گفتند کاش رهبران ما نیز مانند احمدی‌نژاد بودند

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

گفتند کاش رهبران ما نیز مانند احمدی‌نژاد بودند عليرضا سميعي: محسن یزدی نوه استاد شهید مطهری از شرکت کنندگان در کنفرانس ضدنژادپرستی ژنو بود که

به عنوان یکی از نمایندگان NGOها در این نشست شرکت کرد. یزدی در گفت‌وگوی ضمن تشریح فضای اجلاس و تلاش‌های صهیونیست‌ها برای جلوگیری از سخنرانی دکتر احمدی‌نژاد از احساس غرور سایر مسلمانان در قبال این موضوع سخن گفت: چرا شركت در کنفرانس ژنو در سطح رياست جمهوري انجام شد؟ معمول اين بود كه كنفرانس "دوربان" يا "ژنو" در زمينه نژادپرستي در سطح وزراي خارجه برگزار شود، منتهي غرب به شدت فشار آورد، مبني بر اينكه از موارد نقض حقوق بشر، بندهاي مربوط به اسرائيل حذف شود. در حالي كه رفتار اسرائيل در غزه مصداق نسل‌كشي و عمل عليه حقوق بشربود. لذا اين كنفرانس براي ايران و مسلمين جهان از اهميت بالايي برخوردار بود، ضمن آنكه مي دانستيم وحشت غرب باعث مي شود كه نام اسرائيل در پرده بماند. آنها حتي موارد مربوط به افريقا را هم حذف كرده بودند. از اين رو به نظر مي رسيد حضور دكتر احمدي‌نژاد به عنوان رئيس‌جمهور يك كشور مهم مي توانست برنامه هاي آن‌ها را نقش بر آب كند، چون رسانه ها معطوف به كرسي ايران مي شد. همچنین وقتي ايران با رئيس‌جمهور خود در چنين جمعي حضور مي‌يابد، نشان مي دهد كه جمهوری اسلامی تا چه اندازه به اين كنفرانس و حقوق بشر احترام مي گذارد و تا چه ميزان نگران است. مگر محدوديت هايي براي بيان نژادپرستي اسرائيل وجود نداشت، پس چگونه رئيس‌جمهور توانست متن خود را قرائت كند؟ يك نوع استبداد بين المللي وجود دارد كه اجازه نمي هد راجع به مراتب نژادپرستي (علي‌رغم اينكه در تلمود نيز تصریح شده است) فاشيسم و صهيونيسم سخني به ميان آيد. در آنجا حتي به ايرانيانی که عليه صهيونيسم صحبت مي كردند و يا شعار مي دادند، تعرض كردند. در مقابل اسرائيلي ها آشكارا و آزادانه فحاشي مي كردند. اما پليس فقط به ايرانيان تذكر مي داد و حتي تا جايي كه من اطلاع دارم، 2 نفر را نيز دستگير كردند. اما دكتر اين قالب ها را شكست. مخصوصاً كه به عنوان ميهمان ويژه معرفي شده بود و اين سخنراني را به وی سپردند. ظاهراً حتي به خاطر "خوش آمد"گويي رئيس‌جمهور سوئيس، او را مؤاخذه كرده بودند؟ بله اسرائيل سفیر خود را از سوئيس فراخواند. فقط به اين خاطر كه چرا رئیس‌جمهور سوئیس تنها به "سلام" كردن به احمدی‌نژاد اكتفا نكرده و به او "خوش‏آمد" گفته و دیدار کرده است. آيا سوئيس از اين موضوع نگران شد؟ هرچند سوئيس از متحدان آنها است ولي به هرحال ميزان نفرت انگيزي رفتار يك دولت را تا اندازه اي مي‌توان تحمل كرد! اين حرف ها خارج از عقل و منطق است. نطق رئيس‌جمهور چه تأثيري داشت؟ سخنران بعد از دکتر احمدی‌نژاد وزير امورخارجه نروژ بود كه با عصبانيت گفت: "بايد به 2 مطلب اعتراف كنيم. اول اينكه آقاي احمدي‌نژاد زحمات چندين ماهه نشست را به نفع مسلمانان مصادره كرد و همه را با خود برد ‌و دوم اينكه تعجب مي كرد كه ايشان مورد حمايت حضار بودند.

