت. وي افزود: پيش از اين، نمايشنامه باد كه مي‌نويسد را چهار بار نوشتم تا آن را نهايي كنم و بعد از آن تصميم داشتم هر نمايشنامه را به يكباره نوشته و آن را بازنويسي نكنم اما به خاطر نكته‌سنجي‌ها و سخت‌گيري‌هاي تهمورث، نمايشنامه بعضي وقت‌ها خوبه كه آدم چشماشو ببنده را شش بار به نگارش درآوردم. سيامك صفري بازيگر اين نمايش نيز در اين نشست گفت: در اين تئاتر يك فضاي فرهنگي و فكري مطرح مي‌شود و سخن از نسلي به ميان است كه اگرچه در بسياري از موارد از هم دور هستند اما گيروگرفتاري‌هاي مشترك دارند. وي افزود: اين نمايش 6 نفر را به نمايش مي‌گذارد كه با وجود شرايط عاطفي و روحي منحصر به فرد خود، همه در خصلت عاصي بودن با يكديگر مشترك هستند و بدين‌ترتيب اشاره به مسائل نسل ما دارد، نسلي كه بلاتكليف است و پاهايش بر روي زمين نيست و اين نسل بايد تعريف خود را پيدا كند. اين بازيگر مطرح و پرسابقه تئاتر در پاسخ به اين سووال كه حضور بازيگران سينما و تلويزيون را در عرصه تئاتر چطور ارزيابي مي‌كنيد؟، گفت: تئاتر نياز به بازيگر دارد اگرچه در برخي موارد دعوت از بازيگران مشهور و نام آشنا سينما به تئاتر تنها براي برطرف كردن نيازهاي تجاري است اما راه‌هاي بهتري هم براي جذب مخاطب در اين عرصه وجود دارد كه البته سخت‌تر است. وي ادامه داد: حضور اين بازيگران اگرچه باري به عرصه تئاتر نمي‌افزايد و به سود آن نيست، اما به نفع اين بازيگران است چرا كه حتي راه رفتن به روي صحنه تئاتر درس و تجربه است. آناهيتا همتي بازيگر اين نمايش نيز در اين نشست، گفت: از آخرين تئاتري كه در آن ايفاي نقش كرده‌ام 4 سال مي‌گذرد اما در طول اين مدت علاقه بسياري به بازگشت به اين عرصه داشتم كه متاسفانه فرصت آن به من داده نمي‌شد و دعوت به كار نمي‌شدم. وي همچنين گفت: دعوت از من براي حضور در تئاتر به دليل جذب مخاطب نيست، من فعاليت خود را از ابتدا در سال 72 با ايفاي نقش در تئاتري از هادي مرزبان آغاز كردم و معتقدم كه تئاتر دانشگاهي است كه مي‌تواند باعث رشد و افزايش توانايي‌هاي بازيگر شود. تئاتر بعضي‌ وقت‌ها خوبه كه آدم چشماشو ببنده...! از روز سه‌شنبه (15 شهريور‌ماه) در سالن اصلي مجموعه تئاتر شهر به روي صحنه مي رود. تهرام/م.ل/1275

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]