نگرانی پادشاه مغرب چیست؟

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نگرانی پادشاه مغرب چیست؟

صرف‌نظر از محرک‌های خارجی که پادشاهی مغرب را به اتخاذ چنین موضعی علیه ایران تشویق نموده٬ پاسخ به این سوال امری ضروری است که واقعاً چه دغدغه‌ای مراکش را تا این حد نگران کرده که ایران را متهم به تفرقه‌افکنی بین مذاهب اهل تسنن و تشیع در مراکش نماید؟پادشاه مراکش (مغرب) که کشورش 53 سال پیش از سیطره استعمار فرانسه بیرون آمده ‌است، اکنون به دلیل اشغال خاک صحرای باختری و بی‌احترامی به قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل درخصوص اعطای حق حاکمیت و خودمختاری به مردم آن منطقه٬ مورد شماتت برخی کشورهای همسایه و شماری از نهادهای بین‌المللی قرار گرفته ‌است.وزارت امورخارجه مراکش با داشتن چنین سابقه‌ای در پیشینه تاریخی کشور خود، در هفتم اسفندماه جاری سفارت ایران در «رباط» پایتخت این کشور را به تلاش برای ایجاد تغییر در شالوده‌های مذهبی و دخالت غیرقابل قبول در امور داخلی پادشاه مغرب متهم کرد. برخی دولتمردان مغربی پا را فراتر گذاشتند و جمهوری اسلامی ایران را به این‌که درصدد اختلاف‌افکنی میان اهل سنت و تشیع و ترویج شیعه‌گری در مراکش بوده است٬ متهم کردند. صرف‌نظر از محرک‌های خارجی که گفته می‌شود پادشاهی مغرب را به اتخاذ چنین موضعی علیه ایران تشویق نموده است٬ اما پاسخ به این سوال امری ضروری است که واقعاً چه دغدغه‌ای کشوری چون مراکش را تا این حد نگران کرده که جمهوری اسلامی ایران را که خود از داعیه‌داران مسئله تقریب بین مذاهب اسلامی است٬ متهم به تفرقه‌افکنی بین مذاهب اهل تسنن و تشیع در مراکش نماید؟ برای پاسخ به این سوال٬ یادآوری این نکته ضروری است که مردم کشور مسلمان مغرب با بیش از 31 میلیون نفر جمعیت، «مالکی مذهب» هستند که در نظر و نگاه جمهوری اسلامی ایران از احترام ویژه برخوردار است؛ چه این‌که به گفته " غلامحسین الهام " سخنگوی دولت٬ همه بخش‌ها و نحله‌های اسلامی برای دولت و مردم ایران مورد احترام هستند. گرچه این علاقه، یک‌طرفه و فقط از سوی مردم ایران نیست بلکه در میان مردم مغرب نیز اندیشه مکتب «اهل بیت» نفوذ ویژه دارد که این مسئله همیشه موجب نگرانی پادشاهی مغرب طی سه دهه اخیر بوده است. آن‌چه نگرانی دولتمردان در این کشور را دوچندان کرده است٬ اعتقاد بخش قابل توجهی از مردم مغرب به مفهوم انتظار برای موعود است که با مفهوم انتظار در اندیشه شیعی فصل‌های مشترک زیادی دارد. بخش اعظمی از مردم اهل تسنن در مراکش، از هواداران "سید حسنی" هستند که به اعتقاد شیعه٬ فردی است که با تلاش‌های خود بخشی از زمینه‌های ظهور منجی آخرالزمان را فراهم خواهد آورد. به همین دلیل است که قسمت قابل توجهی از جمعیت مردم مراکش٬ با شیعیان احساس و اعتقادات مشترکی دارند و تمایل خودجوش و روزافزونی از سوی آن‌ها به شیعه‌گرایی مشاهده می‌شود. گرچه٬ پادشاه مغرب در سیاستی مشابه با برخی پادشاهان و سران حکومت‌ها در کشورهای اسلامی٬ به جای همراهی با حرکت روزافزون اسلام‌خواهی و انقلاب‌گرایی در مردم این کشورها٬ دچار فرافکنی برای تعیین عوامل اصلی مشکلات خود در کشورهایشان شده‌اند. در چنین فضایی است که دولت مغرب٬ ایران را مسئول مشکلات و مسبب دخالت در امور داخلی خود معرفی می‌کند و مناسبات ایران و پادشاهی مغرب که از ده سال پیش٬ بار دیگر از سرگرفته شده بود با این بهانه٬ دستخوش تغییرات جدی می‌شود.اما همزمانی قطع یکجانبه روابط از سوی مراکش با برگزاری کنفرانس بین‌المللی حمایت از مردم فلسطین در تهران٬ از بخش دیگری از ابعاد این اقدام دولت رباط پرده برمی‌دارد. صرف‌نظر از مناسبات سیاسی و اقتصادی گسترده دولت مراکش با اسراییل٬ به نظر می‌رسد دلیل دیگر این اقدام پادشاهی مغرب٬ تشویق دولت‌هایی همچون مصر و عربستان به آن است. مصر و عربستان که در جریان حمله اسراییل به غزه٬ به خاطر حمایت مخفیانه و علنی از رژیم صهیونیستی٬ مورد اعتراض مردم کشورهایشان قرار گرفته بودند٬ ایران را به خاطر هم‌نوایی با مردم غزه مسئول این کاهش محبوبیت قلمداد کرده‌اند. به همین خاطر٬ قاهره به دلیل نداشتن روابط با تهران، و ریاض به دلیل مناسب نبودن شرایط برای قطع روابط با کشورمان٬ ترجیح دادند مراکش را برای اقدام مشابه جلو بیندازند.به هر روی٬ کارشناسان امور منطقه بر این اعتقادند که دولتمردان رباط و دیگر دولت‌های مشابه در منطقه٬ مناسب‌تر است به جای متهم کردن جمهوری اسلامی ایران درخصوص دخالت در امور اعتقادی این کشورها٬ به این موضوع توجه داشته باشد که افکار عمومی جهان اسلام نیاز به توصیه و دعوت ندارد و براساس ارتباطات درونی و اعتقادی خود با اندیشه‌های مذهبی٬ به تمایلات فکری خود پاسخ می‌دهد. گستردگی ابعاد روند انقلاب‌گرایی در کشورهای عربی٬ خود گواهی بر این است که ایجاد چنین حرکتی در افکار عمومی از حوزه توانمندی یک دولت خارج است؛ چه این‌که دولت آمریکا که پرحضورترین قدرت در نقاط مختلف جهان به حساب می‌آید٬ نتوانست طی سال‌های اخیر اهداف خود را در زمینه برپایی فرهنگ دموکراسی غربی در کشورهای تحت اشغال خود محقق کند. همین امر به خوبی نشان می‌دهد که روند روزافزون اسلام‌خواهی و انقلاب‌گرایی در کشورهای عربی٬ نه به خاطر اقدامات یک دولت بلکه به خاطر نیاز درونی افکار عمومی کشورهای عربی به شعائر انقلاب اسلامی است./2759

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 242]