واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش تحليلي مهر/صنايع دستي؛ فرصتي كه به توليدات وارداتي واگذار شد
اراك - خبرگزاري مهر :صنايع دستي از گذشته هاي دور آميخته با زندگي هنرمندان ايراني بود و خلق آثار با استفاده از مواد اوليه طبيعي و الهام گيري از طبيعت جزئي از زندگي مردم بود اما اين روزها واردات صنايع دستي فرصت آفرينش هنري را از اين هنرمندان گرفته است.
به گزارش خبرنگار مهر در اراك، ايران زادگاه صنايع دستي و هنرهايي نظير قالي، فلزكاري، سفال، سراميك و ... است و نمونه اي از آثار هنرمندان صنايع دستي كشورمان در تمامي موزه ها و مراكز هنري جهان داراي جايگاه ويژه اي است.
اصيل ترين هنر دستي ايران فرش است و گرچه در اين سالها به دليل عدم برنامه ريزي مناسب به عنوان بازوي صادرات كشور، دچار ركود شده است و جاي آن را فرشهاي مشابه تازه به دوران رسيده چيني، هندي و پاكستاني گرفته اما با اين حال، ايران قامت بلندي در هنرهاي دستي از جمله فرش، نگارگري، نساجي، گليم بافي، سفال و سراميك، رودوزي ها، شيشه گري، فلزكاري، سنگ تراشي، تذهيب و... دارد و اين گونه است كه تاريخ پرآوازه اي براي خود رقم زده است.
فروشگاههاي شلوغ صنايع دستي خبر از گرمي بازار دارد اما اين شلوغي ها رونق بازار خارجي هاست اين امر حتي در فروش تسبيح و جانماز كه از ديرباز متعلق به ايرانيان بوده است، هوايداست.
بازار شلوغ صنايع دستي ايران و سود ساير كشورها حكايت "به نام ما و به كام ديگري" را در ذهن تداعي مي كند اما به عقيده كارشناسان صنايع دستي آنجا كه به ذوق و سليقه مخاطب احترام گذاشته شود و در آفرينش اثر اين امر مورد توجه قرار گيرد بازار به نفع صنعتگر هدايت مي شود در غير اين صورت بخشي از بي رونقي در صنايع دستي كشور ناشي از بي توجهي به ذوق و پسند مشتري است.
با اين حال بخشي از واگذاري هاي بازار به نفع رقيب ناشي از بي برنامگي وعقب گرد در شناخت بازار و مشتري است چنانكه بازار پررونق فرش ايران طي چند سال به بي توجهي و بي برنامگي به دست رقباي چشم بادامي و دوستانش واگذار شد.
دست به دست شدن مديريت در حوزه صنايه دستي، عدم بازاريابي مناسب، يكنواختي در بازار صنايع دستي و عدم تنوع و توجه به پسند مشتري، هجوم كالاهاي خارجي و مد روز، خارج شدن صنايع دستي از سبد كالاهاي ضروري و به تعبيري تزئيني و لوكس شدن صنايع دستي و عدم كاربردي شدن آن در زندگي، نبود بسته بندي مناسب، بي توجهي به هنرمندان و تامين نيازهاي آنان به ويژه استاد كاران با تجربه و قوانين دست و پاگير... از ديگر مشكلات اين حوزه است كه قابل حل نيز هست و مي تواند ايران را به جايگاه جهاني خود در صنايع دستي برگرداند.
با توجه به اهميت اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي اين بخش، لزوم برنامه ريزي هاي دقيق براي رفع چالشها و مشكلات صنايع دستي ضروري مي شود.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري كشورمان با اشاره به اينكه مسائل و مشكلات صنايع دستي كشور قرار است امسال شناسايي و براي حل آن برنامه ريزي شود معتقد است: حمايت از ظرفيتهاي توليد در داخل و ايجاد زمينههاي لازم براي حضور صنايع و هنرمندان در بازارها، نمايشگاهها و عرصههاي خارجي و ايجاد فرصتهاي فروش ثابت صنايع دستي است.
