تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806614694
نابودی فرهنگ ایران با شام و شراب و غیبت و کینه/40 ميليون دلار برای «بفرماييد شام» !
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: هفته ای چهار شب از شبكه «من و تو» پخش می شود و با درنظر گرفتن يك رقابت ايرانيزه شده در خارج از ايران و استفاده از يك هنر ايرانی، مخاطب خود را پيدا كرده است. کیهان:هیچ كس تنها نیست...اشتباه نكنید ما برای همراه اولی كه در پایتخت هم نقاط كور دارد و آنتن نمی دهد اما به جایش هرماه آبونمان و مالیات و ...می گیرد، تبلیغ نمی كنیم؛ داستان امروز ما قصه دنباله داری است كه آرام و بی صدا همه را گرفتار كرده و كسی هم زیاد به فكر نیست.قصه امواجی سمج و سرسخت كه خوب بلدند راه خود را پیدا كنند و نیازی به شاهراه ندارند؛ مثل آبی كه در جریان است و هیچ گاه متوقف نمی شود و هیچ مانعی بر سر راه خود نمی بیند، راه خودش را می یابد بی آنكه در بزند تا عمق گنجه های زیرزمینی و بر فراز برج های سر به فلك كشیده نفوذ می كند. امواج نامرئی جذابی كه همچون مغناطیس پایان ناپذیری تو را سحر می كند و كم كم معتادش می شوی.حالا دیگر تو در هیپنوتیزم این امواج گرفتار شده ای و او هرچه طلب كند، برایش فراهم می كنی...حالا دیگر باید اعتراف كرد كه آنتن ماهواره برای خیلی ها ـ بیشتر در پایتخت البته ـ از لوازم اصلی منزل محسوب می شود؛ در زمانه ای كه ما همچنان در حال ساخت برنامه های میزگردی دهه شصتی برای سركوفت زدن به خودمان هستیم كه ما عقبیم! نكته جالب قضیه اینجاست كه همه مسئولان باربط و بی ربط بار ها و بار ها نسبت به هجوم این شبكه ها هشدار داده اند؛ اما در عمل چیزی ندیدیم شما اگر دیدید به ما اطلاع دهید و جالب تر اینكه رسانه ملی ما به عنوان مهم ترین سپر دفاعی در برابر این امواج به جای رفتار عملی متقابل؛ شابلونی در دست گرفته و مشابه برنامه های آنها را برای مخاطب داخلی تدارك می بینند؛ بی آنكه به این نكته فكر كنند وقتی داستان كپی برداری در كار باشد؛ خب مشتری عاقل اصلش را می خرد!تحریریه نسل سومخوب بلدیم غر بزنیمبیایید با هم همایش های یك سال گذشته را، نشست ها و مناظره ها و سمینارهای مرتبط با جنگ نرم رسانه ای و رفتارهای رسانه ای در قبال این كارزار مدرن را مرور كنیم. همه اش را می شود در دو عبارت خلاصه كرد؛ آنها كه مسئولیت دارند: بیش از فلان هزار سایت و شبكه علیه ما در حال فعالیتند و چه و چه و چه! آنها كه مسئولیت ندارند: بیش از فلان هزار سایت و شبكه علیه ما در حال فعالیتند و چه و چه و چه.بله تفاوت این دو عبارت اولا در لحن بیان است كه اولی به صورت خبری و با تعجب آن را بیانمی كند و دومی آن را به شكلی انتقادی و طلبكارانه آن را عنوان می كند. و ثانیا اولی در«چه و چه و چه» به كمبود بودجه و كم كاری مدیران قبلی و تلاش بنیادین برای آینده كه به زودی جواب نمی دهد اشاره دارد و دومی در همین «چه و چه و چه» برنامه های داخلی را مسخره می كند، مدیران را بی سواد و بی اطلاع و بی مشورت می خواند و آینده را شدیدا از دست رفته ترسیم می كند. شك نداشته باشید تا صدسال آینده هم خروجی همه همایش های ما در كشور در همین دو جاده است با كمی نوسان. بالاخره سالهاست شغل ما اصولا رفتن به این همایش هاست! دست بر قضا مشخص می شود كه ما فقط بلدیم غر بزنیم و بگوییم آنها چه كردند و ما چه ها كه نكردیم...