محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798512197
شعار وحدت بعد از شليك آخرين تير؟!
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
مقابله فتنه انگيزان با يك گروه وحزب سياسي يا دولت نبوده است، بلكه آنان با توهم پراكني از پيش طراحي شده درباره تقلب در انتخابات، دست زدن به آشوب و بلوا، مشاركت در قتل مردم بي گناه، همكاري آشكار با سرويس هاي اطلاعاتي آمريكا و اسرائيل و انگليس، حمايت از اسرائيل در قتل عام مردم غزه و لبنان و ... حسين شريعتمداري در يادداشت امروز كيهان نوشت: پائيز سال 1357 به هنگام اقامت حضرت امام(ره) در پاريس، كريم سنجابي رهبر جبهه ملي به اتفاق چند تن ديگر از اعضاي اين جبهه- كه بعد از تسخير لانه جاسوسي معلوم شد از جانب آمريكا ماموريت داشتند- به ديدار امام(ره) رفتند. در پي اين ديدار يكي از خبرنگاران اروپايي ازامام (ره) پرسيد؛ آيا در ملاقات حضرت آيت الله با آقاي سنجابي توافقاتي صورت گرفته است؟ گفته مي شود حضرتعالي پس از اين ملاقات در نظرات خود تغييراتي داده ايد تا با جبهه ملي و ساير احزاب مخالف شاه به وحدت برسيد. حضرت امام(ره) در پاسخ مي فرمايند؛ آنچه ما مي گوئيم از اسلام است و متعلق به خودمان نيست كه در آن تخفيف يا تغيير بدهيم. مذاكرات به آن معنايي كه گفته مي شود توافق حاصل شده است، نبوده. من مسائلي را كه هميشه خواست ملت است طرح مي كنم، هر كس آن را پذيرفت به خواست ملت عمل كرده است... آقاي سنجابي آمد، ما مسائل خودمان را به ايشان- نه به عنوان جبهه- گفتيم و ايشان هم پذيرفتند... شخص ملي يا مذهبي در اين مسائلي كه ما طرح كرديم ترديد نخواهد كرد، مگر آن كه از عمال شاه باشد. گفتني است حضرت امام(ره) درخواست ملاقات كريم سنجابي را مشروط به اعلام برائت علني وي از رژيم شاهنشاهي دانسته بود و سنجابي روز 14آبان57 ابتدا با صدور بيانيه اي اعلام كرد رژيم سلطنتي به علت نقض مداوم قوانين اسلام، اعمال ظلم و ستم، ترويج فساد و تسليم در برابر قدرت هاي بيگانه فاقد پايگاه قانوني و شرعي است و پس از آن حضرت امام(ره) به ايشان اجازه ملاقات دادند. امام راحل (ره)، همان روزها در پاسخ به درخواست مشابه برخي از كلان سرمايه داران نيز تاكيد فرموده بودند كه ابتدا بايد اموال نامشروع و غارت كرده را پس بدهند... «وقتي در پاريس بودم عده اي از سرمايه دارها كه حس كرده بودند ديگر رژيم سابق رفتني است و لذا براي اين كه در حكومت بعدي هم آنها به همان گونه باشند و زندگي كنند، پيش من آمدند كه مي خواهيم وجوه شرعي خود را پرداخت كنيم. من مقصود آنها را فهميدم و گفتم شما برويد اساس كارتان را درست كنيد»... پاسخ حضرت امام(ره) به درخواست همراهي كساني كه دستهاي آلوده به خيانت و جنايت داشته اند نيز ناگفته قابل درك است، محاكمه و مجازات... اين روزها در پي ناكامي فتنه مشترك آمريكا، اسرائيل و دنباله هاي داخلي آنها و در حالي كه طشت رسوايي منافقان جديد با سر و صداي زياد از بام فرو افتاده و محاكمه و مجازات سران فتنه ابتدايي ترين خواست قانوني مردم است، به ناگاه از اردوگاه درهم ريخته و فرو پاشيده فتنه انگيزان صدايي به فراخوان وحدت بلند شده است و برخي از افراد خوش نيت اما ساده لوح نيز با اين فراخوان نه فقط هم نوايي مي كنند بلكه مي كوشند آن را با فراخوان وحدت الهي و قانونمندي كه مثل هميشه رهبرمعظم انقلاب منادي آن بوده و هست و از حمايت توده هاي ميليوني مردم نيز برخوردار است، همسان معرفي كنند! و دراين باره اشاره به چند نكته ضروري به نظر مي رسد. 1-وحدت اگرچه در نگاه اول، اقدامي پسنديده و گاه مقدس نيز هست اما بدون ملاك و معيار نه شدني است و نه پذيرفتني. وحدت با چه كساني؟ حول چه محوري؟ و براي رسيدن به چه مقصود و هدفي؟ كساني كه امروزه ساز وحدت كوك كرده اند به گواهي اسناد و شواهد غيرقابل انكار با همكاري دشمنان بيروني و مخصوصاً در ارتباط نزديك با اسرائيل به مقابله اسلام، امام(ره)، مردم و نظام اسلامي آمده اند، خون بي گناهان را بر زمين ريخته اند، آشوب و بلوا به راه انداخته اند، براي مخدوش كردن انتخابات حماسي با شركت 40 ميليوني و حضور 85درصدي مردم كه تير خلاص بر توهم پراكني دشمنان بيروني بود، شايعه تقلب در انتخابات را ساخته و منتشر كرده اند، به منظور كمك به آمريكا و اسرائيل در چالش هسته اي، تضعيف جمهوري اسلامي ايران را دنبال كرده اند، براي همراهي با صهيونيست ها - كه اسناد آن موجود است- شايعه تجاوز به زندانيان، ربودن مخالفان و به قتل رساندن آنان! را در شيپور فريب رسانه هاي بيگانه دميدند و... آيا هيچيك از اين جنايات و اقدامات وطن فروشانه قابل انكار است؟ معلوم است كه نيست، بنابراين سخن از وحدت با چه كساني در ميان است؟! 2- ممكن است گفته شود- و برخي از ساده لوحان نيز گفته اند- كه گناه سران فتنه، اگرچه قابل انكار نيست ولي مي توان توبه آنان را پذيرفته و با آنها به وحدت و آرامش رسيد! كه در پاسخ بايد گفت؛ اولا؛ نه فقط در قوانين اسلامي بلكه در هيچيك از نظام هاي حقوقي جهان، توبه مجرم مانع از مجازات او نيست. به عنوان مثال قاتل يك فرد بي گناه، اگر هم توبه كند، مستحق قصاص و مجازات است و در غير اينصورت به جامعه و از جمله اولياي دم مقتول، خيانت شده است، البته توبه همواره مورد سفارش و توصيه اكيد بوده و هست و مي تواند فرداي قيامت و در محاسبه روز حساب به كار آيد. بنابراين كساني كه سخن از وحدت با فتنه انگيزان به ميان مي آورند، اگرچه ظاهراً ژست اخلاقي و خيرخواهانه به خود مي گيرند ولي چه بدانند و چه ندانند به مردم و نظام خيانت مي كنند و در فاجعه قتل و غارت و جنايت اخير، جانب مجرمان را گرفته اند. ثانياً ؛ سران فتنه بعد از اينهمه خيانت هنوز نشانه اي از «توبه» بروز نداده اند. به عنوان مثال، در راهپيمايي روزقدس، از يكسو شعار رسماً اعلام شده اسرائيل يعني «نه لبنان نه غزه، جانم فداي ايران» را به هواداران خود توصيه كردند و از سوي ديگر سه تن از سران فتنه، براي اثبات همراهي خود با جماعت اندك شعار دهنده در جمع آنها حاضر شده و ضمن هماهنگي قبلي با رسانه هاي بيگانه از حضور خويش در جمع حاميان اسرائيل، فيلم و گزارش تهيه كرده و به رسانه هاي بيگانه ارسال كردند. ثالثاً ؛ زمزمه وحدت آنها در حالي است كه تمامي تيرهاي موجود در تركش خيانت خود را به سوي مردم و نظام اسلامي پرتاب كرده اند و اكنون كه برخلاف انتظار آنان، تيرهاي خيانت به سوي خيانتكاران و حاميان بيروني آنها كمانه كرده است، دم از وحدت مي زنند! دقيقاً مانند نظاميان عراقي كه بعد از تمام شدن خشاب هايشان فرياد «دخيل يا خميني» سر مي دادند. البته و با كمال تاسف بايد اذعان كرد خيانت سران فتنه بارها سنگين تر از نظاميان عراقي است كه با زور به جبهه فرستاده مي شدند و سرپيچي آنان با شليك فرمانده به نظامي متمرد پاسخ داده مي شد. 3- و اما، وحدت حول چه محوري؟ روال «ائتلاف» و «وحدت» ميان گروهها و احزاب سياسي آن است كه هر يك بر مباني و اصول خود پايدار مي مانند و در سليقه ها و تاكتيك ها به چانه زني مي پردازند تا به نقطه يا نقاط مشترك برسند و در همه حال محور يا محورهايي براي وحدت در نظر گرفته مي شود. اكنون بايد گفت؛ الف: مقابله فتنه انگيزان با يك گروه وحزب سياسي يا دولت نبوده است، بلكه آنان با توهم پراكني از پيش طراحي شده درباره تقلب در انتخابات، دست زدن به آشوب و بلوا، مشاركت در قتل مردم بي گناه، همكاري آشكار با سرويس هاي اطلاعاتي آمريكا و اسرائيل و انگليس، ائتلاف با گروههاي سلطنت طلب، بهايي ها، تروريست هاي منافق و ماركسيست، حمايت از اسرائيل در قتل عام مردم غزه و لبنان، تلاش براي تضعيف اقتدار جمهوري اسلامي ايران با هدف زمينه سازي براي براندازي آن از سوي دشمنان بيروني و... به مقابله با مردم، اسلام و نظام اسلامي برخاسته بودند، بنابراين كساني كه اين روزها سخن از وحدت به ميان كشيده اند چه محور يا محورهايي را براي وحدت مورد نظر خويش پيشنهاد مي كنند؟! چرا كه روال وحدت، تاكيد بر مباني و تخفيف در سليقه ها و تاكتيك هاست. آيا جمهوري اسلامي بايد از مردم سالاري، مباني اسلامي، استقلال، خط امام(ره) و... كوتاه بيآيد؟! اين مباني كه به قول حضرت امام(ره) و به گواهي عقل و شرع و برپايه حفظ منافع ملي، قابل تخفيف نيستند و كمترين تخفيف در هر يك از آنها به مفهوم دست كشيدن از نظام اسلامي، انقلاب، خون شهدا، منافع ملي، خواست مردم و تقديم دو دستي ايران اسلامي به دشمنان است. آيا چنين نيست؟ و اگر چنين است كه هست، پس فراخوان وحدت براي چيست؟! ب: ممكن است ادعا شود كه «قانون» مي تواند ملاك و محور وحدت باشد. اين گزينه قابل قبول است ولي مگر نه اين كه سران فتنه طي چند ماه اخير بارها نشان داده اند كمترين التزامي به قانون ندارند؟ بنابراين قانوني كه مورد تاخت و تاز آنها بوده است چگونه مي تواند ملاك وحدت باشد؟! و اما، بر فرض كه «قانون» به عنوان فصل الخطاب پذيرفته شود- كه بايد پذيرفته شود- در اين حالت مطابق همان قانون سران فتنه به خاطر جرايم سنگيني كه مرتكب شده اند مستحق مجازات هاي سنگين هستند، كه اين البته با خواست ملت و اجراي عدالت همخواني كامل دارد. شواهد و اسناد موجود كمترين ترديدي باقي نمي گذارد كه سران و عوامل اصلي فتنه اخير با زمزمه شعار «وحدت» درپي گريز از مكافات و فرصت يابي براي فتنه انگيزي هاي بعدي هستند. 4- همين جا بايد گفت وحدتي كه رهبر معظم انقلاب بر آن تأكيد مي ورزند، يكپارچگي و همدلي توده هاي مردم و مسئولان نظام براي مقابله با فتنه انگيزان و مبارزه با زشتي ها و پلشتي هاست و بديهي است كه در حلقه اين وحدت، افراد فريب خورده و يا كساني نظير اكثريت قريب به اتفاق 14 ميليون نفري كه با نيت پاك-و سليقه متفاوت- به موسوي رأي داده بودند نيز جاي دارند.و از قضا بايد پذيرفت كه آنان از فتنه اخير آسيب فراواني ديده اند، چرا كه سران فتنه، اعتماد آنها را به بازي گرفته و پيش پاي دشمنان بيروني و قدرت طلبي خود قرباني كرده اند. رخدادهاي اخير به وضوح نشان داد كه اين طيف در مقياس گسترده اي از فتنه انگيزان فاصله گرفته اند و آنان كه ممكن است هنوز هم در توهم باشند، به خواب رفتگاني هستند كه بايد با محبت و دلسوزي بيدارشان كرد نه مانند سران فتنه كه خود را به خواب زده اند! اين فرمول شايد مصداق همان سخن حكيمانه رهبرمعظم انقلاب باشد كه بر «جذب حداكثري و دفع حداقلي» تاكيد فرموده اند. 5- و بالاخره، بديهي است كه در فتنه اخير، برخي از اعضاي گروهها و احزاب سياسي-حتي اعضاي مركزيت اين گروهها- كه به خطاي خود پي برده و در پي جبران برآمده اند و يا كساني كه بي خبر از ريشه فتنه در آن حضور داشته اند، حساب جداگانه اي از سران و عوامل اصلي فتنه دارند. /2759/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]
-
گوناگون
پربازدیدترینها