تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834949149
نيش غرب در بدن برخي شيوخ عرب
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، بازي تيمهاي فوتبال العين امارات و فولاد مبارکه سپاهان اصفهان در ليگ قهرمانان باشگاههاي آسيا شامگاه سهشنبه انجام شد. صرف نظر از نتيجه اين بازي که با باخت سپاهان همراه بود، اقدام برخي افراد حاضر در ورزشگاه تيم العين امارات در نصب نوشته‌اي به منظور جعل نام خليج فارس بار ديگر اين موضوع را بر سر زبان‌ها انداخت. گرچه اين حرکت اماراتي‌ها از جانب هواداران سپاهان و ايرانيان حاضر در ورزشگاه بي‌پاسخ نماند و شعار خليج فارس ايران در فضا طنين‌انداز شد، با اين حال به نظر مي‌رسد برخي کشورهاي حاشيه خليج فارس و از جمله، امارات متحده عربي نمي‌خواهند دست از شيطنت‌هاي گاه و بيگاه خود بردارند. اقدام رخ داده در ورزشگاه العين، در حالي صورت مي‌گيرد که شيخ عبدالله بن زايد آل نهيان، وزير امور خارجه امارات نيز روز يک‌شنبه در سفر به مناطق اشغالي فلسطين ادعاهاي واهي اين کشور را درباره جزاير سه‌گانه ايران تکرار کرد و به کتمان حاکميت ملي و تماميت ارضي ايران بر اين جزاير پرداخت. گرچه سال‌هاست گفته‌هاي سخيف اين وزير اماراتي و ديگر مقام‌هاي اين کشور و برخي ديگر از مدعيان درباره خليج فارس تکرار مي‌شود اما واقعيت‌هاي تاريخي، نشان دهنده دخالت هميشگي دستان پنهان کشورهاي غربي همچون انگليس در اين زمينه بوده است. اسناد قديمي ارايه شده درباره نام خليج فارس و خليج پارس از سوي ايران به محاکم و مجامع بين‌المللي آنچنان متقن است که هيچ شبهه‌اي را در اين زمينه باقي نمي‌گذارد. اگر کشورهاي عربي جعل کننده نام خليج فارس، اندکي ديد خود را از چارچوب اسناد ساخته انگلستان از دهه 1960 به بعد فراتر برده و نظري بر اسناد باستاني جهان بيندازند، متوجه اشتباه خود مي‌شوند. با اين وجود، پافشاري بر ادعايي واهي نشان از نيات سياسي و اغراض منفعت‌طلبانه آنان و حاميان غربي اين کشورها دارد. از سويي ديگر، برخي اعضاي جهان عرب بدون توجه به مشترکات ديني، فرهنگي و سياسي خود با جمهوري اسلامي ايران گام در مسيري غلط به سوي غرب برداشته‌اند و اميد دارند با کمک اين قدرت‌ها توازن و ثبات منطقه را چند صباحي به هم ريخته و در مرحله ترسيم نظم نوين خاورميانه و خليج فارس، سهم بيشتري را از آن خود کنند. اين گروه که به طور مستقيم يا غيرمستقيم هدف تبليغات سياسي رسانه‌اي (پروپاگانداي رسانه‌اي) غرب قرار گرفته‌اند، هر روز با دور شدن از عوامل اتحاد آفرين منطقه، انديشه موج‌افکني بر آرامش ديگر کشورهاي قدرتمند از جمله ايران را در سر مي‌پرورانند. البته در اين ميان نمي‌توان از تاثير اقدام‌هاي غرب در گسترش ايده شيعه هراسي و ايران هراسي چشم پوشيد؛ چرا که آنان سال‌ها به دنبال هويت‌زدايي از خليج فارس بودند تا براحتي راه خود را براي ورود به شاهراه انرژي جهان هموار کنند. غرب، که طي روزهاي گذشته برگزاري رزمايش پيامبر اعظم (ص) 5 در منطقه خليج فارس و تنگه هرمز را تهديدي بر سلطه خود بر منطقه و منابع خدادادي آن مي‌ديد با شروع اين رزمايش (دوم ارديبشهت‌ماه) بوق‌هاي تبليغاتي خود را به سوي همسايگان آبي ايران چرخاند تا صداي صلح‌جويي و آرامش‌طلبي جمهوري اسلامي به گوش آنان نرسد. اين قدرت‌ها در حالي براي تجهيز برخي شيخ‌نشينان به پيشرفته‌ترين سلاح‌هاي جنگي بر يکديگر پيشي