واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: جورج مونبيوت / مترجم: علي كسمايي بوش و سرنوشت زندانيان
جام جم آنلاين: از شنيدن اين كه جورج بوش يكشنبه شب با گروهي از مورخان شام خورد نبايد تعجب كنيم زيرا او بيشتر مدت دوره دوم خود را با سر و كله زدن با تاريخ و مورخان گذرانده است تا چهرهاي خوب از او ارائه دهند اما او هر چه بيشتر با دروازهبانان خاطرات بگذراند و به آنان فشار بياورد به طور قطع درباره او به عنوان بدترين رئيسجمهوري تاريخ آمريكا قضاوت خواهند كرد.
حتي اگر مورخان تا حدي جنگ غيرقانوني، زير پا گذاشتن حقوق بينالملل، نابود كردن محيط زيست و عدالت اجتماعي، ايجاد بحران بانكداري و انتقال ثروت از فقيران به ثروتمندان از طرف او را فراموش كنند، يك اقدام او به هيچ وجه قابل چشمپوشي نيست: جناياتي كه با زندانيان آمريكا در زندانهاي مختلف در دنيا از جمله در گوانتانامو انجام داده است. تصوير ابرقدرتي كه آماده است بدترين رفتار غيرانساني را با زندانيان خود انجام دهد و از همه بدتر اين دولت به اعمال زشت و باور نكردني خود افتخار كند و اين اعمال را با مصونيت انجام دهد. اين دولت ميخواست بدانيم كه هيچ چيز مانع اعمال آن نخواهد شد و اين كه قدرتش بيحد و حساب است و به هيچكس پاسخگو نيست.
سه روز پيش از رسيدن بوش به انگليس دادگاه عالي آمريكا حكم كرد كه زندانيان گوانتانامو حق دارند به دادگاههاي عادي آمريكا شكايت كنند. اين سومين بار است كه دادگاه عالي آمريكا عليه زندان گوانتانامو راي داده، اما در اين مورد بوش ديگر نميتواند قانون را تغيير دهد: دادگاه عالي راي داده است كه حقوق زندانيان قانوني و مبتني بر قانون اساسي است.
از نظر نمادين اين تصميم اهميتي بنيادي دارد از نظر عملي نيز نميتوان منكر اهميت فراوان آن شد. وزارت دفاع آمريكا ميتواند زندانيان خود را به زندانهاي متعددي در كشورهاي ديگر كه تابع قوانين آمريكا نيستند، بفرستد.
بيرحمي فراوان با زندانيان در گوانتانامو باعث شده اذهان مردم از موضوعي حتي بدتر از آن منحرف شود: وجود زندانهاي مخفي كه آمريكا در سراسر جهان ايجاد كرده است.
ما البته چيز زيادي درباره اين برنامه نميدانيم. بوش نخستين بار در سپتامبر 2006 به اين موضوع اعتراف كرد. «از هزاران تروريستي كه در سراسر جهان دستگير شدهاند فقط حدود 770 نفر به گوانتانامو اعزام شدهاند، سايرين «مخفيانه» به وسيله سازمان سيا نگهداري ميشوند: بسياري از خصوصيات اين برنامه، از جمله محل نگهداري و جزييات مربوط به آن را نميتوان افشا كرد."
وي در همان سخنراني ادعا كرد كه تمام زندانيان فوق از زندانهاي مخفي به گوانتانامو منتقل شدهاند.
بعضي از شواهد حاكي از دروغ بودن اين ادعاي آخري بوش است. به نظر ميرسد سيا اين زندانها را در لهستان، بلغارستان، روماني، اوكراين، مقدونيه، كوزوو، مراكش، ليبي، مصر، جيبوتي، سومالي، اتيوپي، عراق، اردن، افغانستان، پاكستان، تايلند و احتمالا ديهگو گارسيا، تحت نظارت يا كنترل داشته و در مواردي به نظر ميرسد هنوز آنها را اداره ميكند.
به نظر ميرسد آمريكا هنوز از كشتيهايي به عنوان زندانهاي مخفي استفاده ميكند. در طول فقط 2 سال سازمان سيا 283 پرواز فقط از آلمان داشت كه شوراي اروپا معتقد است با اين پروازها زندانيان مخفي را از آلمان خارج كرده است. سيا اعتراف ميكند هفت هزار سند درباره برنامه زندانهاي مخفي خود دارد. آيا بايد باور كنيم كه تمام اينها براي انتقال فقط 14 نفر به گوانتانامو بوده است؟ در عراق، آمريكا حالا اعتراف ميكند كه 22 هزار نفر را بدون هيچ اتهامي در تاسيسات و زندانهاي خود حبس كرده است كه بعضي از آنان از چشم صليب سرخ بينالمللي و ساير بازديدكنندگان هم دور نگهداشته ميشوند.
