واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: گاردين : تاريخ ازبوش به عنوان بدترين رئيس جمهور آمريكا ياد خواهد كرد
به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، پايگاه اينترنتي روزنامه گاردين در شماره روز سه شنبه خود در مقالهاي نوشت : نشست يكشنبه شب بوش با تاريخدانان آمريكابي بيجهت نبود، زيرا حداقل وي در دوره دوم كاري وي به نحوي عميق با تاريخ سروكار داشته است .
گاردين مينويسد: مطمئنا تاريخدانان وي را بدترين رئيس جمهوري كه تاكنون كشور آمريكا به خود ديده است ، به جهان معرفي خواهند كرد.
گاردين دراين خصوص توضيح داد: حتي اگر جنگ غيرقانوني عراق ، ناديده انگاشتن قوانين بينالمللي ، به زباله تبديل كردن محيط زيست و رفاه اجتماعي ، بحران بانكي و نحوه انتقال نادرست ثروت از ثروتمندان به فقرا را از دوران رياست جمهوري بوش را هم در نظر نگيريم ، بدون شك تصويري كه هرگز پاك شدني نيست يعني انسانهايي كه با لباسهاي نارنجي رنگ مانند مترسك به چوب بسته و ايستاده اند، رانمي توان ناديده گرفت .
گاردين افزود: بوش در مدت رياست جمهوري خود نشان داد كه به خوبي آماده است هويت انساني زندانيان را زائل كند، آنها را داخل يك پارچه پوشانده و با بستن چشم و گوششان ،آنها را مانند مترسك بيروح سازد.
بدتر از آن، اين است كه دولت آمريكا به همه اين اعمال (جنايات ) به خود ميباليد و بر آن بود تا القا كند كه هيچ چيز مقابل اين اصل قرار نمي گيرد: قدرت بوش هم اقتدار عاليه محض است و هم غير پاسخگو.
دادگاه عالي آمريكا هفته گذشته حكم كرد كه زندانيان گوانتانامو طبق قانون اساسي حق دارند در زندانهاي مدني عليه وضعيت خود اقامه دعوا كنند.
از آنجائي كه دادگاه حكم داده است كه اين حق زندانيان منطبق با قانون اساسي آمريكاست ، بوش توان مقابله با آن را ندارد.
تاكنون اين زندانيان در زندان نظامي محاكمه ميشدند.
اما دولت بوش حربه ديگري در دست دارد. وزارت دفاع آمريكا گروههائي از زندانيان خود را به سياه چالهائي در ساير كشورها منتقل ميكند تا در آن كشورها از تيررس حاكميت قانون اساسي آمريكا مصون بمانند.
نفس وجود زندان گوانتانامو موجب شد تا افكار عمومي جهان از وجود زندانهائي مخوف تر سازمان سيا در كشورهاي ثالث غافل بماند.
مطمئنا ما اطلاعات زيادي از اين برنامه آمريكا نداريم .
بوش خود در سپتامبر ۲۰۰۶اعلام كرد: از هزاران تروريستي كه در اقصي نقاط جهان دستگير شدهاند فقط حدود ۷۷۰نفر به گوانتانامو منتقل شده اند و ساير مظنونان هم در اختيار سيا قرار دارند كه اطلاعات مربوط به آنها سري است .بوش هيچ توضيح ديگري نداد.
اما بسياري از اسناد و قرائن موجود كذب بودن اين ادعاي بوش را ثابت مي كند.
براساس اسناد به دست آمده ، سيا ظاهرا سياه چالهائي دركشورهاي لهستان ، بلغارستان ، روماني ، اوكراين ، مقدونيه ، كوزوو، مغرب ،ليبي ، مصر ، جيبوتي ،سومالي ،اتيوپي ، عراق ، اردن ،افغانستان ،پاكستان ، تايلند و به احتمال قوي ديه گو گارسيا دارد.
به نظر ميرسد سيا اين زندانيان را هم با پروازهاي هوائي و هم از طريق راههاي آبي به اين سياه چالها منتقل كرده است . طبق اطلاعات پروازي ، سيا ظرف مدت دوسال ۲۸۳پرواز از آلمان انجام داده و شوراي اروپا هم معتقد است كه اين پروازها براي انتقال زندانيان انجام گرفته است .
سيا اعتراف كرده است كه ۷هزار سند از پروندههاي بازجوئي زندانيان داشته است . آيا هيچ عقل و منطقي اين ادعا را قبول ميكند كه اين ۷هزار پرونده فقط مربوط به ۱۴زنداني است كه به گوانتانامو منتقل شده اند؟ فقط در كشور عراق ، خود آمريكا اعتراف ميكند كه ۲۲هزار زنداني در اختياردارد كه بدون تفهيم اتهام در زندانها بسر ميبرند. اكثر اين زندانيان از تيررس بازرسيهاي عفو بينالملل و ساير نهادهاي حقوقي دور هستند.
به غير از معدود زندانيان گوانتانامو، هيچيك از زندانيان زندانهاي سيا در كشورهاي ثالث موفق به خروج از اين سياه چال نشده اند.
محمد باشميله يكي از اين زندانيان در مصاحبه با سايت اينترنتي سالون از جزئيات دستگير شدنش توسط پليس اردن و تحويل داده شدنش به ماموران آمريكائي و انتقال به يك كشور ثالث در سال ۲۰۰۳و سپس انتقال به يمن در سال ۲۰۰۵خبر داده است . همه اينهاد در حالي بوده است كه وي كاملا بي گناه بوده و هيچ جرمي عليه وي ثبت نشده است .
وي از انواع شكنجههاي جسمي و روحي كه در سياه چالهاي سيا در يمن بر وي وارد ميشده، صحبت كرده است .
بعد از سه سال تحمل انواع شكنجه بعد از آنكه بيگناهي محمد ثابت شد، مسئولان سيا وي را به مقامات يمني تحويل دادند و دولت يمن هم به مدت يك سال ديگر وي را در حبس نگاه ميدارد و آنگاه آزاد كرد.
وكلاي برخي از زندانيان آزاد شده از گوانتانامو از انواع شكنجههائي كه بر زندانيان در اين زندان اعمال ميشود، پرده برداشته اند.
بدتر از آن ، يك مقام آمريكائي در سال ۲۰۰۳به ساندي تلگراف اعتراف كرد :چند كودك مظنون به تروريسم در زندانهاي سيا نگهداري ميشود. سن برخي از اين كودكان بين ۷تا ۹سال بوده است .
اگر از حبس بدون تفهيم اتهام اين زندانيان بگذريم ، با حبس بدون اطلاع و آگاهي آنها را چه بايد كرد؟ نه خانوادههاي اين زندانيان ، نه صليب سرخ و عفو بينالملل امكان دست يابي به اين زندانيان را ندارند.
آيا همه اين جنايتها نقض ماده به ماده كنوانسيون حقوق بشر ژنو نيست ؟ چگونه ميتوان يك بيگناه را بدون محاكمه ، حق انتخاب وكيل ، اعلام جرم گناهكار دانست ؟
اين ماجرا هم تقريبا مانند همه كارهاي بوش نتيجه معكوس براي وي خواهد داشت .
سه شنبه 28 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]