واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > صنعت - سنگ بزرگ ادغام خودروسازان ایرانی ادغام در شرکتهای خودروسازی داخلی هنوز نتوانسته وجهه پر رنگی به خود بگیرد، این در حالی است که برای دستیابی به جایگاه نخست صنعت خودرو منطقه، رتبه پنجم آسیا و رتبه یازدهم در جهان این امر اجتناب ناپذیر است. بحث ادغام شرکتهای خودروساز در داخل موضوعی بود که مهرداد بذرپاش ـ رئیس فعلی سازمان ملی جوانان ـ در زمان حضورش در پارس خودرو مطرح کرد، البته زمانی این بحث وجه جدی تری به خود گرفت که طهماسبی مسند وزارت را در نیمه راه دولت نهم ترک کرده بود و محرابیان توانست جای او را بگیرد، بذرپاش امیدوار بود که با نگاه جدید وزارت خانه بتواند این امر را عملی کند. ولی محرابیان پس از مدتی بذرپاش را از مطرح کردن چنین موضوعی به طور رسمی منع کرد. هرچند مدیرعامل سابق سایپا همواره بر حرف خود پافشاری کرد و حتی مخالفان خود را به مناظره دعوت می کرد، ولی عملا برنامه اجرایی مناسبی را در این میان ارائه نکرد، حتی برنامه ادغامی نیز که برای زامیاد و سایپادیزل در نظر گرفته بود را نتوانست به سرانجام برساند و بیشتر به نظر می رسد ادغام تنها یک حرف سیاسی بود تا یک راه کار فنی. در واقع این موضوع همان مثل قدیمی سنگ بزرگ علامت نزدن است را تداعی می کند. باید توجه داشت که شرکتهای بزرگ خودروسازی که در حال حاضر حرفی برای گفتن دارند از این موضوع استقبال کرده که از نمونه های موفق این امر می توان به کار مشترک پژو ـ سیتروئن و رنو ـ نیسان اشاره کرد. این در حالی است که هر کدام برند خود را حفظ کرده اند. در داخل نیز جدای از این که در سایپا اتفاق خاصی رخ نداد، این موضوع در ایران خودرو و در زمان منطقی ـ مدیریت سابق این شرکت ـ نیز با استقبالی روبرو نشد و عملا شرکتهای زیادی در ایران خودرو با کارهای موازی هزینه های زیادی را روی دست شرکت قرار دادند، ولی هم اکنون مدیریت جدید شرکت که از ابتدای حضورش بر کاهش هزینه ها و اصلاح چارت مدیریتی عریض و طویل و ناکارآمد ایران خودرو تاکید کرد، در راستای کاهش هزینه ها موضوع ادغام شرکتهای داخلی ایران خودرو که هم اکنون حدود 160 شرکت مختلف را یدک می کشد، به طور جدی در حال پیگیری است. جواد نجم الدین می داند که اگر نتواند از هزینه های اضافی شرکتی به ابعاد ایران خودرو بکاهد، نخواهد توانست از پس غول بی شاخ و دمی به بزرگی ایران خودرو برآید و سوددهی لازم شرکت حفظ شود. پس از انقلاب تنها اتفاقی که برای خودروسازان به خصوص ایران خودرو رخ داد این بود که آنها بدون جهت فقط بزرگ شدند، اگر این نگاه از ابتدا به همراه تقویت تحقیق و توسعه در شرکتهای داخلی نمود بیشتری می یافت، هم اکنون عدم کاهش تعرفه واردات خودروهای سواری به دغدغه اصلی خودروسازان تبدیل نمی شد و شاید اگر خودرویی به نام پراید از سبد محصولات سایپا شود، این شرکت دیگر توانایی پرداختن به شرکتهای متعددی که به دنباله می کشد را نداشته باشد. به هر حال هرچند دیر، ولی هم اکنون ایران خودرو در حال فراهم کردن زیرساختهای لازم برای ادغام شرکتهایی تابعه خود که به فعالیت های موازی می پردازند، است در این میان شاید بتوان ادغام شرکت سیتکو به عنوان واردکننده خودروهای شرکای اصلی خارجی ایران خودرو را در شرکت خودروهای سفارشی ایران خودرو(آپکو) سرآغازی بر ورود جریانی نو در شرکتهای خودروساز نامید. البته ادغام این دو شرکت مصوب شده و در دی ماه نهایی خواهد شد. ایران خودرو همچنین شرکتهای لیزینگی متعددی دارد که تنها بار مالی به این شرکت تحمیل می کنند. طبق برنامه های در نظر گرفته شده قرارست تا پایان سال این شرکتها به دو شرکت تقلیل یابند. چنین رویه ای نیز برای شرکتهای قطعه ساز به همراه واگذاری آنها در نظر گرفته شده است. شاید بتوان گفت که شرکتهای متعددی که پس از انقلاب به تدریج به خودروسازان اضافه شده اند و تعدادشان در دو شرکت ایران خودرو و سایپا هم اکنون به حدود 200 شرکت رسیده، نفس و قدرت مانور آنها را گرفته است و شرکتهایی توانسته اند توسعه صنعتی را به شکلی حرفه ای نهادینه کنند که تبدیل به شرکتهای چابکی شده اند، موضوعی که هنوز خودروسازان نتوانسته اند به آن دست یابند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 407]