واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
از زمان تاسیس این گروه در سال 1998 حدود 900 بیمار صعب العلاج خارجی از خدمات آن بهره مند شده و دست به خودکشی زده اند. هزینه هر خودکشی موفق سه هزار پوند است. به گزارش راسخون به نقل از شبکه «ایرانتو» رهبر یک انجمن یاری برای خودکشی در سوئیس گفت، بدنبال یافتن مجوز قانونی برای کمک به یک زن کانادایی و دیگر افراد سالم نظیر اوست که قصد کشتن خود را دارند. انتشار این خبر، بار دیگر موجب بالاگرفتن بحثهای موافقان و مخالفان کمک به خودکشی در جوامع اروپایی گردید. «بتی کومبایز»، پیرزن اهل ونکوور کانادا در نظر دارد، همراه شوهر خود که از بیماری قلبی رنج میبرد، این دنیا را ترک کند. «لادویج مینلی» ، رهبر انجمن «دیگنیتاس» در سوئیس ، با ارسال ایمیلی به زوج مذکور اطلاع داده است که سرگرم رایزنی با مسئولان محلی شهر زوریخ، جهت اعطای مجوز به پزشکان ، بمنظور تجویز داروی منجر به مرگ به افراد داوطلب است. وی که خود یک وکیل حقوق بشری است، اعلام کرده ، ترجیح میدهد در همان سطح به تلاش خود ادامه دهد ، اما در صورت لزوم درخواست خود را از طریق دادگاه زوریخ و یا حتی دادگاه عالی سوئیس پیگیری خواهد کرد. وی در نامه خود خطاب به زوج مذکور تأکید کرده است، مبارزه ما به خاطر شخص معینی نیست، اما اگر موفق شویم شامل حال شما نیز خواهد شد. با اینکه آنان حاضر به مصاحبه با رسانههای گروهی نیستند، اما در سال 2007 با شرکت در یک فیلم مستند با عنوان " توریست های خودکشی" که توسط فیلمساز برنده اسکار John Zaritsky ساخته شد، از تلاشهای اولیه خود برای عضویت در گروه خودکشی خبر دادند. در آن برنامه خانم کومبایز در پاسخ به این سوال که چرا با وجود سالم بودن، قصد کشتن خود را دارد ، گفته بود:" از اولین روز ازدواج، همسر من همه زندگی من بوده است. من دو دوخترمان را دوست دارم ، اما همسرم را بیشتر دوست دارم و نمیتوانم به زندگی خود بدون او ادامه دهم. وقتی ما از وجود انجمن خودکشی در سوئیس خبردار شدیم ، با خود گفتیم چه راهی بهتر از این که با هم و دست در دست هم بمیریم؟!" فیلم مستند مذکور، یک سال پیش، از طریق شبکه CTV کانادا پخش شد و طی آن صحنههایی از ملاقات زوج مذکور با پزشک سوئیسی نشان داده شد که وی حاضر به تجویز دارو به هیچیک از آنان نشد. در آن سال پزشک مزبور معتقد بود حتی بیماری قلبی آقای کومبایز نیز برای مردن زود هنگام کافی نیست. در حالیکه کمک به خودکشی در کشورهایی نظیر کانادا و بسیاری از ممالک غربی، جرم به حساب میآید، این امر در سوئیس قانونی است و آقای مینلی از طرفداران محلی قانون مذکور، با تشکیل انجمن خودکشی، داوطلبان سایر کشورها را نیز میپذیرد. اگر چه در ابتدا این قانون برای افراد با بیماری بسیار سخت به تصویب رسیده اما وی معتقد است، همه کسانی که در زندگی به دلایلی به بن بست رسیده و در عین حال از توانایی ذهنی برای تصمیم گیری برخوردار باشند، باید اجازه چنین انتخابی را داشته باشند. این انجمن بیش از 10 سال پیش در زوریخ تأسیس شده و سالانه حدود 200 نفر به کمک آنها خودکشی میکنند. از زمان تاسیس این گروه در سال 1998 حدود 900 بیمار صعب العلاج خارجی از خدمات آن بهرهمند شده و دست به خودکشی زدهاند. هزینه هر خودکشی موفق سه هزار پوند است. از سوی دیگر خانم «مارگارت سامرویل»، استاد اخلاق دانشگاه مک گیل کانادا در این زمینه گفت، تعمیم دادن این کمک به افراد سالم ، میتواند باعث بروز اعتراض و مخالفت افکار عمومی با کلیت موضوع گردد. وی افزود:« ما با این کار، ارزش و جایگاه مرگ و زندگی را پایین میآوریم و جنبه معنوی مرگ خدشه دار میشود.» وی اضافه میکند، برخی میخواهند پس از مرگ همسرشان، خود نیز به او بپیوندند و این بخاطر احساس شدید تنهایی است. اما این موقعیت بسیار حساسی است. وی خاطرهای را از یک کنفرانس نقل میکند که طی آن پزشکی از سوئیس درباره کمک خود برای مردن پیرزنی یاد کرد که اصرار داشت بعد از مرگ همسرش زنده نماند. من از او پرسیدم آیا کسی پیشنهاد نکرده بود بجای اینکار ، برای آن پیرزن یک گربه بخرید، وی گفت نه ، اما حالا که فکر می کنم می بینم ایده جالبی میتوانست باشد! در عین حال آقای مینلی در یک کنفرانس تأکید کرده که 70درصد اعضای انجمن خودکشی، با وجود اطلاع از امکانات موجود ، تاکنون از استفاده از آن خودداری کردهاند، اما به هر حال ما باید همواره برای موارد مشابه زوج مذکور آماده باشیم و داوطلبان را از مخالفت های پدرسالارانه پزشکی، دولتی و یا مذهبی رهایی بخشیم! /2759/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]