مي‌گيرند که خود به عنوان عوامل بيگانه در منطقه، متهمان رديف نخست ناامني خليج فارس هستند. البته دستان به خون آلوده غرب در عراق، افغانستان و پاکستان و همچنين فلسطين و لبنان، اين رژيم‌ها را به تنها مجرمان عرصه حقوق بشر در منطقه بدل کرده است. با اين وجود، برخي شيوخ ساده‌انديش عرب در اين توهم هستند که پوتين‌هاي آلوده غرب در کشور آنان، ضامن بقا و قدرت آنان است. برخي از اين کشورها در حالي که هنوز از رجوع به آراي مردم خود مي‌هراسند، خاک و مال خود را در اختيار همين قدرت‌هاي غربي قرار داده‌اند تا بلکه از آن سوي آب‌ها حکمراني خود را تثبيت کنند. حال، چنانچه اين شيوخ آموزه‌هاي اسلام را به عنوان ديني که ادعاي پايبندي به آن دارند، در نظر گيرند و به تاريخ صدساله اخير نگاهي اندازند، متوجه سلطه‌جويي‌هاي بي‌پايان غرب در جنبه‌هاي مختلف نظامي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي خواهند شد. حتي اين کشورها با بررسي تاريخ استقرار دولت خود، درمي‌يابند که قرن‌ها به عنوان بخشي از خاک ايران، زير سايه آن مي‌زيسته‌اند و اکنون که به حيله غرب و بي‌کفايتي دولتمردان آن زمان ايران، جدايي از مام وطن را تجربه مي‌کنند، عظمت ايران را در همه جوانب آن –وسعت، جمعيت، فرهنگ و توانمندي‌هاي اقتصادي و نظامي و ...- مورد توجه قرار دهند و بدانند که بخشي از آرامش کنوني آنان نيز در گرو اقتدار ايران در منطقه رقم خورده است. اين در شرايطي است که همچنان رژيم اشغالگر قدس به عنوان نخستين دشمن اتحاد ميان مسلمانان، منطقه خاورميانه را به عرصه‌اي براي جولان خود تبديل کرده است و هر روز به قتل عام زنان و مردان و کودکان عرب فلسطين دست مي‌زند. تهديد اين رژيم براي کشورهاي عربي بايد پس از تهاجم‌هاي چند باره اين رژيم به کشورهاي اطراف خود همچون لبنان و اقدام‌هاي ضدبشري آن همچون محاصره غزه به اثبات رسيده باشد. با اين حال، برخي کشورهاي عربي ترجيح مي‌دهند با بستن چشمان خود درباره قتل عام اعراب به دست اين رژيم، در پي جلب نظر حامي اشغالگر قدس –يعني آمريکا- برآيند و با چوب حراج زدن به داشته‌هاي خود، به خوش خدمتي براي ساکنان کاخ سفيد روي آورند. اگر اين کشورها نگاه خود را از بيرون منطقه به درون مرزهاي کشورهاي اسلامي معطوف کنند و با چنگ انداختن به ريسمان وحدت‌آفرين اسلام، دايره تفرقه و نفاق را هر روز تنگ‌تر کنند، دندان طمع کشورهاي اختلاف‌افکن را از ريشه مي‌کنند؛ در غير اين صورت، بايد منتظر بمانند تا روزي ديگر، از جاي نيش غرب به خود بپيچند. به گفته علامه اقبال لاهوري: فرياد از افرنگ و دلاويزي افرنگ؛ فرياد ز شيريني و پرويزي افرنگ. عالم همه ويرانه ز چنگيزي افرنگ؛ معمار حرم باز به تعمير جهان خيز؛ از خواب گران، خواب گران، خواب گران خيز. **خليج هميشه فارس به گزارش ايرنا، در اسناد تاريخي آمده است داريوش بزرگ در کتيبه‌اي نصب شده در کنار کانال سوئز متعلق به 500 سال قبل از ميلاد، هنگام ذکر دلايل خود در ساخت اين کانال و راه‌هاي اتصالي به آن، به دريايي که از پارس مي‌آيد اشاره کرده است. در کتاب حدود العالم به عنوان کهن‌ترين کتاب جغرافياي فارسي که حدود هزار سال قبل نوشته شد، خليج پارس و مرزهاي آن ثبت است. پيش و پس از آن نيز مورخان و محققان همانند بطلميوس، هردوت، نئارخوس، استرابون، کورسيوس رومي و نيز استخري، مسعودي، بيروني، ابن حقول، مقدسي، مستوفي و ناصرخسرو در آثار و نوشته هاي خود از آن به نام خليج فارس يا درياي پارس ياد کرده‌اند. در نقشه‌اي که توسط استخري، جغرافيدان ايراني در قرن نهم ميلادي در کتاب الاقاليم رسم شده است، نام درياي فارس (بحر فارس) به چشم مي‌خورد. نقشه‌هاي ترسيم شده توسط طالس ملطي (580 ق. م)، هکاتئوس (549-473 ق.