واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: گفت و گو با يوسف كرميشايد صلاح اين است كه بازنده شوم
شبنم شكوريان-كمىسخت است كه تصور كنى پسر بدون حاشيه و دوست داشتنى تكواندوى ايران كه اينطور در آرامش به سوالات پاسخ مىدهد و سعى مىكند پاسخهايش را طورى انتخاب كند كه كمترين حاشيه و جنجالى ايجاد نكند در بچگى آنقدر شيطان بوده كه مادرش هر روز به خاطر شيطنتهاى او به مدرسه احضار مىشده، يوسف كرمي، قهرمان تكواندو ايران علاوه بر اينكه تكواندو كاى خوبى است; صميمىو خوش اخلاق هم است و به قول دوستان هم تيمىاش مدالهايى كه گرفته او را خاكىتر كرده است.او پيش از آنكه به سوالات پاسخ دهد از دوران كودكى اش صحبت مىكند و اينكه رفتن به سوى تكواندو تا چه اندازه در تغيير دادن مسير زندگى او نقش داشته: «به همه مىگفتم من تيمسارم و دعوا مىكردم.
مادرم هرروزمىآمد مدرسه تا از طرف من معذرت خواهى كند. ولى بعد از اين كه رفتم باشگاه و تكواندو كار كردم ديگر دعوا نكردم. اصلا مسير زندگىام كلا تغيير كرد. تا سوم راهنمايى هم جزو شاگرد اولها بودم، اما از وقتى كه ورزش حرفه اى شروع شد از درس عقب ماندم.»به اين ترتيب مسير زندگى يوسف تغيير مىكند .كرمىكه در طول اين سالها توانسته مدالهاى زيادى براى تكواندو كشور كسب كند اين روزها تمرينات زيادى را انجام مىدهد تا بتوانددر مسابقه انتخابى مقابلهادى ساعى ديگر تكواندو كاى تيم ملى به پيروزى برسد.آنها براى مشخص شدن نماينده وزن سوم تكواندوى ايران در المپيك پكن قرار است پنج بار با هم مسابقه دهند تا در نهايت يكى از اين دو ورزشكار به اين مسابقات اعزام شود پنج شنبه گذشته دو ديدار از پنج ديدار انتخابى برگزار شد.در مسابقه اول كرمىتوانست با نتيجه 5 بر چهار ساعى را شكست دهد اما در مسابقه دوم اينهادى ساعى بود كه با امتياز 12 بر 10 پيروز ميدان شد و در نهايت دور اول رقابت با نتيجه مساوى به پايان رسيد.پنجشنبه اين هفته نيز دو ديدار برگزار مىشود و در صورتى كه دو تكواندو كار به نتيجه مساوى برسند.تكليف برنده را ديدارفينال پنجشنبه دو هفته بعد مشخص مىكندو با وجود اينكه يوسف معتقد است مهم نيست چه كسى به مسابقات اعزام مىشود اما در خلال صحبتهايش به تمرينهاى سخت و فشرده اى كه براى پيروزى در مسابقات انتخابى انجام مىدهد، اشاره مىكند.
چهارسال پيش در مسابقات المپيك آتن نتوانستى جلوى حريفآمريكايىپيروز شوى و مدال برنز گرفتي.خيلىها معتقد بودند كه اين برمىگرددبه فشارى كه به دليل جوسازى مطبوعات پيدا شده بود و بى دليل بازى با آمريكا را بزرگ كرده بودند اما خودت در گفت و گوهايى كه بعد از بازى انجام داده بودى معتقد بودى كه كلا در آن دوره از بازى خوب نبودي.چرا؟
بله من در آن دوره از بازىها نه جلوى حريف آمريكايي، بلكه جلوى هيچ كدام از حريفهايم 50درصد توانم را هم نتوانستم ارائه بدهم. اين هم خب علت داشت. من از لحاظ بدنى خيلى آماده بودم، اما به لحاظ فكرى و روحى اصلا آماده اين بازىها نبودم نه توى اين مسابقه، كلا توى المپيك. همين باخت باعث شد تا انگيزه ام براى مسابقات بعدى چند برابر بشه. به مردم قول مىدهم تو المپيك پكن جبران كنم.
