واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > هانی زاده، حسن - شیخ شخبوط بن سلطان آل نهیان حاکم سابق امارت ابو ظبی که مدت 38 سال بر این امارت فرمانروائی کرد دربخل ومال اندوزی زبانزد خاص وعام بود. وی که سر انجام در سال 1966 توسط برادر خود شیخ زاید بن سلطان از قدرت برکنار شد همواره با هرگونه مظاهر تمدن غربی از جمله بانکداری مخالفت می کرد. معروف بود که شیخ شخبوط اسکناس های خود را هر روز لوله می کرد ودردرون متکای خود قرار می داد زیرا اعتمادی به بانک های انگلیسی نداشت. در آن زمان امارت ابو ظبی تحت الحمایه انگلیس بود وکارشناسان بریتانیائی امور سیاسی، بانکداری واقتصادی این امارت فقیر وعقب مانده را اداره می کردند .یکی از روزها که شیخ شخبوط در اطراف ابوظبی با شماری از اطرافیان خودمشغول شکار بود قصر وی دچار آتش سوزی می شود.خدمه ونوکران قصر که در آن زمان به آنان " عبید " به معنی برده می گفتند به شیخ شخبوط اطلاع می دهند که قصر وی دچار حریق شده . شیخ در حالی که بر سر وروی خود می کوبید خود را به قصر رساند وبیش از این که به فکر زن وفرزندان خود باشد دنبال متکای خود می گشت . او گریه کنان از ماموران آتش نشانی که در آن زمان مشک آب پیشرفته ترین ابزار آنان برای مهار حریق بود ،می خواست که متکای مخصوص وی رابیش از هر چیز دیگر از قصر خارج کنند. سر انجام مردم وماموران آتش نشانی به هر زحمتی بود متکای شیخ شخبوط را ازمیان شعله های آتش خارج می کنند و شیخ ،پس از در آغوش گرفتن متکای پر ازاسکناس خود برای مدتی ازهوش می رود!.داستان شیخ شخبوط در واقع به موضع گیری های مبهم روسیه در برابر رخدادهای منطقه از جمله سوریه ولیبی شباهت زیادی دارد. روسیه کشوری است که ازدل ویرانی های ناشی از فرو پاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق خارج شده وعلیرغم مشکلات فراوانی که پشت سر گذاشته همچنان به عنوان یک قدرت برتر بین المللی تلقی می شود.بر خورداری روسیه از حق وتو در شورای امنیت ، داشتن بیش از 10 هزار موشک بالستیکی و فناوری های هسته ای می تواند این کشور را به تکیه گاهی برای کشورهای غیر همسو با آمریکا تبدیل کند. اگر چه نقش تاثیر گذار روسیه در حل بحران های منطقه ای قابل انکار نیست اما به نظر می رسد که این کشور تنها حکم لکوموتیو کمکی قطار آمریکا وغرب را دارد.روسیه در بحران عراق ، افغانستان ، پرونده هسته ای ایران ورخدادهای اخیر جهان عرب نقش خجولانه وکاملا ضعیفی ایفا کرده ومتناسب با جایگاه بین المللی خود عمل نکرد. این کشور تنها در مورد رخدادهای سوریه ولیبی موضع گیری مبهمی اتخاذ کرد که این موضع گیری نیز بر خاسته از نگاه منفعت طلبانه روسیه به این دو کشور بوده است.همچنانکه واضح است در دوران اقتدار اتحاد جماهیر شوروی سابق سوریه ولیبی به عنوان دو کشور عرب هم پیمان شوروی سابق دهها میلیارد دلار اسلحه از شوروی سابق خریداری کردند . سوریه در طول دوران حاکمیت مرحوم حافظ اسد بیش از 22 میلیارد دلار اسلحه وتجهیزات جنگی از شوروی خریداری کرد .از آنجائی که سوریها معروفند به این که " می گیرند اماپس نمی دهند" این 22 میلیارد دلار همچنان جزء دیو ن متراکم سوریه به شوروی باقی ماند. لذا روسها از هر گونه تغییری در سوریه به خاطر 22 میلیارد دلار طلب خود بیمناک هستند ومایلند که نظام سوریه حد اقل برای باز پرداخت بدهی خود همچنان در قدرت باقی بماند. بهمین دلیل روسها ابتدا حمایت آشکار خود را از نظام سوریه اعلام کردند اما به تدریج این حمایت کمرنگ شد .در مورد لیبی نیز با توجه به این که روابط سرهنگ معمر قذافی رهبر لیبی با روسها تا قبل از سال 2003 بسیار دوستانه بود وتمام سلاح های لیبی را روسها تامین می کردند لذا رهبران کرملین بطورآشکاراز دخالت نیروهای ناتو در مسائل داخلی لیبی انتقاد می کردند. این انتقادات با سفر اعضای شورای حکومت انتقالی لیبی به مسکو ودادن اطمینان به رهبران روسیه که بالاخره نظام آینده لیبی مطالبات روسها از نظام قذافی را باز پرداخت خواهند کرد کاهش یافت.حجم سرمایه گذاری های روسیه درصنعت نفت وگاز لیبی حدود 10 میلیارد دلار تخمین زده می شود، ضمن این که قذافی دهها میلیارد دلاراسلحه نیز از شوروی سابق خریداری کرده بود. بهمین دلیل موضع گیری روسیه در مورد هم پیمانان سابق خود در منطقه شبیه " متکای شیخ شخبوط" است زیرا روسها بیش از هر چیز نگران سوختن سرمایه های خود هستند ونه سرنگونی رژیم های هم پیمان خود.این موضع گیری ها موجب شده تا امریکا وغرب در مورد مدیریت بحران های منطقه بر اساس منافع خود وبدون ترس از یک رقیب خارجی وارد عمل شوند. روسیه می تواند در رخدادهای منطقه نقش فعالتری ایفا کند و از زیاده خواهی آمریکا وغرب برای تقسیم غنائم خاور میانه جلو گیری کند اما متاسفانه چنین نشد.آمریکا اکنون با بهره گیری از اهرم شورای امنیت در حال آماده سازی پازل های جدیدی در خاور میانه است. اگر نحوه شکل گیری این پازل ها کامل شود قطعا روسیه در آینده نه تنها از غنائم خاور میانه سهمی نخواهد برد بلکه به تدریج پایگاه سنتی خود را نیز در آسیای میانه از دست خواهد داد.لذا به نظر می رسد روسیه باید با استفاده ازشرایط موجود ازتوان سیاسی و نظامی خود برای محدود کردن آمریکا در زمینه دخالت در مسائل منطقه استفاده کند . ورود قدرتمندانه روسیه در بحرانهای منطقه می تواند سرنوشت خاور میانه را بر اساس الگوهای شرقی رقم بزند وراه را برای تشکیل یک بلوک شرقی قدرتمند به رهبری روسیه هموار سازد. این بلوک، توازن لازم را بین شرق وغرب بر قرار خواهد کرد وهژمونی آمریکا را برای مدیریت یک سویه خاور میانه ،محدود خواهد ساخت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 574]