همین!گریه و موش و رضای خدا نسل ما حتی اگر بیننده پروپا قرص شبكه های ماهواره ای باشد، می داند كه امواج ارسالی آنها محض رضای خدا و آگاهی بخشی و حمایت از ما نیست، این حداقل دانایی نسل ما باید باشد كه امیدواریم باشد. از سوی دیگر شبكه های فارسی زبان در سه جبهه؛ حمله خود را برای تغییر سبك زندگی جوان امروز آغاز كرده اند.از میان شبكه های خبری BBC نسبت به صدای آمریكا حرفه ای تر عمل می كند البته حكایت اختلاف این دو شبكه همان حكایت اختلاف قدیم انگلیس و آمریكاست كه همیشه این انگلیسی ها بودند كه با سیاست تر از رقیب آمریكایی خود عمل كرده اند. مردم با تماشای این شبكه ها با حجم زیادی از اخبار و اطلاعاتی راست و دروغ مواجه می شوند كه گاه از سوی رسانه های داخلی پوشش داده نمی شود كه البته اشتباه استراتژیك رسانه ملی است در زمانه ای كه ملت تشنه دانستن هستند چه بهتر كه خودمان خوراك خبری آنها را تامین كنیم.حكایت شبكه های فیلم و سریال با شبكه های خبری متفاوت است. آنها با شناختی كه از مخاطب ایرانی دارند و متاسفانه در بسیاری از مواقع جلوتر از مدیران پرمدعا و گاه كم سواد اتاق های فكر رسانه ملی مان رفتارسنجی مخاطب ایرانی را رصد كرده اند، دقیقا همان بخشی از سرگرمی و تفریح را در اختیار خانواده های فارسی زبان می گذارند كه به آنها نیاز دارند. شبكه فارسی وان اعلام كرده كه بیش از 15 میلیون بیننده در ایران دارد .اما شاید نوك حمله این لشكر همان شبكه های مستندگونه باشند كه با انواع و اقسام مستندهای علمی و مسابقات و برنامه های سرگرمی خود؛ نیاز سلیقه های مختلف را برآورده می كنند. این شبكه ها از روش غیرمستقیم برای جذب مخاطب استفاده می كنند. امروز از زبان بعضی ها می شنویم كه می گویند شبكه «من و تو» را تماشا می كنند حال آنكه واقعیت چیز دیگری است یعنی مرغ همسایه غاز است. او در این شبكه ها نه خلاقیت تصویری بسیار بالایی را مشاهده می كند و نه همذات پنداری جغرافیایی و معنوی با برنامه ها برقرار می كند اما از آنجا كه بی تحركی و كلیشه تلویزیون و رادیو را در داخل دیده با هر پدیده نویی همچون یك معجزه مغناطیسی برخورد می كند و به سرعت جذب آن می شود و این نقطه تاسف بار داستان است كه آنها بدون هیچی، مخاطب رسانه ملی را قاپ می زنند! برهوت رسانه ای ما میدان را به آنها داده است و...در یك جمله «از ماست كه بر ماست...»لطفا بخش مربوط به همایش ها و غرزدن های دائم را دوباره بخوانید؛ الان بهتر جواب می دهد.40 میلیون دلار؛ هزینه «بفرمایید شام»برنامه ای اجتماعی است كه هفته ای چهار شب از شبكه «من و تو» پخش می شود و با درنظر گرفتن یك رقابت ایرانیزه شده در خارج از ایران و استفاده از یك هنر ایرانی، مخاطب خود را پیدا كرده است. در این برنامه هر شب یكی از اعضای گروه مسابقه ـ هر هفته یك گروه ـ به آماده كردن پیش غذا، دسر و شام مبادرت كرده و سه شركت كننده دیگر با حضور در منزل او و صرف این خوراكی جات(!) به او امتیاز می دهند كه در نهایت، برنده مسابقه به1000 پوند دست می یابد.اما چرا؟ قیمت یك سمند برای یك دست غذای خوش مزه؟ این همه داستان است؟ ...