احمدي مقدم در گفتگو با مهر -1/مواد مخدر مرزهاي سياسي را به رسميت نمي شناسد

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: احمدي مقدم در گفتگو با مهر -1/مواد مخدر مرزهاي سياسي را به رسميت نمي شناسد
دكتر اسماعيل احمدي مقدم، دبيركل ستاد مبارزه با موادمخدر رياست جمهوري در گفتگوي اختصاصي با مهر به تشريح برنامه ها و اقدامات اين ستاد در مبارزه با موادمخدر در عرصه داخلي و بين المللي پرداخت كه بخش نخست از اين گفتگو را با هم مي خوانيم.

* خبرگزاري مهر - گروه اجتماعي : افزايش آمار كشفيات مواد مخدر، مي تواند نشان از افزايش ورود موادمخدر به داخل خاك جمهوري اسلامي ايران باشد؟

- احمدي مقدم : اولا، بخشي از كشفيات تابع توليد است. توليد در افغانستان در سال 2007 ميلادي، 8200 تن ترياك بوده و اين يك ركورد تاريخي است كه حدود دو برابر مصرف جهاني مواد افيوني در سال است. به طوري كه مصرف جهاني 4500 تن است، توليد افغانستان 8200 تن بوده كه بايد به اين عدد، حشيش را هم اضافه كرد كه عدد بسيار قابل توجهي است.

ايران از دو حيث مهم است، يكي بازار مصرف و ديگري كوتاه ترين راه براي بازارهاي هدف خارج از ايران. طبيعتا قاچاقچيان متوجه اينجا مي شوند. البته به نظر من موضوع سومي هم هست و آن اين است كه آمريكا و انگليس كه مسئوليت امنيت و مبارزه با موادمخدر در افغانستان را بر عهده داشته و در مبارزه با موادمخدر نيز اهتمام دارند، به صورت هدفمند تلاش مي كنند تا سمت و سوي آن به طرف ما باشد و اين معضل را به سوي ايران هدايت مي‌كنند.

استانهاي عاري از موادمخدر در افغانستان، عمدتا دور از مرزهاي ايران هستند و استانهاي هم مرز با كشورمان مثل فراخ، نيمروز، هلمن و...، بالاي 70 درصد توليد موادمخدر را دارند و نيروهاي خارجي بهانه شان اين است كه در اين مناطق طالبان مستقر است كه به نظر ما اين مسئله رفع مسئوليت نمي كند، چون نيروهاي خارجي براي تامين امنيت در اين كشور مستقر هستند. به نظر ما مقداري از اين اتفاقات هدفمند است، چون قاچاق موادمخدر تبعاتي دارد كه از جمله مي توان به ايجاد و شكل گيري گروههاي مسلح غيرقانوني و تامين منابع مالي گروههاي تروريستي و... اشاره كرد.

*مي توانيد با ارائه آمار، مردم را بيشتر متوجه وضعيت توليد در افغانستان و كشفيات در ايران طي سالهاي اخير نماييد؟

- براساس آمار سازمان ملل در سال 2005 كه توليد موادمخدر در افغانستان 4200 تن بوده، 61 درصد از اين مواد وارد ايران شده و در سال 2006 كه توليد مواد در اين كشور 6200 تن بوده، آمار ورود مواد به ايران 42 درصد بوده و در سال 2007 كه آمار توليد شده 8200 تن بوه آمار سازمان ملل نشان مي دهد كه 31 درصد از اين مواد وارد ايران شده است. لذا، مي بينيم در هر سه سال يك عدد را مي توان به نسبت براي ورود مواد مخدر به داخل ايران مشاهده كرد. به طوري كه اين آمار از ورود 2400تا 2500 تن موادمخدر به داخل كشورمان حكايت دارد كه نشان مي دهد به رغم افزايش شديد توليد، ميزان ورود مواد به ايران را نتوانسته اند افزايش دهند.

يعني هر سال نسبت به سال قبل حدود 40 درصد افزايش كشفيات داشته ايم و نهايتا كشفيات مجموع موادمخدر بر پايه ترياك در سال گذشته نزديك به 900 تن بوده است. پس به اين نتيجه مي رسيم در سال 2005 از 2500 تن موادمخدر ورودي به داخل كشور، 400 تن آن را كشف كرديم و در سالهاي 2006 و 2007 به ترتيب 600 و 900 تن مواد مخدر گرفتيم، كه اين نشان از كارآمدي پليس در امر مبارزه با موادمخدر دارد.

- كانال ديگري غير از مرزهاي شرقي كشور، براي ورود موادمخدر به داخل ايران وجود دارد؟

نه. توليد اصلي در افغانستان است كه همه از آنجا وارد مي شود اما به واسطه فعاليت يك باند آفريقايي در سال گذشته از غرب آفريقا مقادير كمي كوكائين وارد مي كردند و هروئين مي بردند كه دستگير شدند و در مجموع عدد بزرگي نيست كه بتوان بر روي آن مانور داد.

