واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
راسخون: تحریم در مواجهه با جمهوری اسلامی یک ادبیات کهنه به حساب میآید و برای اینکه بدانیم این تحریمها تا چه حد میتواند ایران را از اهدافش دور کند، کافیست نظری به آثار تحریمهای 30 ساله داشته باشیم. البته تردیدی وجود ندارد که اگر تحریمها در خصوص کالاهای استراتژیک باشد، مشکلاتی را برای مردم به وجود میآورد، اما وقتی ما در زمینه هواپیما امکان دسترسی آسان به بازار هواپیمایی نداشته باشیم، طبیعتاً یک نقصانی در ناوگان پروازی ما پیش میآید؛ همین طور در زمینههای دیگر، اما این مشکلات این گونه نیستند که از یک طرف راه حل نداشته باشند و از طرف دیگر در دراز ملت قابل رفع نباشند. * تحریم، ایران را از وابستگی 100درصدی در برخی صنایع به خودکفایی رساند این تحریمها به عنوان پلی در زمینه فناوری و استراتژیک است چرا که قبل از انقلاب، ما در بعضی صنایع مانند دارو به صورت 100 درصد وابسته بودیم اما امروز در صنعت دارو به خودکفایی رسیدیم و ایران به یکی از کشورهای صادرکننده داروهای حساس و پیچیده تبدیل شده است. به صورتی که میتوانیم با قاطعیت بگوییم که 90 درصد نیازهای دارویی خودمان را در داخل کشور تامین میکنیم. پیشرفتهای صنعت نظامی نیز گونهای دیگر از پیشرفتهای ناشی از تحریم است و ما در صنعت نظامی نیز وابستگی نزدیک به صدد درصدی به صنعت نظامی شرق و غرب داشتیم اما امروزه به درجهای از استقلال در زمینه جنگافزار نظامی دست یافتهایم که صادرکننده تسلیحات به بیش از 50 کشور جهان هستیم و یکی از کشورهای مهم در زمینه صادرات تسلیحات به حساب میآییم. جمهوری اسلامی توانسته از این تحریمها به عنوان پلی برای رسیدن به استقلال و خودکفایی استفاده کند و در عین حال مشکلاتی را به شکل کوتاهمدت ایجاد کرده است. نکته دیگر در خصوص تحریم ایران را سیر نظام بینالملل طی سالهای گذشته به سمت تکثر و چندقطبی شدن است که علاوه بر این تکثرگرایی، نوعی منطقهگرایی بر جهان حکمفرماست. امروز شاهد ظهور قطبهای اقتصادی و صنعتی هستیم و کشورها در تلاشند نیازها و مشکلات خود را در چارچوب تعامل منطقهای حل و فصل کنند. تحریمهای بینالمللی دیگر قابلیت اجراییشدن ندارندتحرکات آرژانتین و برزیل به صورت دو کشور پرقدرت در حوزه آمریکای لاتین، نقش ترکیه در حوزه مدیترانه و نقش مهم و کلیدی ایران در منطقه خلیج فارس و به طور کلی خاورمیانه و تعاملات منطقه از این دست است و بازارهای بینالمللی از آن حالت انقباضی در گذشته که دو قدرت آمریکا و شوروی بر عهده داشتند، خارج و نظام متکثر شده است و علاوه بر آن شاهد اقتدار این رژیمها در منطقه هستیم. امکان اینکه کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل، تحریمهای اعلام شده را اعمال کنند، بسیار کم است. از این رو یکی از مهمترین دغدغههای آمریکا، انگلیس و فرانسه در زمینه تحریم ایران این است که این تحریمها شکسته میشود تا جایی که حتی شرکتهای آمریکایی و فرانسوی احساس میکنند این تحریمها به جای اینکه تحریم ایران باشد، تحریم شرکتهای آمریکایی و فرانسوی و انگلیسی است. بر همین اساس باید گفت که اعمال صد درصد تحریمها علیه ایران نه تنها علیه ایران بلکه علیه هیچ کشوری موثر نیست. در این زمینه به حکم صادره دادگاه لاهه علیه عمرالبشیر می توان اشاره کرد که این دادگاه در یک حکم قضایی از دیگر کشورها خواست که رییسجمهور سودان را هر کجا دیدند، بازداشت کنند و تحویل نیروهای سازمان ملل بدهند اما از آن تاریخ تاکنون نزدیک به 22 ماه میگذرد و عمرالبشیر در عین سفر به بسیاری از کشورها، هیچ مانعی بر سر راهش به وجود نیامده است. بیانیه تهران بیانیه "قدرتهای منطقهای" است که در اندازه قدرتهای بینالمللی ظاهر شده بودند و در واقع پیماننامهای امضا کردند که مربوط به کشورهایی در سطح اول نظام بینالملل است چرا که ایران، برزیل و ترکیه روی بیانیهای که امضا کردند، ایستادگی خواهند کرد و از این بیانیه و اجلاس تهران پلی خواهند ساخت برای اینکه قدرت رژیمهای منطقهای را یادآور شوند و در جهت حل مناقشات منطقهای استفاده کنند. بیانیه تهران بازیگران و نوع جدیدی از تعاملات را آفریدبه طور حتم جمهوری اسلامی در گامهای بعدی به سمت تقویت این منطقهگرایی حرکت میکند و ما میتوانیم پیشبینی کنیم که با تبادل هستهای این سه کشور و کشورهای دیگر، ایجاد بازار جدید هستهای مرکب از کشورهای منطقهای برزیل، ترکیه و ایران افزایش پیدا میکند. این کشورها در زمینه سایر مسائلی که به صلح و ثبات بینالمللی مربوط میشود، همراه دیگر کشورها تلاش میکنند که اندازه قدرتهای بزرگ موثر باشند. در شرایطی که قدرتهای شناخته شده بینالمللی نظیر انگلیس، آمریکا، فرانسه و آلمان نتوانستهاند در زمینه موضوع هستهای ایران توافقی ایجاد کنند و چشماندازی برای حل مسائل ارائه دهند، این موضوع از سوی کشورهایی که به اصطلاح در سطح بینالمللی جایگاه پایینتری دارند، یعنی برزیل، ایران و ترکیه محقق، و چشماندازی از حل مسائل پیچیده مطرح شد. خود این مسئله توانایی قدرتهای منطقهای را برای حل مسائل پیچیده به رخ کشید و فرمولی در سطح بینالمللی را به اجرا گذاشت که مسائل منطقهای را فقط با استفاده از قدرتهای منطقهای و نه قدرتهای بینالمللی میتوان حل کرد. این مسئله میتواند درباره بسیاری مناقشات منطقه خاورمیانه، بالکان، کاراییب، آمریکای لاتین و شرق دور مورد استفاده قرار گیرد و از این طریق دایره مداخله کشورهای مداخلهگری نظیر آمریکا و انگلیس را کم کرد که آثار بسیار ارزشمندی دارد. 1068 1002
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 298]