«وزارت خارجه انگلیس و آمریكا هدایت كننده اصلی تلویزیون های ماهواره ای فارسی زبان هستند و بودجه كلان این شبكه ها را تامین می كنند»...این خبر را پایگاه اینترنتی اخبار روز وابسته به گروهك های ضدانقلاب مقیم آلمان منتشر كرده و با اشاره به بی رونقی شبكه های ماهواره ای دارای گرایش سیاسی نوشته است: «امروز حتی تلویزیون های سیاسی مانند صدای آمریكا هم دریافته اند كه مخاطب برای اخبار و تحلیل های سیاسی پای آنان نمی نشیند بنابراین تلویزیون «فارسی1» و «من و تو» برای جلب مخاطب دلزده از فضای سیاسی راه اندازی شدند.فارسی1 با پخش سریال های مطرح جهانی به صورت دوبله شده ـ با بدترین كیفیت البته ـ مخاطبانی را جذب كرد اما به دلیل همین جنبه سرگرمی صرف، آرام آرام دچار یك فرودستی در جذب مخاطب شد. «من و تو» تجربه مشابهی است كه به بخش سبك زندگی غربی و شوهای تلویزیونی و... می پردازد و به نوعی آشتی میان ایرانیان مقیم خارج كه شاید سال به سال همدیگر را نبینند و جویای احوال هم نشوند،می پردازد...یك برنامه بسیار كم هزینه و كم خرج اما هوشمندانه...«این شبكه در تملك دو ایرانی به نام كیوان عباسی و مرجان عباسی است و دفتر مركزی و استودیوی آن در شهر لندن واقع است».اخبار روز اضافه می كند: «بخش عمده ای از بودجه شبكه های من و تو، یك و دو را وزارت امور خارجه انگلیس می دهد. رابط این افراد نیز فردی به نام «مك وولین» است كه به عنوان مدیر و یكی از مشاورین ارشد این گروه فعالیت می كند و با همكاری وی، وزارت امور خارجه انگلیس بودجه راه اندازی این دو شبكه را تامین كرده است. اما برای سال 2011 با همكاری عباسی پدر، یك بودجه هنگفت 40 میلیون دلاری را از محل بودجه امنیتی و هجوم رسانه ای آمریكا برای ایران (در پنتاگون) دریافت می كند. براساس گزارش ها بودجه40 میلیون دلاری این شبكه در حقیقت 40 برابر بیشتر از بودجه شبكه اسطوره ای فارسی1 است».قورمه سبزی یا سبزی قورمه واقعا قابل قبول است كه وزارت خارجه انگلیس سرمایه سنگینی را برای بهبود دست پخت ایرانیان مقیم خارج هزینه كند؟ یا این ابتدای راهی است كه در انتها به جاده سیاست گذاری های كلان علیه كشورمان منتهی می شود؟ ماجرا خیلی ساده است؛ شما نزدیك غروب و یا ساعتی از شب گذشته از ترافیك سنگین خیابان ها و خسته از یك روز كاری به منزل رسیده اید. كار خاصی ندارید جز تماشای تلویزیون، خوردن شام و استراحت. شبكه اول سیما تا ساعت 10 شب كه شاید سریال خوبی پخش كند، چیزی ندارد. شبكه دوم سیما مدت هاست چیزی ندارد و به اسم شبكه كودك ضعیف ترین برنامه های زنده و مرده را روی آنتن می فرستد. شبكه سوم سیما اغلب در حال پخش فوتبال است و سریال طنز هم ندارد و خیالش راحت است كه فوتبال زنده پخش می كند فارغ از اینكه ماهواره كامل تر همین فوتبال را پخش می كند! شبكه چهارم سیما كه كلا چیزی برای ذائقه مخاطب عام ندارد ـ نه كه فكر كنید برای مخاطب خاص دارد ها...خیر! ـ شبكه پنجم سیما هم یا در نیمه شب كبری 11 دارد و یا با جناب هاشمی در حال اجرای مسابقه نفس گیر«زنگ بزن، اس ام اس بده، با ما باش» سكه ببر است.