اسفنديار رحيم مشايي مي افزود: در صنايع دستي شاهد خردگي و پراكندگي واحدها هستيم و همين امر توان اقتصادي صنعتگران را محدود و آنان را ضعيف ميكند و دولت به جاي ورود در اين عرصه بايد نقش پشتيبان را بازي كند و در اين رابطه با سازمان بازرگاني در حال مذاكره براي حمايت از توليد و فروش صنايع دستي هستيم.
وي حمايت بيمه اي، بازاريابي و تاسيس شركتهاي هلدينگ، خريد ارزان كالا از هنرمندان، ايجاد بازارها و شهركهاي صنايع دستي و تشويق هنرمندان را از راهكارها عنوان كرده است.
به نظر مي رسد موفقيت كشورهاي آسيايي در صادرات آثار صنايع دستي خود به كشورهايي مانند ايران، وجود متولي در ارائه برنامه براي هدايت در توليد آثار، آموزش و حمايت از هنرمندان شان در اين عرصه است در حاليكه كشور ما با بيكاري، افزايش هزينه ها، مهاجرت بي رويه روبرو و اين مسايل خود به خود تلاش براي رونق صنايع دستي را ضروري مي كند.
در حال حاضر واردات بي رويه و متنوع صنايع دستي چيني، تايلندي، هندي و... ضربه اي است كه بر پيكره صنايع دستي ايران در حاليكه ايجاد همين فرصتها در كشور براي هنرمندان خوش ذوق ايراني و جوان كه تعدادشان كم نيست، مي تواند علاوه بر اشتغالزايي و رونق از دست رفته صنايع دستي كشورمان، ميزان واردات را كاهش دهد.
ايران به لحاظ تنوع در رشته هاي صنايع دستي با 257 رشته رتبه نخست جهان و به لحاظ صادرات رتبه پنجم جهان را داراست و اكنون دو ميليون و 500 هزار نفر به صورت مستقيم و 10 ميليون نفر به طور غيرمستقيم در كشور از اين طريق امرار معاش مي كنند و سالانه بيش از ۹۰۰ميليون دلار انواع صنايع دستي كشور به كشورهاي مختلف جهان صادر ميشود.
سهم بيش از سه درصدي صنايع دستي در توليد ناخالص ملي توجه به اين عرصه را با توجه به ظرفيتها، پتانسيلها و جايگاه ايران ضروري مي سازد.
در كنار همه مسائلي كه صنايع دستي با آن دست به گريبان است، برخي كارشناسان حلقه گم شده صنايع دستي را تبليغات مي دانند.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان مركزي با تاكيد بر كم بودن تبليغات در دنيايي كه بر پايه تبليغات و كار رسانه اي استوار است، به خبرنگار مهر گفت: تبليغات وجود دارد اما كافي نيست و ما بايد در كنار آثار تاريخي و باستاني خود صنايع دستي را به بهترين صورت معرفي و تبليغات كنيم.
سيد محمد حسيني با اشاره به اينكه، حضور در نمايشگاههاي بين المللي بايد مورد توجه بيشتر باشد، افزود: با تبليغات مناسب بسياري از مشكلات قابل حل است و البته در كنار آن بايد به توسعه و تقويت آموزش، ايجاد تشكلهاي منسجم و حرفه اي توليد صنايع دستي با توجه به نگاه مشتري اقدام كنيم.
فراموش نمي كنيم روزگاري و شايد كمتر از يك دهه پيش به صنايع دستي كشورمان به عنوان پنجره اي براي نمايش تصويري دلربا از فرهنگ، تمدن، توانمندي هاي حرفه اي و علمي فرزندان اين مرز و بوم دل بسته بوديم، اما آيا وضعيت فعلي صنايع دستي ايران چنين چشم اندازي را برايمان قابل تصور ميكند؟
صنايع دستي هر چه باشد سخن از فرهنگ و هويت دارد و ما هنوز در خم آدمكها و دست ساخته هاي كوچك و بزرگي هستيم كه روايتگر روايتهاي ساختگي آن سوي آبهاست و قصه پر رنج دستهاي پينه بسته و گونه هاي آفتاب سوخته پيرمردان و پير زنان صنعتگر و هنرمند همچنان پابرجاست.
پنجشنبه 30 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 530]