مگر حضور صهيونيست ها پررنگ نبود؟ اسرائيل از قبل اعلام كرده بود كه شركت نمي كند در حالي كه در عمل نيروهاي زيادي نزديك به 300 نفر از كارمندان دولتي يا NGOها هاي صهيونيسم را شركت داده بود تا جلسه را تحت الشعاع قرار دهند. براي تمام ايام كنفرانس برنامه هاي موازي داشتند. در پنل ها و حتي در به هم ريختن سخنراني دكتر برنامه هاي مدوني داشتند. با اعلام دعوت از ايران، يك نفر فرياد زد “NO” و سپس دلقك ها آمدند. آنها كجا بودند با آن ظاهر عجيب در جيب چه كسي پنهان شده بودند؟ ميان جمعيت بودند. آن‌ها نيم ساعت قبل از سخنراني غرولند خود را شروع كرده بودند و حتي چهره هاي برافروخته نشان از عصبي بودنشان داشت. فكر مي كردند با خروج اعضاي چند كشور، سخنراني نيمه تمام مي ماند. ولي وقتي ساير هيئت ها نشستند و حمایت بعضي كشورها و NGOها بالاگرفت، خود صهيونيست ها فعال تر شدند. اعتراضات مستمر نتيجه نداد. سپس سعي كردند با خارج شدن جو را به هم بريزند و اما به لطف خدا همه چيز به نفع ما پيش رفت. اين سخنراني صرفاً‌ سياسي نبود بلكه از جانب ايدئولو‍ژي اسلامي و بيشتر بشردوستانه بود. آيا برنامه خاصي براي مقابله با آنها داشتيد؟ هنگام ناهار به اين جمع بندي رسيديم كه بايد فكري در مورد اين موضوع بكنيم. زير شاهد تعداد و تحركات آنها بوديم. به همين خاطر زودتر وارد شديم. ما فقط 50 نفر بوديم. منتهي مسلمانان بدون هماهنگي با ما، با تشويق هاي خود به ما كمك كردند. نماينده "تانزانيا" كه نزديك من بود، مدام روي شانه من مي زد كه چه رئيس‌جمهور شجاعي داريد. پس از سخنراني نيز حضار و مخصوصاً مسلمانان با شور خاصي اعلام رضايت مي كردند تا جايي كه بعضي از آنها نسبت به رهبران خود اعلام برائت مي كردند و مي گفتند كه اي كاش رهبران ما نيز از همين الگو پيروي كنند.

ميان حضار درگيري نشد؟ درگيري فيزيكي نبود. ولي در سالن هاي ديگر و همچنين پله ها جار و جنجالي به پا بود. اسرائيلي ها سالهاست كه مسلمانان را ترسانده بودند. ولي بعد از سخنراني تو گويي روح جديدي در كالبد آنها دميده شده. اسرائيلی ها بسيار از اين موضوع خشمناك بودند. وقتي از سالن براي كنفرانس خبري خارج شديم، پيرمردي كه ظاهراً‌ در بين اسرائيلي ها بسيار مشهود بود، دوان دوان به سمت من حمله كرد و پرخاش كرد كه: "چقدر پول گرفتيد كه اين كار را كرديد؟!" و ادامه داد كه "ما شما را محاكمه مي كنيم و مي كشيم" وقتي به زيرزمين رفتم، صهيونيست ها براي تأثيرگذاري بر مصاحبه شروع به سرو صدا كردند ولي رئيس‌جمهور با خونسردي و بدون توجه به پشت تريبون رفتند. سر و صدا كه بالا گرفت ايراني‌ها كه حدود 50 نفر بودند، آنها را محاصره كردند و شروع به سردادن شعار الله اكبر كردند. عجيب بود كه علي‌رغم تعداد بسيار بيشترشان ترسيدند و تقريباً سكوت كردند. خيلي از خبرنگاران امریکايي بودند يكي از آنها كه از فعالان ماجراي كوي دانشگاه بود و بعد به امریکا گريخت و هم اكنون در صداي امریکا كار مي كند، سعي داشت با بعضي پرسش ها دكتر را به چالش بكشد.