باقی شبكه ها هم محلی از اعراب برای مخاطب عام ندارند. نهایت پس فردا تابستان می شود یك «نرگسی»، «گاوبازانی»، «دلخراشانی»، «رازدارنی» چیزی پخش می كند و خلاص! اصلا كنداكتور پخش هم كشك. برای همین می شود یكدفعه 5شنبه ساعت 10 هر 4شبكه در حال پخش فیلم هستند و باقی شب های هفته باید خودت را بكشی تا... پس حق بدهید كه او وقتی به خانه رسید، مستقیم برود سراغ آنتن!آنتنی كه خودش هم می داند واقعا چیز خاصی ندارد اما شادی و سرگرمی را توامان برای شمای خسته و دلزده از سیاست بازی های فراگیر و مشكلات عدیده، هدیه می آورد. نكته جالب اینكه محمد صالح علا گفت و گویی با هفته نامه سروش كرده و در بخشی از این مصاحبه درباره این برنامه گفته است: «شنیده ام كه در تلویزیون فارسی زبان یك برنامه پخش می كنند كه چهار نفر دور هم جمع می شوند و قورمه سبزی درست می كنند و به هم رای می دهند یعنی ما ایرانی ها این قدر غیرخلاق و دور از ایده های نو هستیم؟ من بسیار درباره تمدن قورمه سبزی و امپراطوری آش رشته صحبت كرده ام. كتاب آشپزی مستطاب نجف دریا بندری اصلا دنیایی وسیع از فرهنگ و تمدن ایرانی است. در این برنامه فرهنگ و تمدن ایرانی زیر سوال می رود. چهارنفر به نوبت مهمان یكدیگر می شوند اما به محض اینكه از خانه بیرون می آیند سوار یك ماشین می شوند و به خاطر پول شروع به غیبت و بدگویی از همدیگر می كنند. این ماشین باید به جهنم برود».آمار ها چه می گویندحدود 17هزار شبكه باز و بدون محدودیت وجود دارد كه شامل 380 كانال خاص موسیقی، 252 كانال كودك و نوجوان و 74 شبكه مد است؛ در این میان بیش از 40شبكه فارسی زبان وجود دارد كه مضامین سیاسی، فیلم و سریال، شو و موسیقی و تبلیغ كالا را در بردارد. آنچه مسلم است درصدی از مردم تهران ماهواره می بینند و میانگین تماشای آن دو ساعت در روز است در این میان جالب است بدانید كه تماشای برنامه های علمی زیر5 درصد است. ( این را گفتیم كه پسر خاله و دختر عمو سرتان شیره نمالند كه ماهواره بد نیست؛ مدل استفاده ازش بده! ماهواره كلی برنامه علمی داره و اینا...) از آن طرف اما تماشای فیلم و سریال بیش از 50 درصد بیننده دارد و در میان شبكه های فارسی زبان شبكه «فارسی 1» 50 درصد بیننده، « PMC » نزدیك به 40 درصد و سایر موارد 10 درصد است و شبكه خبری « BBC » فارسی نیز بین شبكه های سیاسی بیشترین بیننده را دارد.سهم ما؛ میله های رنگین بازار رقابت داغ است؛ شبكه های خبری روز به روز بهتر می شوند و جامعیت خود را بیشتر می كنند و بی طرفی را ظاهرا در دستور كار خود قرار می دهند؛ ما اما در اینجا دنبال این هستیم كه در 24 ساعت 26 ساعت برنامه مشاركتی تولید كنیم و تامی توانیم عرصه را بر برنامه های انتقادی و خلاقانه تنگ كنیم....اینجاست كه تك برگ ها رو می شود؛ صدا و سیمای ما برای جلب مخاطب و در رقابت باشبكه های ماهواره ای مجبور است كه جذابیتهای بصری خود را افزایش دهد و چاره ای نیست جز اینكه مثلث ها و مربعهای عشقی، بازیگران زیبا روی با گریمهای تند، نمایش مدهای عجیب و غریب و...محتوای اصلی سریال ها و فیلم های ما می شود. رسانه ملی با این رفتار و تغییر ذائقه مخاطبان در حقیقت به شبكه های ماهواره ای مددمی رساند و برای آنان مخاطب می سازد چرا كه در مسابقه ساخت سریال به علت محدودیت های عرفی و دینی كه ما داریم بالاخره ما بازنده ایم و باید جایی توقف كنیم و مخاطبان تشنه ما راهی ندارند جز اینكه برای ارضای نیازی كه ما برایشان متصور شدیم به ماهواره ها پناه ببرند. یعنی كپی كاری ما كار دستمان می دهد و سهم رسانه ملی از مخاطب ملی می شودمیله های رنگین پایان برنامه ها.