* از نتايج جلساتي كه در راستاي تعامل و همكاري بيشتر با مقامات كشورهاي افغانستان انجام مي شود، رضايت داريد؟

- به طور معمول جلسات سه جانبه اي با مسئولان كشورهاي افغانستان و پاكستان طي سال گذشته و امسال با نظارت سازمان ملل داشته ايم كه جلسه مقدماتي در وين (اتريش) و جلسه بعد در تهران بود و اين مذاكرات همچنان ادامه دارد و مقامات افغانستان به اين موضوع اشاره دارند كه استانهاي عاري از توليد موادمخدر در كشورشان را افزايش مي دهند. ولي در عين حال اظهار عجز و ناتواني مي كنند، يعني شرايط دولت افغانستان چه به لحاظ اقتصادي و امنيتي به گونه اي نيست كه قدرت احاطه امنيتي در مناطق خودش را داشته باشد.

* يعني نمي خواهند كه نظارت شان را افزايش دهند؟

- نه، برداشت ما اين نيست كه خودشان نمي خواهند. بلكه بيشتر برداشت ما اين است كه نمي توانند و حداقل نسبت به ايران نمي خواهند چنين اتفاقي بيفتد ولي نيروهاي خارجي مسئول در اين كشور نمي خواهند.

* مي توان چنين استنباط كرد كه نيروهاي خارجي به دولت افغانستان فشار وارد مي كنند؟

- نه ، دولت افغانستان اصلا توان ندارد. چون از نزديك وضعيت پليس در استانهاي جنوبي اين كشور را ديده ايم و به طور كلي بعد از جرياناتي كه در اين كشور اتفاق افتاد و مشكلاتي كه به وجود آمده، تمام پليس اين كشور از هم پاشيده و در حال نوسازي هستند. ولي بالاخره كشت جايگزين و درآمدهاي اقتصادي در افغانستان موضوع بسيار مهمي است. همين ميزان توليد و قيمت پايه مزرعه شايد حدود يك ميليارد دلار، كم و بيش درآمد براي كشاورز افغاني دارد و به راحتي قابل جايگزين نيست و اگر هر محصول ديگري كاشته شود شايد چيزي در حدود يك سوم اين مقدار درآمد و كمتر به همراه داشته باشد و كسي نيست اين درآمد را براي آنها جبران كند. در واقع، يا بايد قدرت قانوني مانع از كشت مواد از سوي كشاورز شود يا بايد مزيت اقتصادي ديگري باشد كه در حال حاضر هيچكدام از آنها در اين كشور وجود ندارد.

* پس با اين اوصاف، نبايد فعلا خبري از كشت جايگزين در افغانستان باشد؟

كشت جايگزين وقتي معني مي دهد كه قيمت ترياك پايين بيايد و محصولات ديگر بالا برود كه با توجه به افزايش قيمت جهاني مواد غذايي، ممكن است در آينده نزديك شاهد چنين روندي باشيم كه كشاورز ترجيح بدهد كشت ديگري داشته باشد.

* شما عنوان داشته ايد مهم ترين دليل عدم توفيق در مبارزه با موادمخدر، فقدان برنامه ريزي مشخص مبتني بر لحاظ نمودن اولويت هاي بومي و منطقه اي است؟

- اين موضوع يكي از عوامل است. چون ما توليد موادمخدر در داخل كشورمان نداريم و از يك طرف مي آيد و از طرف ديگر خارج مي شود. بنابراين، بايد قبول كنيم كه موادمخدر مرزهاي سياسي را به رسميت نمي شناسد و از آنها عبور مي كند. پس ما مجبوريم كه مبارزه خود را فراتر از مرزهايمان ببريم و همكاريها را افزايش دهيم. يعني، چه با كشورهايي كه از سمت ما موادمخدر به آن طرف مي رود و چه كشورهايي كه از طريق مرزهاي آنها، موادمخدر وارد كشورمان مي شود. بايد رينگ مبارزه را يك حلقه بيرون ببريم و حداقل كشورهاي پيراموني خودمان را درگير كنيم. به عنوان مثال، كوكائين از مرزهاي زميني نمي آيد و مستقيم از كشورهاي غرب آفريقا و از طريق هوايي و... مي آيد كه نشان مي دهد بايد با آن كشورها هم همكاري داشته باشيم و مبارزه مشتركي را مي طلبد. لذا، وقتي به تنهايي مبارزه كنيم هرچند بي اثر نيست ولي اثر كمتري دارد.

* تا كنون در اين زمينه همكاري و ارتباطي برقرار شده كه بتواند در بحث مبارزه با موادمخدر اثر گذار باشد؟

- اجلاس سه جانبه (ايران، افغانستان و پاكستان) كه منشا توليد و ورود موادمخدر به كشورمان است كه ابتكار آن از سازمان ملل بوده و پيگيري كرده است كه قرارمان بر برگزاري جلسات سالانه در سطح مسئولان و اجلاس فصلي در سطح كارشناسي است كه در اين كشورها برقرار مي شود. ضمن اينكه در سازمان ملل تصويب شد مركز اطلاعات منطقه اي در ايران مستقر شود. ضمن اينكه با كشورهاي همجوار رفت و آمدهاي مكرر و مبادله افسران رابط داريم و الآن دايره آن را گسترش داده ايم و عربستان سعودي به شدت متقاضي تبادل افسر رابط مبارزه با موادمخدر است. همين امسال جلساتي با مسئولان افغاني، پاكستاني، سعود، تركها، قطري ها، عماني ها و... داشته ايم. حداقل كار مبارزه اين است كه همكاريهاي اطلاعاتي و عملياتي مشترك داشته باشيم كه در بحث انجام عمليات هنوز به بيرون از مرزها نرفته ايم.
شنبه 25 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 222]