چرا از لحاظ فكرى آماده نبودي؟
ببينيد همه چى آمادگى بدنى نيست، يك قهرمان حرفهاي، همه مسائلش بايد حرفه اى باشد. من مشكلاتى داشتم مثلا هر كجا مسئولان يا مردم مرا مىديدند مىگفتند بايد طلا بگيري، من هم مىگفتم سعى مىكنم و تا آن جايى كه از دستم بر بياد، تلاش مىكنم. به هر حال انتظار بجايى هم داشتند، ما خودمان اين انتظارات را در آنها به وجود آورده ايم. اين فقط خودش يك مشكل بود. يكى ديگر هم اين كه فكر من آن روز آماده نبود و بايد با زور مبارزه مىكردم. در زمين مسابقه يك مسائلى توى ذهنم مرور مىشد كه تمركزم را به هم مىزد.
خب اين مسائل ذهنى چه بود كه باعث شد به رغم آنچه همه فكر مىكردند تو در تقابل با حريف آمريكايى شكستبخوري؟
هر چى كه الان فكر مىكنم نمىفهمم مشكل چى بود... تا حالا توى اين سيزده سالى كه تكواندو كار مىكنم يك چنين اتفاقى پيش نيامده بود كه بدنم بى حس باشد. ضربه كه مىخواستم بزنم احساس مىكردم يك وزنه صد كيلويى به پاهام وصل شده. من بعد از باختم و براى بازى با حريف تونسى ام هم10 دقيقه زير آب يخ ايستادم تا بدنم به حالت اوليه برگردد كه بازهم درست نشد.
حالا كه درگيرى ذهنى نداري؟
نه اصلا در طول اين چهار سالى كه از المپيك مىگذرد من خودم را براى المپيك پكن آماده مىكردم اين روزها سخت تمرين مىكنم تا براى شركت در مسابقه انتخابى آماده شوم.
دور اول مسابقات انتخابى با نتيجه مساوى تمام شد در حالى كه تو بازى اول را برده بودى چرا در مسابقه دوم تا اين حد افت كردي؟
من فكر نمىكنم كه افت كرده باشم .تمام سعى ام را كردم و در ضمنهادى هم تكواندو كاى خوبى است و مبارزه با او كار آسانى نيست.
فكر مىكنى كه بتوانى او را شكست دهي؟
هنوز سه مبارزه ديگر براى عضويت درتيم ملى در اين وزن براى حضور در المپيك وجود دارد و من نااميد نيستم.با توجه به تمرينات فشردهاى كه انجام داده ام اميدوارم كه بتوانم به پيروزى برسم. هر چند كه مهم نيست كه من به المپيك بروم يا هادي، مهم اين است كه آمادهترين فرد برودكه بهترين نتيجه را بگيرد.
اگر مهم نيست چرا مبارزه مىكنيد و به قول خودت تمرينهاى فشرده اى را براى شكست ساعى انجام مىدهي؟
اگر مبارزه مىكنيم براى اين است كه بهترين فرد انتخاب شود تا بتواند با كسب مدال از المپيك، ايران را سربلند كند.
فكر مىكنى كه در صورت پيروزى در مسابقه انتخابى مىتوانى در المپيك مدال بگيري؟
من از آمادگى خوبى برخوردارم و انگيزه زيادى براى شركت در مسابقات المپيك دارم در دور اول مسابقات انتخابى هم با آمادگى كامل به ميدان آمدم بازى اول را هم بردم اما در ديدار دوم شايد صلاح اين بود كه بازنده شوم !
اين حرفى كه زدى يعنى گروهى صلاح نمىبينند كه تو پيروز شوي؟
بهتر است كه حالا راجع به اين موضوع صحبت نكنيم.
اما تو حرفى را مطرح كرده اى كه مىتواند برايت دردسرساز شود.نمىخواهى كمىتوضيح دهي؟
مهم اين است كه من تلاشم را مىكنم و به هيچ وجه هم نااميد نيستم.اميدوارم كه بهترين فرد براى اين دوره از مسابقات انتخاب شود.
اين بهترين فردى كه مىگويى خودت هستي؟
نه به هيچ وجه، منظورم اين است كه من وهادى هركدام كه به اين دوره از مسابقات برويم بايد سعىمان را بكنيم كه نماينده شايستهاى براى كشور باشيم.
اما اين دو جملهاى كه گفتى كاملابا هم فرق داشت.
منظور من همين بود كه گفتم.
كدوم يكى از جملهها دقيقا منظور تو بود؟
اين كه اميدورام هر كه انتخاب مىشود نماينده شايستهاى در المپيك براى ايران باشد.
به نظر مىرسيد كه از داورىهاى دور اول مسابقات راضى نبودى امابرخلاف ساعى اعتراض نكردى چرا؟
در اين باره هم صحبت نكنم بهتر است، مسئولان فدراسيون و كادر فنى خودشان حضور داشتند، فيلم مسابقه هم است، درهرصورت من اعتراضى ندارم.
دوشنبه 27 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حيات نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]