غير از كساني كه در گوانتانامو زنداني بودهاند، كمتر كسي تاكنون از زندانهاي ثابت و سيار ديگر آمريكا آزاد شده است. سايتي در پايان سال گذشته با محمد باشميلا، مصاحبه كرد كه به وسيله پليس اردن دستگير و شكنجه و به آمريكاييها تحويل و در پاييز 2003 به كشوري نامشخص برده شد و سيا او را مخفيانه تا انتقال وي به زنداني در يمن در مي 2005 زنداني كرده بود. باشميلا در اين مصاحبه گفت او را مدت 19 ماه در سلولي به اندازه يك خودرو وانت، بدون تماس با هيچ انساني، مگر در مواقع بازجويي، زنداني كرده بودند. چراغ اين سلول هميشه روشن بود و مدام صداهايي گوشخراش در آن پخش ميشد. او در اين انزوا و شرايط وحشتناك بارها سعي كرد خود را بكشد. سرانجام وقتي حتي ماموران سيا فهميدند كه كاري با تروريسم نداشته او را به دولت يمن تحويل دادند كه آنها هم يك سال او را زنداني و سرانجام بدون هيچ اتهام او را آزاد كردند.
وكلاي بعضي از زندانيان گوانتانامو ميگويند موكلان آنان را در بازداشت مخفي از مچ دست آويزان ميكردند، با كابلهاي الكتريكي كتك ميزدند، مثل سگ آنان را در قلاده ميبستند، برهنه در سلول يخزده به زنجير ميكشيدند، و آب سرد به روي بدنشان ميريختند. يك زنداني ميگويد ماموران سيا ماهها زندانيان را شب و روز بيوقفه شكنجه ميدادند و آنان را به مرز جنون ميكشيدند.
به طوري كه سرشان را به در و ديوارها ميكوبيدند و فريادهاي وحشتناك ميكشيدند.
آيا از اين بدتر هم ميشود؟ البته. يك مقام آمريكايي سال 2003 به ساندي تلگراف اعتراف كرد كه سازمان سيا كودكان را نيز زنداني كرده و از آنان بازجويي ميكند. اين مقام ضمن بحث درباره دو پسر 7 و 9 ساله كه در زندان مخفي سيا اسير بودند، گفت: «ما با مهرباني با بچهها رفتار ميكنيم. ولي به هر حال لازم است تا حد امكان از فعاليتهاي اخير پدران اين بچهها آگاه شويم. ما در همه حال روانشناسان مخصوص كودكان داريم و به بهترين وجه از اين بچهها مراقبت ميكنيم.»
به گفته يك زنداني ديگر نگهبانان پاكستاني قبل از تحويل بچهها به سازمان سيا آنان را شكنجه كرده بودند. يك مقام سابق سيا به روزنامه آمريكايي نيويوركر گفت: هر برنامهاي درباره فعاليتهاي زندانهاي مخفي آمريكا را بازجوها تهيه ميكنند. سپس براي تصويب نزد عاليترين مقام ممكن يعني رئيس سيا فرستاده ميشود و هر تغييري در آن، حتي افزودن يك روز بازجويي، به امضاي رئيس سيا ميرسد.
بازداشت بدون محاكمه كه جاي خود دارد، اين ها بازداشت بدون اعلام خبر آن هااست. وقتي مردان و زنان در اين سيستم گرفتار ميشوند، نه خودشان و نه اعضاي خانوادهشان خبر دارند كه در كجا هستند. صليب سرخ نميتواند به آنان دسترسي داشته باشد و از حمايت قانون برخوردار نيستند. اين افراد به شيوه كار رژيمهاي ديكتاتوري جنايتكار تحت حمايت واشنگتن در امريكاي لاتين ، به كلي ناپديد و محو شدهاند آيا لازم است توضيح داده شود كه اين جنايات برخلاف تمامي پيمانهاي ژنو است؟ آيا لازم است گفته شود كه بدون اتهام، محاكمه، وكيل مدافع، تحقيق و بررسي و حتي شناسايي وجود زندانيان، احتمال محكوم كردن بيگناهان بسيار زياد است؟ جورج بوش در سال 2006 گفت كه «اين افراد جنايتكاران عادي يا رهگذراني نيستند كه برحسب تصادف دستگير شده باشند ما بااجراي روندي دقيق نسبت به مجرم بودن آنان اطمينان حاصل كرده ايم.»
اما تحقيق مفصل و جديد گروه روزنامههاي «مك كلاچي» نشان داد بسياري از آنان حقيقتا جنايتكاراني عادي يا رهگذراني بيگناه، يا افرادي بودند كه به علت دشمنيهاي قديمي به آمريكاييها يا مقامات كشورهاي متحد آمريكا فروخته شدند. چه كسي ميداند چه تعداد ديگر از افراد بيگناه امروز در زندانهاي مخفي سيا تحت شكنجه قرار دارند؟
دولت آمريكا در كنار قربانيان، خود را نيز در اين سيستم زنداني كرده است. همچنان كه وزارت دادگستري آمريكا گفته است اين زندانيان را نميتوان به اين دليل كه «روشهاي متفاوت بازجويي» (الفاظ لطيف براي توصيف شكنجه از نظر اين وزارتخانه) سيا باعث آزار شديدشان شده است، آزاد كرد.
مثل هر كاري كه بوش انجام داده است، انتظار ميرود اين برنامه نيز نتيجه عكس به بار آورد و موجب رسوايي بيشتر او شود. جورج بوش نه فقط براي آزار و كشتار افراد بسيار، بلكه همچنين براي نابود كردن همه چيزهايي كه ادعاي دفاع از آنها را داشت، در يادها خواهد ماند.
منبع: گاردين
چهارشنبه 29 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 266]