واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش تحليلي مهر/چالش هاي ماهيتي ائتلاف 1+5 ؛ اختلاف نظر در تثبيت يا تغيير ساختار
خبرگزاري مهر-گروه انرژي هسته اي: با داغ تر شدن چالش هسته اي ايران ائتلاف 1+5 تبديل به باشگاهي براي كشورهاي درجه دوم غربي شده است كه مي خواهند نقش موثرتري در معادلات جهاني و منطقه اي بازي كنند كه اين امر در ديدگاه كلان با يكجانبه گرايي آمريكا در تناقض است.
به گزارش مهر، سطح و مدل مذاكرات غرب با جمهوري اسلامي در خصوص پرونده هسته اي از سال 2003 كه آغاز دوره فعلي چالش هسته اي محسوب مي شود، تاكنون سه مدل جداگانه را تجربه كرده است.
از سپتامبر 2003 با گزارش تند آژانس بين المللي انرژي اتمي عليه فعاليت هاي هسته اي ايران سه كشور موسوم به تروئيكاي اروپايي يعني فرانسه، آلمان و انگليس به نمايندگي ازغرب با ايران و دولت هشتم وارد مذاكره شدند كه نتايج اين دوره از مذاكرات انعقاد توافق نامه هاي سه گانه "پاريس، بروكسل، سعد آباد" بود.
در دوره بعدي مذاكرات هسته اي كه با روي كارآمدن دولت نهم و تغيير رويكرد هسته اي ايران از ژوئن 2005 آغاز شد با ورود مستقيم آمريكا به معادله هسته اي، تروئيكاي اروپايي جاي خود را به اتئلاف1+5 داد، كارويژه اصلي اين گروه تلاش براي ايجاد ائتلافي بين المللي عليه ايران با حضور سه كشور اروپايي، آمريكا ، روسيه و چين بود، در اين دوره جديد خاوير سولانا، به نمايندگي از 1+5 به مذاكره با ايران پرداخت.
اما با سپري شدن دوران رياست جمهوري جرج بوش، به نظر مي رسد فلسفه وجودي 1+5 با چالشي جديد روبرو باشد، جرقه اين "چالش جديد هويتي" را دولت ايتاليا روشن كرد، ايتاليا در هفته اخير رسما و علنا درخواست كرد كه به گروه 1+5 بپيوندد، امري كه بلافاصله با مخالفت كاخ سفيد مواجه شد و هادلي سخنگوي كاخ سفيد تلويحا افزايش كشورهاي اين گروه را باعث تضعيف اين ائتلاف توصيف كرد.
ايتاليا اكنون بزرگترين شريك تجاري جمهوري اسلامي ايران است و آمريكا اين ترس را دارد كه حضور بزرگترين شريك تجاري ايران در جمع 1+5 باعث ايجاد دردسر و مانع براي ادامه فشارها عليه ايران شود.
همانطور كه گفته شد تشكيل ائتلاف 1+5 حاصل اصرار به دخالت مستقيم آمريكا در معادله هسته اي ايران بود كه قطعا ظرف زماني و مكاني خاصي را مي طلبد واين آرايش موجود، با پايان دوره بوش قطعا دچار دگرگوني هاي زيادي خواهد شد، البته نبايد ساده دلانه فرض كرد كه اين ائتلاف فرومي پاشد يا به پايان راه خود مي رسد ولي قطعا دچاردگرگوني هاي ماهيتي-هويتي خواهد شد.
درحقيقت مي توان گفت با داغ ترشدن چالش هسته اي ايران، ائتلاف 1+5 تبديل به باشگاهي براي كشورهاي درجه دومي ازغرب شده كه مي خواهند نقش موثرتري درمعادلات جهاني ومنطقه اي بازي كنند كه اين امر درديدگاه كلان، با يك جانبه گرايي آمريكا در تناقض است.
ضمن اينكه افزايش طرفهاي 1+5 براي ايران هم فرصتي سخت ولي شيرين را مي آفريند و مي تواند باعث شود سطح و گستره رايزني ها و گفتگوهاي ديپلماتيك ايران نيز افزايش پيدا كند.
جمهوري فدرال آلمان نخستين كشوري بود كه اين مسير را با موفقيت طي كرد، آلمان امروز به مرحله اي رسيده كه زمزمه عضويت قريب الوقوع آن در شوراي امنيت سازمان ملل به گوش مي رسد و بي جهت نيست كه ايتاليايي ها هم در سايه تغييرات ساختار قدرت خود به صرافت به فكرعضويت در باشگاه فشارعليه ايران افتاده و بعيد هم نيست كه كشورهاي ديگري هم خواستار تكرار تجربه ژرمن ها در ديپلماسي هسته اي ايران باشند.
نكته جالب اين است كه آلمان سريعا با تقاضاي عضويت ايتاليا در 1+5 مخالفت كرد، چون قاعدتا نمي خواهد در اين مسير، رقيب و همسفري داشته باشد.
افزايش اعضاي 1+5 عليرغم ايجاد پرستيژ ظاهري براي آمريكا، قدرت نفوذ و اقناع آمريكا را عليه ايران كاهش مي دهد و روند تداوم فشار بر ايران را كندترمي كند، البته همانطوركه گفته شد، پايان دوره بوش نيز چالشي ديگر براي 1+5 است، اين دو گزينه را مي توان چالش هاي 1+5 بعد از پايان دوره بوش تصور كرد.
به گزارش مهر، با اين اوصاف حتي اگر مك كين، نامزد جمهوري خواهان در انتخابات رياست جمهوري آمريكا پيروز شود، نمي توان با اطمنيان گفت كه دقيقا همان روش جرج بوش را درقبال ايران ادامه خواهد داد، اين درحالي است كه تفاوت ديدگاههاي باراك اوباما ، نامزد مطرح حزب دموكرات در مورد ايران نيز كاملا واضح است.
البته تلاش متمركز و معنادار نومحافظه كاران آمريكايي براين محور استوار است كه ماهيت فعلي 1+5 را براي ميراث بران خود در كاخ سفيد( چه از حزب دموكرات و چه از جمهوري خواهان) بر جا بگذارند.
شنبه 25 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]