واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اگر سپهر حیدری، جلال اکبری، فرشاد بهادرانی و مصطفی صالحینژاد در مواجه با خبر هولناک خودکشی حمید شفیعی فقط گریه میکنند و تاسف میخورند، بر تاج، ساکت، ابراهیمزاده و آذری واجب است که قدمی بردارند؛ آنها در قبال همه این اتفاقات مسوولند، مسوول! حمید شفیعی؛ با شنیدن این نام، ذهنمان سرمیخورد به سال 81. آنجا که پدیدهای در خط حمله ذوبآهن ظهور کرد و خیلی زود مراحل رشد و ترقی را پیمود و به تیم المپیک و بعد تیم ملی رسید. در تورنمنت 4 جانبه تهران، کنار دست علی دایی بازی کرد و از آن روز به بعد، استیل و شکل بازی کردنش را با رونالدو مقایسه کردند. بازیکنی باهوش، خوش قد و بالا که ضربات آخر را استثنایی میزد و خیلی زود در دل برانکو ایوانکوویچ جا وا کرد. او در کنار پدیدههای آن دوره مثل مجتبی جباری، سیاوش اکبرپور، مهرزاد معدنچی، خسرو حیدری، ایمان مبعلی و جواد کاظمیان در کانون توجهات قرار گرفت تا آنجا که سپاهان یعنی رقیب متمول همشهری برایش دندان تیز کرد و با پیشنهادی وسوسهکننده، سرانجام او را از چنگ ذوبآهن درآورد. او در سپاهان هم ابتدا درخشید؛ با گلهای او، سپاهان فینال جام حذفی را از پرسپولیس برد و به آسیا رفت. او در سپاهان مثل همیشه گرفتار مصدومیتهای متوالی شد تا سرانجام سپاهانیها با بیمیلی در مورد او رفتار کردند و او به استقلال تهران آمد. در آنجا هم موفق ظاهر نشد و به ابومسلم رفت و باز هم تیره روزیها ادامه داشت تا چهارشنبه 35 شهریور 88! حمید شفیعی؛ با شنیدن این نام، ذهنمان سرمیخورد به سمت ستارهای که در فوتبال ایران لحظهای درخشید و خیلی زود در ورطه سقوط غلتید. خبر خودکشی او- که البته چند ساعتی بیشتر دوام نداشت و بعد تکذیب شد- ما را برای لحظهای به فکر فرو برد و متاثر کرد؛ بازیکنی که میتوانست جای علی دایی را در تیم ملی پرکند، امروز نه تنها جایی در این فوتبال ندارد که از این فوتبال رانده شده و در مسیر نابودی عنان گسیخته میتازد و هیچکس نیست که جلوی راهش بایستد و او را متوقف کند؛ چهارشنبه 25 شهریور 88 بود که این خبر از صدا و سیما پخش شد. این خبر ما را متاثر کرد به این دلیل که او بچه اصفهان است؛ شهری که حالا در فوتبال ایران با سپاهان و ذوبآهن به یک قطب بزرگ تبدیل شده، شهری که با مهدی تاج- نایب رییس فدراسیون فوتبال- و محمدرضا ساکت و بهرام افشارزاده و... به یک شهر تعیینکننده در تصمیمات فوتبال تبدیل شده است. او ما را متاثر و اندوهگین کرد، چون استعدادی از شهر اصفهان است. شهری که حالا سپاهانش، با استاندارد ایزو اداره میشود و باشگاه ذوبآهناش، هر سال یک پای قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی ایستاده. وقتی شنیدیم مهدی تاج، نایب رییس فدراسیون پس از آنکه فهمید خودکشی او شایعهای بیش نبوده، آسوده خاطر شد، سخت آشفته شدیم. لابد محمدرضا ساکت، منصور ابراهیمزاده و سعید آذری و... هم هنگامی که تکذیبیه این خبر را دریافت کردند، آسوده خاطر شدند. میخواهیم به همه آنها بگوییم آیا در شهری که مهدی تاج، محمدرضا ساکت، منصور ابراهیمزاده و سعید آذری از همه مهمتر محرم نویدکیا هست، باید حمید شفیعی اینچنین تنها و سرگردان در مسیری نابودی قدم بردارد؟ آیا آنها میدانند حمید شفعیی، شاگرد سابق و ستاره روزهای نه چندان دور فوتبال اصفهان کجاست، کجا میرود، کجا میخوابد، کجا بازی میکند و اسباب بازی او چیست؟اگر میدانند و خودشان را به ندانستن زدهاند که وامصیبتا و اگر نمیدانند که باز هم وامصیبتا. مهدی تاج، محمدرضا ساکت، سعید آذری، منصور ابراهیمزاده باید بدانند –که حتما میدانند- افتخار فوتبال اصفهان فقط رسیدن به قهرمانی و رفتن به آسیا و گرفتن استاندارد ایزو نیست، محرم نویدکیا هم باید بداند که افتخار برایش فقط انتخاب شدن به عنوان بازیکن سال 82 ایران نیست. افتخار فوتبال اصفهان همین بچههایی هستند که امروز مثل حمید شفیعی طرد شدهاند تا جایشان را امثال ابراهیم توره بگیرند تا نیاز عدهای شهرتطلب را برآورده کنند. اگر سپهر حیدری، جلال اکبری، فرشاد بهادرانی و مصطفی صالحینژاد در مواجه با خبر هولناک خودکشی حمید شفیعی فقط گریه میکنند و تاسف میخورند، بر تاج، ساکت، ابراهیمزاده و آذری واجب است که قدمی بردارند؛ آنها در قبال همه این اتفاقات مسوولند، مسوول! /2759/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]