خودكشي و افسردگي در نوجوانان

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: خودكشي و افسردگي در نوجوانان
بعضي از محققان معتقدند كه نوجوانان مستعد افسردگي اند و علت آن تغييرات رشدي است كه در اين دوران در زندگي آنان روي مي دهد.

بولتن جواني:
ميزان شيوع افسردگي و خود كشي در دوران بلوغ به شدت افزايش مي يابد.بعضي از مطالعات انجام شده نشان مي دهد كه تقريبا يك سوم نوجوانان دچار حالت افسردگي مي شوند و يك سوم اين افراد در طول اين دوران بر اساس معيار هاي تشخيصي دچار اختلال افسردگي هستند.افكار خودكشي در ميان نوجوانان افسرده در مقايسه با جوانان معمول تر است.خودكشي سومين دليل مرگ در بين نوجوانان بين 15 تا 20 سال است و ميزان خودكشي در ميان نوجوانان در مقايسه با كل جمعيت بسيار بيشتر است.نكته قابل توجه اين است كه اقدام به خودكشي (در اثر افسردگي) در بين نوجوانان عمدتا از قبل برنامه ريزي مي شود و به دليل واكنش هاي فرد بر اثر احساس درماندگي نيست.

بعضي از محققان معتقدند كه نوجوانان مستعد افسردگي اند و علت آن تغييرات رشدي است كه در اين دوران در زندگي آنان روي مي دهد.عوامل هورموني هم ممكن است نقشي در اين ميان داشته باشند.هرچند اعتقاد بر اين است كه تاثير هورمون ها در خلق و خو در مقايسه با تاثيرات محيطي بسيار كم است.

تغييرات فيزيكي كه با بلوغ همراه است سبب مي شود بعضي از نوجوانان به خصوص دختران در مورد ظاهرشان احساس خوبي نداشته باشند. توانايي تفكر انتزاعي (پس از بلوغ) سبب مي شود كه نوجوانان به نحوي در مورد خودشان فكر كنند كه قبلا ميسر نبوده است و به همين دليل بيشتر به فكر فرو رفته و خود را تحقير مي كنند.اختلاف خانوادگي كه يكي از عوامل مهم افسردگي است در دوران نوجواني بسيار معمول تر است.افزايش فشار هاي اجتماعي براي استقلال، نوجوانان را براي پذيرش نقش هايي تحت فشار مي گذارد كه آمادگي آن را ندارند و در عين حال آنان را از والدين و ساير بزرگسالان حامي جدا مي كند.

در ميان بزرگسالان مشخص شده است كه افسردگي در ميان زنان در مقايسه با مردان معمول تر است.اين تفاوت جنسيتي از نوجواني بروز مي كند.جالب است بدانيد قبل از 14 سالگي (شروع دوران نوجواني) افسردگي در ميان پسران در مقايسه با دختران معمول تر است ولي در دوران نوجواني اين نسبت جنسيتي بين دختر و پسر تغيير مي كند.اوايل نوجواني براي دختران در مقايسه با پسران تنش بيشتري به همراه دارد.دختران زودتر رشد را آغاز مي كنند و از اين رو در مقايسه با پسران تغييرات بيشتري را تجربه مي كنند.

دختران و پسران روش هاي متفاوتي براي سازگاري با تنش دارند.دختران در مقابل تنش احساساتشان را دروني مي كنند ولي پسر ها توجه خود را به چيزهاي ديگري معطوف مي كنند و احساسات خود را بيرون مي ريزند.نكته جالب اين است كه دختر ها درمقايسه با پسرها وقتي شرايط مشابهي را تجربه مي كنند بيشتر دچار افسردگي مي شوند. الكساندر كاپلان (روان شناس معروف) در اين مورد مي گويد:فشار هاي اجتماعي شديد بر زنان براي سركوب خشم و همچنين احساس ترس از آسيب ديدن روابط، آسيب پذيري اين قشر را در برابر افسردگي افزايش مي دهد.دختران وقتي ناچار مي شوند براي حفظ روابطي كه اهميت زيادي برايشان دارد، سكوت كنند، تحت فشار زيادي قرار مي گيرند. دختران از ابراز خشم بازداشته مي شوند و احتمالا هيچ راهي جز سركوب اين گونه احساسات ندارند و در بعضي از موارد اين خشم را به خود باز مي گردانند.

افسردگي و اقدام به خودكشي در ميان دختران معمول تر است ولي پسران بيشتر احتمال دارد كه بر اثر اقدام به خودكشي بميرند.شايد به اين دليل كه از روش هاي مرگ آور تري استفاده مي كنند. هرچند كه ظاهرا مردان در مقايسه با زنان از امتيازات بيشتري بر خوردارند، ولي پسران در مقايسه با دختران بيشتر خود را به دست مرگ مي سپارند.اين نكته را هم بايد گفت كه فشار هاي مربوط به جنسيت (در آسيب شناسي افسردگي و خود كشي) بر پسران نيز مانند دختران تاثير گذار است. براي مثال در فرهنگ غربي از نوجوانان 18 ساله پسر انتظار مي رود كه خانه را ترك كنند و آماده پذيرش نقش مرد در جامعه شوند.اما فشار هاي غير قابل تحمل رواني كه در اثر اين انتظار به نوجوانان تحميل مي شود او را وادار به اقدامات پنهان مي كند.(اقدام به خود كشي و يا تعارض)

مرد جواني كه هنوز آمادگي يا تمايل لازم براي پذيرفتن نقش تعيين شده به عنوان يك مرد را ندارد ممكن است خود را بي كفايت و نا متناسب ارزيابي كند.براي چنين فردي خودكشي مي تواند تنها راه فرار از اين وضعيت ظاهرا مايوس كننده باشد.

مشكلات مربوط به انتظارات جنسيتي جامعه از نوجوانان يكي از دلايل بارز ميزان بالاي خود كشي در ميان نوجوانان است.

منبع:همشهري
چهارشنبه 29 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 441]