واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

محمد علي زم" رييس هيات مديره انجمن صنفي ويدئو رسانه کشور در آستانه برگزاري نشست دومين لوح ويژه بررسي جايگاه دوبله در شبکه نمايش خانگي در يادداشتي آورده است: دوبلورها چهره هاي گمنام و صداهاي آشناي سينماي ما هستند. به گزارش راسخون به نقل از روابط عمومي انجمن صنفي ويدئو رسانه کشور، وي در ادامه يادداشت خود اينگونه نوشته است: تاريخ دوبله در سرزمين ما به قدمت تاريخ سينماي ماست، رواج فرهنگ شفاهي در سنت ملي و رسومات ديني، ما را محتاج شنيدن و ارتباط سمعي برقرار کردن با مشاهدات پيراموني مان کرده است از اين رو چيزي به عنوان زير نويس آنگونه که در ديگر فرهنگها محبوب و مرسوم است در ميان ما حتي در اقشار با سواد و تحصيلکرده ما فاقد محبوبيت است. زم يادآورشده است: دوبله در تاريخ فرهنگ و هنر ما از يک نقطه ابتدايي که صرف ترجمه کردن و گفتن ديالوگ شخصيت فيلم بود آغاز و در تحولات کمال جويانه خود امروز به يک هنر مکمل و متمم سينما تبديل شده است و دوبلور سينماي ايران امروز مترجم و سخنگوي يک شخصيت فيلم نيست بلکه بايد خود همان شخصيت و قهرمان و ضد قهرماني باشد که در فيلم ايفاي نقش کرده است. رييس هيات مديره انجمن صنفي ويدئو رسانه کشور اظهار داشت: دوبلورها گر چه از نظر جايگاه تاثيرگذارشان در پرده سينما ديده نمي شوند و تماما پشت صحنه فيلم هستند اما نقش اصلي آنها در حدي است که اگر نباشند "فيلم" و "سينما" و "شخصيت" وجود و هويت پيدا نمي کند. بارها و بارها در سالن سينما ديده ايم که وقتي به دلايل نقص فني صداي فيلمي قطع و يا بد پخش مي شود، اعتراض و سوت مردم به صدا در مي آيد و اين نشانگر اهميتي است که مردم براي شنيدن خود قائل هستند. دوبلورها درفرهنگ سينمايي ما "چهره هاي گمنام " اما "صداهاي آشنايي"هستند که هيچ گاه فيلم بدون آنها قابل تحمل نيست. زم در ادامه يادداشت خود مي افزايد: از نکته هاي جذاب هنر دوبله در سينماي ايران، جذابيت و قدرت تاثيرگذاري آن است که ناشي از بومي شدن آن است که با زحمات توانفرساي دوبلورها به اينجا رسيده است، ضرب، ريتم، گيرايي، عدم خستگي مخاطب از جمله ويژگي هاي ديگر دوبله رايج در سينماي ماست. در عين حال مخاطرات جدي هم در اين مسير خصوصا در يکي دو سال اخير در هنر بومي دوبله ايران بوجود آمده است که ناشي از جوان زدگي، کم دقتي، و تکرارگرايي و سهل انديشي و ساده انگاري مديران فرهنگي خصوصا برخي مديران موسسات ويديو رسانه است که فقدان جانمايي، جايگزيني صداها و عدم تناسب صدا با سيماي بازيگران است که بايد با اعمال نظارت هاي صحيح نسبت به تشديد اين خطرات اقدام نمود و بيش از نظارت هاي دولتي، انتظارات نخست جامعه دوبلورهاي ايران است که از حقوق هنري خود که تن نهادن به اين بي دقتي هاست دفاع کنند و در مرحله دوم نظارت بيشتر مديران فرهنگي بر کار خود و زير مجموعه خويش است. وي خاطرنشان کرده است: با توجه به گسترش شبکه سينماي خانگي نقش دوبله و دوبلورها در سينماي ايران نسبت به گذشته به مراتب افزون تر شده و بايد حقوق سمعي و بصري مردم بيش از گذشته مراعات شود. اميدوارم مسوولان و مديران فرهنگي و مردم هنر دوست ايران زمين قدر اين صداهاي آشنا را بدانند و براي ارتقا سطح کمي و کيفي آن از بذل هر دقت و اختيار و امکاني دريغ نورزند و انتظار مي رود پيش کسوتان دوبله ايران براي ماندگاري هنر خود از پرورش و تربيت هنرجويان جوان دريغ نورزيده و مديران فرهنگي و تهيه کنندگان شرايط نظارت پيشکسوتان بر کار جوانان را بيش از پيش فراهم سازند. نشست دومين لوح ويژه بررسي جايگاه دوبله در شبکه نمايش خانگي توسط دفتر همکاري هاي سمعي و بصري معاونت امور سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و با همکاري انجمن صنفي ويدئو رسانه کشور دوشنبه هر هفته در ساختمان وزارت ارشاد برگزار مي شود. /1001/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 194]