از قهر و آشتى خداداد تا نبرد ماراتن وار ساعى و كرمى حساسيت هاى گريز ناپذير تكواندو

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: از قهر و آشتى خداداد تا نبرد ماراتن وار ساعى و كرمى حساسيت هاى گريز ناپذير تكواندو
وحيد رسولىهمزمان با انجام دو مسابقه از پنج ديدار پيش بينى شده بين هادى ساعى و يوسف كرمى بر سر يكى از دو سهميه حضور ايران در مسابقات تكواندو المپيك پكن، بهزاد خداداد نيز به رسم و روال مرسوم در ورزش ايران با يك دسته گل در محل اردوى تيم ملى ظاهر شد و با اهداى آن به رضا مهماندوست، بابت اختلافاتش با سرمربى تيم ملى ايران از وى عذرخواهى و اعلام همكارى مجدد و آمادگى در اين زمينه كرد و به يكى از غائله هاى واقعا غير ضرورى هفته ها و ماه هاى اخير در صحنه اين ورزش پايان بخشيد.اين كه تكواندوى ايران پس از چند سال درخشان در دو سه سال اخير به نوعى ركود و پسروى دچار شده است مورد ترديد قرار ندارد و قهرمان شدن ايران در مسابقات آسيايى چندى پيش و قطع نوار طلايى و طولانى كره جنوبى در اين زمينه حقيقت مذكور را زير سايه برد، اما واقعيت اين است كه در پيكارهاى مذكور شمارى از بهترين هاى كره غايب بودند و وقتى هادى ساعى ۱۰ سال بعد از اولين درخشش هاى بزرگ خود در سطح جهان همچنان كانديداى جدى و اصلى پوشيدن پيراهن ملى مى نمايد نشانگر توقف سايرين است و از اين حكايت مى كند كه شمارى از مدعيان و بهترين هاى تكواندو به اندازه كافى كار نكرده اند و يا اگر كار كرده اند، مورد حمايت و آموزش لازم قرار نگرفته و در اين زمينه مى لنگيده اند.مبارزاتى فرسايشىاين از بداقبالى ما است كه تكواندو در المپيك به جاى مجال دادن به كشورها براى حضور در تمامى ۷ وزن سهميه اى حداكثر دو نفره را در هر يك از آنها مى دهد و به اين خاطر است كه كشورهايى مثل ما مجبورند تا ده سال پس از دريافت سهميه وارد اين بحث شوند كه كدام نفرات مى توانند در المپيك بهتر عمل كنند و نمايندگانى كامل تر در آن ميدان باشند . اين مشكلى است كه شامل حال تكواندو ايران شده است و ساعى و كرمى را كه از بهترين هاى جهان بوده اند، وادار به تقابل با يكديگر در مبارزاتى فرسايشى و ماراتن وار كرده است.هنوز مى توان در فلسفه برگزارى اين ديدارها بحث كرد و آن را غير ضرورى دانست زيرا كادر مربيان تيم ملى بايد آن قدر از موضوعات مختلف مطلع باشند كه بتوانند بدون ديدارهايى از اين دست بهترين ها را شناسايى و معرفى كنند و از اين طريق از درگيرى ها و اختلاف سليقه هايى كه گاه با برگزارى بيش از حد مبارزات انتخابى به وجود مى آيد، بكاهند. حال آن كه به خاطر كلاس كار و توانايى ساعى و كرمى احتمالااين ديدارها حرف و حديث جديدى را به وجود خواهد آورد كه مشخص نيست فدراسيون اشراف و تسلط لازم براى حل ورفع آن را داشته باشد.