حضور صهيونيست ها در خارج از سالم كنفرانس و پنل ها به چه كيفيتي بود؟‌ در مقابل ساختمان محل سازمان ملل يعني ميدان ملل كه به ميدان صندلي مشهور است، همواره محلي براي تجمع ها و اعتراضات است. آنها حضور بسيار گسترده اي داشتند. خاصه اينكه با سالروز "هلوكاست" مصادف بود. در آنجا پوسترهاي زيادي عليه ايران و دكتر احمدي‌نژاد پخش مي كردند و سخنراني مي گذاشتند و آنقدر تجهيزات آورده بودند كه تا 3 روز پس از كنفرانس، هنوز مشغول جمع آوري بودند.

آيا ما نيز در حاشيه اجلاس تا همين اندازه پركار بوديم؟ نه، ولي هيئت هاي كشورهاي اسلامي و حتي كشورهايي كه بعداً پيوستند و مي توانستند از خوشحالي مردم كشور خود خبر مي آوردند، نشان مي داد كه ما به لطف خدا موفق بوديم. مردم چه كشورهايي بيشتر ابراز احساسات مي كردند؟ مصر،‌ مراكش و عربستان. آنها آروز مي كردند كه رهبران خودشان نيز اينگونه شجاعت و حريت نشان مي دادند. آیا صهیونیست‌ها کار اطلاعاتی هم کرده بودند؟ بله، كاملاً از تعداد و محل اسكان ما اطلاع داشتند و حتي پيغام داده بودند كه ما را مي شناسند. تهديدهاي ديگر هم بود كه كارگر نيافتاد. ما چه نتيجه اي گرفتيم؟ غربي‌ها در قوانين و قواعدي كه براي نظام بين الملل طراحي كرده اند مصونيت خود را پيش بيني كرده اند. اگر بنا به ميل آنها و قواعدشان رفتار كنيم، همواره بايد در مورد اسرائيل و ساير منافع غرب سكوت كنيم و دائم خود را محكوم نماييم. در صورت انفعال ما، آنها قدم به قدم تا آخرين نقطه ممكن عليه ما پيشروي مي كنند. تجربه ديپلماتيك ما نشان مي دهد كه باید براي دفاع از بشريت سخن بگوييم و قانوني كه نژادپرستي و جنايت را تأييد كند، قابل پذيرش نيست. بايد از موضع انفعال به فعال بياييم. چه در ابراز عقيده، چه در سطح ديپلماتيك و چه يارگيري در سطح بين الملل. اين سخنراني در همين راستا بود. هيئت هاي كشورهاي عربي هرچند خرسند بودند و دست مي زدند و ابراز احساسات مي كردند. ولي نمي توانستند پشت تريبون، آشكارا مخالفت كنند و اين از نقش يگانه ايران خبر مي داد. خداوند نيز نصرت داد. در مسير بازگشت بعد از كنفرانس استقبال چگونه بود؟ هنگام بازگشت در نمازخانه فرودگاه استانبول وقتي مردم متوجه شدند كه ايراني هستيم و از ژنو آمده ايم، استقبال عجيبي كردند شروع به شعار دادن و ابراز حمايت مي كردند. بارزترين شعاري كه مي دادند، چه بود؟ شعارهاي مذهبي مثل الله اكبر و لااله الا الله مي دادند و اينكه دكتر احمدي‌نژاد را شجاع مي دانستند. شما اين ماجرا را در يك جمله كوتاه چگونه توصيف مي كنيد؟ اين ماجرا مثل يك رعد و برق بود./2759/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 249]