خب بعدش؟ قرار است انتهای گزارش ما چه بخوانید؟ همین كه ما انتقادهای خود را همراه با آمار و ارقامی مطرح كردیم كافی است؟ همین كه خودمان را خالی كردیم بس است؟ نكته اصلی همین جاست. بارها پیش آمده كه از خود پرسیده باشیم خب بعد از این همه انتقاد چه باید گفت؟ این طور كه می شود مثل این اعتراض های دانشجویی كه فقط برای مسئولان خط و نشان می كشند و دائم مطالبه دارند اما از راهكاری و معبر جدید خبری نیست...داستان پایان گزارش خیلی ساده است؛ شورایسیاست گذاری و یا اتاق فكررسانه ملی ما اولا باید مملو از نظرات و سلایق متنوع و مختلف باشد. جلسات بر اساس كار كارشناسی برگرفته از نیاز روز مخاطب باشد؛ نیازسنجی و مخاطب سنجی دستور اصلی تولیدات همه بخش ها باشد و... ثانیا به شدت با برنامه های كلیشه ای كه در دهه 50 از تلویزیون پخش می شده و هم اكنون نیز همچنان با همان فرم و محتوا در حال پخش است؛ از كنداكتور تولید و پخش حذف شود و ثالثا در نیازسنجی از مخاطب به عنصر «بومی» سازی توجه ویژه بشود كپی از آنتن ماهواره مطمئنا كارگشا نیست!رسانه ملی باید و باید و باید بفهمد كه مخاطب امروز شدیدا به برنامه های اجتماعی نیازمند است و می خواهد خودش را در رسانه ببیند؛ متاسفانه باید بگوییم كه در صداوسیمای ما؛ برای برنامه های حوزه جوانان؛ پیرمردها تصمیم گیرند و برای برنامه های مثلا سیاسی داغ و حساس؛ جوان ها...همین می شود كه برنامه های سیاسی مان به شدت ضعیف و سطحی و جهت دار می شود : و مخاطب گریز : و برنامه های حوزه جوانان به شدت كسل كننده و خمیازه آور... حالا چه توقعی داریم وقتی بنده نسل سومی در رسانه ملی سهمی ندارم؛ دائم پای شبكه های مختلف این رسانه بنشینم؟ واقعا یعنی مدیران ارشد رسانه ملی این ها را نمی دانند؟یك مثال ساده؛ سریال نوروزی «پایتخت» است؛ چرا مردم از این مجموعه استقبال كردند؟ چون به راحتی بخشی از وجود خود یا همسایه و اقوام و دور و نزدیك خود را در این مجموعه می دیدند و با حس همذات پنداری آن را با حساسیت دنبال می كردند...ماموریت؛ ممكن!یادمان باشد كه ملت ما و محصولات نظام جمهوری اسلامی همواره توانایی خود را اثبات كرده اما چگونه و به چه شكل؟ اعتماد به نسل ما و هدف گذاری ملی نه سیاسی؛ ماموریت دورزدن امواج ماهواره ای را به شدت آسان و ممكن می كند اما خط كشی های سیاسی و عدم استفاده از توانمندی های ذاتی و اكتسابی به صرف خارج بودن از دایره ما و سفارشی سازی در كنار جوگرفتگی برای مثلا 13روز نوروز و خواب بلند مدت برای3 ماه مخاطب را از حركت منظم پای این رسانه دور می كند. البته زیاد هم نباید توقعی از رسانه ملی داشت؛ وقتی شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان قرارگاه اصلی فكر و فرهنگ؛ هر سه شنبه برای عزل و نصب روسای دانشگاه ها دور هم جمع می شوند و برای تهیه نقشه مهندسی فرهنگی 6سال است در حال بحث و تبادل نظر هستند؛ واقعا از رسانه ملی توقع اتاق فكر تخصصی و كارآمد، به لطیفه می ماند!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 681]
-
گوناگون
پربازدیدترینها