حرف هاى پرشورحتى در پايان دو مسابقه نخست بين ساعى و كرمى دو طرف طورى به ماجرا نگاه مى كردند كه مشخص بود، عارى از دردسر و اختلاف سليقه نيست. كرمى بر روى اين نكته اصرار ورزيده كه اين همه تلاش و تدارك و مبارزه براى شناخت بهترين گزينه ممكن و گسيل فردى به ميدان است كه واقعا قوى ترين وآگاه ترين باشد. حرف هاى پرشور كرمى حاكى از وجود ايرادات خاص در كار قضاوت و عملكرد داوران نيست، اما ساعى برعكس اطمينان لازم را به كار داوران ندارد و مى گويد: در مسابقه اول داوران به من ظلم كردند و در تايم اول ديدار دوم نيز همين روال برقرار بود كه اميدوارم فقط اشتباه بوده باشد. به هر حال داوران نيز انسان اند و حق اشتباه دارند...»حرف هايى از اين قبيل نشان مى دهد حساسيت ها تا چه حد بر كار هر دو تكواندو كار اثر نهاده و آنها را دچار دغدغه كرده است و تمام ناظران دو مسابقه نخست ساعى و كرمى (در روز پنجشنبه هفته گذشته) به اين امر معترف اند و با همين منوال و مقدمه مى توان در انتظار ديدگاه و وقايعى مشابه براى ديدارهاى آنها نيز بود كه پنجشنبه اين هفته سر مى گيرد. اين راهى است كه مهماندوست و همفكرانش در پيش گرفته اند و نظرشان كاملا نيز معقول است زيرا وقتى دو تكواندوكار ۵ بار مبارزه مى كنند به سختى مى توان حاصل نهايى كار را نفى كرد و به هر حال كوششى انجام شده و دو سو از هر جهت امتحان پس داده اند و اگر كسى كه صاحب ۳ برد شده، به المپيك بفرستيد، هميشه اين استدلال را پشتوانه خود داشته ايد كه فرد گسيل شده امتيازات بيشترى را اندوخته و حتى اگر بهترين نبوده باشد، لااقل مجوز شركت را كسب كرده است.چه بسااما اگر بحث كيفيت و غناى كار مطرح باشد، باز مى توان روى برخى انتخاب ها انگشت گذاشت و در مورد صحت آنها شك و ترديد روا داشت. چه بسا ورزشكارى كه يك مسابقه انتخابى داخلى را ببرد، اما در ميدان المپيك يا جهانى كم بياورد و چه بسا كه ورزشكارى در رقابت هاى داخلى بى دليل نتيجه نگيرد، اما در ميدان هاى جهانى بهترين نماينده براى كشورش باشد.آنها كه حكم به برگزارى پنج مسابقه سنگين بين ساعى و كرمى داده اند، لابد به اين مسائل انديشيده اند، اما حاصل مبارزات طولانى اين دو تكواندو كار بيشتر از آن كه چيزى بر اندوخته هاى فرد اعزامى به پكن بيفزايد، به زعم مديران تكواندو بهانه ها را از معترضين به روند انتخاب ملى پوشان خواهد ستاند.نوع برخوردخداداد كه قرار بود رضا نادريان جانشين اش شود (ولى حالا پس از بازگشت هم اطمينانى به اعزام صددرصد او به المپيك پكن نيست) از ديگر مواردى است كه حساسيت هاى كار را در فاصله كمى تا زمان اعزام به المپيك به نمايش مى گذارد. شايد اختلاف سليقه او با مهماندوست و شكستن حرمت مربى تحت هر شرايطى كارى مذموم باشد (و واقعا نيز چنين است) اما وقتى تمامى موجودى قابل توجه تكواندوى يك كشور يك كاسه و در يك محفظه كوچك جمع آورى و قرار شود كه از بين دهها ورزشكار شايسته فقط دو نفربه المپيك بروند، برخوردها و مسائلى از اين دست نيز عادى نيست و گريزناپذير نشان مى دهد. مهم نوع برخورد با اين كنشها و مديريت آن است كه اميدواريم مسئولان امر هنر آن را داشته باشند.
پنجشنبه 30 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]