م)، ديسئارکوس (325-285 ق.م) و استرابون (63/64 ق.م) نيز نام خليج فارس را بروشني مورد اشاره قرار داده‌اند. همچنين نام خليج فارس در نقشه‌اي اروپايي به جا مانده از سال 1531، نقشه‌اي فرانسوي به جا مانده از سال 1540، نقشه سباستين مونستر در سال 1588، نقشه‌اي اروپايي متعلق به سال 1719 و نقشه بريتانيايي چاپ 1808 درج شده است. در نقشه‌اي اروپايي متعلق به قرن 16 ميلادي نيز نام خليج فارس به لاتين Sinus Persicus در سمت راست پايين نقشه ديده مي‌شود. در نقشه‌اي چاپ انگلستان در سال 1908 نيز حقيقت نام خليج فارس مشهود است. با وجود اينکه در سال 1892، لرد کرزن، وزير خارجه انگلستان (و البته بسياري ديگر از سران انگليس)، در کتاب ايران و قضيه ايران، بارها به نام خليج فارس اشاره کرد، نخستين بار در سال 1966 سر چارلز بلگريو، يکي از نمايندگان سياسي اين کشور نام خليج فارس را جعل کرد و از ترجيح اعراب بر تغيير نام اين مکان سخن راند. البته پيش از آن در سال 1962 نيز نشريه تايمز لندن در يکي از مقاله‌هاي خود از اين واژه جعلي استفاده کرده بود. با وجود شکست بريتانيا در پرونده‌اي که بلگريو براي تغيير نام خليج فارس تشکيل داده بود، اما استعمار پير براي رسيدن به هدف خود در زمينه هويت‌زدايي از منطقه سرشار از نفت و گاز خليج فارس، سران برخي کشورهاي عربي را تحريک کرد تا از اين نام جعلي استفاده کنند. از سويي ديگر، ويليام راجرز، وزير امور خارجه وقت ايالات متحده آمريکا، در گزارش سال 1971 ميلادي خود در مورد سياست خارجي اين کشور از نام خليج فارس استفاده کرد و دبيرخانه سازمان ملل متحد اولين بار طي يادداشت unaDQ/311 به تاريخ پنجم مارس 1971 و بار دوم طي يادداشت unia4.5.8.2 مورخ دهم اوت 1984 نام رسمي درياي جنوبي ايران و شرق شبه جزيره عربستان را خليج فارس اعلام کرد. اين دبيرخانه همچنين بابت اشتباه‌هايي که سازمان ملل در برخي اسناد در به کار بردن نام خليج فارس مرتکب شده، عذرخواهي کرد و آن را اشتباه سهوي دانست (سند 26 ژوئن 1991 ميلادي در سازمان ملل) و از کارگزاران سازمان خواسته است که همواره اين موضع ايران را در نظر داشته باشند. مجله نشنال ژئوگرافي نيز طي اقدامي با داشتن 118 سال قدمت و 250 ميليون مخاطب جهان نسخه 416 صفحه‌اي اطلس جديد خود را در اول اکتبر 2004 منتشر کرد و به جاي خليج فارس از عبارت مجعول استفاده کرد و خبرگزاري‌هايي چون رويترز و سي. ان. ان نيز همين رويه را در پيش گرفتند. اعتراض مردمي همزمان با پيگيري‌هاي مقام‌هاي دولتي ايران به فضاي مجازي رسيد و اينترنت را به تسخير خود درآورد و منجر به عذرخواهي اين نشريه و اصلاح اشتباه خود شد. اقدام‌هاي بعدي از جانب موزه لوور و همچنين سايت گوگل نيز با اعتراض ايرانيان و تاريخ‌دانان سراسر جهان مواجه شد و تصحيح آن را در پي داشت تا نام آب‌هاي آزاد واقع در جنوب ايران، همچون گذشته و منطبق با تاريخ باستان خليج فارس خوانده و اين ميراث براي بشريت و نسل‌هاي آتي حفظ شود. از: مريم مسعود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 565]
-
گوناگون
پربازدیدترینها