این تیم افشین است ، نه تیم ما!

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

تیم امروزی ایران، تیمی که مقابل بحرین و ازبکستان روز به روز ضعیف‌تر و نحیف‌تر دیدیم، کمتر شباهتی به تیم ایران نداشت. شیری بود بی‌یال و کوپال که نه ابهتی برای ترساندن داشت و نه چهره‌ای زیبا که جذب اش شویم. این تیم قطبی بود، تیم شیر شده قطبی، نه تیم ایران! روزهای روشنی در چشم انداز فوتبال ایران به چشم نمی خورد. وقتی به افق های دورتر نگاهی می اندازیم، این ترس در وجودمان شکل می گیرد که خیلی زود فوتبال ایران وارد فضایی کاملا خاکستری شود. نمایش ناامید کننده تیمی که نه برنامه ای در زمان هجوم به دروازه حریف داشت و نه برای حفاظت از دروازه اش هدفی از پیش تعیین شده را ارائه می کرد. بی شک این تردید و نگرانی، محصول تیمی است که قطبی ساخته. *** اهداف افشین قطبی چیست؟ اویی که در شفاهیات متبحرانه حرف می زند و اما در زمان عمل، لااقل مهنای سال اول عملکرد قابل دفاعی از خود برجا نگذاشت. می توان افشین قطبی را از این زاویه که او توانایی بالابردن قدرت روحی تیم را با ادبیاتی منحصر به فرد در وجود خود دراد بررسی کرد و امتیاز مثبت اش را بالا برد. افشین قطبی البته همان قدر که در شفاهیات و ادعاهای خود قوی و بلند پرواز است، در عمل خلاف تمامی جملات اش را بیان می کند. قطبی انگار از بازی کردن با جملات لذت می کرد. گویی همین که می‌بیند گروهی از بلند پروازی‌های او به وجد می‌آیند و او را روشن فکری نوگرا و دگراندیش یا جنتلمنی با پرستیژ نشان می‌دهند، برایش کفایت می‌کند. دیروز، بدون هیچ ضمانت اجرایی حرف از صعود به جام جهانی زد. هرچند گفته‌های او روحیه تازه‌ای را همراه با امیدواری به فوتبال ایران هدیه داد، ولی در حقیقت هیچ تغییری در روند حرکتی تیم ملی حاصل نشد! قطبی وعده‌هایش را همراه با تیم ملی خط زد! امروز افشین قطبی باز هم روی روال شفاهی حرکت می‌کند. باز هم وعده می‌دهد و باز هم گروهی را به واژه‌ها دلخوش می‌کند. او مغرورانه از موفقیت‌هایی حرف می‌زند که لااقل طی 30 سال اخیر در دسترس فوتبال ایران قرار نگرفته... آیا قطبی که تیمش از تمامی تیم‌های 15 سال اخیر ملی ایران در وضعیتی پایین‌تر و نابسامان‌تر از همیشهی می‌بیند، قول قهرمانی در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا را داده است! آیا چنین وعده‌هایی را در باورتان می‌گنجانید؟! افشین قطبی شاید در حرف زدن آن قدر هنرمند باشد که بتواند چالش های احتمالی را پشت سر بگذارد، اما لااقل در بازی‌های گذشته تیم ملی برابر بوسنی، بحرین و ازبکستان نشان داد هنوز تیم ملی را به آنچه ادعایش را دارد نزدیک نکرده است. وعده دیروز افشین قطبی نیمه کاره ماند و وعده امروزی اش چندان قابل تحقق به نظر نمی رسد. فردا با چه جملاتی ما را وادار به همراه شدن با خود می‌کند؟! *** قطبی ادعا می‌کند جملات او شوری دوچندان را نزد بازیکنان‌اش زنده کرده است. اما چقدر باید گفته‌های او را جدی گرفت؟ آیا فابیو کاپلو که تیم بحران زده انگلستان را از گروه مربیان همیشه ناکام بریتانیایی تحویل گرفت و آنها را امروز به یک مدعی واقعی بدل کرده است، هرگز از دل شیر و چنگال پلنگ وام گرفته و تاکتیک هایش را به زبان ایتالیایی به زبان آورده تا خود را با پرستیژی بیشتر نشان دهد؟! تصور اشتباهی ندارید. امروز و پس از چند سال زندگی با افشین قطبی می‌توان به این نتیجه رسید که او با جملات و رفتار خاص‌اش، می‌کوشد تا گوشه‌هایی از ضعف های خود را پوشش دهد. قطبی که به یاد می‌آوریم روزی روزگاری نچندان دور اشتباه داوری را جزیی از فوتبال می‌دانست، امروز در هر بازی علیه داوری حرفی جدید می‌زند! این تغییر رفتارهای مکرر افشین قطبی (که نمونه اش را بعد از بازی در بحرین و ازبکستان هم دیدیدم) می‌توان باور کرد که حرف‌های شیرین کنونی‌اش نیز به زودی دستخوش تحولاتی معکوس شود! *** ... و حرف آخر این که تیم امروزی ایران، تیمی که مقابل بحرین و ازبکستان روز به روز ضعیف‌تر و نحیف‌تر دیدیم، کمتر شباهتی به تیم ایران نداشت. شیری بود بی‌یال و کوپال که نه ابهتی برای ترساندن داشت و نه چهره‌ای زیبا که جذب اش شویم. این تیم قطبی بود، تیم شیر شده قطبی، نه تیم ایران! /2759/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 271]