واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: سياست - نظام حزبي اسلامي
سياست - نظام حزبي اسلامي
اسدالله بادامچيان: «نظام حزبي» به دو مفهوم بهكار ميرود. 1- نظام مربوط به تحزب، در درون احزاب و تشكلها. (نظام درون تشكيلاتي احزاب). 2- نظام حزبي حاكم بر جامعه، به صورتي كه فقط حزبها ميتوانند حكومت را در اختيار بگيرند. (جامعه داراي حكومت حزبي) جامعه اسلامي جامعهاي نيست كه حكومت در آن منحصرا در اختيار حزبها باشد. زيرا احزاب در همه جوامع و كشورها، نميتوانند تمامي مردم يك جامعه و كشور را به خود جذب كنند و معمولا بخشي از مردم در احزاب عضو ميشوند. از طرفي در اسلام، حكومت، مردمي است، يعني حق همگي مردم است لذا نميشود حق مردم در اداره حكومت و حق افراد منفردي كه ميخواهند منفرد باشند و عضو احزاب نشوند را از آنها سلب كرد و آن را به احزاب داد و اجازه نداد كه شخصيت و چهرههاي معتبر منفرد بتوانند از طرف مردم براي اداره حكومت مردم انتخاب شوند. ضمن اينكه اگر مردم به حزبي راي دادند كه كشور را اداره كند، منعي ندارد. اما اين انتخاب مردم يك جامعه است نه اينكه در جامعه اسلامي نظام حزبي به معناي حكومت احزاب و نه منفردين حاكميت داشته باشد. بر اين اساس جامعه اسلامي، جامعهاي است كه در آن افراد، جمعها، تشكلها و احزاب، همه داراي «حق اجتماعي» هستند و نظام اسلامي نميتواند منحصرا حكومت را در اختيار حزب بگذارد و «نظام حزبي» را بر كشور حاكم سازد. از اين روست كه اگر حزبي بر كشوري اسلامي حاكم شد، بايد حقوق همه افراد اعم از تشكلهاي سياسي و افراد عادي را در امر حكومت رعايت نمايد تا حكومت او حكومتي مردمي، به معناي واقعي مشاركت همه مردم باشد. نظام حزبي به مفهوم اول در اين بحث، مورد نظر نيست و مربوط به خود احزاب است.
الگوي مطلوب حزب
الگوي مطلوب حزب در نظام جمهوري اسلامي ايران، تشكل حزب الله، يعني حزب خدامحور است اما اين به دلخواه حاكمان يا بدون ضوابط نيست. ويژگيهاي اين نوع تحزب در قرآن كريم و در احاديث و در گفتار امام خميني (ره) - آيتاللهالعظمي خامنهاي، شهيد آيتالله بهشتي و آيتالله جوادي آملي بيان شده است. همچنين ويژگيهاي حزب الشيطان در قرآن و احاديث معين شده تا اين امر سرنوشتساز، دستخوش خواستهاي حاكمان و صاحبان نفوذ و بازيهاي سياسي نباشد.
سياستها بر مبناي اسلام
1- سياستهاي كلان نظام جمهوري اسلامي، آزادي احزاب است. 2- تدوين سياستها و قوانين و ضوابط براي تحزب و اصول تحزب و چارچوب فعاليتهاي حزبي بر اساس مباني و ضوابط اسلام تنظيم ميگردد. 3- سياست نظام اسلامي بر تقويت و گسترش احزاب مردمي خدامحور است و آماده كردن زمينه براي اينكه احزاب مختلف العقيده با ديدگاههاي متفاوت بر خدامحوري و حقمحوري استوار گردند. 4- احزاب شيطاني، در نظام آزاديخواه جمهوري اسلامي جايگاهي ندارند، زيرا شيطان و شياطين دشمنان آزادي و ساير ارزشهاي خدايي و انساني هستند. 5- ساير احزاب، در چارچوب قوانين جمهوري اسلامي ايران و ضوابط و مصالح ملي در فعاليتهاي خود آزادند. 6- فعاليتهاي حزبي كه، عليه نظام جمهوري اسلامي ايران، قانون اساسي و اسلام باشد ممنوع است و ساز و كارهاي قانوني براي جلوگيري از فعاليتهاي حزبي برانداز و تجزيهطلب در نظر گرفته شود. 7- تدوين قوانين به گونهاي باشد كه فعاليتهاي حزبي هر حزب به ويژه حزب حاكم، مانع آزادي فعاليتهاي ساير احزاب نگردد. 8- نظام جمهوري اسلامي، نظام تكحزبي، يا دوحزبي نيست. بلكه نظامي است كه در آن تعدد احزاب در چارچوب نظام جمهوري اسلامي مورد تاكيد است و از انحصارهاي حزبي و نظام تكحزبي و تبديل نظام جندي و نظام اداري كشور به نظام حزبي، ممانعت مينمايد. 9- نظام جمهوري اسلامي ايران، «نظام حاكميت حزبي» نيست و نظام، مراقبت دارد كه حقوق افراد غيرحزبي و منفرد، محفوظ بماند و حقوق «حزب و فرد غيرحزبي» با هم مورد دقت سياستگذاران باشد ضمن آنكه از همه ظرفيتهاي حزبي به نفع نظام استفاده بهينه شود. 10- سياستهاي آموزشي و پرورشي در جهت آزادي احزاب و ترويج تحزب خدامحور و شناساندن تفاوتهاي احزاب و تحزب غربي و ماديگرا، با احزاب مستقل ملي و احزاب مستقل اسلامي و تحزب خداگرايانه، لازم است كه تدوين و اجرا شود. 11- زمينهسازي براي تفاهم و تعامل و تبادل آزادانه افكار و انديشهها و ديدگاهها و برنامههاي احزاب و بسترسازي براي گفتمان و اهتجاجات در همه زمينهها بين احزاب. 12- تشكيل نهاد داوري براي حل اختلافات مهمي كه منجر به «تنازع» و «جنگ احزاب» ميشود. 13- تدوين قوانين جامع براي پيشگيري از نفوذ عناصر وابسته به استكبار جهاني و مراقبت از وابستگي احزاب به شبكههاي استكباري. با دقت كافي در اينكه اين قوانين، ابزاري براي سلطه حاكمان و تهديد آزادي احزاب به ويژه در روابط بينالمللي با احزاب كشورهاي دوست نشود. 14- تاسيس نهاد علمي و تحقيقاتي، درباره تحزب و احزاب و مفاهيم واژهها و ساختارهاي گوناگون تشكيلاتي در احزاب مخفي، نيمهمخفي، علني و شبكه ارتباطي متناسب با هر نوع تشكل و شيوههاي مديريت حزبي و حفظ آزادي و استقلال عضو در چارچوب حزب ضمن رعايت وحدت حزبي و روشهاي پرهيز از استبداد درونحزبي.
خلاصهاي برگرفته از سايت خانه احزاب ايران
شنبه 25 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 467]